We kunnen een wereld bouwen waarin we gelukkig kunnen leven en die we met plezier aan onze kinderen overlaten. Dit is een unieke kans, en het zou een misdaad tegen toekomstige generaties zijn om die niet te grijpen.
Huidige ontwikkelingen aan het voorfront van de wereld die aan het herstellen is van de viruspandemie wijzen erop dat we ons niet schuldig zullen maken aan deze misdaad.
Mensen, vooral jonge mensen, lijken er klaar voor te zijn en bereid te zijn hun krachten te bundelen om een nieuwe wereld op te bouwen.
Zij zijn de ‘muziekmakers’, die ‘schudden zonder bedaren’- de architecten van een betere wereld.
Het komende tijdperk zou wel eens de mooiste kunnen blijken te zijn van alle tijdperken in de lange en bewogen geschiedenis van het leven van de mens op aarde. Het is onze kans en een voorrecht om er het eerste tijdperk van te maken waarin een bewuste soort doelbewust zijn eigen bestemming creëert.
‘ Wij zijn de muziekmakers,
wij dromen een eeuwige droom,
zwervend langs woelige baren
en stil aan een sombere stroom;
wij lieten de wereld al varen,
de maan beschijnt ons met schroom;
toch schudden wij zonder bedaren
de wereld, geen houdt ons in toom…
Wij bouwen in ‘t verre verleden,
nu begraven in de aard,
aan Ninivé, moegestreden,
en Babel, lachend, onvervaard;
wij braken die steden aan scherven
en verkondigden een nieuwe aard;
elke tijd is een droom die moet sterven
of een die weldra wordt gebaard.
Arthur O’ Shauhnessy
( vertaald door Kees van Hage)
Uit: ‘Blauwdruk voor een nieuwe wereld’, Ervin Laszlo
Een eerder geschreven tekst, in 2022
