Geplaatst op

In het momentum

kijk ik naar buiten ….

zoveel prachtige unieke bomen staan geworteld en krachtig in de aarde, ik zie hoe ze zich soms naar elkaar toe bewegen ‘Gegroet dierbare vriend, wat zie jij er prachtig uit. Heerlijk om een plekje naast jou te hebben. Dat heeft de mens weer goed gedaan.’

De ene boom is wat breder uitgedeind dan de ander, en toch nemen ze niet elkaars ruimte in. Ze bewegen gedreven door de soms felle wind onstuimig mee, crescendo- fortissimo

Zo krachtig het eraan toe gaat, zo zachtjes komen ze terug, rallentando, in hun midden. Bijna roerloos, onbeweeglijk…stil. Pianissimo. Hoor in de stilte hun krachtige hartslag, ongeacht hun postuur. Levenssappen circuleren en stromen en dat heet LEVEN.

Stil Leven. Zo ziet dat eruit, oppervlakkig bekeken. In het Stil Leven stromen de levenssappen, we zien het niet met het blote oog: alles wat zo wonderbaarlijk en magnifiek in het Stil Leven Leven geeft, kunnen we slechts in stil Zijn voelen in de onderstroom.

Ik denk zo bij mezelf: wat heeft de mens nog niet begrepen wat bomen ons laten zien…wat verder gaat dan het fysieke oog, wat kunnen we in het stil Zijn achter het fysieke oog laten inwerken en uitrijpen naar het geestelijke gewaarworden…..het is niet zoals we denken of uitspreken dat het om ‘downloads’ zou gaan; het is een instroom van gewaarwordingen en opstijgen- door actief te worden in het geestelijk gebied- een leven lang, die moed en doorzettingskracht te ontwikkelen, weliswaar gestaag. Het is niet spectaculair, gewaarwordingen roepen niets uit, maar rijpen verder van binnenuit, in het Stil Leven. Ik buig me dankbaar in nederigheid naar de Aarde, ik sta elke dag op, in verwondering en hoe gezegend ik me voel hier te Zijn, geworteld en dieper blijven inzakken in overgave. Wordend in Stil Leven….

Alle bomen hebben een taak, een functie, een missie. Ze hebben een eigen vorm, kleur en zingeving. Ze zorgen voor de aarde, de mens en wat nog meer…ze spannen samen om het ons naar onze zin te maken: je omarmt een boom, je krijgt energie van de boom én je dankt de boom voor de ontvangen energie of je gaat heerlijk tegen een boom aanleunen en leest een boek, of je ligt gewoon wat te dromen of te rusten.

Bomen zijn goddelijke creaties net als wij dat zijn.

Ze geven ons overvloedig, maar dat vinden we normaal en zelfs daar staan we overwegend niet echt bij stil. Het is toch maar een boom…

Hoelang nog voor mensen elkaar ook kunnen zien als een goddelijk wezen, best dankbaarheid mogen ontwikkelen om deel uit te maken van dit scheppende leven versus het elkaar bestrijden in wie meer of minder plek mag krijgen in het hele scheppingsplan.

Hoe pretentieus om te stellen te werken voor het hoogste goed voor iedereen…terwijl de strijd doorgaat.

Ik kijk naar buiten…ik voel me ontroerd bij het zien hoe alle bomen zachtjes meebewegen met elkaar…ik heb geen voorkeur of afkeur, ik zie elke boom in zijn geheel, prachtig, uniek. De bomen die ik zie en voel, dat ben ik. Ik ben alles in alles wat ik voel en zie. In alle bomen zie ik mezelf. Eén met de onuitputtelijke bron van overvloed, dat LEVEN heet. Stil Leven.

❤ Mieke