Geplaatst op Geef een reactie

Wereld Draken Dag

18 oktober 2025

©thuisfoto

Elk jaar, in oktober, vieren we met velen de Wereld Draken Dag. Draken zijn oeroude wezens van licht, vuur, wijsheid en transformatie. Ze herinneren ons aan iets wat we vaak vergeten: ✨ Dat we licht zijn. 🔥 Dat we kracht bezitten en niet hoeven te vechten. 🌌 Dat onze waarheid mag stralen, zelfs als de wereld poogt om klein te blijven.

Hun vleugels spreiden zich uit als een bescherming, niet om ons af te schermen van het leven, maar om ons te helpen ons licht te dragen met waardigheid. Ze nodigen ons uit om onze innerlijke tempel te betreden, waar het vuur van onze ziel nog altijd brandt,

een poort naar het herinneren van onze innerlijke kracht, onze verbinding met de elementen, en onze rol als hoeders van het levende licht.

🔥 Transformatie – het loslaten van oude huiden en het herrijzen uit de as

🌬️ Wijsheid – het spreken van waarheid met helderheid en moed

🌌 Bescherming – het bewaken van energetische grenzen en innerlijke tempels

🌀 Levenskracht – het ontwaken van het Kundalini vuur en het herinneren van onze soevereiniteit

Vandaag openen we ons voor hun aanwezigheid — in dromen, meditaties, rituelen en kunst. We stemmen ons af op hun adem, hun vleugels, hun vurige hart. We laten ons dragen naar hogere visies en diepere lagen van ons zijn.

Het thema van dit jaar is: ‘Dromen met de Draken’

Een uitnodiging om samen met deze krachtige gidsen een nieuwe wereld te dromen — in jezelf, in je relaties, in je werk, in het collectief. Want waar jij durft te dromen, daar kunnen zij vliegen.

**

Zoek een rustige plek. Steek een kaars aan (rood, goud of paars). Leg eventueel een kristal bij je — zoals labradoriet, obsidiaan of bergkristal, draken houden van edelstenen, drakenskull(s), kortom een uniek altaartje in spiraalvorm. Je kunt desgewenst een zacht geurend wierookstokje aansteken. Sluit je ogen en verbind je met de energie van de Draken. Adem diep in… en uit.

**

‘Ik roep de energie van de Draken. Oeroud, wijs, beschermend. Kom tot mij in licht en vuur, in wind en stilte, in droom en daad.’

Voel hoe een draak nadert — groot, krachtig, maar zacht. Misschien zie je vleugels, voel je warmte, hoor je een diepe ademhaling. Laat je niet afschrikken. Dit wezen komt om je te begeleiden.

**

Visualiseer dat je op de rug van een draak zit. Jullie stijgen op, boven de wolken, boven de tijd. De draak fluistert:

‘Wat wil jij dromen voor de wereld? Wat wil jij loslaten? Wat wil jij laten herrijzen uit jouw innerlijke vuur?’

Laat beelden komen. Misschien zie je een nieuwe aarde, een genezen hart, een symfonie van sterren. Misschien voel je rust. Alles is goed.

De draak opent zijn hart — een vurige kern van liefde. Jij mag daar iets achterlaten: een oud patroon, een angst, een twijfel. Zie hoe het oplost in licht.

Daarna mag je iets ontvangen: een symbool, een woord, een kleur. Dit is jouw drakengeschenk. Koester het.

**

Adem diep in. Voel je lichaam. Beweeg je vingers. Bedank de draak. ‘ Ik ben een drakenziel. Ik droom met vuur, ik leef met wijsheid en met liefde.’

Open je ogen en schrijf op wat je hebt ervaren, hebt gezien/gevoeld.

Geplaatst op Geef een reactie

De inwijding- video Mieke Mosmuller

Wat ik heel vaak waarneem in het uitspreken of schrijven van woorden als ‘zuiver’, sta ik stil bij het woord, wat wordt eigenlijk bedoeld met ‘zuiver’. Het is een woord dat ik zelf niet gebruik, niet over mezelf, niet over wie dan ook, want meestal wordt dit woord ingezet om te polariseren: X is zuiver, Y is niet zuiver. Vooral en opvallend in spirituele kringen heeft men het vaak over ‘zuiver’. Mijn groeiend waarnemings-en waarheidsdenken gebiedt me in alle nederigheid om in zo’n uitspraken of zelfs gedachten niet in mee te gaan. Dat voelt voor mezelf op zich al een stukje bevrijdend.

Zuiver denken is toch iets anders vanuit de antroposofische benadering. De weg naar zuiver denken vraagt om innerlijk actief te zijn.

Zuiver denken is volgens Steiner een innerlijke oefening in vrijheid

Rudolf Steiner beschouwde denken niet als een vanzelfsprekende activiteit, maar als een vermogen dat geoefend en verfijnd kan worden. In zijn visie is zuiver denken een vorm van innerlijke vrijheid — een bewust, helder en onbevooroordeeld waarnemen van ideeën, los van persoonlijke voorkeuren, emoties of sociale invloeden.

Veel mensen, zegt Steiner, denken niet werkelijk. Ze herhalen woorden, meningen, overtuigingen. Maar zuiver denken vraagt iets anders: het vraagt stilte, aandacht, en een bereidheid om het denken zelf te onderzoeken. Niet om te oordelen, maar om te begrijpen.

Vrij van emotionele kleuring. Zuiver denken is niet hetzelfde als koud denken. Het is warm in zijn aandacht, maar helder in zijn onderscheid. Het laat gevoelens bestaan, maar laat ze niet de richting bepalen.

Steiner noemt het een innerlijke activiteit — een vorm van meditatie waarin de denker zich verbindt met de essentie van een gedachte, zonder afleiding.

In antroposofische zin is zuiver denken een poort naar hogere kennis. Het denken wordt dan niet alleen een instrument, maar een orgaan van waarneming. Verbonden met de geestelijke wereld.

Volgens Steiner is zuiver denken de basis voor echte vrijheid. Want pas als we onszelf leren kennen in ons denken, kunnen we bewust kiezen. Dan zijn we niet langer gestuurd door impulsen, angsten of sociale druk, maar door een innerlijk weten.

Steiner gaf ook praktische oefeningen, zoals het dagelijks richten van de aandacht op een eenvoudig object — een lucifer, een bloem, een gedachte — en daar vijf minuten lang geconcentreerd over nadenken, zonder afdwalen. Niet om tot een conclusie te komen, maar om het denken zelf te leren kennen.

Een fijne vertaalslag van Steiners’ werk(en) is onder meer het boek van Mieke Mosmuller ‘Leer denken’. ‘ Leer denken’ is hierbij een inspiratiebron, een fijne vertaalslag van wat Steiner schrijft.

Ik las in haar boek ‘Hoe komt het dat wij zo lui zijn van binnen? In feite heeft alles met liefde te maken. Dus wanneer je over denken wilt gaan denken dan betekent dit uiteindelijk dat je terug moet schakelen naar iets, wat daar nog aan vooraf gaat, en dat is liefde………liefde voor het denken…. dan moet je liefde zien als tegenhanger van het egoïsme.’

Liefs Mieke ❤

******************************************************************************************************************

‘ In de vorige video’s over anthroposofie heb ik geprobeerd iets uit te werken over de drie- en vierledigheid van de mens, over karma en reïncarnatie, en de laatste keer over het hartdenken. En vandaag wil ik proberen iets te zeggen over de inwijdingsweg, die Rudolf Steiner ons heeft gewezen.

Het is duidelijk dat hij vond – en dat zal waarschijnlijk iedere ingewijde vinden – dat men eerst moet studeren. En dat laat zich zien daarin, dat in de boeken over geesteswetenschap, bijvoorbeeld de boeken “Theosofie” en ook “Die Geheimwissenschaft im Umriss”, Rudolf Steiner daarin eerst studiemateriaal geeft en pas helemaal aan het einde de inwijdingsweg beschrijft.

En dat heeft zijn goede reden, want als men zich wil ontwikkelen, naar de geest toe, dan betekent dat kort gezegd dat men het ego, dat men het egoïsme wil en ook moet overwinnen. En als men met de oefeningen voor de eigen ontwikkeling naar de geest toe zou beginnen, dan is dat eigenlijk een te sterke egoïstische drang. Daarom kan men zich voorstellen dat gezegd wordt: begin nu eerst eens met de studie.’

► Abonneer u voor meer video’s: https://www.youtube.com/MiekeMosmulle

Mieke Mosmuller is arts, schrijfster en filosofe. Zij schrijft over actualiteiten die raken aan haar filosofisch-spirituele ontwikkelingsweg die zij startte in 1983.

► Ondersteun het werk van Mieke Mosmuller, wordt vriend! https://www.vrienden-miekemosmuller.n...

► Mieke Mosmuller Blog:

► Facebook:

/ miekemosmullerblog

► Uitgeverij Occident:

https://www.uitgeverij-occident.nl

Music: https://www.bensound.com

https://www.youtube.com/watch?v=m4i9pytpjA4

Geplaatst op Geef een reactie

Co-evolutie– collusie en psycho-ecologie in relaties

Steeds meer relaties staan onder druk, toenemende scheidingen, nieuwe relaties worden soms heel snel aangegaan, er is vaak geen ruimte meer om elkaar te ontsluieren.

Het verlangen naar verbinding, een gelijkwaardig partnerschap, liefst voor de rest van het leven. De vraag wordt me vaker gesteld: is dit nu de ware? is dit nu (hopelijk) voor de rest van mijn leven.

Ik kan daarop geen beloftes doen, ik kan daar überhaupt geen antwoord op geven, niet in die van ‘ en ze leefden nog lang en gelukkig en/of miserabel.’ Want ook die relaties zijn er, meer dan we kunnen vermoeden.

Buiten beschouwing gelaten de steeds meer als narcistisch geladen dynamieken binnen een relatie ( waar ik me toch verder in verdiept hebt met Dr Martin Appelo’s colleges), schets ik graag een beeld hoe relaties kunnen worstelen én gedijen. Wie daar nog verder wil over lezen, kan de werken van Jürg Will lezen. In ieder geval een benadering ( vanuit jarenlang onderzoek als psychiater én relatietherapeut) waar ik heel veel herken in gesprekken. Uiteraard sta ik ook stil in mijn relatie en kan ik ook wel beamen dat emotioneel volwassen uitrijpen een proces is die je aangaat of (nog) niet.

Ergens worstelen we allen wel met conflicterende verlangens. Over praten is een ander paar mouwen, net omdat het beeld die we zo graag voorhouden, liefst beantwoord aan het ‘perfect’ beeld.

Dat beeld loslaten en realistisch kijken naar wat ons verbindt in relaties ( en wat ook wel eens ‘verstikt’) zal ons weliswaar flink door elkaar schudden, maar ook bijdragen tot groei, tot evolutie, tot volwassen worden.

1. co-evolutie

2. collusie en

3. psycho-ecologie

1. Co-evolutie gaat over het dynamisch proces van wederzijds aanmoedigen en afremmen, ondersteunen en ondersteund worden, begrenzen en begrensd worden, uitdagen en uitgedaagd worden. Partners beïnvloeden elkaar en die invloed kan heel steunend zijn, maar ook belemmerend. Invloeden vanuit het de gezinshistorische achtergrond laat hij achterwege. Voor alle duidelijkheid doet hij dit bewust omdat hij ervaren heeft dat de interacties binnen een relatie enorm complex zijn om uit elkaar te rafelen. Via opstellingen ( onder andere) wordt de complexiteit na enkele sessies wel helder enerzijds, en kunnen binnen het systeem verschuivingen plaatsvinden.

2. Eenvoudig omschreven betekent collusie dat partners elkaar een gevoel van bijzondere nabijheid ervaren, zich onmisbaar voelen voor elkaar. Er wordt een soort pact gesloten; wat de ene partner te bieden heeft, heeft de ander nodig en vice versa. De partners projecteren (onbewust) eigen verlangens en wensen maar ook angsten op elkaar.

Het lijkt alsof ze elkaar heel goed aanvullen, maar doordat ze wederzijds afhankelijk zijn, is op betrekkingsniveau spraken van symmetrie en niet van aanvulling.

Hier ligt het risico op ‘collusie’ op de loer: er blijft nauwelijks ruimte over voor (co) evolutie. Partners hebben elkaar nodig in hun wederzijdse posities voor eigen stabiliteit binnen de relatie. Collusie biedt de verlangde rust, duidelijkheid, gemak en comfort, maar….blokkeert meestal ruimte voor ontwikkeling.

Collega’s van Will zien collusies als gestoorde relatiepatronen tussen partners, Will benadrukt ook het positieve aspect: het vangnet, de opvang die partners kunnen bieden voor hun onzekerheden en angsten.

In een gezonde co- evolutie bieden de partners weerstand aan collusieneigingen van de ander. Bij een gevorderde collusie domineren de partners elkaars gedrag. Partners die verantwoordelijkheid nemen voor zichzelf, grenzen zich beter en duidelijk van elkaar af.

Enkele collusievormen schetsen al duidelijk in welke collusie je in je relatie mogelijk verbonden bent- ik zie hierbij ook de verbanden met de karakterstructuren ( zie o.m. de werken van Dr. Lowen) Er zijn inmiddels 6 karakterstructuren en dienen begrepen te worden vanuit deze context. Emotioneel lichaamswerk ( Posturale Integratie, Bio-energetica, Reichiaans Lichaamswerk) blijven naast de gekende therapievormen wenselijk.

– Orale collusie: bij deze vorm gaat het om het verlangen in de liefde te worden vertroeteld van de ene partner en het verlenen van hulp zonder iets terug te verwachten van de andere partner.

– Anaal-sadistische collusie: bij deze vorm heeft de ene partner een groot verlangen naar ‘veilige afhankelijkheid’ en de andere partner naar de leiding en controle.

– Fallisch-oedipale fase: deze vorm beschrijft het verlangen naar mannelijke daadkracht van de ene partner tegenover het verlangen naar vrouwelijke sensitieve ontvankelijkheid van de andere partner. Deze collusie heet ( naar Jung) ook wel animus-animacollusie.

-Narcistische collusie: het verlangen naar versmelting door zichzelf weg te cijferen, de andere partner wil het centrum van de partnereenheid zijn en daarvoor alle aandacht krijgen.

Will’s definitie van collusie kent twee opmerkelijke begrippen: onbewust en onuitgesproken. Het onbewuste is op te vatten als iets wat verdrongen is. Het behoort niet tot het bewustzijn, maar heeft vaak invloed. Collusies zijn vooral onbewust in het zogenoemde afgeweerde deel. Dus datgene wat een partners zelf niet doet of heeft, maar wat hij van zijn/haar partner verlangt.

Het wordt dus duidelijker dat partners zich in de collusie niet ontwikkelen. Wat ze bij zichzelf missen, zoeken ze in de omgeving. Zodra de behoefte is bevredigd, hoeven ze er zelf niet meer aan te werken.

Het onuitgesprokene is datgene waarvan de partners zich wel bewust zijn, maar waarover ze niet praten. Meestal uit angst om in vervelend conflictsituaties terecht te komen. In een liefdesrelatie communiceren partners altijd selectief. Alles wat wordt uitgesproken, verandert in een feit en kan blijven doorwerken. Dus door iets te zeggen, neem je risico’s omdat je niet precies weet welk effect dit heeft op de ander.

Zo communiceren partners vaak bewust niet over dingen die ze bij hun partner zien, maar die de partner in het onbewuste deel heeft opgeslagen. Communicatie hierover is per definitie heel lastig omdat iemand iets niet herkent. Het bondgenootschap van de collusie heeft dus ook een bepaald gehalte van ‘ ik zie ik zie wat jij niet ziet en ik heb het er niet over.’

3. Psycho-ecologie verwijst naar het deelgebied van de ecologie dat onderzoekt wat de interactie/wisselwerking is tussen mensen, hun medemensen en hun gemeenschappelijke leefwereld. Dus alle sociale systemen waarvan iemand deel uitmaakt. Co-evolutie is een deelgebied van psycho-ecologie, want daarbij gaat het erom dat partners voor elkaar de belangrijkste leefomgeving vormen waarop ze inwerken en die op hen inwerkt.

Partners die zich (nog) niet bewust zijn van twee conflicterende verlangens, enerzijds het verlangen naar een duurzame, emotioneel volwassen relatie en het verlangen naar een ongebonden leven zonder verplichtingen, gekenmerkt door wisselende relaties, kunnen verlatingsangst of bindingsangst ontwikkelen. In het relatielandschap is er zoveel meer te bespreken en te ontdekken.

We zijn er bijlange nog niet klaar mee…. inzicht geeft uitzicht, maar het gaat ook over wat je zelf met verworven inzichten doet.

Ik hoop dat iedereen uit de dramadriehoek stapt ( begin alvast met het voornemen, dat is heel wat waard) relaties laten ons altijd zien wat er in onszelf nog onontgonnen gebied is. Daarin elkaar faciliteren is helpend ( liefst geen therapeut spelen voor je partner), en overweeg je toch dat jullie wegen scheiden: laat los in liefde voor jezelf en uit liefde voor wat is geweest en gun verder elkaar het beste. Welke weg je partner verder uitgaat….is niet meer jouw zaak. Wat JIJ beslist hoe je verder het puin van het verleden opruimt, dat is de uitnodiging.

De manier waarop mensen scheiden, vertelt heel vaak meer over de manier waarop een relatie is geweest, echter zijn er ook partners die elkaar vanuit liefde voor elkaar en uit liefde voor zichzelf elkaar loslaten.

Waarom zijn ze dan niet meer samen….omdat relaties soms een einde kennen in het verder groeipotentieel en daarover oordelen vind ik persoonlijk onrespectvol naar mensen die heel bewust die stap zetten. Ik herinner me heel wat jaren geleden in mijn praktijk een prachtig koppel, allebei bijzonder integere warmhartige mensen en toch was het ‘vuur’ en verlangen op. Alles hadden ze geprobeerd, omwille van de kinderen. Begrijp vuur niet als louter ‘seks’, het was zoveel meer. De manier waarop die twee mensen elkaar bijstonden in het proces van loslaten en onthechten, met kinderen….na elke sessie, hoe dichterbij het moment kwam, vulden mijn ogen zich met tranen. Daar zit je dan als relatietherapeut, die zou toch alles moeten proberen om relaties in stand te houden…ook zo’n cliché verwachting. Net als een dokter die tegen beter weten in, nog allerlei spuitjes en infusen aanlegt, omdat hij /zij er is om levens te redden.

Zeker raakte het me twee mensen naar die weg van hun beslissing verder te ondersteunen, professioneel, en menselijk voelde ik een enorm respect voor de manier waarop. Ik heb in elk geval ervaren dat het ook anders kan. In liefde, uit liefde.

Geplaatst op Geef een reactie

Zielsverbinding

Gesprekken gaan heel vaak over het zoeken van zielsdoelen, zielspartners, zielsgroei, zielsverbindingen et cetera in een poging om een ziel te omschrijven, hoe het eruit ziet en nog zoveel andere vragen. Het willen begrijpen en definiëren in een standaard beschrijving is een behoefte vanuit wat de gekende en vertrouwde weg is. Dat geeft ‘hou’vast, maar laat het nu net dat zijn wat de weg ernaar bemoeilijkt.

Leren luisteren naar je ziel is niet altijd gemakkelijk. Bij het luisteren zit vaak de behoefte om een antwoord te krijgen, liefst direct. Luisteren en stilte- verstilling. Je merkt aanvankelijk dat er al heel snel gedachten opkomen, je merkt dat je denkt aan straks of aan gisteren, je merkt dat je aanvankelijk ‘versnipperd’ aanwezig bent. Soms vragen cliënten me hoe snel ze dààr geraken. Geduld in wat zich ontvouwt, elke dag ruimte nemen om in stilte-verstilling te blijven, tot er iets voelbaar verandert en verschuift in je denken en voelen.

Zoals Caroline Myss ( auteur van ‘Anatomie van de Ziel, Heilige Contracten, Genezen voor genade, De Burcht) schrijft:

‘Een van de mooiste manieren om de essentie van spirituele leiding te begrijpen, is dat je een dialoog aangaat met de bedoeling je geest je het verhaal te laten onthullen dat je leeft, dat is jouw leven. Niemand wordt geboren met het weten van wie ze zijn of wat ze moeten doen op elk moment van hun leven.

Wat we moeten doen is zoeken. We moeten allemaal onze weg vinden en gaandeweg ontdekken wie we zijn, wat we geloven, wat we waarderen, wat betekenis voor ons heeft en wat niet, hoe lief te hebben en wie lief te hebben. We zijn ons eigen mysterie.”

Luisteren naar je ziel is geen magische, alles genezende knop die je op commando indrukt. Het is meer een gigantisch zoeklicht dat helder laat zien wat jou angst aanjoeg en je met verwarring betoverde.

Je voelt je niet noodzakelijk goed , het is meer dat je het gevoel krijgt dat je een duidelijke kaart ziet, terwijl je vroeger in het donker klauterde met een kapotte zaklamp.

De storm begint te bedaren en de stormen van het leven beangstigen je niet meer op dezelfde manier.

Degenen die de weg naar stilte en verstilling volgen, luisteren naar hun ziel, leven naar hun zielsgeïnspireerde inzichten en handelen ernaar. Ze zijn nog steeds volledig menselijk, zoekend, met schaduwkanten en groeipotentieel. Net als iedereen. Het is alleen dat ze een leidend innerlijk en uiterlijk anker hebben dat hen nooit in de steek laat, zelfs niet in de meest beroerde tijden.

Soms voel ik dat een cliënt op het randje af ‘eist’ dat ik een keuze maak in haar/zijn plaats. Letterlijk zoekt naar bevestiging. Het onderzoeken vanuit een dieper indalen naar die wijsheid die in elk persoon aanwezig is, waar ik dan wel heel graag in meebeweeg, is de enige weg naar de verbinding met jouw Ziel.

Het mooie is dat zielsverbonden mensen onvoorwaardelijk vertrouwen in hun zieswijsheid hebben, vertouwen in inzichten, downloads, wegwijzers, zelfs in moeilijke momenten. Wetend dat hun diepere levensbron hen inzichten, energie en hoop rechtstreeks vanuit de kosmos voedt om hen te leiden en te troosten.

Geplaatst op Geef een reactie

NIVEA: Meer dan een potje crème

De meeste mensen kennen NIVEA als dat vertrouwde blauwe potje Maar wist je dat NIVEA ook een prachtig acroniem is dat alles met communicatie te maken heeft?

Niet

Invullen

Voor

Een

Ander

Hoe vaak gebeurt het niet, in een gesprek, dat je pas achteraf denkt: ik dacht te weten wat de ander bedoelde. Ik heb niet eens de vraag gesteld of hetgeen ik heb begrepen, wel klopte met de inhoud. Check Check Check.

Je vulde in. Niet uit onverschilligheid, maar juist uit betrokkenheid. Je wilde helpen, begrijpen, verbinden. En toch… ergens verloor je de ander. Want invullen is ook overnemen. Het is het subtiel overschrijven van een ander zijn verhaal met jouw woorden, met jouw pen.

Daarom is het acroniem NIVEA – Niets Invullen Voor Een Ander zo waardevol. Het is een zachte herinnering om ruimte te laten. Om te luisteren zonder te sturen. Om te vragen zonder te verwachten. Om aanwezig te zijn zonder te overstemmen.

In coaching, in vriendschap, in werkrelaties — overal waar mensen elkaar ontmoeten — is NIVEA een uitnodiging tot zuivere en ruisloze communicatie. Het vraagt om vertraging.

Om ook de moed te hebben aan te geven het niet te weten, of niet meteen, dat even te laten inwerken.

Wanneer je NIVEA leeft, gebeurt er iets bijzonders. Je laat Niets tussen jou en de ander komen. Je stopt met Invullen en begint met echt luisteren. Je communiceert vanuit verbinding, niet vanuit controle. Je erkent dat er maar Een waarheid telt: die van het moment. En je geeft de Ander de ruimte om zichzelf te zijn.

Zo ontstaat er iets nieuws. Geen gesprek vol aannames, maar een ontmoeting vol echtheid. Geen invulling, maar verbinding. Geen ruis, maar resonantie.

Dus de volgende keer dat je merkt dat je invult, adem dan even rustig in, vertraag, onderzoek vanwaar de impuls om iets te vullen.

Herinner jezelf aan NIVEA en nodig elkaar als je dit opmerkt, uit, met humor het woordje NIVEA te lanceren.

En laat de ander zichzelf ontvouwen — in zijn eigen woorden, zijn eigen tempo, zijn eigen waarheid.

Nadelen van ‘Invullen voor een ander’

1. Je ontneemt de ander ruimte

Door te zeggen wat je denkt dat de ander voelt of bedoelt, neem je onbewust zijn of haar woorden over. De ander krijgt minder kans om zelf te verwoorden wat er leeft — en dat kan leiden tot frustratie, terugtrekking of zelfs stilzwijgen.

2. Je creëert ruis in de verbinding

Invullen is als een filter over het gesprek. Wat jij denkt, komt tussen wat de ander zegt en wat jij hoort. Daardoor ontstaat miscommunicatie, verwarring of een gevoel van ‘niet echt gehoord worden.’

3. Je projecteert je eigen verhaal

Vaak vullen we in vanuit onze eigen ervaringen, angsten of overtuigingen. Dat maakt het gesprek minder zuiver. Wat jij denkt dat waar is, hoeft niet te kloppen voor de ander — en dat verschil blijft dan onuitgesproken.

4. Je ondermijnt vertrouwen

Als iemand merkt dat jij invult in plaats van luistert, kan dat het gevoel geven dat zijn of haar innerlijke wereld niet veilig is bij jou. Vertrouwen groeit juist in de ruimte waar iemand zichzelf mag zijn, zonder invulling van buitenaf.

5. Je belemmert groei en zelfreflectie

Door antwoorden te geven vóór ze gevraagd zijn, ontneem je de ander de kans om zelf te zoeken, te voelen en te groeien. Vooral in coaching of begeleiding is het belangrijk om de ander eigenaar te laten zijn van zijn proces.

6. Je raakt zelf uitgeput

Invullen kost energie. Je bent voortdurend bezig met interpreteren, anticiperen, corrigeren. Dat kan leiden tot mentale vermoeidheid en het gevoel dat je ‘alles moet dragen.’

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

Hoe integreer je NIVEA in een gesprek?

Enkele praktische tips om NIVEA tot leven te brengen in je communicatie:

1. Adem eerst, antwoord later

Voel je de neiging snel te interpreteren of te adviseren? Neem een korte pauze. Een ademhaling kan al genoeg zijn om ruimte te creëren.

2. Stel open vragen

In plaats van ‘Je voelt je zeker onzeker?’ kun je vragen: ‘Hoe voelt dit voor jou?’ Open vragen nodigen uit tot zelfexpressie zonder richting te geven.

3. Luister met je hele aandacht

Laat je lichaamstaal, blik en stilte spreken. Soms is het krachtiger om niets te zeggen dan om iets te verklaren.

4. Weersta de drang om te ‘herstellen’

Als iemand iets moeilijks deelt, hoef je het niet meteen iets op te lossen. Je aanwezigheid is vaak al genoeg.

5. Reflecteer zonder in te kleuren

Zeg bijvoorbeeld: ‘Ik hoor dat dit je raakt,’ in plaats van ‘Dat moet heel zwaar voor je zijn.’ Zo laat je de ander zijn eigen emotie benoemen.

6. Gebruik metafoor of beeldtaal

Soms helpt een zachte metafoor om ruimte te openen. Bijvoorbeeld: “Het klinkt alsof je in mist wandelt — wil je vertellen wat je ziet?”

Misschien ga je over tot het aanschaffen van een potje NIVEA, en telkens je dat potje ziet een verbinding maken met aha, vandaag doe ik mijn best Niet(s) In te Vullen Voor Een Ander.

Vandaag, 14 oktober, las ik een prachtig bericht van één van de diensthoofden van een Overheidsinstelling, en inderdaad is helder verbindend openhartig communiceren één van mijn sterkste troeven die ik door de jaren ontwikkeld heb. Ik heb dat niet van thuis uit meegekregen, maar wist als opgroeiend kind dat communiceren de basis is van elkaar begrijpen. Ik kon als kind al merken waar iemand niet in waarheid sprak, ik zag ‘mist’ over iemand hangen, een ‘sluier’, en dat was wel eens heel vervelend als ik zei: ‘ die man, die vrouw, die liegt’. Ik kreeg dan op mijn donder, want ik was onbeleefd. Ja, daar zat natuurlijk iets in, echter komt de waarheid uit een kindermond, want nog niet misvormd, gekneed.

Ik maakte me als kind niet echt geliefd, mede hierdoor. En ik begon te zwijgen. Echter was dat niet wat mijn Ziel met mij in petto had. Ik moest opnieuw leren spreken maar ook wanneer het ‘beter’ ( ja voor wie?) was om soms te zwijgen. Daarin de balans in zoeken. En vooral: de toon te zetten in een gesprek. Dat AE Michaël, me als kind nabij was, en ik ook zijn energie als sterk aanwezig voelde, moest ik ook leren te aanvaarden. Streng en rechtvaardig, soms recht door zee, en toch met inlevingsvermogen, met begrip, met respect.

Verbind dat met heldere gaven in het werk als spiritueel werker, dan is dat een uitnodiging om zelf geen sluier of ruis te creëren, waar niemand bij gebaat is. In die zin weet ik dat zachte heelmeesters uiteindelijk stinkende wonden maken en nalaten. Het maakt met niet echt populair, dat weet ik, echter ik kan niet anders dan die weg verder te bewandelen vanuit een heel oprecht en helder blijven te communiceren, mezelf daar ook blijvend in de onderzoeken.

” Tijdens het grootste deel van mijn loopbaan heb ik opleidingen georganiseerd voor mijn collega’s.

Eén van de lesgevers die een onvergetelijke indruk op mij maakte is Mieke Coigné.

Eén van de topics waar zij sterk in is, is communicatie.

Hierbij een voorbeeldje, haar les over NIVEA.

Doe er je voordeel mee.” geschreven en gedeeld op FB door Peter Dewulf, voormalig diensthoofd

Geplaatst op Geef een reactie

Pluto direct in Waterman – 14 oktober 2025 Van innerlijke schaduw naar collectieve vernieuwing

Op 14 oktober 2025 komt Pluto uit zijn retrograde beweging en hervat zijn directe koers in het teken Waterman. Dit markeert een belangrijk energetisch keerpunt: de overgang van innerlijke verwerking naar uiterlijke transformatie. Pluto, de planeet van diepte, macht en transformatie, heeft sinds 4 mei 2025 retrograde gelopen — een periode waarin we collectief en individueel zijn uitgenodigd om onze schaduwkanten onder ogen te zien.

Nu Pluto weer vooruit beweegt, begint een nieuwe fase: het integreren van inzichten, het loslaten van oude systemen, en het bouwen aan een toekomst die meer klopt met wie we werkelijk zijn.

💫 Durf jij jouw unieke visie te leven, ook als die afwijkt van de norm?

🌀 Welke systemen in jouw leven zijn verouderd en mogen plaatsmaken voor iets beters?

🌐 Hoe verbind jij je met het collectief zonder jezelf te verliezen?

* Je mag je inzichten gaan toepassen in de buitenwereld

* Er komt meer helderheid over je rol in het grotere geheel

* Je voelt een hernieuwde kracht om je waarheid te leven

Gebruik technologie bewust Laat het een verlengstuk zijn van je waarden, niet van je afleiding.

14 oktober 2025 is geen eindpunt, maar een begin. Een dag waarop je mag zeggen: ‘Ik ben klaar om mijn waarheid te leven — in verbinding met het grotere geheel.’

Het is een krachtige tijd om je visie te delen, je plek in het grotere geheel te herdefiniëren, en oude systemen achter je te laten.

Geplaatst op Geef een reactie

Venus in Weegschaal 13 oktober 2025

Wanneer Venus Weegschaal siert, word je uitgenodigd voor een dans van evenwicht, waar de delicate balans tussen relaties en esthetiek scherp in beeld komt. Deze hemelse uitlijning moedigt je aan om de harmonie tussen je verlangens en de behoeften van de mensen om je heen te verkennen. Binnen deze heilige ruimte heb je de mogelijkheid om schoonheid te manifesteren, niet alleen in je omgeving, maar ook in je interacties. Beschouw elk gesprek als een penseelstreek op het canvas van je leven – welke kleuren wil je integreren? Met Venus in Weegschaal wordt helderheid je leidende ster, verlicht het de paden van begrip en compromis, en spoort het je aan om diep te luisteren en authentiek te communiceren.

Omarm deze periode als een rijke, vruchtbare bodem voor zelfontdekking en groei in je relaties. Daag jezelf uit om te herdefiniëren wat partnerschap betekent, niet vanuit het perspectief van verplichting, maar vanuit het perspectief van keuze en wederzijds respect. Elke beslissing die je nu neemt, heeft de potentie om je relationele landschap te transformeren – of het nu gaat om het stellen van grenzen, het prioriteren van zelfzorg of het bevorderen van diepere verbindingen met dierbaren. Terwijl de energie van Venus in Weegschaal zich ontvouwt, onderneem je concrete stappen om allianties te creëren die je hoogste waarden weerspiegelen. De wereld is een spiegel, en met elke intentie vorm je de weerspiegeling die bij je terugkomt.

Geplaatst op Geef een reactie

Oude en nieuwe helderziendheid deel 2

Hans Stolp 

De esoterische geschiedenis vertelt dat de mens oorspronkelijk helderziende was: hij kon tot ver in de geestelijke wereld schouwen. Je zou kunnen zeggen: in vroeger tijden ging de mens heel kameraadschappelijk met de engelen om en was met hen vertrouwd. De esoterische geschiedenis vertelt ook dat de mens na de definitieve ondergang van Atlantis (die zo’n tienduizend jaar voor Christus plaatsvond) die helderziendheid langzamerhand begon te verliezen: de geestelijke wereld ging langzamerhand dicht.

Ook dat was een proces dat duizenden jaren in beslag nam. Maar toen de ‘gewone’ mensen uiteindelijk het vermogen om helderziend tot in de geestelijke wereld te schouwen, verloren hadden, waren er gelukkig nog ingewijden die helderziend waren en konden bemiddelen tussen de aardse wereld en de geestelijke wereld. Zij gaven leiding aan de mensen in overeenstemming met wat de geestelijke wereld bedoelde en wilde. Maar toen ook de ingewijden uitstierven en in latere tijd de herinnering aan wat zij hadden verteld, steeds meer vervaagde, werd de mens geleidelijk aan steeds materialistischer: het ging hem uiteindelijk alleen nog maar om de aarde, alleen nog maar om dit leven.

Achteraf gezien kunnen we zeggen dat de mens in die materialistische periode (die wij in onze tijd eindelijk achter ons beginnen te laten) als een blinde ronddoolde, zich niet bewust van die zoveel grotere wereld om hem heen. Tragisch genoeg zijn er nog steeds heel wat mensen die zo leven en die dus de grote wekroep van deze tijd (nog) niet gehoord en niet verstaan hebben…

In onze tijd begint de mens opnieuw helderziende vermogens te ontwikkelen. In deze tijd nog zeer beperkt, maar het is een ontwikkeling die niet meer te stuiten is en die binnen afzienbare tijd steeds meer mensen zal gaan aanspreken en bezig houden. De vraag is nu: is er verschil tussen die oude vormen van helderziendheid die de mens vroeger eigen was, en de helderziende vermogens die wij in deze tijd beginnen te ontwikkelen? En kunnen we vervolgens, als we zicht krijgen op die huidige, nieuwe vermogens, daaruit ook afleiden hoe wij daar in deze tijd mee om moeten gaan?

Bij volken die in de oerwouden leven en bij nomadische volken vinden we nog voorbeelden van die oude helderziendheid. Zo is van de Aboriginals, de oorspronkelijke bewoners van Australië, bekend dat zij in vroeger tijden uit hun lichaam konden treden om een stamgenoot te volgen die een bijzondere boodschap aan een andere stam moest brengen en op weg ging om die opdracht te vervullen. Ze konden dus hun stamgenoot in een soort droombewustzijn volgen en al zijn ervaringen delen, ook wat hem bij die andere stam overkwam.

Dit oude helderziende vermogen van de Aboriginals is mogelijk doordat de stam’ genoten op een bepaalde manier nog een eenheid vormden. Ze waren in zekere zin nog geen individu, waren nog niet in staat voor zichzelf op te komen en een volslagen eigen weg te gaan, maar leefden vanuit de sfeer van de groep: wat de groep bezielde, bezielde hen. Wat voor de groep van belang was, ging boven alles, ook boven het belang van het individu. Daarom zeg’ gen we ook dat de Aboriginals hierdoor tot de laatste mensen behoorden die nog in de sfeer van een groepsziel leefden. Ze had’ den in wezen nog niet ‘ik’ leren zeggen en waren nog geen individu geworden waren, een mens die vanuit eigen kracht leven kan.

Terugkijkend zien we dan ook dat de mens zijn helderziende vermogens verloor juist bij dat voortgaande proces van individualisering – dat overigens al in de tijd van het oude Israël begon. Het volk Israël liep namelijk voorop bij dit proces en verloor dan ook sneller dan andere volken die oude helderziende vermogens.

We mogen zeggen: hoe meer de mens ‘ik’ leerde zeggen in plaats van ‘wij’ en hoe meer hij voor zichzelf leerde opkomen, hoe meer hij die oude, droomachtige helderziende vermogens verloor. De oude helderziendheid is dus nauw verbonden met de mens als groepswezen.

Toen de mens nog in dat oude, droomachtige bewustzijn leefde en daardoor heel direct met de geestelijke wereld verbonden was, ontleende hij aan die wereld de leiding die hij zo nodig had. Hij was immers nog niet in staat op eigen benen te staan en kon daarom nog geen zelfstandige beslissingen nemen. De helderziendheid uit die oude tijden was er dan ook op gericht om de aanwijzingen van de geestelijke wezens (zeg maar: de engelen) te kunnen vernemen. In latere tijd, toen de mens langzamerhand dat droomachtige bewustzijn verloor, bemiddelden de ingewijden tussen de mens en de geestelijke wereld. Toen (de ingewijde) koning Saul van Israël in een bepaalde situatie niet meer wist wat hij doen moest, liet hij door een waarzeg-ster de gestorven profeet Samuël oproepen om van hem te horen wat hij doen moest. Ook gestorven ingewijden konden de mensen in die oude tijden de leiding geven die zij behoefden.

Vanzelfsprekend was de oude helderziendheid ook gericht op de toekomst: wat gaat de toekomst brengen en wat moet de mens doen om zich op die toekomst voor te bereiden? Immers, zolang de mens zich nog niet zover had ontwikkeld dat hij zijn eigen toekomst kon bepalen, was hij voor die toekomst afhankelijk van degenen die in de geestelijke wereld leven, de engelen, de meesters en de ingewijde gestorvenen: zij gaven leiding aan het leven op aarde en daarom bepaalden zij dus ook de toekomst.

Het zal duidelijk zijn dat de nieuwe helderziendheid die zich in onze tijd begint te ontwikkelen, heel anders van karakter moet zijn en ook is. Wij zijn geen groepswezens meer, maar zijn individu geworden en hebben ons inmiddels zover ontwikkeld dat wij nu in staat zijn onze eigen beslissingen te nemen. We zijn daarom ook niet langer alleen maar afhankelijk van de leiding vanuit de geestelijke wereld, maar zijn nu zover dat we in staat zijn onze beslissingen te nemen door na denken, door ons te bezinnen op wat we eigenlijk willen en door onze verlangens serieus te nemen. Natuurlijk hebben we nog heel wat verborgen hulp en leiding vanuit de geestelijke wereld nodig (en na onze dood zullen we zien hoe bijzonder die hulp wel was), maar hoe meer we de verantwoordelijkheid voor ons leven op ons leren nemen, hoe meer we de vrijheid krijgen onze eigen beslissingen te nemen. Dat betekent dat de toekomst niet langer voor de volle honderd procent vaststaat: onze toekomst hangt in deze tijd niet alleen af van het plan dat de geestelijke wezens met ons hebben, maar ook van onze eigen beslissingen. En dat betekent weer dat de toekomst niet met zekerheid te vóórspellen is. Wie dus in onze tijd toekomstvoorspellingen doet, zit per definitie verkeerd, omdat hij of zij geen rekening houdt met de beginnende vrijheid die de mens zich tegenwoordig eigen maakt.

Toekomstvoorspellingen nemen daarnaast onze onbevangenheid weg om onze eigen weg te gaan en beperken ons in onze vrijheid. Een boeiend voorbeeld van het gevaar van toekomstvoorspellingen geeft prof. B.C.J. Lievegoed in zijn boek Het oog van de naald. Daarin vertelt hij dat hij op zijn dertiende jaar de horoscoop te horen kreeg die een oom voor hem had gemaakt: ‘Je zult trouwen, maar je vrouw zal snel sterven en dan zul je nog een tweede keer trouwen, en dat huwelijk zal heel lang duren.’ Deze voorspelling, vertelt Lievegoed, was een domper op mijn puberteit en mijn adolescentie. Steeds, als ik verliefd werd, dacht ik: mijn god, laat ik niet verliefd worden, want dan zal het meisje sterven. Uiteindelijk vergeet hij een keer de voorspelling, wordt verliefd en trouwt. Maar een jaar later sterft zijn eerste vrouw. De horoscoop ging dus in vervulling. Bovendien duurde het huwelijk met zijn tweede vrouw inderdaad heel lang. Maar de kennis van deze horoscoop had wel een schaduw over zijn jeugd gelegd! De onbevangenheid van Lievegoed was weggenomen door de voorspelling en hij werd daardoor in zijn vrijheid van handelen beperkt.

Als ik op Google helderziendheid intoets, dan krijg ik allemaal mogelijkheden om mij de toekomst te laten voorspellen. Het lijkt wel, alsof bij Google helderziendheid hetzelfde is als toekomstvoorspelling!

Na het bovenstaande zal het, hoop ik, duidelijk zijn dat toekomstvoorspellingen in wezen behoren tot de oude, vroegere helderziendheid en dat de nieuwe helderziendheid uit respect voor onze vrijheid en onbevangenheid helemaal niets zal zeggen over onze toekomst, zelfs als het al moge-lijk zou zijn daar het een en ander over te zeggen. De helderziende die zijn begaafdheid met respect voor anderen wil gebruiken, zal het dan ook zeker nalaten ook maar iets over de toekomst van een ander te zeggen. Ook al, omdat degene, die kennis van zaken heeft, weet dat die toekomst er vanwege onze groeiende vrijheid altijd weer anders uit kan komen te zien.

Onlangs kreeg ik een mailtje, waarin iemand mij een boodschap van de engelen overbracht die hij gekregen had: De engelen nodigen je uit om naar Patmos te gaan om daar op het strand de inwijding tot meester te ontvangen die ik je namens de engelen geven mag.

Het eiland Patmos ligt in Griekenland, voor de kust van Turkije en is het eiland waar de apostel Johannes zijn visioenen kreeg die in het laatste boek van de bijbel, de Openbaring van Johannes, staan opgetekend. Omdat ik een diepe band met Johannes heb, ben ik vele malen in Patmos geweest.

Om verschillende redenen was ik niet gelukkig met de boodschap van deze mail.

  • Allereerst omdat ik meteen bedacht dat de engelen, als ze mij iets willen vertellen, zich vast wel direct tot mij zelf zullen richten en zeker niet gebruik zullen maken van een onnodige omweg. Ik heb immers een sterke band met de engelen en lééf met hen. Ik verbaasde mij dus over die omweg.
  • De tweede reden is dat de inhoud van de boodschap niet overeenkwam met mijn eigen innerlijk weten: ik was pas naar Patmos geweest en had er bewust afscheid genomen. Daarbij had ik mij nauw verbonden gevoeld met de engelen. Het leek me dus een beetje vreemd dat ze me nu ineens zouden terugroepen naar Patmos, terwijl mijn innerlijk weten het mij juist anders vertelde.
  • Nu krijg ik al veel langer allerlei boodschappen en aanwijzingen toegestuurd. Hoe vaker dat me overkwam, hoe meer ik begon te denken: misschien was het beter geweest als je mij eerst gevraagd zou hebben of ik eigenlijk wel een boodschap wilde ontvangen. Want of ik wil of niet: ik begin als vanzelf over die boodschappen na te denken. Ik word dus ongevraagd aan het werk gezet, en dat vind ik op deze manier niet altijd prettig.
  • De vierde en misschien nog wel belangrijkste reden waarom ik moeite had met deze boodschap, was dit: deze boodschap probeerde mij te verleiden om te luisteren naar stemmen buiten mijzelf, in plaats van mij te laten luisteren naar mijn eigen innerlijke weten. Ik ben er diep van overtuigd dat we in deze tijd moeten leren om met ons eigen weten in verbinding te komen en dat we al die uiterlijke autoriteiten moeten leren loslaten. Dat betekent dat we elkaar moeten helpen om bij ons eigen weten te komen en dat we elkaar niet mogen verleiden om bij ons eigen weten weg te gaan om te luisteren naar wat anderen ons voorhouden… Overal, waar helderziende boodschappen tot een autoriteit worden die mij verleiden uit mijzelf weg te gaan, in plaats van mij te helpen om naar mijn diepste zelf te luisteren, behoren deze tot de oude vormen van helderziendheid die voor deze tijd, naar mijn inzicht, niet langer passend is…

Om al deze redenen was die op het oog zo eervolle boodschap van de engelen voor mij een voorbeeld van de oude helderziendheid die we in onze tijd achter ons mogen laten. En nu steeds meer mensen te maken krijgen met helderziende en spirituele ervaringen is het belangrijk dat wij leren schiften tussen de ervaringen die wij serieus moeten nemen en die ervaringen die ons terugbrengen in een levenssfeer die niet langer juist is.

Ik vermoed dat de boodschap die ik ontving, op de een of andere manier op mijn ijdelheid wilde inspelen: wie wil er nu geen meester worden? Dit besef maakte mij duidelijk, welke engelen er waan schijnlijk achter deze boodschap zaten: niet de engelen van het licht, maar de Luciferische engelen die zich voordoen als lichtengelen en die ons op dit soort manieren willen verleiden om niet de weg naar binnen te gaan, maar ons te laten (blijven) leiden door stemmen, boodschappen en adviezen die vanbuiten tot ons komen… Wanneer je dit eenmaal begint in te zien, ga je ook begrijpen waarom de Luciferische engelen zo vaak succes hebben bij mensen met onvoldoende eigenwaarde: zij voelen zich meestal door boodschappen van dit soort in hun eigenwaarde gesterkt voelen. Ze hebben daarbij echter niet door aan welke engelen zij zich eigenlijk in goed vertrouwen overgeven.

Ik ben overigens mijn mailschrijver dankbaar voor de moed die hij had om mij de genoemde engelenboodschap toe te sturen: het bepaalde mij opnieuw bij een thema dat mij al langer bezig hield, het verschil tussen de oude en de nieuwe helderziendheid. Het was zijn mail die mij ertoe bracht om daar opnieuw over na te denken en nu ook over te schrijven.

Met name in het buitenland wordt mij bij zogenaamde ‘seminars’ over engelen (zeg maar: een themadag gewijd aan de engelen) altijd wel deze ene vraag gesteld: Hoe word ik in één dag helderziende? En hoe leer ik in één dag met engelen te communiceren? Dezelfde vraag werd en wordt mij trouwens ook in Nederland wel gesteld. Veel mensen denken écht dat je dat in een dag kunt leren. Bovendien blijken ze bij navraag te denken dat dan al hun problemen zijn opgelost: als ze helderziend met engelen kunnen communiceren, geven die het antwoord op alle belangrijke vragen en redden die hen uit de problemen waarin ze op dit moment gevangen zitten en waaruit ze geen uitweg weten. Het zal duidelijk zijn dat dit verlangen in wezen een verlangen naar een oude vorm van helderziendheid is, toen wij bij alles wat we deden geleid werden door de engelen en hij alles van hun hulp en leiding afhankelijk waren. In onze tijd mogen de engelen ons niet meer op die manier leiden: ze respecteren onze vrijheid en geven ons de kans met vallen en opstaan van onze fouten te leren. En dus beoefenen de engelen de kunst van terughoudendheid – een kunst die hele-maal niet gemakkelijk is. Want je inhouden terwijl je ziet dat je beschermeling de grootste fouten maakt en allerlei ellende over zich afroept, is helemaal niet gemakkelijk. Maar wel is deze terughoudende liefde een teken van ware liefde van de engelen voor ons.

De vraag om in een dag helderziende te worden en met engelen te leren communiceren is dus in wezen een verlangen naar oude vormen van helderziendheid die voor onze tijd niet zijn toegestaan en die een terugval betekenen in plaats van een verdere groei en ontwikkeling op onze weg.

Enerzijds hen ik diep onder de indruk van, en intens verheugd óver het feit dat we in onze tijd zo snel die stap van materialistisch denken naar spiritueel denken mogen maken. Ik ben intens verheugd over het feit dat helderziende ervaringen steeds vanzelfsprekender worden en meer en meer serieus genomen worden. Zoals ik al vaker schreef, heeft zich op dit gebied in korte tijd een geestelijk revolutie voltrokken: de meeste mensen denken, geloven en kijken totaal anders naar het leven dan zo’n dertig jaar geleden. Ze krijgen weer een innerlijk besef van de geestelijke wereld en worden zich de wereld van onze herkomst en onze toekomst weer bewust.

Maar naast die vreugde begint mij de laatste tijd ook een zekere zorg bekruipen: ik zie hoe de donkere engelen op alle mogelijke manieren proberen om de huidige golf van bewustwording onschadelijk te maken en spirituele of helderziende ervaringen op allerlei manieren van hun ware betekenis (om ons van een materialistisch denken naar een spiritueel denken te brengen) te beroven. Ze doen dat door die ervaringen óf bespottelijk te maken, óf ze te maken tot een terugval in de oude helderziendheid van voorbije tijden, óf door de hele bewustwording van onze tijd tot iets oppervlakkigs te maken. Hierboven zagen we verschillende manieren waarop dat nu al gebeurt.

Steeds sterker begint in mij het besef te ontwaken dat we de komende decennia een belangrijke en beslissende geestelijke worsteling tegemoet zullen gaan, waarin het erom zal gaan deze pogingen van de donkere engelen te weerstaan. Daartoe moeten we heel bewust en kritisch met helderziende ervaringen leren omgaan, zodat we kunnen schiften tussen wat goed is én wat ons in wezen niet goed doet. Ik hoop van harte dat de aanwijzingen in dit artikel daartoe zullen bijdragen.


Overgenomen uit Verwachting nr. 49 – feb 2009, een uitgave van Stichting de Heraut

Hans Stolp is auteur van ontelbare spirituele boeken, is ook te beluisteren bij LuMens ( podcastst), heeft ook de autobiografie van Rudolf Steiner herbewerkt en nog zoveel meer wat de moeite waard is om te lezen.

Geplaatst op Geef een reactie

Oude en nieuwe helderziendheid deel 1

Belichting vanuit de antroposofie Rudolf Steiner en een bijdrage van Hans Stolp (deel 2)

Zelf kan ik me helemaal vinden in de inzichten die me in mijn werk heel diep aanraken. Ik weet dat het kloppend is en laat heel veel aan mij voorbijgaan aan uitdrukkingen in de huidige tijd als zuiver en puur. Mits de beste bedoelingen weliswaar, ontbreekt vaak het geestelijk denken de weg naar ‘zuiver’ schouwen en dat is toch wel niet te vergelijken met voorspellingen doen en zelf nog daarin behoefte hebben om bevestigd te worden ( ik heb of had gelijk in een voorspelling). Het werk is een werk van nederig dienstbaar Zijn, en zo het in dat teken staat, onthecht je steeds meer van het persoonlijk applaus. Dienstbaarheid behoeft geen applaus. Je weet dat je geleid wordt voor het hoogste welzijn en goed en dat volstaat. Het vraagt ook van mijn kant elke dag ruimte te maken om in stilte te mediteren, geestelijke oefeningen te doen ( zie Steiners oefeningen). Je kunt onmogelijk van ‘ s morgens tot ‘ s nachts ‘aanstaan’, omdat daar dan helemaal geen ruimte is om te vertragen, te verstillen, te mediteren.

Bijdrage die verder te lezen is op de archieven van Rudolf Steiner nodigen uit om bij wat ik kort hierboven schrijf, te laten inwerken. Het is niet de bedoeling dat de lezer of spiritueel werker zich aangevallen zou moeten voelen en gebeurt het toch, dan is dat wel iets wat binnenkomt en aanraakt in het ego-denken.

Bron: Oude en nieuwe helderziendheid – 1 van 2 – De grote Rudolf Steiner Citatensite