Geplaatst op Geef een reactie

‘Maak van een kleuter niet te vroeg een schoolkind’

iPabo-lector Annerieke Boland opende in november 2019 de jaarlijkse Jenaplanconferentie met haar keynote over de wereldverkenningen van het jonge kind. Die vroege stappen in de wereld – van het ontdekken van je schaduw tot het samen bedenken van spelregels – zet een kind al spelend.

Anneriekes boodschap: maak van een kleuter niet te vroeg een schoolkind: ‘Er is niks mis met kijken naar taal en rekenen, maar dat zit allemaal al in het spel van jonge kinderen. Als je goed kijkt naar hun spel, zie je dat daar het leren gebeurt.’

Ze vertoonde dit filmpje:

Jade ontdekt haar schaduw.

Peutertje Jade wijst een bloempje aan in een kruidenrijke berm langs een zandpad Als ze zich omdraait ziet ze iets donkers in het zand. Zichzelf, haar contouren, haar schaduw. Ze volgt het donkere ding en het ding volgt haar. Ze vertelt erover in de weinige woorden die ze heeft, tegen haar moeder achter de telefooncamera. Mama grinnikt bemoedigend. Jade tilt haar teen op, maar de schaduw sluit weer aan als haar voet de grond raakt. Nog eens. Ze gaat op haar hurken zitten om het vreemde fenomeen met haar vingers aan te raken Dan loopt ze naar haar moeder, kijkt intussen naar de schaduw die achterlangs meeloopt, en botst zo tegen mama op.

‘Spelend groeit het jonge kind de wereld in’

“Je ziet dat leren niet in je eentje gebeurt: Jade kijkt naar haar moeder achter de camera. Je wilt het delen. Bij jonge kinderen zie je momenten als dit de hele dag door – spelen, ontdekken. Schaduwen, blokken, elkaar. Spelend groeit het jonge kind de wereld in.

Het jonge kind lijkt soms in de verdrukking te zijn gekomen, misschien al sinds de jaren ’80 toen de kleuteropleiding werd afgeschaft, stelt Boland: “Van kleuters wordt steeds meer verwacht dat ze zich gedragen als een schoolkind, en dat is een peuter of kleuter niet.”

Ook leerkrachten hebben er soms moeite mee om een kleuter te volgen en te accepteren als kleuter. Annerieke vertelt hoe ze meeliep in een kleuterklas, met een bedrijvige huishoek, waarin de leerkracht het lastig vond dat de kinderen steeds wegliepen uit de huishoek naar de gang.

“Maar het bleek dat op de gang de supermarkt was en dat de kinderen daar hun boodschappen deden. Dat wisten alle kinderen, ook aan nieuwe kinderen werd dat bekend gemaakt, inclusief de route die om de kast heen en dan pas naar de deur liep. De leerkracht had er geen tijd voor gehad of genomen om dat te observeren, want die was zo druk met taal en rekenen bezig geweest.”

Uitspraken van leerkrachten laten zien dat er in veel kleuterklassen al gelonkt wordt naar het formele leren. Annerieke projecteert een uitspraak van onderbouwjuf Renate: “Tijdens de afgelopen jaren merkte ik dat ik mijn onderwijs steeds meer ging aanpassen aan de eisen van groep 3, terwijl ik diep van binnen wist dat dit juist andersom zou moeten.”

Boland stelt dat er niks mis is met kijken naar taal en rekenen, maar dat die activiteiten al in het spel van jonge kinderen zitten:

Een mens in wording

Het jonge kind en spel zijn aan elkaar verbonden. Eerst maar eens: wat is het jonge kind? Hoe moeten we naar een jong kind kijken? Annerieke Boland gaat te rade bij de Duits-Amerikaanse filosofe Hannah Arendt, die het kind tweeledig beziet: enerzijds is een kind ‘een nieuw mens in de wereld die er al was’ – je stapt dus binnen in een wereld die al bestond. Anderzijds is een kind ‘een mens in wording’, die zich wil gaan manifesteren in die al bestaande wereld. “Die twee kwaliteiten zijn van groot belang”, legt Annerieke uit:

“Want dat drijft een kind verder in het leven: enerzijds wil je erbij horen, maar je hebt ook ontdekkingen te maken over jezelf, over hoe jij in bloei kunt komen, je kunt uiten, je kunt openbaren aan de wereld.”

Daar speelt de volwassen mens een cruciale rol, want die beschermt ‘het kind als mens in wording’:

“Als volwassene neem je verantwoordelijkheid voor de wereld die er al is; je draagt de mooie dingen uit die wereld over, je wijdt het kind in, neemt het mee naar die wereld. Tegelijkertijd is er pluraliteit als voorwaarde, want ieder kind is uniek, alle mensen zijn verschillend.”

“Elk kind is een begin van nieuw handelen en nieuw spreken dat de sociaal-culturele wereld blijvend vernieuwt, en daarmee van de ondergang redt”, stelt Arendt. “Wat ze zegt is: ‘het unieke niet voeden is de maatschappij ten onder laten gaan. Iedere nieuwe generatie moet in staat gesteld worden zijn unieke bijdrage te leveren.”

Spelen: heb jij speelruimte?

Met verwijzing naar de drie doeldomeinen van Gert Biesta – kwalificatie, socialisatie en subjectwording – stelt Annerieke dat we in een tijd leven “waarin kwalificatie veel aandacht krijgt, vaak ten koste van de andere twee aspecten. We moeten meer terug naar de vraag aan ieder kind: wie ben jij? Dat is je drijvende vraag als leerkracht. En daarna: wie ben jij, in deze wereld, als deel van deze gemeenschap, van een groter geheel?”

“Spelen is ontwikkelen.

Spelen gebeurt vanuit intrinsieke motivatie. Spelen is een eigen expressie van de indrukken die kinderen opdoen. In het spel laat het kind zichzelf zien.”

Menig professional vergeet dat: dan is spelen wel een element op het kiesbord, maar zelden wordt het spel met serieuze aandacht bekeken door een leerkracht, stelt Boland.

Na de vraag naar wat een jong kind is, is de vraag naar het wezen van spel minstens zo ingewikkeld. Annerieke haalt meerdere denkers en hun uitspraken aan: de Amerikaanse filosoof-pedagoog John Dewey, bijvoorbeeld, noemde spel ‘de manier van leren van een kind’ en school ‘niet de voorbereiding van het leven, maar het leven zelf. De Nederlandse pedagoog Martinus Langeveld hanteerde de definitie: ‘spelen is de meest wezenlijke bezigheid van het veilige kind in een wereld die nog alles kan blijken te zijn’. “Mooier kun je het niet zeggen”, meent Annerieke.

‘Een mooie manier om naar je werk te kijken: ben ik genoeg aan het spelen?’

Spel is ook te definiëren in de wezenlijke randvoorwaardelijke kenmerken, waaraan een activiteit moet voldoen om een spel genoemd te worden. De spreekster onderscheidt er drie: hoge betrokkenheid (“zonder dat is het geen spel”), regels – die je samen overeenkomt en die Annerieke verder verdeelt in sociale, technische, conceptuele en strategische, en – ten derde: “in spel zitten vrijheidsgraden. Spel is een open activiteit, waarin ruimte voor ieders eigen invulling nodig is. Keuzes, initiatieven, interpretaties, bedoelingen…” Vanuit die vrijheidsgraden bezien, wanneer je voldoende ruimte hebt voor eigen initiatief, eigen ontplooiingsmogelijkheden, kan ook werk de ervaring geven dat je aan het spelen bent, stelt Annerieke:

“Dat is een mooie manier om naar je werk te kijken: ben ik genoeg aan het spelen? Is er nog speelruimte voor me? Misschien is de onderwijsstaking van gisteren vooral daar een uitdrukking van: van het gebrek aan speelruimte voor de leraar.”

Sensitief waarnemen

Het spel van jonge kinderen verschijnt gaandeweg Bolands betoog als een steeds wonderlijker, rijker fenomeen. De begeleiding ervan vergt een sensitief waarnemen en subtiel en doortastend handelen. Ze wijst op een goed doordachte inrichting van het lokaal, goed klassenmanagement, inspiratie en goede uitwisseling.

Dat komt mooi tot uitdrukking in een filmpje van taal-in-spel, waarin kinderen worden uitgedaagd tot spelsituaties waarin ze veel taal nodig hebben. Zeker voor kinderen van risico-achtergronden blijkt het veel te helpen, als ze vroeg bezig gaan in taalrijk leren – spelen in en met en door taal, dus. De zaal ziet een leerkracht die voorafgaand aan het gekozen spel ‘doktertje spelen’ met een paar meiden in gesprek gaat: wat ga je als dokter doen? “Iemand beter maken”, zegt het kleutermeisje dat duidelijk de initiatiefnemer is. En wie is er dan ziek? “Om de beurt zijn we ziek.” Met wie wil je spelen? Heb je dat al aan ze gevraagd? Meteen vraagt het meisje haar twee buurvrouwen. Die knikken ‘ja’.

Daarna gaat het loos! Hier wordt een prikje uitgedeeld. En daar nog een. Meteen daarna is de spuit een thermometer en wordt de koorts via het oor opgemeten. De beurten wisselen. Het medicijnbekertje heeft voor één speelster geen duidelijke rol in het doktersgebeuren – ze neemt, als arts, een teugje water tussen het prikken en meten door. Achteraf heeft de leerkracht een nagesprek met de kinderen: “Wat had ze nou precies?” Buikpijn, zeggen de meiden, en het prikje hielp. Annerieke:

“Veel leerkrachten die hiermee aan de gang gaan, vertellen dat de kinderen binnen de kortste keren niet meer anders willen. Ze komen zelf hun plan tevoren vertellen en willen graag uitleggen wat ze hebben meegemaakt.”

Verkennen, verbinden, verrijken

Ook voor leerkrachten blijkt het een enorme hulp om beter zicht te hebben op wat spel is en hoe je het kunt begeleiden. Vastgelopen relaties met een bepaald kind komen weer in beweging, zo ontdekte Annerieke in een project met de Universiteit van Leuven.

“Je kunt met meespelen van alles bewerkstelligen: van het spel kapot maken door er een andere draai aan te geven, tot het leren kennen van je kinderen zoals ze zijn. Hoe verstoor je het spel niet, maar benut je het?”,

vraagt Annerieke de zaal.

“Betrokkenheid is je belangrijkste kompas: blijven de kinderen betrokken, ook bij jouw eventuele input?”

Ze hanteert voor een gezond meekijken en meespelen de v’s van Verkennen, Verbinden en Verrijken. Met verwijzing naar Elly Singer, beschrijft Annerieke ‘verkennen’ als rust nemen, stil staan, kijken wat er gebeurt, inleven in wat er gaande is. ‘Verbinden’ gaat over het aanhaken bij de aandacht van het kind en als volwassene volgend meespelen. Ben je eenmaal verbonden met de kinderen in hun spel, dan kun je verrijken: het spel verdiepen, uitbreiden, complexer maken.

‘Betrokkenheid is je belangrijkste kompas: blijven de kinderen betrokken’

Een slotfilmpje,van een pedagogisch medewerker op een kinderdagverblijf, laat zien hoe rijk het spelen kan worden wanneer je als volwassene precies de goede aansluiting kiest, bijvoorbeeld als kinderen een probleem inbrengen in hun spelsituatie: wanneer de kinderen bij een ijs-verkoop-rollenspel zeggen dat de juf moet eten voor het ijsje smelt, legt de pedagogisch medewerkster de vraag naar een oplossing voor haar heel vieze plakhanden neer bij de kinderen, die het groots oppakken en uitbouwen, met telefoontjes naar hulplijnen als de tandarts en de bakker. Samen opgaan in het spel. Nieuwe woorden, nieuwe oplossingen proberen. Het biedt mooie doorkijkjes naar de vraag ‘wie ben jij?’ en ‘wie ben jij in deze wereld?’

* Rudolf Steiner:

GA 297A-52/53

VRIJESCHOOL – De eerste zeven jaar (1-2/6) | VRIJESCHOOL

Geplaatst op Geef een reactie

Volle Maan in Schorpioen

12 mei 2025

De volle maan in Schorpioen op 12 mei is een van de meest intense astrologische gebeurtenissen van het jaar, die druk zet op onze relaties, verplichtingen en onszelf.

Problemen die zich hebben opgestapeld, zullen leiden tot belangrijke keerpunten en je dwingen te beslissen waar je ware loyaliteit ligt.

Het is dus onvermijdelijk noodzakelijk om grenzen te erkennen als het gaat om bepaalde mensen of agenda’s. De wens om een ​​zinvol leven te leiden, zal je ertoe aanzetten te bepalen of je er helemaal voor gaat of er helemaal voor gaat. Wees realistisch over je omstandigheden in deze periode en geef jezelf de ruimte om los te laten.

Samen met deze volle maan komt er een hard vierkant tussen Mercurius en Pluto, wat ongetwijfeld tot conflicten kan leiden. Verschillende standpunten zullen bijna onmogelijk op te lossen zijn, vooral als het gaat om geld of politieke ideologieën. Wees alert en bewust aanwezig (ogen en oren openhouden) bij het bespreken van actuele gebeurtenissen.

De energie zal emotioneler en gevoeliger zijn, en het bespreken van kwesties met mensen die het niet met je eens zijn, kan tot drama’s leiden. Zeker als er in de onderstroom een strijd om het gelijk te willen halen aanwezig is….

Handel je vooral in je eigen belang en voel je je daarin getriggerd als gesprekken niet naar wens verlopen (agenda), of handel je vanuit dienstbaarheid en gemeenschappelijk belang?

Bepaalde realiteiten komen aan het licht komen. Deze onthullingen kunnen soms hard aanvoelen, vooral wanneer je te maken hebt met keuzes die je hebt gemaakt.

Een verlangen om je veilig te voelen of je evenwicht te bewaren, kan hebben geleid tot destructief zelf-ondermijnend gedrag. Hoewel externe factoren een rol spelen in ons lot, is dit het moment om verantwoordelijkheid te nemen voor waar je wél controle over hebt.

Door te wennen aan het idee dat het leven nogal chaotisch kan verlopen realiseer je je na een chaotische periode, evenwicht komt. Je merkt dat je kijkt op jezelf, op de dingen, op situaties veranderd zijn. Misschien merk je dat je niet zo snel meer reageert op situaties waar je je voorheen druk om maakte.

Met Uranus dicht bij de zon in Stier kun je genieten van de rust die voor elke storm komt.

Deze volle maan markeert een moment van zowel loslaten als opbouwen, en biedt kansen om een ​​stevige basis te leggen.

Sta stil bij het gegeven of er situaties, omgevingen, mensen zijn die je afleiden en verleg de aandacht terug naar jezelf. Je staat minder ruimte toe voor een wirwar aan interacties. Het is niet dat je geen interesse toont in de ander. Het gaat om gelijkmatigheid cultiveren en jezelf niet te verliezen in de ins & outs van anderen.

Als het om relaties gaat, wees dan voorbereid op weerstand als je afstand moet nemen van bepaalde partners. Oude gedragspatronen als emotionele chantage en manipulatie

Wees er daarentegen op bedacht om je te richten op stabiliserende en opbouwende evenwichtige dynamieken, wat zo een positievere invloed op je leven teweegbrengt.

Hoewel de energie soms wisselvallig zal zijn, zal er ook genoeg te vieren zijn. Doelen waar je hard aan hebt gewerkt, zullen vorm krijgen en een periode van aanpassing inluiden. Vier de inspanningen die je tot deze mijlpalen hebben gebracht, maar bereid je voor op meer werk of verantwoordelijkheden om het momentum vast te houden.

Gun jezelf even de tijd om de balans te herstellen, maar bedenk welke aanpassingen en stappen nodig zijn om je persoonlijke ambities te kunnen blijven uitbouwen.

Persoonlijke evolutie is een voortdurende reis waar je beweegt op het ritme van de seizoenen en de cyclus van het leven.

* Beste kristallen voor de volle maan in Schorpioen

** Zwarte obsidiaan: Diepe emotionele reiniging en psychische bescherming.

** Labradoriet: Transformatie, intuïtie en spiritueel ontwaken.

** Malachiet: Genezing van het hartchakra en emotionele empowerment.

** Rookkwarts: Aardend, ontgiftend en stabiliserend voor energie.

Maansteen: Emotionele balans en intuïtieve verbinding.

* Thema’s om mee te werken tijdens de volle maan in Schorpioen

** Emotionele ontlading: Emotioneel lichaamswerk , schrijf in je dagboek, mediteer – alles wat een authentieke emotionele stroom mogelijk maakt.

** Schaduwwerk: Erken je angsten, jaloezie, wrok of pijn zonder oordeel.

** Transformatie: Doe afstand van oude identiteiten, relaties of gewoonten die je evolutie niet langer dienen.

** Grenzen: Bescherm je energie – laat banden los waar nodig.

** Empowerment: Herwin verloren kracht door jezelf te vergeven en je ware verhaal te omarmen.

Tot slot:

De Volle Maan in Schorpioen op 12 mei 2025 is een heilige uitnodiging om zowel het einde als het begin moedig te omarmen. Transformatie komt zelden gemakkelijk, maar onder de intense blik van Schorpioen worden we eraan herinnerd dat het afwerpen van oude huid geen verlies is – het is een bevrijding. Vertrouw erop dat wat nu wegvalt, de weg vrijmaakt voor diepere kracht, rijkere liefde en een toekomst geworteld in emotionele waarheid. Dit is niet het einde van je verhaal; het is het begin van een moediger, vrijer hoofdstuk.

Geplaatst op Geef een reactie

Mercurius in Stier

10 mei 2025

Terwijl Mercurius in Stier glijdt, bevind je je op het kruispunt van gedachten en gevoelens, waar het concrete en het ongrijpbare elkaar ontmoeten. Dit is een moment om na te denken over je gedachten en het alledaagse ruis dat voor afleiding zorgt.

Stel je voor dat je een beeldhouwer bent, die beitelt in het marmer van je ideeën; elke beweging telt, elke beslissing heeft een impact. Omarm het langzame, weloverwogen tempo eigen aan Stier eist, waardoor ideeën wortel kunnen schieten in plaats van je in onbeproefde wateren te storten. Dit is een moment om mentale veerkracht te cultiveren en je gedachten om te zetten in iets tastbaars en betekenisvols.

In deze aardse omhelzing word je opgeroepen om de kracht van je stem te benutten – elk woord een zaadje dat kan uitgroeien tot een vruchtbare verbinding. Denk na over de waarde van je communicatie: zijn je boodschappen in lijn met je kernwaarden?

Onthoud tijdens het navigeren door gesprekken en beslissingen dat authenticiteit je sterkste munteenheid is. Je bent niet slechts een passieve toeschouwer. Jij bent de architect van je eigen verhaal.

Laat deze afstemming je keuzes leiden en relaties en projecten bevorderen die diep resoneren met je hele Wezen. Vertrouw op het proces van het zelfstandig denken over je gedachten en ideeën, want er is niet zomaar een bestemming kant en klaar, het is een reis die geduld en voortdurende inspanning vraagt.

Geplaatst op Geef een reactie

Pluto Retrograde in Waterman

4 mei – 13 oktober 2025

Transformeer relaties, herdefinieer waarden

Vandaag gaat Pluto retrograde in Waterman, wat een diepgaande blik op transformatie en verschuivingen in collectieve energie oproept. Deze retrograde markeert een tijd om langetermijndoelen die verband houden met innovatie en vooruitgang te heroverwegen en vorm te geven.

Naast de verschuiving van Pluto ontvouwen zich andere belangrijke aspecten die van invloed zijn op communicatie, emoties en creativiteit. Het volgen van de planetaire posities helpt te onthullen hoe deze kosmische bewegingen je persoonlijke en collectieve reis kunnen beïnvloeden. Inzicht in deze uitlijningen biedt inzicht in de energieën die een rol spelen en hoe je er helder mee kunt navigeren.

Pluto die retrograde gaat, is nooit een lichtpuntje. Dit jaar vindt het plaats op 3° Waterman, een teken dat vooruitgang, technologie en maatschappelijke verandering symboliseert. Wanneer een planeet retrograde gaat, lijkt het alsof hij vanuit ons perspectief op aarde achteruit beweegt aan de hemel. Deze achterwaartse beweging nodigt uit tot reflectie, bezinning en transformatie.

Omdat Pluto heerst over wedergeboorte, macht en diepe transformatie, richt zijn retrograde in Waterman zich op collectieve kwesties in plaats van alleen op individuele verandering. Stel je een gemeenschap voor die samenkomt om lang gekoesterde overtuigingen over vrijheid, technologie en maatschappelijke verantwoordelijkheid te heroverwegen. Deze fase onthult verborgen krachten en moedigt ons aan om op te ruimen wat niet langer vooruitgang of gelijkheid dient. Het is een kosmische oproep om machtsongelijkheid aan te pakken, maatschappelijke structuren ter discussie te stellen en te onderzoeken hoe innovatie menselijke verbinding vormgeeft.

Macht tijdens Pluto’s retrograde gaat minder over dominantie of externe autoriteit en meer over de subtiele psychologische dynamiek die ons leven vormgeeft. We worden ertoe aangezet te onderzoeken hoe we macht opgeven of weerstaan, vooral op onbewuste of diepgewortelde manieren.

Dit kan thema’s aankaarten zoals manipulatie, angst om de controle te verliezen, of de stille compromissen die we sluiten om ons veilig of geaccepteerd te voelen.

In Waterman is de kwestie van macht verbonden met technologie, ideologie en onze plaats in het collectief. De retrograde nodigt uit tot een afrekening met waar we persoonlijke invloed hebben ingeruild voor groepsidentiteit en hoe we onze stem kunnen herwinnen op een manier die zowel individualiteit als een gedeeld doel eert.

Systemen, zowel intern als extern, worden in deze periode onder de loep genomen. Pluto retrograde in Waterman legt de innerlijke werking bloot van de structuren waarin we leven, of het nu gaat om overheden, bedrijven, gemeenschappen of digitale platforms.

Het brengt ook bewustzijn van de onzichtbare systemen die we in onszelf meedragen, zoals overtuigingen, gewoonten en copingmechanismen die door grotere krachten zijn gevormd. In plaats van alles impulsief af te breken, is dit een tijd om te bestuderen hoe deze systemen werken en ons af te vragen of ze nog steeds groei, vrijheid en waarheid dienen. Het gaat erom ons bewust te worden van hoe we patronen in stand houden en te beslissen of we willen evolueren, ons terugtrekken of iets willen helpen herontwerpen dat beter aansluit.

Collectieve verandering wordt onder deze invloed reflectiever en minder reactionair. Waterman streeft naar vooruitgang en innovatie, maar Pluto vraagt ​​zich af of die veranderingen geworteld zijn in wijsheid of simpelweg reacties op angst of ontevredenheid.

Deze retrograde vertraagt ​​het externe momentum, zodat we de emotionele en psychologische fundamenten achter onze oproepen tot revolutie of hervorming kunnen aanpakken. Het is een tijd waarin illusies over vooruitgang kunnen wegvallen, waardoor het harde werk dat nog steeds nodig is voor echte transformatie aan het licht komt. Tegelijkertijd biedt het ruimte om te herdefiniëren hoe collectieve groei eruitziet en hoe we ons voor elkaar inzetten, hoe we macht delen en hoe we ruimte creëren voor genezing terwijl we samen evolueren.

Innerlijke transformatie vormt de kern van deze retrograde. Pluto nodigt ons uit om af te dalen naar de innerlijke wereld en de waarheden onder ogen te zien die we vaak vermijden.

In Waterman kan dit vragen oproepen over identiteit, onthechting en de diepere redenen waarom we ons aansluiten bij bepaalde gemeenschappen of idealen. Er kan een drang zijn om ons terug te trekken of te herevalueren wie we zijn in de context van de toekomst die we proberen te bouwen.

Dit proces kan isolerend aanvoelen, maar het is ook diepgaand verhelderend. In plaats van te streven naar verandering van de wereld vanuit urgentie of ego, moedigt Pluto retrograde ons aan om van binnenuit te veranderen, zodat alles wat we bijdragen aan het collectief voortkomt uit authenticiteit, veerkracht en emotionele diepgang.

Van mei tot en met oktober remt deze retrograde ons af en dwingt ons om onder de oppervlakte te kijken. We kunnen oude wonden of onopgeloste conflicten ontdekken die verband houden met technologie, groepsdynamiek of autoriteit die de kop opsteken. Door dit innerlijke werk te doen, leg je de basis voor nieuwe visies en doorbraken in de toekomst.

Warme groet

Mieke

Geplaatst op Geef een reactie

Vooruitzichten voor de maand mei 2025

Een nieuwe maand met prachtige en beloftevolle uitdagingen, waar je wellicht op het kruispunt staat van creatie en manifestatie, vernieuwing, verandering, expansie en waar je ziel je wenkt om je verhaal verder te schrijven, vorm te geven.

Deze maand nodigt je uit om de lagen af ​​te werpen ( of verder af te pellen) die je niet langer dienen en spoort je aan om in je authentieke kracht te stappen. Net als de ontluikende bloemen die door de vorst heen breken, word je uitgenodigd je aangeboren veerkracht en creativiteit aan te spreken. Dit is niet alleen een tijd voor reflectie, maar ook een oproep tot actie – omarm de helderheid die ontstaat wanneer je je angsten en onzekerheden onder ogen ziet.

Elke beslissing die je neemt, heeft de potentie om je realiteit vorm te geven, dus kies met intentie en stem je acties af op je kernwaarden. Vertrouw op het proces; het universum werkt samen in jouw voordeel om je naar je volgende stap te bewegen.

Wat relaties betreft houdt deze maand een spiegel voor en onthult wat voedend is en wat je energie weghaalt . Onthoud tijdens je reis dat kwetsbaarheid je grootste kracht is; het baant de weg naar dieper begrip en intimiteit. Kwetsbaarheid is geen teken van zwakte, het is evenmin een synoniem voor slachtofferschap.

Door de bereidheid om openhartig en duidelijk te communiceren, creëer je een omgeving waar bezielde oprEchte verbinding mogelijk is. Het gaat niet zozeer over verbindingen waar je je comfortabel in voelt, als gelijkgestemden, maar ook de moed om open te staan voor andersgestemden.

Ik vergelijk dat met het beeld van een orkest : ieder instrument heeft een unieke eigen klankkleur, is uniek in de vorm, elke groep staat als gelijkgestemd bij elkaar en op het podium sluiten andere instrumenten zich aan zodat dit alles een prachtig geheel vormt. Alle instrumenten worden op elkaar afgestemd, met hun unieke klankkleur en als je daar met gesloten ogen luistert, hoe dat je ziel tot beroering kan brengen, ja, mochten we dat als mens kunnen opbrengen, op die manier ons zo te verhouden naar elkaar….

Ook in het speelveld wordt ondanks het harmonieuze geheel, grenzen gehanteerd: violisten kennen hun plek in het geheel en gaan niet zomaar de plek nemen van een harpist, ze kennen hun bijdrage in het geheel. Let maar eens op als je een naar een opvoering luistert, hoe dat geheel volstrekt harmonieert.

Let je dus ook op de grenzen die je stelt, waar liggen jouw grenzen, wat laat je toe, wat laat je in het midden, waar is het voor de ander niet duidelijk misschien waar jij je grenzen trekt. Soms leeft het idee dat grenzen overbodig zijn in een liefdevolle omgeving, en wat als daar onduidelijke verwachtingen gekoesterd worden bij de ander en leiden tot misverstanden en conflicten? Het is meer dan zinvol om daar zelf bij stil te staan, welke dieperliggende lagen om reflectie en mogelijks verandering vragen.

Wanneer je gezonde relaties cultiveert, verhef je niet alleen jezelf, maar creëer je ook een domino-effect dat de mensen om je heen beïnvloedt. Benut deze maand de energie van transformatie en laat je hart je leiden naar harmonie en authenticiteit in elke ontmoeting.

Heb een hartelijke harmonieuze maand en speel goed Samen.

Liefs

Mieke 🌹🙏

Afbeelding

Prachtige lelietje-van-dalen met een blauw lint aan de rand van een brug. Oude ansichtkaart

Geplaatst op Geef een reactie

Ontsluieren

Als we nu eens bereid zijn om de sluier van schijn- perfectie en behoefte aan drama loslaten, stel je voor, wat een last van ons afvalt….er komt geen ‘ moeten ‘ meer aan te pas: je moeten wordt: bewuster kiezen- zélf kiezen, het beste in jezelf naar boven halen, het wordt misschien wel tijdelijk diep graven, diep zoeken, maar je komt absoluut uit op jouw prachtige Licht.

Jezelf empoweren;..een actief werkwoord dat ik al jaren inzette in de opleidingen die ik gaf….doch dat verder ging dan zoveel ondertussen ingeburgerde woorden.

Ik herschep het werkwoord naar IN-Powerment, omdat we pas het beste uit de ander kunnen halen, het LICHT in de ander mee helpen te her- ontdekken, als we zelf eerst ervaren (hebben) hoe we het beste in onszelf naar boven halen, elke dag weer opnieuw. Uiteindelijk leidt dit naar een wederzijds dynamische wisselwerking, waar ieder naar beste vermogen, met vallen en opstaan, het beste van zichzelf geeft. Zoals ik dat altijd heb ervaren dacht ik niet aan ‘wat haal ik eruit’ maar ‘wat draag ik bij vanuit wat er zich laat ontvouwen in mezelf.’ Die omgekeerde redenering leidde vaak tot onbegrip bij sommigen. Ik kon enkel maar ervaren hoe anders mijn beweging in mijn denken, voelen en handelen in- en doorwerkte. En als ik daar heel ver in terugkijk, dan was dit denken er al toen ik nog een lager schoolkind was, waar ik dan ook regelmatig voor gestraft werd, want ik vroeg daar toen geen toestemming voor. Dat gebeurde spontaan, die innerlijke impuls om dienstbaar te zijn, al moest ik dan op de gang staan, een ‘lange tong’ in mijn mond dragen, een blad volgeschreven met ‘ ik zal het niet meer doen’ neerpennen als een belofte die ik toch niet zou waarmaken…. dat zijn toch van die toestanden die een ziel wil knechten, maar wat dat uiteindelijk toch niet lukt.

Kennen we niet allen de uitspraak ‘ Die denkt dat ze het licht heeft uitgevonden….’ soms zit daar iets onuitgesproken onder….een tintje jaloezie ( omdat de ander net iets brengt wat de ander heel graag wenst, doch nog niet bij zichzelf heeft ontdekt) en vaker worden veel dingen herhaald, dingen die we eigenlijk al lang weten maar in een ander jasje worden gebracht, en dan is ook dit goed bij wijze van reminder, ook dit is een manier van blijven openstaan voor hetgeen iemand vertelt, schrijft, niets is minder- waard, iedereen kan zijn persoonlijk inzicht brengen en delen.

‘Ieder zijn waar-heid’, zeggen we ook weer zo met gemak tot het zover is, dan wordt ieder zijn waar-heid niet meer zo van harte benaderd en wordt nogal met anti- en/of sympathie gereageerd. Wat de ene goed vindt, haalt de ander naar beneden. De vraag vanuit interesse hoe de een en de ander tot een bepaald inzicht is gekomen, ho maar. De makkelijkste weg is reageren vanuit voor of tegen, zwart of wit, ja of neen, goedkeuring of afkeuring, de makkelijkste weg om niet te hoeven na te denken of vast te houden aan eigen inzicht en waarheid. Ik vind dat wel interessant om daar eens vaker stil bij te staan, vanuit interesse voor de ander.

Willen we dus wat lichter leven, dan kunnen we er ook voor kiezen lichter om te gaan met hetgeen ons bereikt, krijgen de mogelijkheid die schaduwkantjes in onszelf te onderzoeken. ( en zelf-onderzoek is toch het meest interessant om wat lichter te leven).

Geplaatst op Geef een reactie

Venus in Ram

30 april 2025

Venus in Ram wakkert een felle vonk in je aan en verlicht het pad van zelfontdekking vanuit je waarachtige Liefdeskracht. Deze hemelse uitlijning wenkt je om je verlangens met onwrikbare moed te omarmen en moedigt je aan om je Liefdeskracht te belichamen.

Terwijl de godin van schoonheid en passie het vurige terrein van Ram doorkruist, roept ze je op om diepgewortelde overtuigingen die niet meer bijdragen aan groei en ontwikkeling om te vormen.

Omarm deze energie als een uitnodiging om los te breken van zelfgenoegzaamheid, verbindingen aan te gaan die net zo gedurfd en levendig zijn als je geest, en daadkrachtig te handelen in het nastreven van je diepste verlangens.

Stil te staan en waarnemen in jezelf door welke krachten je je laat leiden of misleiden, *Ahriman of Lucifer. *Ahriman en Lucifer vormen twee aspecten van het boze. Ahriman en de ahrimanische wezens vertegenwoordigen het verhardende, het bekrompene, de materialistische pool van het kwaad. Ahriman werkt o.a. via de angst, de onontkoombaarheid van het berekenbare, macht. Lucifer en de luciferische wezens vertegenwoordigen het bevrijdende, het illusoire, de fantastische pool van het kwaad. Lucifer werkt o.a. via de verleiding en verlokking, weg van de realiteit, de illusie. De uitdaging en uitnodiging is waar te nemen en daar het midden in weten te vinden.

https://spiritueleteksten.nl/…/het-kwaad-in-mens-en…

https://hansstolp.nl/…/348-christus-als-de-weg-tussen…

https://www.tijdboeklumens.nl/podcast-hans-stolp

Het is een kosmische duw in de richting van helderheid en richting, die je aanzet om de leiding te nemen over je leven, vanuit dienstbaarheid.

Kanaliseer de moedige Lichtkrijgersenergie van Ram om grenzen te herdefiniëren en een omgeving te creëren waar jij je als aards-spiritueel en kosmisch mens draagt en kunt floreren.

Met deze astrologische invloed word je aangemoedigd om eerlijke dialogen aan te gaan, duidelijke intenties te stellen en je behoeften zonder excuses te uiten. Het universum spoort je aan om als een feniks te herrijzen – moedig, fel en zonder excuses – en moedig te ontdekken wat het betekent om lief te hebben en authentiek te leven in schoonheid en harmonie.

Warme groet in schoonheid en vrede.

Mieke🌹🙏

Geplaatst op Geef een reactie

Onkruid wieden in je Levenstuin

Reflectie- Zelfreflectie 25 april 2025

Wat voedt en ondersteunt je leven vandaag? Welke relaties, waarden en overtuigingen voeden je leven? Wie zijn de mensen die je leven verrijken en verlevendigen? Wat heb je nodig en waar vraag je om als je bidt dat God je je dagelijks brood geeft?

Op welke manier je die vragen ook hebt beantwoord, je hebt het graan in de tuin van je ziel beschreven. En waar een tuin is, vind je ook onkruid. We planten het niet en we willen het niet, het komt altijd weer op. Onkruid komt voor. En dat geldt of het nu de tuin in je achtertuin is of de tuin van je leven.

Het graan en het onkruid in ons leven groeien naast elkaar. Hun wortels kunnen met elkaar verweven raken. En soms is wat op graan lijkt, in werkelijkheid onkruid, een onkruid. Het betekent dat elke tuinier in het leven kritisch moet zijn over wat hij of zij kweekt, wat er verzorgd moet worden en wat er moet worden uitgeroeid.

Alles wat geen tarwe is, is waarschijnlijk onkruid. Onkruid probeert ons veld over te nemen, de schoonheid van onze tuin te verpesten en de tarwe te verstikken die onze ziel voedt, in stand houdt en voedt.

Misschien dacht dat als je het juiste deed, hard werkte, goede bedoelingen had – kortom, als je goed zaad zaaide – je niet met onkruid te maken zou krijgen. Het lijkt erop dat je steeds meer tijd besteed aan het onkruid in je leven.

Heb je ooit een bepaalde waarde of overtuiging geclaimd en vervolgens juist dingen gedaan of gezegd die die waarde of overtuiging ondermijnen of tegenspreken? Er staat onkruid op je veld.

Heb je soms het gevoel dat je niet genoeg bent? Probeer je jezelf altijd te bewijzen, om aardig gevonden en goedgekeurd te worden? Vraag jij je ook af welk onkruid je ‘genoeg-zijn’ , je waarde, je eigenwaarde, verstikt?

Heb je ooit stilletjes, of zelfs niet zo stilletjes, het falen van iemand anders gevierd?

Heb je je ooit beter gevoeld over jezelf omdat iemand anders het moeilijk had?

Ben je ooit niet in staat of niet bereid geweest om de vreugde of het succes van een ander te vieren?

Ben je jaloers op een ander?

Koester je wrok of wrok?

Leef je met een destructieve woede?

Ben je altijd in de verdediging?

Speel je oude ruzies in je hoofd af op zo’n manier dat jij de winnaar bent?

Is het moeilijk om naar een ander te luisteren en hem te horen? Zo ja, dan groeit er onkruid.

Onthoud je vergeving aan een ander?

Weiger je een ander om vergeving te vragen?

Moet je het goedmaken wat je steeds uitstelt?

Welk onkruid moet je uitroeien zodat je je met een ander en jezelf kunt verzoenen?

Is jouw wereld verdeeld in goed en kwaad, goed en slecht?

Merk je dat je grenzen trekt in het zand, dat je gelijk moet hebben of het laatste woord moet hebben? Daar groeit onkruid.

Leef je alsof iemand moet verliezen om te kunnen winnen?

Moet iemand anders ongelijk hebben zodat jij gelijk kunt hebben? Is je leven gebaseerd op vergelijking en competitie met anderen? Houd je de score bij van je eigen leven of dat van een ander? Dat is een onkruidachtige manier van leven.

Merk je dat je oordelen velt over anderen en het onkruid in hun tuin?

Praat je over anderen in plaats van met hen te praten?

Hoeveel van je gesprekken draaien om roddels of kritiek?

Hoe komt het dat we het ene onkruidje in de tuin van onze buren zo duidelijk zien, maar niet het hele stukje grond in onze eigen tuin? (Matteüs 7:3)

Zie je het onkruid van racisme, discriminatie en onderdrukking vandaag de dag?

Zie je het economische onkruid waardoor de rijken rijker worden en de armen armer?

Zie je het onkruid dat mensen discrimineert op basis van hun religie, immigratiestatus of geslacht?

Geef je dat onkruid water of trek je het eruit?

Leef je minder dan je bent of wilt zijn?

Ben je soms bang geweest om te zeggen of te doen wat je wist dat het juiste was om te zeggen of te doen?

Op welke manieren heeft angst je bezeten en verlamd? Angst is een diepgeworteld onkruid in de meeste van onze tuinen.

Voel je je gevangen in je verleden, overweldigd door schuldgevoelens, gedefinieerd door schaamte?

Waar of aan wat/wie ben je aan verslaafd?

Welke afgoden beheersen je leven? Dat is onkruid dat je leven overneemt.

We beloven onszelf om “één natie onder God te zijn, ondeelbaar, met vrijheid en gerechtigheid voor allen.” Maar het onkruid van verdeeldheid, wantrouwen en eigenbelang verstikt die belofte.

Wat beheerst je leven vandaag? Wat weerhoudt je ervan om het leven te leiden dat je wilt en je meest authentieke zelf te zijn? Wat steelt je leven? Welk onkruid ontsiert de schoonheid van je tuin?

Dat is een heleboel onkruid. En de lijst kan nog wel even doorgaan.

Dat onkruid, dat kan ik inmiddels herkennen, zonder me daarmee te identificeren. Het is dat onkruid dat groeit op de velden van mijn leven en wat mijn ziel kan verstikken, als ik het onkruid niet verwijder. Geen wonder dat dit onkruid steeds opnieuw terugkomt. En sommige zie ik, negeer ik en geef het zelfs nog water…. tot ik er stil bij sta en me realiseer wat me zuurstof en levensadem ontneemt en nieuwe impulsen van binnenuit aan-wakkert.

.

Misschien ken je die onkruiden ook. Misschien groeien er vandaag wel wat in je leven. Misschien zijn er nog andere. Welk onkruid groeit er naast je tarwe?

Wieden in de tuin van ons leven gaat niet over wat er mis, gebrekkig of onacceptabel is in ons leven. Het gaat erom ruimte te maken voor meer leven, het graan te ontdekken dat er altijd al was, de schoonheid terug te winnen die bedekt is, en te vertrouwen op het goede zaad dat in het begin geplant is. Wieden neemt weg om te onthullen wat er al is. Wieden in de tuin van ons leven brengt onze focus terug naar het graan.

Elke keer dat we onkruid wieden, oogsten we ook. Elk gewied onkruid is een erkenning en een bevestiging van leven en een overvloedig leven, voor jezelf én een ander. En elke dag is oogstdag. En elke dag is er onkruid om te wieden. Dat betekent dat we altijd aandacht moeten besteden aan wat er in onze tuin groeit.

Kijk vandaag eens naar je tuin. Wat zie je? Welk onkruid kun je vandaag aanpakken? Noem het hardop. Leg je handen er nu omheen , maak oprecht verbinding met het onkruid dat je bij je adem pakt, dat je dreigt te verstikken….met mededogen, met compassie, met begrip voor wat dat onkruid je ziel toefluistert.

Richt de blik op je eigen tuin, je levenstuin, er is daar genoeg te doen.

https://vlaamsekunstcollectie.be/collectie/881

Afbeelding Parabel van het onkruid tussen de tarwe

Geplaatst op Geef een reactie

Nieuwe Maan in Stier

28 april 2025

Koester je Kern

Zowel La Luna als haar heerser, Venus, staan ​​in hun respectievelijke tekens in verhevenheid tijdens deze weelderige Nieuwe Maan in Stier. Hier is de Maan rijk aan sensualiteit, geaard, toegeeflijk en simpelweg heerlijk. Venus, in haar verheven teken Vissen, is romantisch, onvoorwaardelijk liefdevol, goddelijk geïnspireerd en bezit een diepe, gevoelige kwetsbaarheid.

Samen hebben deze symbolen van het Heilige Vrouwelijke de kracht om onze fysieke wereld te veranderen en een meer solide, maar toch diep zielvolle manier van leven te initiëren.

Dit is tenslotte waar Venus om draait, en als heerser van Stier heeft zij het laatste woord over hoe de gebeurtenissen zich de komende maanden zullen ontvouwen. De energie van Stier symboliseert de roos die tot volle bloei komt – zachtjes, weelderig, en haar geur vrijgeeft terwijl ze zich ontvouwt. De reis die voor ons ligt, is daarom zacht, teder en zacht – grotendeels tenminste.

Maar er is een addertje onder het gras. Rozen, hoe teer ze ook zijn, hebben hun doornen.

Mars, God van de Oorlog, bemoeit zich met deze maansverduistering via een vierkant met beide hemellichamen. In Leeuw is Mars trots, energiek, creatief en gedurfd zelfexpressief. Hij is ook enigszins arrogant en niet weinig dramatisch.

Deze energie staat in schril contrast met de typische Stier-tederheid en onthult een neiging om de zekerheid waar we zo hard voor hebben gewerkt op te offeren om onze meer egoïstische drijfveren te laten gelden. Het kan zelfs zo zijn dat we veel te lang stil zijn geweest, terwijl we nu een diepe drang voelen om te vechten voor wat ons rechtmatig toekomt.

Geen van beide strategieën zal waarschijnlijk werken. Tenminste niet op de lange termijn. Kortetermijnbevrediging doet niemand een plezier.

Deze Nieuwe Maan gaat niet over het overlopen van frustratie, of die nu gericht is op onze geliefden, onze financiële situatie of ons gevoel van veiligheid. Het gaat er ook niet om al onze stabiliteit te verstoren in een verhit, haastig moment waarin we toegeven aan de oerdrang naar totale oorlog.

Het gaat erom dat we ons afstemmen op beide kanten van de medaille.

Het gaat erom niet vast te blijven zitten in een comfortzone, denkend dat dingen gewoon “gebeuren”. De schaduw van Stier kan passief, toegeeflijk en vastzittend in een comfortzone zijn. Het gaat er ook niet om een ​​situatie te forceren.

Deze Nieuwe Maan draait om het creëren van een delicate balans tussen weten wanneer te wachten en wanneer actie te ondernemen. De ware kunst ligt in geduld, maar toch altijd klaarstaan ​​om in actie te komen wanneer de tijd rijp is.

Dus, voordat we reageren met felle koppigheid, woede of frustratie, laten we even de tijd nemen om de geur van de rozen op te snuiven. Om een ​​sterke, aardende basis te creëren voor onze tuin om te bloeien, maar er tegelijkertijd voor te zorgen dat wat we planten, wat we creëren, fel wordt geleid door het vlammende zwaard van Mars.

Onze intenties zijn kostbaar. Onze relaties, onze veiligheid, onze wortels – ze verdienen allemaal de diepste bescherming. Op een manier die niet snijdt en verbrandt, maar juist bewaart en voedt wat ons het dierbaarst is.