Het is geen toeval dat je met je hoogsensitiviteit, helderziendheid of heldervoelendheid in een rationeel ingesteld, niet zo gevoelig gezin terecht bent gekomen. Juist hier kun je lessen leren en oude pijn verwerken.
Deze weg kent een aantal specifieke uitdagingen. In dit artikel ga ik in op zowel de obstakels als de kansen die op je pad verschijnen. De uitdaging is uiteindelijk jezelf te herontdekken, je ware zelf uit de berg van oordelen en niet-eigen energieën te halen en te herstellen.
Veel mensen die van nature hoogsensitief, heldervoelend, helderziend, helderhorend en/of telepathisch zijn, incarneren op een plek waar hun gevoeligheid niet wordt begrepen. Oude zielen kiezen bewust voor ‘moeilijke families’ om hier hun laatste oude thema’s uit te werken. Hier kunnen ze door het gebrek aan steun, begrip en bevestiging hun oude pijn onder ogen zien en op zichzelf leren vertrouwen.
Je zintuigen werken anders
Deze weg brengt een aantal specifieke uitdagingen met zich mee. Als je sensitief bent, heldervoelend etc. in een niet-sensitief gezin, heb je toegang tot enkele zintuigen die je gezinsleden niet of nauwelijks ontwikkeld hebben. Maar omdat die informatiekanalen voor jou vanzelfsprekend zijn (je voelt natuurlijk wat de ander voelt!) en je bent nog maar een baby, een peuter of een kind, is het voor jou verbazingwekkend dat de anderen jouw perceptie niet delen.
Je intuïtieve uitspraken en je gevoelens worden niet herkend of serieus genomen. Je ervaringen kunnen worden afgedaan als onzin, fantasie of leugens, dus op een gegeven moment hou je je mond. In het ergste geval ga je aan jezelf en je eigen percepties twijfelen.
Daarnaast kunnen anderen zich bedreigd voelen door jouw perceptie, je doordringende blik of uitspraken die te dicht bij de waarheid komen en die ze zelf niet willen erkennen. Ik beluister dit soort verhalen heel vaak hoogsensitieve cliënten, die als kind instinctief de vinger op de zere plek wisten te leggen. Ze noemden precies wat volwassenen in hun omgeving niet wilden weten, wat natuurlijk niet op prijs werd gesteld of zelfs werd gestraft.
Het schoolsysteem is over het algemeen ook niet afgestemd op gevoelige mensen. Onderwijs gaat grotendeels over het incorporeren van andermans feiten en ideeën, niet over creatief en innovatief denken en onderzoek. Voor gevoelige en vooral intelligente kinderen is dat dodelijk saai. Ze richten hun aandacht vaak op plekken die voor hen interessant zijn: hun eigen droomwereld, andere dimensies, hun fantasie, hun zin voor onderzoek en creativiteit. Als hun schoolprestaties achterblijven, kunnen ze ten onrechte als ‘dom’ worden gezien of bepaalde labels krijgen. En geloof het maar dat de labels heel snel gelanceerd worden.
Leraren kunnen zich in het nauw gedreven voelen door een kind dat dwars door hen heen kijkt en hun gebrek aan echte autoriteit blootlegt. Hoogsensitieve kinderen die veel licht uitstralen kunnen onbewust als bedreigend worden ervaren door leerkrachten die geen natuurlijk meesterschap uitstralen en hun eigen onzekerheid en pijn voor zichzelf verbergen. Ik zie dat deze leerkrachten soms emotioneel, verbaal of energetisch agressief gedrag vertonen (of zelfs pestgedrag) jegens zo’n kind, of andere kinderen faciliteren om hen te pesten.
Als onder meer ex-leerkracht zag ik dit soort situaties gemakkelijk escaleren. Je hebt een natuurlijke autoriteit of je hebt het niet. Zoiets kun je haast niet leren; je kunt het wel cultiveren om uit het systeem van straffen en belonen te komen, maar dan vraagt dit als leerkracht ook oprechte zin tot zelfreflectie.
Als je op zo’n jonge leeftijd in een omgeving terechtkomt die je waarneming niet ondersteunt en je zelfs ontkent of bestraft, is het gevolg vaak dat je aan jezelf begint te twijfelen en je afsluit. Bovendien wordt je gedrag vaak verkeerd gelabeld en verkeerd geïnterpreteerd, waardoor je nog meer in de war kunt raken.
‘Hij is zo stil, hij is absoluut verlegen.’ Nee, hij verwerkt zijn indrukken op een niveau dat voor jou onzichtbaar is. ‘Ze trekt zich vaak terug in haar kamer; ze is niet sociaal en saai.’ Nee, ze moet even opladen na een vermoeiende schooldag met kinderen en leerkrachten die op een andere frequentie functioneren dan zij. Ze heeft nog niet geleerd om voor zichzelf te blijven.
‘Hij gaat niet voetballen zoals de andere jongens – hij is raar.’ Nee, hij heeft toegang tot niveaus van bestaan en bewustzijn die nog niet voor jou toegankelijk zijn. ‘Ze is zo stil terwijl de anderen door het bos ravotten; ze is introvert.’ Nee, ze maakt contact met de wezens van de natuur en communiceert geluidloos met de bomen.
Als je opgroeit in een omgeving die je perceptie niet deelt en je gedrag en persoonlijkheid labelt op een manier die niet overeenkomt met je ervaring, kun je serieus gaan twijfelen aan je eigen waarheid: de waarheid over wie je in wezen bent, de waarheid van je eigen perceptie en de manier waarop je de waarheid waarneemt met al je zintuigen. Het kan zijn dat je bepaalde oordelen van je omgeving over jezelf overneemt én voor waarheid aanneemt. Bovendien, als je negatief wordt behandeld, kun je energieën en zielsdelen van een ander in je systeem krijgen, wat je nog meer in de war brengt.
De uitdaging bij dit alles is om uiteindelijk jezelf te herontdekken. Om je ware zelf te herstellen is het nodig alle oordelen en energieën van anderen uit je systeem te neutraliseren. De oordelen zijn eigendom van degenen die ze over je uitgestrooid hebben. Geef het terug. Het behoort niet tot jou, het is niet van jou.
Je kunt bewust je ware kracht, lichtheid, spontaniteit, joie de vivre, humor, wijsheid en alle andere kwaliteiten die in essentie van jou zijn, terugvinden. Het is niet makkelijk, ik weet het, maar het is meer dan de moeite waard om jezelf terug te vinden.
Je kunt de heldervoelendheid en helderziendheid ontwikkelen die je van nature had. Je kunt de zachtheid die van jou is weer eren. Je kunt je kracht herstellen, die niet gebaseerd is op overmacht, maar op waarheid en onbevreesdheid.
Laat je liefde weer stromen, zonder afhankelijk te zijn van het eindresultaat. Je kunt voeding en steun krijgen van je eerste moeder: de aarde. Je kunt de verbinding met je ware zielezelf en met de Bron herstellen.
Juist omdat de mensen om je heen geen steun voor je hadden, ben je dat gaan zoeken. Je hebt ernaar gezocht in boeken, in films, in de natuur, bij gelijkgestemde mensen die resoneren met jouw frequentie. Maar uiteindelijk vind je het terug in jezelf. Als je die reis hebt gemaakt en je kracht, waarheid en autoriteit in jezelf hebt herontdekt, ben je sterk. Dan vaar je je eigen koers. Dan ben je in staat om overal je licht te laten schijnen. En dan kan niets je uit balans brengen.
Het is een les die je alleen op deze manier kunt leren. Het is geen gemakkelijke weg. Maar het universum is altijd met je ziel bezig om kansen op je pad te brengen die je hierin ondersteunen. Met synchroniciteit als wegwijzer: ‘Wat een toeval dat dit boek, deze persoon, deze gebeurtenis, deze boodschap nu pas op mijn pad komt!’ Met je onzichtbare zielenfamilie van engelen, dierbaren uit vorige levens, de natuur, kristallen en dieren als je team. Weet dat er geen toeval is, het zijn richtingwijzers die je verder op jouw weg zetten.
Je eigen hart brengt je altijd terug naar de waarheid over wie je werkelijk bent – een mooie, krachtige ziel!
Als dat een eerbetoon is aan wie JIJ BENT, ga ervoor, want niemand kan dit voor jou doen. Dit is jouw reis met je hart als kompas.
En ja, laat je ook ‘dragen’ door mensen die geen behoefte meer voelen om te etiketteren. Stel je even voor dat je nog maar één dag te leven hebt: wat laat je radicaal achter en wat neem jij als Bronwezen en als Kind van God mee. JIJ bepaalt.
Mieke, professioneel HSP Coach