We dromen elke nacht, daar is geen twijfel over, alleen herinneren we ons onze dromen niet altijd, en ook zijn er mensen zijn zeggen dat ze helemaal niet dromen of zich daar totaal niets van herinneren.
Ik droom elke dag, soms herinner ik bij het ontwaken mijn dromen en inhouden heel helder, soms druppelen de dromen in de loop van de dag binnen, en soms heel soms gebeurt het dat ik het niet meer weet of me herinner. Soms is dat dan een ‘gevoel’ dat is blijven hangen.
Ik ontwaakte deze morgen met een nog niet eerder gedroomde inhoud , misschien heb ik dat wel eens eerder gedroomd, maar heb ik me dat niet herinnerd.
Vaak zijn mijn dromen gericht op verwerking, op het omgaan met de natuurelementen, versla ik grote akelige spinnen, red ik dieren in nood, en af en toe, ja, ook dat, zie ik iemand met een koffertje heel snel ‘zweven’ in een Multidimensionaal Veld, en verneem ik kort daarna dat deze persoon is overgegaan.
Over dromen alleen al, die toch heel persoonlijk en niet te veralgemenen zijn, kunnen we heel wat andere verhalen delen, dan de verhalen die we delen in onze dagelijkse ervaringen.
Natuurlijk vertel ik mijn dromen aan mijn partner, we doen dat elke dag voor we onze werkdag beginnen.
Deze nacht droomde ik het volgende:
Ik stond ergens naar het luchtruim te kijken, de lucht was omgeven met helder blauwe wolken, de sfeer voelde heel sereen, en adembenemend prachtig, heel zuiver, heel helder. Tussen die helderblauwe wolken hingen over een vrij omvangrijk vlak, parelmoerkleurige schijven- heel dun en geruisloos. Die schijven hingen heel stil in het blauwe luchtruim. Ik stond er alleen naar te kijken, er was niemand om me heen.
Met verwondering bleef ik naar boven kijken, er gebeurde niets op het eerste gezicht, maar innerlijk voelde ik me wel geraakt.
Vanochtend vertelde ik mijn droom aan mijn partner. En ja, dan komt daar toch wel een en ander naar voren wat tot indenken stemt en uitnodigt.
De parelmoerkleurige schijven lijken als etherische boodschappen, misschien herinneringen aan een Atlantisch of Lemurisch bewustzijn. Aangezien ik me de laatste tijd terug dieper verbindt met dit bewustzijn, is het dan niet zo vreemd. Hun fijne vormen die bovendien geruisloos zijn, is wellicht een teken van zuivere trillingen, alsof ze zich heel subtiel voortbewegen op lichtgolven en niet op lucht.
Dat ik een prachtig blauwe wolkendek waarnam fungeert als een hemelse kosmische poort, de drempel tussen het aardse en het kosmische. Blauwe is de kleur van communicatie, van creativiteit, van expressie, van waarheid en is verbonden met het keelchakra.
Misschien, en dat laat ik verder inwerken, wil deze droom met iets dieperliggend laten zien of weten, wat voorbij lineaire woorden ligt. Voor ik straks slapen ga, vraag ik mijn hogere zelf, om me daar een vervolg op te laten zien. Ik weet dat je dit aan je hogere zelf of je onderbewustzijn kunt vragen, alleen komt zoiets niet op bevel. Dus ik heb daarin wel geduld. Alles ontvouwt zich op hét goede en juiste moment, niet omdat IK dat wil.
Deze droom voelde als een fluistering van het hogere, gedragen door stilte en licht, ik voelde geen angst, geen paniek, ik keek de parelmoerkleurige schijven in een bedding van helder blauwe wolken als totaalbeeld met verwondering aan.
Als een zachte uitnodiging om me iets te herinneren. Dat deze luchtschepen zichtbaar waren voor mijn ogen, was niet op te imponeren, dat was niet wat ik ervoer.
Nog wat aan toe te voegen rond een bewogen onderwerp als dromen:
Tijdens multidimensionale dromen blijft ons fysieke lichaam rusten, terwijl het etherisch en astraal lichaam zich losmaken en actief worden in subtielere lagen van bewustzijn. Deze droomtoestanden zijn vaak poorten naar heling, herinnering en spirituele verbinding.
Wanneer we slapen, komt ons fysieke lichaam tot rust. Maar ons bewustzijn reist verder. Volgens esoterische en antroposofische tradities bestaat de mens uit meerdere lichamen namelijk ons fysiek lichaam ( verbonden met de aarde), ons etherisch lichaam, dat zorgt voor groei en vitaliteit, ons astraal lichaam of zielelichaam, waarin emoties, dromen en wilsimpulsen leven en ons Ik-wezen of hogere zelf, dat richting en bewustzijn geeft.
Tijdens de slaap blijft het etherisch lichaam verbonden met het fysieke lichaam, als een soort levensmatrix. Het astraal lichaam daarentegen treedt gedeeltelijk uit, en beweegt zich in fijnstoffelijke werelden — ook wel het astrale vlak genoemd.
* Multidimensionale dromen
Multidimensionale dromen zijn dromen waarin je bewustzijn zich beweegt buiten de gewone tijd-ruimtebeleving. Ze kunnen aanvoelen als reizen door andere werelden zoals mijn droom over parelmoeren luchtschepen in een serene hemel, ontmoetingen met gidsen, Archeia of overleden zielen, herinneringen aan vorige levens of Atlantisch bewustzijn, symbolische boodschappen die heling of inzicht brengen.
In deze dromen is het astraal lichaam actief — het ervaart, ontmoet, herinnert. Soms is ook het etherisch lichaam betrokken, vooral bij helende of energetisch geladen dromen.
Ook al beweegt het astraal lichaam zich vrij, het blijft verbonden met het fysieke lichaam via een energetisch koord — vaak het zilveren koord genoemd. Dit koord zorgt ervoor dat je altijd terugkeert naar je lichaam bij het ontwaken.
Het etherisch lichaam blijft als een zachte deken over het fysieke lichaam liggen, en zorgt voor herstel en regeneratie tijdens de slaap. Daarom voelen we ons na een diepe, helende droom vaak verfrist — alsof iets in ons is opgeladen. Rudolf Steiner heeft hierover ook heel wat geschreven vanuit helder-schouwende waarnemingen.
Misschien heb je ook zo’n dromen, waarvan je denkt: ‘ het zal wel, allemaal fantasie…en bij nader inzien zijn het stroomstootjes in het spirituele kosmische gebeuren. Nooit bang zijn om de grond onder je voeten te verliezen, want landen doen we, gelukkig, elke dag opnieuw.
Liefs en een heel fijne Zondag.
Mieke 
