Leren en vooral durven te vertrouwen op onszelf, naar ons hart en onze ziel luisteren, in plaats van de antwoorden buiten onszelf te zoeken. We hebben alles wat we nodig hebben om vooruit te komen, echter is het een uitnodiging onszelf toe te staan om te groeien en te evolueren. Onthechten van wat niet resoneert, wat niet aansluit bij onze blauwdruk.
Vaak is het de angst om te falen, voor afwijzing of voor het oordeel van anderen wat ons blokkeert. We verliezen de moed en missen de kracht om door te gaan. We kijken naar anderen om ons te vertellen welke kant we op moeten gaan, hoe we ons leven moeten leiden. We vertrouwen er niet op dat we de juiste beslissing nemen.
Als we goed kijken naar wat we hebben geleerd van onze ervaringen, kunnen we de innerlijke wijsheid erkennen. Dan hoeven we niet langer bang te zijn om oude patronen te herhalen, we kunnen veilig verder gaan naar iets nieuws. We kunnen de pijn op elk niveau loslaten, van lichaam, geest en ziel, en niet langer toestaan dat deze ons gegijzeld houdt.
Je bent wie je niet bent ondanks maar door alles wat je hebt ervaren. En hoe pijnlijk het ook is geweest, het is oké om het verhaal achter je te laten. Je bent mooi en krachtig en gepassioneerd en je hebt zoveel te delen met de wereld. Herinner je dat ook jij , net als iedereen, een ontdekkingsreiziger bent, en wat prioritair is is te ontdekken waar jouw weg naartoe leidt. En dat is wat ieder mens mag doen voor zichzelf. Kun je je voorstellen dat als de Aarde bewoond wordt door mensen die met dit bewust Zijn hun reis verder zetten, er geen sprake meer is om met angst voluit te Zijn? Je weet dat dit niet klopt. Je kunt met angst nimmer Zijn wie je bent.
Welke inzichten heb je de afgelopen periode daarin ontdekt. Waar heb je zelf een deken overheen gelegd, uit angst voor kritiek en afwijzing?
We hebben allemaal een ego dat ons in diverse lagen leidt en aanstuurt, niet door het ego te willen bestrijden of te ontkennen, wel te omarmen als kracht om groeien en te ontgroeien wie we niet zijn. Het ego in balans brengen is de uitnodiging. Het idee dat was af moeten van ‘ego’….vanwaar komt die idee, waar heb je dit gelezen, gehoord en is dit waar jouw bezorgdheid over gaat?
Is het niet zinvoller om te doen waarvoor jij in het diepst van je ziel een heel grote JA voelt? En je verder met niets of niemand te vergelijken of te meten? Denk je echt dat jouw waarde als spiritueel aards kosmisch wezen afhangt van roem, van titels, van status, van een eigendom….de waarde die je eraan hecht zijn op een dag vergankelijk als er niets meer is dan dit. Wat blijft er nog over als dit op een dag vervaagt, vervlakt, wegvalt? JIJ.
En dan is het de ultieme vraag: wie ben IK zonder dit alles, wat mijn leven waarde heeft gegeven en ik niets anders heb ontdekt in wie ik het diepste van mijn Zijn BEN.