Een eerder geschreven blog, echter nog steeds actueel.
Je kan op dit moment ervaren dat je wakker bent geschud, dat de sluiers zijn opgetild. Dit gebeurt niet zomaar. Je aandacht wordt getrokken om je te laten zien wat nodig is om bewust en helder te kijken. Ervaringen van het verleden en wat er nog mag begrepen worden, krijgen de hoogste prioriteit. Je wordt op onvoorspelbare manieren geholpen om de veranderingen die leiden naar jouw grotere bewustzijn door te voeren.
Soms worden impulsieve beslissingen genomen vanuit primaire emoties. Neem geen overhaaste beslissingen en neem de tijd om de keuzes die je wilt maken, af te wegen en te evalueren of ze jouw hoogste doel dienen. De stappen die je hierbij zet kunnen ingrijpende gevolgen met zich meebrengen. Soms is het wijs om te wachten en geduld te hebben. Soms is het wijs om daadkrachtig beslissingen te nemen.
Wat nog niet helder was, kan nu een licht op een situatie brengen. Vertrouw op je innerlijke wijsheid en wees vooral eerlijk tegen jezelf.
Als je van jezelf weet dat je in het verleden vaak vanuit primaire emoties hebt gehandeld, kan je nu bewust kijken, voelen en ervaren wat dit je heeft gebracht. Evalueren en terugkijken naar jezelf en je emoties en waar je nu bewust kan kiezen om anders om te gaan met je emoties. Dit vraagt geduld en oefening in het leren waarnemen.
Als je van jezelf weet dat je meestal vanuit je denken handelt en weinig verbinding ervaart met voelen, kan je nu ook bewust de stap zetten om verbinding te maken met wat je voelt. Kijk eens terug naar wat het overheersende denken je heeft gebracht en durf het aan om voor jezelf te evalueren en waar te nemen.
Waarnemen is niet eenvoudig. Getuige zijn van onszelf is onszelf durven aankijken, durven kijken in onszelf. En dat zonder te oordelen. De weg van waarnemen is een lange weg, vraagt een voortdurend oefenen in het evalueren wanneer we in het oordeel schieten en wanneer we aannemen wat er is.
Spiritueel bewustzijn gaat om het integreren van alles wat we zijn en niet wat we willen zijn. We zijn al alles, alleen zijn we eigenlijk opgesplitst en afgescheiden in onszelf. We kunnen nu de weg kiezen om alle aspecten in onszelf te herontdekken. We zijn etherische wezens in een aards lichaam. Waar het aardse ontkend wordt, worden spirituele ervaringen niet geïntegreerd en doorleefd. Spiritualiteit wordt op die manier een middel om de diepere ervaring te ontvluchten in hogere sferen. Het worden roeservaringen die schijnbaar fantastisch voelen doch niet ervaren en bezield in de totaliteit van de mens zelf.
Hieronder wat reflectiemomenten die je verder kunnen ondersteunen in je spirituele groei als aards-spiritueel-kosmisch wezen.
* Waar ervaar je onevenwicht, disharmonie in je denken, voelen en handelen?
*Wat en wie heb je nodig om je te ondersteunen in je zoeken naar evenwicht, harmonie en afstemming?
*Ervaar je je lichaam in je spirituele groei als een last? Is je ervaring ooit anders geweest? Wat is er hier en nu ‘anders’? Zonder verzeild te raken in oordelen wat er toen was en wat er nu is.
*Hoe ervaar en integreer jij spiritualiteit in je dagelijks leven?
Leven er in de onderstroom van je denken oordelen ten opzichte van jezelf en over anderen? Heb je de neiging om mensen op een voetstuk te plaatsen of af te keuren? Waarop baseer jij je dan?
*Wat doe je om bewuster waar te nemen zonder te oordelen of een mening te willen geven, zelfs ongevraagd?
Geniet je van je leven zoals het NU is en kan je ook aannemen dat alles in je leven onderhevig is aan verandering?
Het Nu ten volle omhelzen, dankbaar voor deze prachtige dag, want die dag komt niet meer terug. Mag dat volstaan?
