Laten we eerlijk zijn, er is altijd iemand die mooier is, begaafder, sterker, intelligenter of ogenschijnlijk gelukkiger dan jij. En omgekeerd zijn er altijd mensen die in al deze opzichten voor je onderdoen. Je komt er niet achter wie je bent door jezelf met anderen te vergelijken, maar door te kijken of je zo goed je kunt je eigen mogelijkheden waarmaakt.
Door te vergelijken ontstaat minderwaardigheid en meerderwaardigheid. Als je niet vergelijkt, zijn alle minderwaardigheid en alle meerderwaardigheid verdwenen. Dan ben je, dan ben je er gewoon. Een kleine struik of een grote hoge boom – het maakt niet uit; je bent jezelf.
Je bent nodig. Een grashalm is even nodig als de grootste ster. Zonder de grashalm zou God minder zijn dan hij nu is. Deze roep van de koekoek is even nodig als een Boeddha; de wereld zou minder zijn, minder rijk zijn als deze koekoek verdwijnt.
Kijk eens om je heen. Alles is nodig en alles past in elkaar. Het is een organische eenheid: niemand is hoger en niemand is lager, niemand is meerderwaardig en niemand is minderwaardig. Iedereen is onvergelijkelijk uniek.
Wie heeft je toch verteld dat de bamboe mooier is dan de eik of dat de eik meer waard is dan de bamboe? Denk je dat de eik net als deze bamboe een holle stam had willen hebben?
Is de bamboe jaloers op de eik omdat hij groter is en zijn bladeren in de herfst verkleuren? Het idee dat twee bomen zich met elkaar zouden vergelijken lijkt belachelijk, maar wij mensen hebben er kennelijk moeite mee deze gewoonte te doorbreken.
Mieke