Venus in Ram wakkert een felle vonk in je aan en verlicht het pad van zelfontdekking vanuit je waarachtige Liefdeskracht. Deze hemelse uitlijning wenkt je om je verlangens met onwrikbare moed te omarmen en moedigt je aan om je Liefdeskracht te belichamen.
Terwijl de godin van schoonheid en passie het vurige terrein van Ram doorkruist, roept ze je op om diepgewortelde overtuigingen die niet meer bijdragen aan groei en ontwikkeling om te vormen.
Omarm deze energie als een uitnodiging om los te breken van zelfgenoegzaamheid, verbindingen aan te gaan die net zo gedurfd en levendig zijn als je geest, en daadkrachtig te handelen in het nastreven van je diepste verlangens.
Stil te staan en waarnemen in jezelf door welke krachten je je laat leiden of misleiden, *Ahriman of Lucifer. *Ahriman en Lucifer vormen twee aspecten van het boze. Ahriman en de ahrimanische wezens vertegenwoordigen het verhardende, het bekrompene, de materialistische pool van het kwaad. Ahriman werkt o.a. via de angst, de onontkoombaarheid van het berekenbare, macht. Lucifer en de luciferische wezens vertegenwoordigen het bevrijdende, het illusoire, de fantastische pool van het kwaad. Lucifer werkt o.a. via de verleiding en verlokking, weg van de realiteit, de illusie. De uitdaging en uitnodiging is waar te nemen en daar het midden in weten te vinden.
Het is een kosmische duw in de richting van helderheid en richting, die je aanzet om de leiding te nemen over je leven, vanuit dienstbaarheid.
Kanaliseer de moedige Lichtkrijgersenergie van Ram om grenzen te herdefiniëren en een omgeving te creëren waar jij je als aards-spiritueel en kosmisch mens draagt en kunt floreren.
Met deze astrologische invloed word je aangemoedigd om eerlijke dialogen aan te gaan, duidelijke intenties te stellen en je behoeften zonder excuses te uiten. Het universum spoort je aan om als een feniks te herrijzen – moedig, fel en zonder excuses – en moedig te ontdekken wat het betekent om lief te hebben en authentiek te leven in schoonheid en harmonie.
Wat voedt en ondersteunt je leven vandaag? Welke relaties, waarden en overtuigingen voeden je leven? Wie zijn de mensen die je leven verrijken en verlevendigen? Wat heb je nodig en waar vraag je om als je bidt dat God je je dagelijks brood geeft?
Op welke manier je die vragen ook hebt beantwoord, je hebt het graan in de tuin van je ziel beschreven. En waar een tuin is, vind je ook onkruid. We planten het niet en we willen het niet, het komt altijd weer op. Onkruid komt voor. En dat geldt of het nu de tuin in je achtertuin is of de tuin van je leven.
Het graan en het onkruid in ons leven groeien naast elkaar. Hun wortels kunnen met elkaar verweven raken. En soms is wat op graan lijkt, in werkelijkheid onkruid, een onkruid. Het betekent dat elke tuinier in het leven kritisch moet zijn over wat hij of zij kweekt, wat er verzorgd moet worden en wat er moet worden uitgeroeid.
Alles wat geen tarwe is, is waarschijnlijk onkruid. Onkruid probeert ons veld over te nemen, de schoonheid van onze tuin te verpesten en de tarwe te verstikken die onze ziel voedt, in stand houdt en voedt.
Misschien dacht dat als je het juiste deed, hard werkte, goede bedoelingen had – kortom, als je goed zaad zaaide – je niet met onkruid te maken zou krijgen. Het lijkt erop dat je steeds meer tijd besteed aan het onkruid in je leven.
Heb je ooit een bepaalde waarde of overtuiging geclaimd en vervolgens juist dingen gedaan of gezegd die die waarde of overtuiging ondermijnen of tegenspreken? Er staat onkruid op je veld.
Heb je soms het gevoel dat je niet genoeg bent? Probeer je jezelf altijd te bewijzen, om aardig gevonden en goedgekeurd te worden? Vraag jij je ook af welk onkruid je ‘genoeg-zijn’ , je waarde, je eigenwaarde, verstikt?
Heb je ooit stilletjes, of zelfs niet zo stilletjes, het falen van iemand anders gevierd?
Heb je je ooit beter gevoeld over jezelf omdat iemand anders het moeilijk had?
Ben je ooit niet in staat of niet bereid geweest om de vreugde of het succes van een ander te vieren?
Ben je jaloers op een ander?
Koester je wrok of wrok?
Leef je met een destructieve woede?
Ben je altijd in de verdediging?
Speel je oude ruzies in je hoofd af op zo’n manier dat jij de winnaar bent?
Is het moeilijk om naar een ander te luisteren en hem te horen? Zo ja, dan groeit er onkruid.
Onthoud je vergeving aan een ander?
Weiger je een ander om vergeving te vragen?
Moet je het goedmaken wat je steeds uitstelt?
Welk onkruid moet je uitroeien zodat je je met een ander en jezelf kunt verzoenen?
Is jouw wereld verdeeld in goed en kwaad, goed en slecht?
Merk je dat je grenzen trekt in het zand, dat je gelijk moet hebben of het laatste woord moet hebben? Daar groeit onkruid.
Leef je alsof iemand moet verliezen om te kunnen winnen?
Moet iemand anders ongelijk hebben zodat jij gelijk kunt hebben? Is je leven gebaseerd op vergelijking en competitie met anderen? Houd je de score bij van je eigen leven of dat van een ander? Dat is een onkruidachtige manier van leven.
Merk je dat je oordelen velt over anderen en het onkruid in hun tuin?
Praat je over anderen in plaats van met hen te praten?
Hoeveel van je gesprekken draaien om roddels of kritiek?
Hoe komt het dat we het ene onkruidje in de tuin van onze buren zo duidelijk zien, maar niet het hele stukje grond in onze eigen tuin? (Matteüs 7:3)
Zie je het onkruid van racisme, discriminatie en onderdrukking vandaag de dag?
Zie je het economische onkruid waardoor de rijken rijker worden en de armen armer?
Zie je het onkruid dat mensen discrimineert op basis van hun religie, immigratiestatus of geslacht?
Geef je dat onkruid water of trek je het eruit?
Leef je minder dan je bent of wilt zijn?
Ben je soms bang geweest om te zeggen of te doen wat je wist dat het juiste was om te zeggen of te doen?
Op welke manieren heeft angst je bezeten en verlamd? Angst is een diepgeworteld onkruid in de meeste van onze tuinen.
Voel je je gevangen in je verleden, overweldigd door schuldgevoelens, gedefinieerd door schaamte?
Waar of aan wat/wie ben je aan verslaafd?
Welke afgoden beheersen je leven? Dat is onkruid dat je leven overneemt.
We beloven onszelf om “één natie onder God te zijn, ondeelbaar, met vrijheid en gerechtigheid voor allen.” Maar het onkruid van verdeeldheid, wantrouwen en eigenbelang verstikt die belofte.
Wat beheerst je leven vandaag? Wat weerhoudt je ervan om het leven te leiden dat je wilt en je meest authentieke zelf te zijn? Wat steelt je leven? Welk onkruid ontsiert de schoonheid van je tuin?
Dat is een heleboel onkruid. En de lijst kan nog wel even doorgaan.
Dat onkruid, dat kan ik inmiddels herkennen, zonder me daarmee te identificeren. Het is dat onkruid dat groeit op de velden van mijn leven en wat mijn ziel kan verstikken, als ik het onkruid niet verwijder. Geen wonder dat dit onkruid steeds opnieuw terugkomt. En sommige zie ik, negeer ik en geef het zelfs nog water…. tot ik er stil bij sta en me realiseer wat me zuurstof en levensadem ontneemt en nieuwe impulsen van binnenuit aan-wakkert.
.
Misschien ken je die onkruiden ook. Misschien groeien er vandaag wel wat in je leven. Misschien zijn er nog andere. Welk onkruid groeit er naast je tarwe?
Wieden in de tuin van ons leven gaat niet over wat er mis, gebrekkig of onacceptabel is in ons leven. Het gaat erom ruimte te maken voor meer leven, het graan te ontdekken dat er altijd al was, de schoonheid terug te winnen die bedekt is, en te vertrouwen op het goede zaad dat in het begin geplant is. Wieden neemt weg om te onthullen wat er al is. Wieden in de tuin van ons leven brengt onze focus terug naar het graan.
Elke keer dat we onkruid wieden, oogsten we ook. Elk gewied onkruid is een erkenning en een bevestiging van leven en een overvloedig leven, voor jezelf én een ander. En elke dag is oogstdag. En elke dag is er onkruid om te wieden. Dat betekent dat we altijd aandacht moeten besteden aan wat er in onze tuin groeit.
Kijk vandaag eens naar je tuin. Wat zie je? Welk onkruid kun je vandaag aanpakken? Noem het hardop. Leg je handen er nu omheen , maak oprecht verbinding met het onkruid dat je bij je adem pakt, dat je dreigt te verstikken….met mededogen, met compassie, met begrip voor wat dat onkruid je ziel toefluistert.
Richt de blik op je eigen tuin, je levenstuin, er is daar genoeg te doen.
Zowel La Luna als haar heerser, Venus, staan in hun respectievelijke tekens in verhevenheid tijdens deze weelderige Nieuwe Maan in Stier. Hier is de Maan rijk aan sensualiteit, geaard, toegeeflijk en simpelweg heerlijk. Venus, in haar verheven teken Vissen, is romantisch, onvoorwaardelijk liefdevol, goddelijk geïnspireerd en bezit een diepe, gevoelige kwetsbaarheid.
Samen hebben deze symbolen van het Heilige Vrouwelijke de kracht om onze fysieke wereld te veranderen en een meer solide, maar toch diep zielvolle manier van leven te initiëren.
Dit is tenslotte waar Venus om draait, en als heerser van Stier heeft zij het laatste woord over hoe de gebeurtenissen zich de komende maanden zullen ontvouwen. De energie van Stier symboliseert de roos die tot volle bloei komt – zachtjes, weelderig, en haar geur vrijgeeft terwijl ze zich ontvouwt. De reis die voor ons ligt, is daarom zacht, teder en zacht – grotendeels tenminste.
Maar er is een addertje onder het gras. Rozen, hoe teer ze ook zijn, hebben hun doornen.
Mars, God van de Oorlog, bemoeit zich met deze maansverduistering via een vierkant met beide hemellichamen. In Leeuw is Mars trots, energiek, creatief en gedurfd zelfexpressief. Hij is ook enigszins arrogant en niet weinig dramatisch.
Deze energie staat in schril contrast met de typische Stier-tederheid en onthult een neiging om de zekerheid waar we zo hard voor hebben gewerkt op te offeren om onze meer egoïstische drijfveren te laten gelden. Het kan zelfs zo zijn dat we veel te lang stil zijn geweest, terwijl we nu een diepe drang voelen om te vechten voor wat ons rechtmatig toekomt.
Geen van beide strategieën zal waarschijnlijk werken. Tenminste niet op de lange termijn. Kortetermijnbevrediging doet niemand een plezier.
Deze Nieuwe Maan gaat niet over het overlopen van frustratie, of die nu gericht is op onze geliefden, onze financiële situatie of ons gevoel van veiligheid. Het gaat er ook niet om al onze stabiliteit te verstoren in een verhit, haastig moment waarin we toegeven aan de oerdrang naar totale oorlog.
Het gaat erom dat we ons afstemmen op beide kanten van de medaille.
Het gaat erom niet vast te blijven zitten in een comfortzone, denkend dat dingen gewoon “gebeuren”. De schaduw van Stier kan passief, toegeeflijk en vastzittend in een comfortzone zijn. Het gaat er ook niet om een situatie te forceren.
Deze Nieuwe Maan draait om het creëren van een delicate balans tussen weten wanneer te wachten en wanneer actie te ondernemen. De ware kunst ligt in geduld, maar toch altijd klaarstaan om in actie te komen wanneer de tijd rijp is.
Dus, voordat we reageren met felle koppigheid, woede of frustratie, laten we even de tijd nemen om de geur van de rozen op te snuiven. Om een sterke, aardende basis te creëren voor onze tuin om te bloeien, maar er tegelijkertijd voor te zorgen dat wat we planten, wat we creëren, fel wordt geleid door het vlammende zwaard van Mars.
Onze intenties zijn kostbaar. Onze relaties, onze veiligheid, onze wortels – ze verdienen allemaal de diepste bescherming. Op een manier die niet snijdt en verbrandt, maar juist bewaart en voedt wat ons het dierbaarst is.
We kunnen anderen niet met geweld wakker schudden, noch kunnen we hen ‘waarheid’ aanbieden als er niet oprecht om is gevraagd. Interessant is het om zelf stil te staan bij dat verlangen om mensen te willen wakker schudden, en dat vaak gesaust met oordeel ( al dan niet in woorden dan wel in de energie voelbaar), luidop schreeuwen roepen en tieren, want ja, jij bent wél wakker, de ander niet. Ik vind dat nogal arrogant gedrag, want wat is eigenlijk ‘wakker worden’. We zijn mensen in wording en respect voor de ander betekent ook de ander in die wordingsweg te zien, echt te zien in zijn of haar unieke Zijn. Als ik daar nog dieper op inzoom dan liggen daar meestal onverteerde lagen of wat in het eigen Ik nog niet is aangekeken. Maar zelfs dat is ook nog in wording en laat zich onvermijdelijk in het wordingsgebeuren zien.
Blinde revolutionaire impulsen, zoals het zoeken naar waarheid zonder een basis in oprecht zelfwerk en zorgvuldig doorgelichte kennis, zullen een persoon transformeren in datgene waartegen ze vechten. Dit is de valkuil van de reactionaire geest (die alleen gefocust is op de buitenwereld van onze driedimensionale realiteit die verstrikt raakt in een vergeefse strijd tegen de schaduwen die op de muren van onze grot worden geprojecteerd, schaduwen die voortkomen uit ons eigen onderbewustzijn onderdrukt/gewond zelf, de collectieve schaduw, en gecreëerd door onze hyperdimensionale gevangenisbewaarders die ons manipuleren vanuit occulte rijken.
Het pad van de zwerver, afvallige of spirituele krijger (die allemaal op hun eigen manier toegewijd zijn om licht in onze wereld te brengen door de duisternis bewust te maken) is verre van een gemakkelijke weg om te bewandelen, en dit pad wordt steeds smaller en smaller naarmate we verder gaan, omdat valstrikken ( misleiding, verleiding, afleiding) welig tieren.
Het is ook belangrijk om in gedachten te houden dat niet iedereen op dezelfde manier zoekt naar waarheid (noch is het hun roeping in het leven), daarom moeten we “wijs als slangen en zacht als duiven” blijven (zoals het esoterische axioma stelt) terwijl we standvastig zijn in het geven van de leugen wat ze verdient: de waarheid. En deze houding houdt in dat we soms een spade een spade noemen, en niet toelaten dat onze ‘make nice’ maatschappelijke conditionering onze innerlijke stem en innerlijk weten dempt.
Als het gaat om degenen die de oproep hebben beantwoord, is het essentieel om te onthouden dat we dit allemaal samen doen. Zelf zie ik dat anders. Door eerst datgene te doen vanuit eigen kracht, wilskracht impulsen, kun je naar elkaar toe stromen, van het Ik naar het Jij, naar het Wij. Als de Jij of Wij een reddingsboei wordt voor het Ik, dan ontstaat daar vroeg of laat een nieuwe situatie die laat zien te weinig eigen wilskracht ontwikkeld te hebben. Het Ik heeft zijn wereld opgebouwd in de draagkracht van het Jij /Wij. Het credo ‘ wij doen het samen’ zie ik, als daar niet in eigen Ik de nodige innerlijke wilskracht-impulsen tot bloei zijn gekomen, als een afleiding, misleiding.
We zijn allemaal leraren en studenten, maar we hebben ook verschillende lessen te leren en beschikken over kennis die we allemaal op individuele basis moeten integreren. We moeten elkaar helpen in deze Tijd van Overgang terwijl we ons best doen om van een frequentie van ‘Dienst aan het Zelf’ naar ‘Dienst aan Anderen’ te gaan, gemeenschapsbanden te creëren en onszelf te omringen met gelijkgestemde mensen, dit alles gebaseerd op oprechtheid en integriteit in dienst van het goddelijke. Als je niet echt jezelf kunt zijn met de mensen met wie je omgaat, dan wil je jezelf misschien afvragen: “wat betekent echte vriendschap eigenlijk als ik niet mezelf ben”? Wat het kan betekenen, is dat we binnen deze ‘vriendschappen’ deze gehechtheid hebben gekozen boven onze authenticiteit, en we moeten beoordelen of elke vriendschap die prijs waard is.
Op het pad naar ontwaken- Worden en het zoeken naar waarheid verdwijnen wel eens mensen uit beeld om ruimte te maken voor nieuwe mensen die je evolutionaire groei zullen stimuleren. Dit kan deel uitmaken van de wordingsweg . Het kan soms eenzaam zijn, echter, overal subtiele energieën en goddelijke krachten die ons helpen en verheffen bij de keuzes die we maken, zelfs als we ze niet (meteen) kunnen zien of ermee kunnen communiceren. De waarheid zal ons tenslotte bevrijden. De waarheid ontkiemt van binnenuit.
Een eerder geschreven blog ( 2014) onder de aandacht gebracht.
Dit is een bijzondere tijd om onze authentieke Zelf te ontdekken. Tracht dit vooral als onze ontwikkelingsweg, een wording-weg te bekijken, niet als een lineair stappenplan, als dat je een ticketje koopt en je reis op een strakke manier verloopt. Misschien wil je je gehechtheid controleren aan wat andere mensen ( vrienden, baas, collega’s, buren, familie) van je denken loslaten. Ik hoor vaak ‘ ik trek het me niet aan wat wie dan ook denk’. En tegelijk vragen heel wat mensen in een consult wat X of Y over hen vindt. Er leven in diepe lagen van het bewustzijn nog haakjes want wat je baas over je denkt is belangrijker dan je erkent. Er leeft nog wel eens het verlangen om gezien te willen worden, erkenning en bevestiging te krijgen tot onderdanigheid en pleasingsgedrag.
Er is nog veel meer om te ontdekken. Uiteraard zijn er menselijke waarden in de sociale omgang met elkaar. Het moment dat je je hele hebben en houden vasthaakt aan wat mensen over je denken, dan is de kans heel groot dat je niet je ware Zelf bent. Een innerlijke warrior is geen strijder of vechter tegen iets, maar een bekrachtiger van binnenuit.
Zoek uit waar je eigenbelang voorop stelt, wat betekent dat je jezelf misschien wilt afvragen waar in je leven je je zorgen over je publieke/sociale imago boven de waarheid plaatst, aangezien deze waarheid uiteindelijk groter is dan wie “jij” of wie dan ook. anders denkt dat je bent.
In tijden als deze gaat het erom het archetype van de krijger te belichamen, want zowel INNERLIJK zelfwerk als UITERLIJK werk in de wereld, samen met juiste actie, zijn nodig.
Een krijger erkent zijn pijn, maar geeft er niet aan toe. De stemming van de krijger die het onbekende betreedt, is er niet een van droefheid; integendeel, hij is blij omdat hij zich nederig voelt , in het vertrouwen dat zijn geest onberispelijk is, en bovenal volledig bewust van zijn efficiëntie. De vreugde van een krijger komt voort uit het accepteren van zijn bestemming en het waarheidsgetrouw inschatten van wat hem te wachten staat.
Krijgers hebben in hun daden niets met persoonlijk gewin te maken. De gemiddelde mens handelt alleen als er een kans op winst is. ‘Wat levert het me op’ gedachte.
Krijgers handelen niet voor winst, maar voor de Geest. Een krijger klaagt niet. Zijn leven is een eindeloze uitdaging, en uitdagingen kunnen onmogelijk goed of slecht zijn. Uitdagingen zijn eenvoudig uitdagingen. Een krijger volgt zijn innerlijk ge-weten. Het ‘weten’ dat verbonden is met het hart.
Het fundamentele verschil tussen een mens dat over alles klaagt en een krijger is dat een krijger alles als een uitdaging beschouwt, terwijl de eerste alles als een zegen of een vloek beschouwt. Het zelfvertrouwen van de krijger is niet het zelfvertrouwen van de gemiddelde man.
De doorsnee mens zoekt zekerheid in de ogen van de toeschouwer en noemt dat zelfvertrouwen. Eigendunk is de grootste vijand van de mens. Wat hem verzwakt, is dat hij zich beledigd voelt door de daden en wandaden van zijn medemensen. Eigendunk vereist dat iemand het grootste deel van zijn leven beledigd is door iets of iemand.
De krijger zoekt onberispelijkheid in zijn eigen ogen en noemt dat nederigheid. De gemiddelde man is verslaafd aan zijn medemensen, terwijl de krijger alleen tot in het oneindige verbonden is.
Het echte gevaar op dit moment is gehoorzaamheid, zelfgenoegzaamheid en mensen die anderen aanvallen/beschamen omdat ze zich uitspreken.
Massale mind control op basis van leugens en geïmplementeerde angst is het grootste gevaar voor ieders vrijheid. Onze evolutionaire taak is om spirituele strijders te worden, alles in vraag te stellen in de toenemende bedreiging van onze vrijheid als goddelijke soevereine wezens, onbevreesd te worden in het onder ogen zien van duisternis (binnen en buiten) en onszelf en anderen te onderwijzen zodat we onszelf kunnen genezen, als individu en als soort.
Door dit te doen, sluiten we permanent de energetische ingangspunten in ons auraveld af waar deze occulte krachten in komen en onze levenskracht overhevelen van en loskomen van controle-systemen.
Net als de feniks die uit de as herrijst, kunnen we de krachten van de duisternis gebruiken om een nog briljanter licht te verankeren en vast te houden, het licht en het supramentale bewustzijn op deze realiteit te verankeren. Dit is de huidige reis waartoe de mensheid wordt geroepen.
Terwijl de zon door Stier reist, bevind je je op het kruispunt van stabiliteit en verlangen. Dit is je uitnodiging om de inherente dualiteit van je wezen te omarmen – waar de tastbare wereld de fluisteringen van je ziel ontmoet. Je wordt geroepen om een toevluchtsoord te creëren, een ruimte waar je waarden kunnen bloeien en waar de wortels van je intenties diep in vruchtbare grond zinken. Het is een tijd om je te verbinden met de aarde onder je voeten, je ambities te gronden in praktische zin en je daden af te stemmen op wat je geest werkelijk voedt. Denk na over wat je troost en veiligheid biedt en laat deze helderheid je streven vormgeven. Elk moment in stilte kan leiden tot diepgaande openbaringen en je leiden naar een pad dat resoneert met authenticiteit.
Deze zonne-energie nodigt je uit om de relatie tussen je materiële verlangens en je emotionele waarheden te onderzoeken. Je wordt aangespoord om je af te vragen: Wat waardeer je werkelijk? Door dit te doen, krijg je de kracht om je aspiraties om te zetten in iets meer dan louter wensen – ze worden verbintenissen geworteld in zelfbewustzijn en doelgerichtheid. De standvastige essentie van Stier moedigt een langzame, weloverwogen benadering van je doelen aan en herinnert je eraan dat ware groei vaak geduld en doorzettingsvermogen vereist. Terwijl je je intenties afstemt op je kernwaarden, visualiseer je het leven dat je wilt cultiveren en onderneem je concrete stappen om dat te bereiken. De Zon in Stier draait niet alleen om genieten van de schoonheid om je heen; het gaat erom die schoonheid in jezelf te belichamen en te manifesteren in je dagelijks leven.
Terwijl Mercurius het vurige rijk van Ram siert, bevind je je op de rand van mogelijkheden, waar woorden en ideeën ontbranden als vonken in de nacht. Deze hemelse dans nodigt je uit om je gedachten en visie transparant en helder te verwoorden.
De vrij rauwe energie van Ram roept je op om je twijfels over jezelf los te laten en je innerlijke kracht te benutten, vluchtige ideeën om te zetten in uitvoerbare plannen. Dit is niet alleen een tijd van communicatie, maar een diepgaande uitnodiging om dialogen aan te gaan die inspireren, provoceren en verandering teweegbrengen.
Denk na over hoe je nieuwe wegen in je leven kunt inslaan, door je stem te gebruiken als instrument voor transformatie.
In dit dynamische samenspel komt het archetype van de krijger naar voren, dat je aanspoort je innerlijke moed te gebruiken en daadkrachtige actie te ondernemen.
Denk na over welke essentiële waarheden je aarzelend hebt gedeeld en wat je mogelijks daarmee zou kunnen ontketenen. Dit is een moment om je intenties te verfijnen en ze af te stemmen op wat diep van binnen resoneert.
Neem de tijd om een helder zicht te krijgen over jouw doel(en) , niet alleen als eindpunten, maar als levendige manifestaties van zelfexpressie.
Omarm deze energie; laat het je voortstuwen naar een wereld waar je gedachten niet alleen gehoord, maar ook gevoeld worden, en je stem weerklinkt met authenticiteit en doelgerichtheid. Is daar in de onderstroom enig ‘ruis’ in aanwezig, een dubbel agenda wat voornamelijk aansluit bij eigenbelang, iets te willen halen of behalen via slinkse wegen….in die zin is het wijs om ‘voor’ te denken in plaats van ‘na’ te denken.
En als laatste een reflectie moment om het belanden in een slagveld met scherpe zwaarden tegenover elkaar te voorkomen:
1. Wees onberispelijk in je woorden
2. Vat niets persoonlijk op
3. Ga niet uit van veronderstellingen
4. Doe je best
Dit lijkt op het eerste gezicht allemaal heel makkelijk en heel logisch, in de praktijk is dat wel eens anders.
Nu Venus, heerser van Weegschaal, eindelijk haar directe beweging begint na 40 dagen en 40 nachten retrograde, verlicht een Volle Maan in ditzelfde teken de hemel en wijst de weg terug naar ons hart.
Het was een wilde rit.
Onze liefde, onze waarden, onze middelen, wie en wat ons werkelijk dierbaar is – dit alles is op zijn kop gezet, heen en weer geslingerd en voor de goede orde door elkaar geschud.
Het is tijd om het evenwicht te herstellen. Dat de vrede terugkeert. Dat de orde terugkeert. Dat er gerechtigheid geschiedt.
We oogsten wat we zaaien, adviseert deze Weegschaal-maanmaand. Alle keuzes die we hebben gemaakt (of niet hebben gemaakt) komen ons tegemoet. Het is, zoals altijd, een culminatie van energie. Relaties komen nu op de voorgrond en vragen ons om onze soevereiniteit te integreren met de diepe behoefte aan verbinding. Het is niet het een of het ander – tenzij de situatie natuurlijk zo is dat de balans naar één kant moet doorslaan.
Hoe dan ook, of we nu voor onszelf kiezen, een relatie kiezen, of voor beide, het gevoel is er een van diepe, diepgaande toewijding. Tijdens Venus retrograde hebben we gewoeld in de ongemakkelijke sferen van liefde en verlangen, en diep nagedacht over onze interactiepatronen, onze verbinding met veiligheid, met onszelf, met wat opoffering voor ons betekent, en waar onze idealen tekortschieten.
Nu deze Volle Maan in Weegschaal ons hart in vuur en vlam zet, is het tijd om aandachtig te luisteren en ons volledig te committeren of ermee te stoppen – volledig. Venus’ verbinding met Saturnus, de kosmische meester, accepteert niets minder dan totale, volledige toewijding. Het is een solide vorm van toewijding. Die zal niet verwelken bij de eerste tekenen van problemen. Het is de toewijding die we bereid zijn te geven – en te ontvangen – omdat we door het vuur zijn gegaan. Omdat we zijn gaan liefhebben dankzij, in plaats van ondanks iemands tekortkomingen.
Venus is ook verbonden met Mars via een zoete, zoete driehoek, waardoor passie kan stromen. Het is niet alleen maar hard werken en toewijding. De beloning voor al onze inspanningen is hier, gedemonstreerd in onze gevoelswereld, onze emotionele toestand, onze zielvolle, emotionele verbindingen.
Het is ook een moment van voldoening voor de creatieve inspanningen waar we ons hart en ziel in hebben gelegd . Als we ons een weg hebben gebaand, maar misschien geen licht aan het einde van de tunnel hebben gevonden, dan is dit het eerste sprankje licht. Er is weer een stroming, die de stagnatie verlicht en ons laat zien dat er werkelijk niets verloren is gegaan. De rivier van onze creatieve energie, onze levenskracht, staat klaar om te stromen en ons een weg te banen naar liefde, passie en kwetsbaarheid, maar op een manier die in balans is.
Praktisch gezien laat deze Volle Maan ons alle manieren zien waarop we ofwel codependent of overmatig zelfvoorzienend zijn geworden. Het herinnert ons eraan dat we elkaar nodig hebben om het leven voluit te leven, dat relaties een essentieel onderdeel zijn van de menselijke ervaring. We kunnen er nu voor kiezen om dieper in te gaan op de materie of ruimte te creëren voor iets dat meer aansluit bij onze behoeften.
Venus draait nu direct en volgt haar stappen terug door de numineuze wateren van Vissen, een teken waar ze verheven is, maar niet onberoerd door verdriet. Deze stationering is niet zomaar een moment van voorwaartse beweging; het is een stille kentering van het tij van de ziel, een zachte uitademing na weken ondergedompeld te zijn geweest in de paradox van verlangen en onthechting.
Haar retrograde reis door het woeste terrein van Ram en het poreuze rijk van Vissen heeft mogelijk vergeten sintels aan het licht gebracht: onvervulde behoeften, oude wonden vermomd als passies, of relaties die oplaaiden als kometen om vervolgens in mist op te lossen. In Ram werd Venus de krijger-minnaar – die eerlijkheid eist, confrontaties aanwakkert met onze innerlijke autonomie en de angst voor afwijzing. Maar toen ze teruggleed in Vissen, werd haar zwaard ingeruild voor een sluier en maakte helderheid plaats voor de pijn van wat had kunnen zijn. Hier werd liefde een spiegel voor het goddelijke, maar ook voor illusie.
Nu ze in deze laatste graden van Vissen weer direct wordt, beginnen we niet opnieuw – we weven betekenis uit de losgeraakte draden. De komende weken vormen een liminale corridor, terwijl Venus opnieuw over dezelfde hemelse grond loopt die ze eerder doorkruiste. Dit is de heilige herziening: geen uitwissen van wat voorbij is, maar een verdiept begrip. Wat waardeerde je voorheen, en wat waardeer je nu? Wat ooit als liefde voelde – was het liefde, of een verlangen om gezien te worden?
Venus in Vissen fluistert: genezing is niet lineair. Je voelt je misschien rauw, losgeslagen, onzeker – en toch is er iets in je verzacht, ontvankelijker en oprechter geworden. Het hart is niet langer gepantserd, maar poreus. En juist in die kwetsbaarheid ligt je vermogen om wijzer lief te hebben.
Houd de komende dagen nauwlettend in de gaten, want dit is niet zomaar beweging, maar integratie. Ze passeert opnieuw de graden waar dromen werden vervormd, waar grenzen vervaagden, waar waarheden werden ontwaard en vervolgens verloren gingen. Wat opnieuw verschijnt, kan dat met nieuwe helderheid doen – als een foto die zich langzaam ontwikkelt in het maanlicht.
Nu is het tijd om voorzichtig te verzamelen wat is verspreid. Om te creëren, niet als afleiding, maar als toewijding. Om relaties te benaderen, niet als ontsnapping, maar als weerspiegelingen van je innerlijke wording. Venus belooft geen gemak, maar ze biedt wel betekenis, als we het allemaal durven te voelen.
