Reflectie- Zelfreflectie 25 april 2025
Wat voedt en ondersteunt je leven vandaag? Welke relaties, waarden en overtuigingen voeden je leven? Wie zijn de mensen die je leven verrijken en verlevendigen? Wat heb je nodig en waar vraag je om als je bidt dat God je je dagelijks brood geeft?
Op welke manier je die vragen ook hebt beantwoord, je hebt het graan in de tuin van je ziel beschreven. En waar een tuin is, vind je ook onkruid. We planten het niet en we willen het niet, het komt altijd weer op. Onkruid komt voor. En dat geldt of het nu de tuin in je achtertuin is of de tuin van je leven.
Het graan en het onkruid in ons leven groeien naast elkaar. Hun wortels kunnen met elkaar verweven raken. En soms is wat op graan lijkt, in werkelijkheid onkruid, een onkruid. Het betekent dat elke tuinier in het leven kritisch moet zijn over wat hij of zij kweekt, wat er verzorgd moet worden en wat er moet worden uitgeroeid.
Alles wat geen tarwe is, is waarschijnlijk onkruid. Onkruid probeert ons veld over te nemen, de schoonheid van onze tuin te verpesten en de tarwe te verstikken die onze ziel voedt, in stand houdt en voedt.
Misschien dacht dat als je het juiste deed, hard werkte, goede bedoelingen had – kortom, als je goed zaad zaaide – je niet met onkruid te maken zou krijgen. Het lijkt erop dat je steeds meer tijd besteed aan het onkruid in je leven.
Heb je ooit een bepaalde waarde of overtuiging geclaimd en vervolgens juist dingen gedaan of gezegd die die waarde of overtuiging ondermijnen of tegenspreken? Er staat onkruid op je veld.
Heb je soms het gevoel dat je niet genoeg bent? Probeer je jezelf altijd te bewijzen, om aardig gevonden en goedgekeurd te worden? Vraag jij je ook af welk onkruid je ‘genoeg-zijn’ , je waarde, je eigenwaarde, verstikt?
Heb je ooit stilletjes, of zelfs niet zo stilletjes, het falen van iemand anders gevierd?
Heb je je ooit beter gevoeld over jezelf omdat iemand anders het moeilijk had?
Ben je ooit niet in staat of niet bereid geweest om de vreugde of het succes van een ander te vieren?
Ben je jaloers op een ander?
Koester je wrok of wrok?
Leef je met een destructieve woede?
Ben je altijd in de verdediging?
Speel je oude ruzies in je hoofd af op zo’n manier dat jij de winnaar bent?
Is het moeilijk om naar een ander te luisteren en hem te horen? Zo ja, dan groeit er onkruid.
Onthoud je vergeving aan een ander?
Weiger je een ander om vergeving te vragen?
Moet je het goedmaken wat je steeds uitstelt?
Welk onkruid moet je uitroeien zodat je je met een ander en jezelf kunt verzoenen?
Is jouw wereld verdeeld in goed en kwaad, goed en slecht?
Merk je dat je grenzen trekt in het zand, dat je gelijk moet hebben of het laatste woord moet hebben? Daar groeit onkruid.
Leef je alsof iemand moet verliezen om te kunnen winnen?
Moet iemand anders ongelijk hebben zodat jij gelijk kunt hebben? Is je leven gebaseerd op vergelijking en competitie met anderen? Houd je de score bij van je eigen leven of dat van een ander? Dat is een onkruidachtige manier van leven.
Merk je dat je oordelen velt over anderen en het onkruid in hun tuin?
Praat je over anderen in plaats van met hen te praten?
Hoeveel van je gesprekken draaien om roddels of kritiek?
Hoe komt het dat we het ene onkruidje in de tuin van onze buren zo duidelijk zien, maar niet het hele stukje grond in onze eigen tuin? (Matteüs 7:3)
Zie je het onkruid van racisme, discriminatie en onderdrukking vandaag de dag?
Zie je het economische onkruid waardoor de rijken rijker worden en de armen armer?
Zie je het onkruid dat mensen discrimineert op basis van hun religie, immigratiestatus of geslacht?
Geef je dat onkruid water of trek je het eruit?
Leef je minder dan je bent of wilt zijn?
Ben je soms bang geweest om te zeggen of te doen wat je wist dat het juiste was om te zeggen of te doen?
Op welke manieren heeft angst je bezeten en verlamd? Angst is een diepgeworteld onkruid in de meeste van onze tuinen.
Voel je je gevangen in je verleden, overweldigd door schuldgevoelens, gedefinieerd door schaamte?
Waar of aan wat/wie ben je aan verslaafd?
Welke afgoden beheersen je leven? Dat is onkruid dat je leven overneemt.
We beloven onszelf om “één natie onder God te zijn, ondeelbaar, met vrijheid en gerechtigheid voor allen.” Maar het onkruid van verdeeldheid, wantrouwen en eigenbelang verstikt die belofte.
Wat beheerst je leven vandaag? Wat weerhoudt je ervan om het leven te leiden dat je wilt en je meest authentieke zelf te zijn? Wat steelt je leven? Welk onkruid ontsiert de schoonheid van je tuin?
Dat is een heleboel onkruid. En de lijst kan nog wel even doorgaan.
Dat onkruid, dat kan ik inmiddels herkennen, zonder me daarmee te identificeren. Het is dat onkruid dat groeit op de velden van mijn leven en wat mijn ziel kan verstikken, als ik het onkruid niet verwijder. Geen wonder dat dit onkruid steeds opnieuw terugkomt. En sommige zie ik, negeer ik en geef het zelfs nog water…. tot ik er stil bij sta en me realiseer wat me zuurstof en levensadem ontneemt en nieuwe impulsen van binnenuit aan-wakkert.
.
Misschien ken je die onkruiden ook. Misschien groeien er vandaag wel wat in je leven. Misschien zijn er nog andere. Welk onkruid groeit er naast je tarwe?
Wieden in de tuin van ons leven gaat niet over wat er mis, gebrekkig of onacceptabel is in ons leven. Het gaat erom ruimte te maken voor meer leven, het graan te ontdekken dat er altijd al was, de schoonheid terug te winnen die bedekt is, en te vertrouwen op het goede zaad dat in het begin geplant is. Wieden neemt weg om te onthullen wat er al is. Wieden in de tuin van ons leven brengt onze focus terug naar het graan.
Elke keer dat we onkruid wieden, oogsten we ook. Elk gewied onkruid is een erkenning en een bevestiging van leven en een overvloedig leven, voor jezelf én een ander. En elke dag is oogstdag. En elke dag is er onkruid om te wieden. Dat betekent dat we altijd aandacht moeten besteden aan wat er in onze tuin groeit.
Kijk vandaag eens naar je tuin. Wat zie je? Welk onkruid kun je vandaag aanpakken? Noem het hardop. Leg je handen er nu omheen , maak oprecht verbinding met het onkruid dat je bij je adem pakt, dat je dreigt te verstikken….met mededogen, met compassie, met begrip voor wat dat onkruid je ziel toefluistert.
Richt de blik op je eigen tuin, je levenstuin, er is daar genoeg te doen.
https://vlaamsekunstcollectie.be/collectie/881
Afbeelding Parabel van het onkruid tussen de tarwe