(eerder geschreven blog ( 2018 en herbewerkt)
Ik begin mijn dag met mijn ochtendritueeltjes en één ervan is beschouwen van binnen naar buiten. Ik zat aan de rand van het bad en keek door de ramen van de badkamer. Een mooie heldere blauwe lucht. Zo te zien. Ware het niet dat ik opvallend veel chemtrails waarnam. Ik zou jaren geleden ook gezegd hebben dat ik een prachtige heldere lucht zag. Ik zat er toch even beduusd bij te kijken. Lekker om op die manier de dag te beginnen.
Mijn hogere zelf liet me zien dat het niet de bedoeling was te blijven hangen, maar te kijken naar de essentie.
Ik weet wel wat de essentie, mijn essentie is, en toch moet ik niet mijn ogen sluiten van wat er IS. Niet wegkijken, met andere woorden. Vanuit dit alles is mijn eerste boek, met eigen creaties, ontstaan. ‘Herinner wie je werkelijk bent. Een bewuste weg naar je nieuwe leven.’ Uitgegeven in 2020 bij www.boekscout.nl
Ik merk vaker dat alle wegen die worden gezocht om doorheen het transformatieproces te gaan, meestal een herhaling zijn van het oude. Al lijkt het nieuw te zijn. Het zijn vaak programma’s die geherprogammeerd worden en niet leiden tot bevrijding. En waarom schrijf ik dit? Ik hoor heel vaak mensen aan de lijn die echt alles hebben gedaan om zich goed te voelen, mensen die ik niet voel als shoppers, maar werkelijk gemotiveerd aan zichzelf willen werken. Ik kan begrijpen waarom de programma’s geen duurzaam effect kunnen creëren.
Dat iedereen een andere beleving en kijk heeft op het leven en de wereld is prima. Hoe iedereen met informatie omgaat, laat ik liever bij de ander zitten, tenzij er openheid is om eigen mening, visie te delen. Wat niet gekend is, wat angst inboezemt wordt vaak afgedaan als onzin.
We hebben het vaak over transformatie en hercreatie in het bewustwordingsproces. Maar in dit proces merk ik vaak in consulten het ongeduld, het wantrouwen, het nog onder controle willen houden van het gekende en het vertrouwde op. Lijden lijkt wel een behoefte te zijn om zich levend te voelen. Pijn lijkt wel de voedingsbodem te zijn om zich iemand te voelen. Doorgetrokken pijn in destructieve vormen waaronder automutilatie lijken de pijn te verzachten. Ik schrijf heel bewust ‘lijken’. Omdat niets is wat het lijkt. Er zitten heel diepe lagen verborgen die nu meer en meer naar het zichtbare worden geduwd.
Enerzijds sta je met de ene voet op het gaspedaal en met je andere voet op de rem. Enerzijds zeg je dan dat je klaar bent voor de verandering en anderzijds hou je de verandering zelf tegen. Wat gebeurt er dan? Beeld je gewoon even in wat er werkelijk gebeurt.
Het is me wel duidelijk dat iedereen verlangt naar een wereld waarin vrede en liefde is. De realiteit op aarde is ànders en ook dat werd en wordt nog steeds gecreëerd. Zelf voelen we ons onmachtig om er iets aan te veranderen, omdat het één groot spel is die met nog veel meer te maken heeft.
Als ik het even op mezelf betrek, weet ik dat Eenheidsgevoel mijn Ziel kleurde. Dat is ook de kleur van mijn Ziel op Aarde. Dat mijn Ziel besloot om toch op Aarde te incarneren, wetend dat dit een helse rit zou worden, is me ook al jaren helder. Het weten en voelen op elkaar afstemmen is en blijft een opdracht waaraan ik toch niet verzaak. Net zoals ik geleid word, wordt iedereen geleid in dit proces. Maar meestal wordt een omweg genomen of een weg die niet leidt naar de unieke trilling van ieders Ziel.
De brug naar het Nieuwe betekent dat wijzelf de stappen over die brug moeten zetten. En hoe zet je die eerste stap naar die brug? Je springt niet naar het midden of direct naar het einde van die brug. Misschien is het dat wel wat we graag zouden willen. Een sprong van het oude naar het nieuwe. Dit is ook het gevoel dat ik ervaar bij sommigen.
Uitspraken als: ik wil niet meer die pijn voelen, ik wil ervan af. Ik wil niet langer meer doorgaan op die manier. Komt het snel goed? Zal het morgen beter zijn? Krijg ik snel een nieuwe liefde? Ga ik zo snel mogelijk veel geld verdienen?
Ik neem je even mee naar de diepte en weet dat dit de enige weg is naar het creëren van jouw nieuwe wereld. Jouw nieuwe leven. Die nieuwe wereld begint bij jou. Maar kijk nu eens heel eerlijk naar de bereidheid om achter je te laten van het oude wat nodig is voor het creëren van jouw nieuwe wereld.
Of zit je nog in de fase van onderhandelen met jezelf? Als ik dit doe, dan zal dat een effect hebben op dat. Ik geef een concreet voorbeeld. Een relatie is beëindigd, maar jij kan haar/ hem niet loslaten. Je hebt al alles geprobeerd om haar/hem te overtuigen het nog eens te proberen. Eigenlijk weet je diep in je hart dat deze relatie haar beste tijd heeft gehad en toch denk je dat de aanhouder wint. Soms wel, soms niet. Je bedenkt uiteindelijk het zoveelste plan en je besluit te verhuizen. Op het eerste gezicht lijkt er niets mis mee te zijn. Verhuizen is meestal toch een voorbode van het nieuwe. Alleen hoop je dat hij/zij door te verhuizen meer het gemis voelt en toch zal inzien dat hij/zij een verkeerde beslissing heeft genomen. Merk je wat er gebeurt? Enerzijds is er de verhuizing, het nieuwe en anderzijds is er een verborgen agenda, namelijk de hoop dat diegene zich wel zal bedenken. Niets is dus wat het lijkt bij dit voorbeeld.
Om echt de brug naar jouw nieuwe wereld, de nieuwe wereld te zetten, dien je je te realiseren dat je echt alles wat uit de oude wereld afkomstig is, moeten achterlaten, loslaten. En dit gaat heel ver en heel diep. Dit gaat ook over alles wat we voor waarheid wellicht een heel leven lang geslikt hebben als zoetekoek.
Kijk eens achterom wat jij wellicht in jouw proces al hebt achtergelaten en hoe je je nu voelt? In het begin zal je je wellicht beroerd en verdrietig hebben gevoeld, maar je hebt wel doorgezet en wellicht ervaar je nu dat dit het beste is wat je hebt gedaan. Banden die knellen, die je afhouden van jouw groei, worden vaak met gemengde gevoelens losgelaten. Heel begrijpelijk. Wat gekend is, is vertrouwd, wat niet gekend is, boezemt angst in. Angst voor het onbekende.
Ik zal het nog anders schrijven. Door elke laag af te pellen zet je je stappen naar jouw nieuwe wereld, naakt en zuiver, zoals je ook geboren bent. Dit is hoe ik het voel en zie om mijn nieuwe wereld te creëren, omdat ik me nu nog meer dan ooit bewust ben van mijn kracht tot creatie. We zijn in die zin allemaal creators. Wat willen we creëren?
Het enige wat ons tegenhoudt om de stappen over de brug naar ons nieuwe leven, onze nieuwe wereld te zetten is enerzijds angst voor het onbekende of het nog niet kunnen loslaten van de oude wereld. Word je helder en bewust van wat het oude nog oplevert. Zonder dit bewustzijn en helderheid kan je niet verder over de brug naar jouw nieuwe wereld.
Om die reden kent ieders transformatieproces een eigen uniek verloop. Om die reden moeten we nooit oordelen over iemands stappen, dan wel net die inzichten meegeven, openingen creëren waar een lichtpuntje van moed en doorzettingsvermogen doorheen straalt.
Tijdlijnen lopen voor een bepaalde periode parallel en vormen een soort knooppunt voordat ze weer uit elkaar gaan. En hierin hebben we allen de mogelijkheid om van tijdlijn te veranderen. De oude tijdlijn leidt naar wat we nog steeds kennen: drama en strijd om te overleden en de oude tijdlijn leidt naar het creëren van een nieuwe wereld.
In mijn tweede boek, waar mijn persoonlijke ervaringen, trainingen en opleidingen, met praktische handvatten gebundeld werden, ontdek je op welke manier jij je vlot door jouw transformatie, transmutatieproces kunt bewegen, zodat JIJ jouw leven kunt her-creëren vanuit jouw Zielsblauwdruk. Dit boek is uitgegeven in 2021, bij www.boekscout.nl
We zijn creators en samen kunnen we een nieuwe manier van samenleving creëren, van mens tot mens, van hart tot hart, van ziel tot ziel. Dat is waar ik in geloof. En hierbij wil ik meegeven dat ook ik elke dag bewust lagen afpel, al zijn er al heel veel lagen losgetrild. Soms denken mensen dat dit transformatieproces moet stoppen, omwille van de vermoeidheid en het moe zijn van loslaten. Neem voldoende rust, zorg voor een fijne rustige leefomgeving, onderzoek je voeding en je voedingsgewoonten, door welke mensen laat je je in die je energie naar beneden trekken en die verzaken aan zichzelf te werken, voel wat je echt nodig hebt. Groei gaat gestaag en soms kan je ervaren dat je in een stroomversnelling zit. Het is een proces waarin je je mag overgeven en niet teveel moet denken en analyseren of psychologiseren. Dat leidt af van hetgeen je werkelijk voelt.
Ik verbind me sowieso in dit hele proces met AE Michaël, mijn levenslange zielsmetgezel.
Heb je behoefte om over jouw nieuwe wereld te praten, de knopen te ontwarren, dan kun je ook een persoonlijk consult boeken.