Hoe vaak hebben mensen je verteld om gewoon los te laten? Het is toch vervelend? Loslaten is niet zo eenvoudig. Enkele redenen wat het moeilijker maakt als HSP’er.
1. Een gevoel van ‘dingen zouden niet zo moeten zijn’.
Je hebt wellicht een punt dat het niet zou zo moeten zijn. Maar weerhoudt je gevoel van verontwaardiging je ervan te accepteren dat ze – tot nu toe – zo zijn?
HSP’s hebben vaak een sterk rechtvaardigheidsgevoel. Weet dat dit ons helpt om situaties te creëren, die bijdragen voor het algemeen welzijn, gelijkwaardigheid en respect. Hierin kun je je enorm onbegrepen voelen, of weggezet worden als rebel. HSP’ers vinden we wel vaker onder Indigo Power mensen ( en kinderen!) die al sinds hun kindertijd voorop en vooruit liepen, het opnamen voor andere kinderen, hun nek uitstaken en soms letterlijk de klappen opvingen. HSP’ers voorstellen als softies of watjes is het beeld wat gecreëerd wordt door een gebrek aan inzicht enerzijds en de gemakzucht om de wereld en de ziel van een HSP’er te verkennen. HSP’ers kunnen ook nog eens hoogsensitief zijn, wat zich dan ook op zintuiglijk vlak laat zien: geuren, lawaai, voeding et cetera…
Hoe lastig het ook mag zijn: sta je diepste gevoelens over onrecht toe om productieve acties aan te wakkeren. Daar zit de kracht en essentie.
Wanneer het gevoel van onrechtvaardigheid overweldigend is, vertrouw er dan op dat er een reden is waarom dit jou is ‘overkomen’ en weet dat niets zomaar gebeurt; ook al zie je nog niet waarom… op een dag zul je het echte ‘geschenk’ te midden van de puinhoop kunnen zien. Tot die tijd kun je erop vertrouwen dat er een goddelijke en ondersteunende logica aan het werk is.
2. Het zijn niet alleen ‘je spullen’ die moeten worden losgelaten. Als je empathisch bent, zullen je eigen ervaringen (gevoelens, gedachten, reactiepatronen) de neiging hebben om verstrikt te raken in die van andere mensen. Dit kan het loslaten moeilijk maken. Voor het loslaten van onze eigen spullen is een ander proces nodig dan voor het loslaten van andermans spullen.
3. Een schuldgevoel.
Als we diep geloven dat we op de een of andere manier pijnlijke ervaringen verdienen, zal het heel moeilijk zijn om los te laten. De oplossing ligt dan in het werken met het onderliggende schuldgevoel zelf. Dit schuldgevoel is vaak geworteld in onze innerlijke geprogrammeerde gedachten ‘ waarom er slechte dingen gebeuren’.
4. Problemen met het identificeren van het kernprobleem.
Het kan moeilijk zijn om die plaatsen op te sporen waar iets ons het meeste pijn heeft gedaan. Ons verhaal over wat ons is overkomen, kan ons in de weg staan om erachter te komen wat er werkelijk met ons is gebeurd.
Inzichten komen meestal in stappen. Als je niet los kunt laten en denkt dat je precies weet hoe de dingen je hebben beïnvloed, sta jezelf dan toe om dieper te gaan.
Vraag: wat is de onbekende pijn onder de bekende pijn? Een goede manier om dit te doen, is door op te merken waar je de pijn van de ervaring in je lichaam voelt. Leg dan je handen op dat gebied en stel vragen, zodat je kunt ontdekken en ervaren wat eronder ligt. Als je bang bent om dit alleen te doen, vraag dan een coach of therapeut om je te helpen.
5. Je eigen ‘duistere kant’ vermijden
Wanneer je merkt dat je vastzit in een staat van slachtofferschap, dan kan er een gevoel zijn dat je anderen ongelijk wilt geven, omdat iets in wat ze deden iets is dat je in jezelf herkent.
Door je focus te houden op wat ZIJ deden, kun je gevoelens vermijden dat je eigen acties misschien ook niet constructief zijn. Als dit een belletje doet rinkelen, vraag jezelf dan af of er misschien iets is aan ‘de dader’ dat je aan jezelf doet denken. Het kan de gelijkenis zijn die je bang maakt. Als het duidelijk verkeerd is wat zij deden, hebben wij het dan zelf ook op de een of andere manier fout?
Als we diep peilen, zijn de dingen vaak niet zo duidelijk als we zouden willen.
Wanneer we ons buiten schuld en schuld kunnen houden, wordt het mogelijk om te begrijpen hoe dingen werken, in plaats van te proberen de ‘goeden’ volledig te scheiden van de ‘slechteriken’. Uiteindelijk zijn slechteriken gewoon mensen met veel angst, woede en haat die op de een of andere manier het innerlijke mededogen missen om met anderen om te gaan. Dit maakt niet wat ze doen “ok”. Het betekent wel dat er aspecten zullen zijn van wie ze zijn waar we ons mee kunnen identificeren.
6. Alle antwoorden willen.
Soms blijven onze gedachten terugkomen op een situatie of probleem omdat er iets niet klopt. Als dit het geval is, wees dan duidelijk over de vraag die jij beantwoord wilt hebben. Het zijn vaak de ‘verborgen’ vragen die ons in de grip houden. Als we niet weten wat we zoeken, zullen we het ook niet vinden. Maar als de drang naar antwoorden sterk genoeg is, blijven we zoeken. Vraag jezelf dus af wat je het liefst wilt weten. Wat probeer je uit te werken en te begrijpen? Een zinvolle manier om duidelijkheid te krijgen, is door er met iemand over te praten of er in een dagboek over te schrijven. Het praten of schrijven zelf schept vaak een nieuw gevoel van duidelijkheid over wat er werkelijk speelt.
7. Een aanhoudende hartverbinding
Soms heeft ons hart moeite om los te laten. Op de een of andere manier zijn we nog energetisch verbonden met de pijnlijke situatie en de betrokkenen. Loslaten is veel meer dan een mentale beslissing, het is een proces van het hele lichaam.
Vooral voor HSP’s kan er een sterke discrepantie zijn tussen rationeel weten dat ze het gewoon moeten ‘laten’ en het emotioneel niet kunnen. Een deel van ons (dat moeilijk voor ons duidelijk te identificeren is) voelt zich nog steeds aangeslagen. Energetisch dieptewerk werkt complementair helend en faciliteert het verwerkings-en loslatingsproces.
8. Het probleem heeft verborgen voordelen.
Soms willen we ons gekwetst voelen niet loslaten, omdat mensen extra aardig voor ons zijn als we over onze pijn praten. Als dit de situatie is, zoek dan andere manieren om eerst aan die medelevende aandachtsbehoeften te voldoen. Weet dat iemand die echt om je geeft je medelevende aandacht zal geven als je ook geen pijn hebt.
Wat de reden ook mag zijn of niet. Sta jezelf toe om je eigen conclusies te trekken over wat er aan de hand is. Laat mensen je niet vertellen dat je het ‘zou moeten’ gewoon kunnen laten gaan als je dat niet kunt.
Vertrouw erop dat als je het niet kunt loslaten, er iets is wat nog om aandacht vraagt . Als HSP’s hebben we de neiging om heel precies te zijn over bepaalde dingen. We voelen alle subtiele manieren waarop iets ons nog steeds beïnvloedt. Vaak worden niet-HSP’s nog beïnvloed door dingen waarvan ze dachten dat ze ze lang geleden hadden losgelaten. Er is een zekere gevoeligheid voor nodig om de slepende verbindingen op te merken.
Merk ook op dat hoewel ‘loslaten’ vaak wordt gedefinieerd als een ‘ontdoen van’ het eigenlijk een volledige acceptatie is van dingen te laten zijn wat ze zijn en doen wat ze doen.
Als we het niet kunnen loslaten, worstelen we op de een of andere manier met de realiteit van de situatie. Het kan zijn omdat we bang zijn voor wat we zien, of omdat we nog niet het volledige beeld hebben. Soms is professionele nodig om ons los te koppelen van een situatie. Het uitgangspunt is echter altijd: wat is er werkelijk aan de hand?
Begin met onderzoeken wat er aan de hand is. Het loslaten is meestal een bijproduct van die volledige onthulling. Oh en al die dingen over ‘het is allemaal in het verleden’? Dat is het niet.
Als je het nog niet hebt losgelaten, dan gebeurt het nog steeds, hier en nu. Het gaat niet om de situatie of de mensen zelf, het gaat om de indruk die ze in jou hebben achtergelaten. Dat is wat de oude ervaring actueel houdt. Dat is ook waar de diepere openbaring moet gebeuren.
Gediplomeerd HSP Coach