Morgen, 15 november, komt de laatste supermaan van het jaar op in stralende pracht, wat de laatste is van een zeldzame reeks van vier opeenvolgende supermanen. Deze volle manen trekken de aarde extra aan en beïnvloeden op subtiele wijze onze innerlijke werelden door alles te verschuiven, van oceaangetijden tot onze emoties, en zelfs onze slaapcycli en stemmingen. Terwijl de supermaan vol wordt, herinnert hij ons eraan dat zowel onze fysieke als spirituele landschappen op subtiele manieren zijn afgestemd op diens stralende aanwezigheid.
Deze volle maan in Stier draagt een opwindende lading, nauw verbonden met Uranus, de planeet van ontwrichting en ontwaking. De afgelopen maanden hebben we misschien gewerkt aan het creëren van veiligheid en aarding, en het bouwen van fundamenten op gebieden als relaties, financiën en het gezinsleven. Toch brengt Uranus, de ‘Grote Verstoorder’, een vonk van onvoorspelbaarheid, die ons in een staat van verandering brengt waarin oude patronen worden ontworteld en transformatie lonkt. Onder deze invloed kan de vaste grond die we hebben gecreëerd plotseling minder stabiel aanvoelen, vervangen door een rusteloze drang naar iets nieuws en spannends. Dit is een krachtig moment, aangezien Uranus ons aanspoort om opnieuw te onderzoeken wat ons echt aardt en of die aarding ons nog steeds dient.
De nabijheid van deze Volle Maan tot Algol, de beruchte ‘demonenster’, brengt echter een waarschuwende noot. Met zo’n krachtige invloed zo dichtbij, kan de drang naar bevrijding en sensatie zoeken ons verleiden om voorzichtigheid te laten varen, om ‘ons hoofd te verliezen’ in het nastreven van vrijheid. Algols aanwezigheid is een herinnering om bewust te blijven van de delicate balans tussen wilde opwinding en geaarde wijsheid.
Als bepaalde aspecten van ons leven klaar lijken om ten einde te komen, met name die aspecten die de tand des tijds hebben doorstaan, worden we opgeroepen om de verandering te accepteren in plaats van ertegen te vechten. Het Goddelijke wijst ons misschien op een bevrijding die, hoewel mogelijk uitdagend, de weg vrijmaakt voor nieuwe en diepere wortels om te groeien.
Volle manen vertegenwoordigen een hoogtepunt van cycli, en onder deze Supermaan moet alles wat klaar is om overgegeven te worden, met dankbaarheid worden losgelaten, ter ere van het pad dat ons tot dit punt heeft gebracht.
Stier, een teken van stabiliteit en uithoudingsvermogen, spoort ons aan om wortels te planten die niet alleen sterk maar ook duurzaam zijn. Terwijl Uranus zich langzaam voorbereidt om de komende maanden uit Stier te vertrekken, laat het ons achter met diepgaande transformaties, vooral op gebieden waarvan we ooit dachten dat ze onwrikbaar waren. De spanning tussen het verlangen van Stier naar stabiliteit en de aantrekkingskracht van Schorpioen op transformatie staat voorop en vraagt ons om op gracieuze wijze de balans te vinden tussen veiligheid en verandering.
Deze Volle Maan vormt een harmonieuze driehoek met Pluto, wat een uitnodiging biedt tot alchemie – een herovering van innerlijke kracht te midden van externe verschuivingen. Pluto’s invloed geeft ons de kracht om uitdagingen om te zetten in wijsheid, om eindes om te zetten in vruchtbare beginpunten.
Venus, de heerser van Stier, staat in een aardteken en benadrukt de noodzaak om aandacht te besteden aan aardse verantwoordelijkheden en verplichtingen. Ze vormt een vierkant met de Maanknopen, wat potentiële keerpunten in relaties en financiën aangeeft. We worden ertoe aangezet om gehechtheden te evalueren die ons mogelijk naar beneden halen.
Vast blijven zitten aan verouderde patronen of vasthouden aan financiële en relationele zekerheid ten koste van groei, beschermt ons misschien niet meer zoals het ooit deed. In plaats daarvan zijn voorzichtigheid en een bewuste evaluatie onze beste bondgenoten bij het navigeren door deze complexe Volle Maan-energie. Door risico’s en gevolgen zorgvuldig te overwegen, eren we Venus’ oproep tot verantwoordelijke actie en omarmen we het transformerende potentieel van deze Supermaan.
Uiteindelijk nodigt deze Supermaan ons uit om veerkracht te cultiveren door los te laten wat ons niet langer dient, waardoor nieuwe fundamenten kunnen worden gevormd die zowel de serene als stormachtige luchten van de toekomst kunnen weerstaan.
Naarmate het licht van de Maan afneemt, stappen we over naar een fase van zachte bevrijding, waarin ruimte wordt gecreëerd voor nieuwe wortels om diep en veilig te groeien, in harmonie met zowel de geaarde aard van Stier als de evolutionaire geest van Uranus en Pluto.
Kiran, een jonge twintiger, voelde zich al een poosje verloren; donkere gedachten overvielen hem steeds vaker. Vanwaar kwamen die donkere gedachten, want een jaar geleden had hij het gevoel zijn leven helemaal onder controle te hebben. Een goed student, een volgzame zoon, leerling en vriend. Hij zette, om niemand ongerust te maken, zijn masker op: de olijke vrolijke steeds goed gemutste Kiran, op weg om een schitterende carrière op te bouwen, geliefd door iedereen met wie hij in aanraking kwam.
‘Wat hebben we toch geluk,’ vertelden zijn ouders aan wie het maar wou horen ‘, een lieve zoon, een meer dan gemiddeld goedwerkend brein, geliefd door iedereen.’
Wat zijn ouders niet wisten was dat hem steeds vaker een niet te definiëren onbehaaglijk gevoel bekroop. In gesprekken met mensen, dacht hij soms anders dan hij liet uitschijnen. Hij wou niemand kwetsen, en knikte met de massa mee. Maar diep in zijn hart, voelde hij het anders. Ondanks Kiran heel verstandig was, zo werd hij door de buitenwereld gezien, voelde hij zich emotioneel versnipperd. Hoe kon hij dat in hemelsnaam uitleggen, als hij het zelf nog niet eens begreep, maar dat hij zich zo voelde was iets waar hij niet meer omheen kon. ‘Ik moet me vermannen, sterker worden, me niet als een watje gedragen’, maakte hij zichzelf overtuigend wijs.
Hij had al een en ander gelezen rond dromen, en sommige dromen herinnerde hij zich niet, alleen die nacht, werd hij gillend wakker. Zette zich stokstijf recht in bed, met een beangstigend verhoogde hartslag, gooide zijn benen over de rand van het bed en herinnerde zich iets wat hij had gelezen rond ‘aarden’. ‘Ok’, sprak hij tot zichzelf, nog steeds onder de indruk van zijn droom, rustig in en uitademen, in en uit, in en uit. ‘Hé’, suste hij zichzelf, ‘ het werkt’!
Van die droom kon hij zich niets meer herinneren, maar dat het akelig was….van slapen kwam er niet meer veel terecht. Het moest iets betekenen, maar wat?
‘Loslaten’, had hij wel eens gelezen in een of ander tijdschrift, ‘ hoe doe je dat?’ ‘Ja, loslaten,, wat dan, ik heb het goed, ik doe het goed, ik ben een allemansvriend, ik doe zelfs geen spin kwaad, waarom schiet ik niet eens uit mijn sloffen, waarom zeg ik tegen alles en iedereen ja, terwijl ik een neen voel,’ ging er door zijn snel op elkaar volgende gedachten.
Gelukkig hadden zijn ouders zijn schreeuwen niet gehoord, de dag begon zoals elke dag, met een samen ontbijten, de plannen van de dag snel overlopen, nog even naar de radio luisteren, ‘alweer het zoveelste geval van agressie’, verzuchtte zijn moeder, ‘ waar gaat het in de wereld naartoe. Kiran trok schoolwaarts, zijn ouders naar hun werk en met een ‘bye, tot vanavond, doe je best….’ zwaaiden ze nog even kusjes door de lucht. De dag was al uren geleden begonnen voor Kiran en voelde zich eigenlijk best moe.
De dag ging voorbij en hoe! Uit het niets hapte Kiran tijdens een lesuur naar adem, zijn ademhaling ging zo snel en zat zo hoog in zijn borstkas, dat hij in een mum van tijd hyperventileerde.
Leerlingen sprongen verrast uit de banken en gelukkig wist zijn leerkracht hoe ze Kiran tot rust kon brengen. Toevallig was zijn leerkracht ook opgeleid tot ademcoach. Een gesprek met die leerkracht bracht wat meer helderheid.
Kiran deelde zijn gevoel van ‘gevangen zijn ‘ in een beeld van perfectie, wat zijn leerkracht herkende. Ze liet hem een aantal mogelijkheden zien, erover na te denken, en er later op terug te komen. Gerustgesteld dat hyperventilatie symptomen zijn, maar geen ziekte, ging het voor de rest van de dag best goed.
Maar Kiran was een jongeman, die steeds meer naar verbanden zocht. Hij moest er niet aan denken zijn ouders te verontrusten, want ze waren nu al zo bezorgd bij het minste wat er gebeurde.
Wekelijks bezocht hij de nabij gelegen bibliotheek en verslond uren met het zoeken naar….antwoorden. Woensdagavond, tegen sluitingstijd, botste hij in zijn gehaast zijn tegen een dame die al even gehaast leek te zijn. ‘Oeps, sorry, ik was de tijd vergeten, en de deur gaat zo meteen sluiten,’ excuseerde Kiran zich.
De vrouw glimlachte hartelijk en stoorde er zich duidelijk niet aan. ‘Kan gebeuren hé…wat is jouw naam’, vroeg de vrouw, want ze had Kiran wel opgemerkt, met zijn neus in de boeken verdiept.’
‘Hé, ja, sorry nogmaals, voor mijn lompe gedrag….mijn naam is Kiran.’ Ze keken elkaar aan en het leek er wel op alsof ze zijn vraag in zijn ogen kon lezen. ‘ Aangenaam, Kiran, je mag me aanspreken met Amika’, terwijl ze haar hand uitstak.
‘Vlug naar buiten nu, want de deuren sluiten zo’, lachte Amika.
‘Zullen we een eindje samenlopen of een drankje doen’, stelde Amika voor.
Dat drankje zag Kiran helemaal zitten, na enkele uren in de bibliotheek te hebben geneusd tussen al die boeken, zijn flesje was hij vergeten , had hij echt wel dorst gekregen.
‘Ok, super, dan gaan we wat verderop, daar is een leuke tent, gezellig én rustig, want ik hou niet van teveel lawaai’, vertrouwde Amika hem toe. ‘ Dat treft, Amika, ik houd zelf ook van de stilte, de rust, in tegenstelling tot mijn vrienden, die me wel eens een een vreemde vogel vinden.’
Amika zag al snel een rustig plekje om te zitten omgeven door sierlijke groene planten, prachtige kwartskristallen, het zachte stromen van kleine fonteintjes, de warme aankleding van deze plek, waardoor je je heel welkom en geborgen kon voelen, creëerden een feeërieke sfeer. Amika wenkte met geestdriftig gebaar om haar te volgen.
‘ Zo’, sprak Kiran, ‘ wat een heerlijke plek, hoe komt het dat ik die plek nog niet eerder had gezien’? Maar goed, NU was het belangrijkste moment, dacht Kiran waarop Amika synchronisch antwoordde, alsof ze zijn gedachten kon oppikken, ‘ Nu is het belangrijkste wat er is.’
Amika en Kiran vertelden wat hen bezig hield in het leven, luisterden naar elkaar, er was zoveel gemeenschappelijks in wat ze herkenden in hun leven, alsof ze elkaar al heel lang kenden. Zo vertrouwd voelde het. Ook al was Amika ruim 10 jaar ouder, hun leeftijdsverschil deed er niet toe.
‘Amika,’ vervolgde Kiran het gesprek , ‘ heb jij dat nou ook, dat je tegen iets aanloopt heel diep van binnen, wat anderen niet weten van jou , wat je misschien zelf niet weet wat dat is, het gevoel dat je een rol speelt, maar niet echt helemaal jezelf bent.’
In gedachten verzonken liet ze haar blik glijden over de kristallen die straalsgewijs oplichtten. Kiran verontschuldigde zich voor zijn vraag, want dat was eigenlijk wel best gewaagd om zo’n vraag te stellen aan iemand die hij pas kende en toch weer niet zo pas in zijn gevoel. ‘ Neen,’ antwoordde Amika dieper oogcontact makend met Kiran, ‘ ik weet wat je bedoelt. In no time zat ik terug in mijn verleden, zag ik beelden van mezelf hoe ik jarenlang een masker opzette om aan perfectie te voldoen. Tot ik ziek werd. ‘Ziek worden is mijn redding geweest,’ vertelde Amika.
‘Mijn weg naar genezing was meer dan fysiek genezen, alleen was dit het resultaat van me te laten passen in een beeld van hoe mensen me het liefst zagen. Ik werd dat beeld. En ik dacht dat dit beeld perfect was tot het me duidelijk werd dat ik me vereenzelvigd had met een beeld, niet met de mens die ik was en ben. Het was een moeizame weg naar genezing, omdat ik besefte veel mensen te ontgoochelen, die me dierbaar waren. Mensen die ik niet wou verliezen en toch moest laten gaan.’ Krian luisterde en hoezeer hij ook probeerde zijn tranen tegen te houden, als fijne riviertjes stroomden ze zachtjes over zijn wangen. Hij liet het gebeuren. Het was al zolang geleden dat hij de zilte smaak van zijn tranen nog had geproefd.
‘ En je bent nu helemaal genezen, ‘vroeg Kiran fluisterend, alsof praten over ziekte en alles wat eromheen hangt, een zwaar geladen onderwerp is. Bij Kiran thuis is dat onderwerp taboe, net zoals alles wat met de dood te maken heeft. ‘Het leven moet geleefd worden,’ vonden zijn ouders en vrienden. ‘Stop met al die negatieve gedachten, want je wordt er niet vrolijker van.’ En dat was dat. Goed bedoelingen ten spijt, maar het werkte niet meer op die manier voor Kiran.
‘ Hoe maak ik me los van dat beeld dat ik niet helemaal ben of zelfs helemaal niet ben,’ vroeg Kiran. ‘Hoe heb jij dat gedaan?’
‘Lieve Kiran, middels mijn ziek worden, en de hulp ik die kreeg van mensen die zelf hun helingsweg hadden doorlopen, ontstond ruimte voor datgene wat ik jarenlang had verborgen voor mezelf en daardoor ook verborgen bleef voor mijn omgeving. Ik was er me heel lang niet van bewust. Zoals ik jou begrijp, ook al ben je niet ziek, ontdek je dat het beeld wat van jou is gemaakt, niet meer kloppend is met wie je werkelijk wilt zijn en wie je werkelijk bent.’
‘Dat klopt als een zwerende vinger,’ beaamde Kiran. ‘En nu, wat moet ik doen met dit alles?’
Er viel even een niet ongemakkelijk moment van stilte maar ruimte, alsof er door dit gesprek iets aan het verschuiven was in het Veld. Haast als een begin van een heel-wordings-weg.
‘Zal ik jou een verhaal vertellen over de schaduw en het licht , Kirian’, stelde Amika uitnodigend voor.
‘ Nou, ik ben een en oor,’ glimlachte Kiran enthousiast, alsof hij ‘wist’ dat dit wel eens de eerste stap naar zichzelf kon worden.
Amika begon het verhaal, terwijl Kiran zijn stoel wat dichterbij zette.
‘Lang geleden bestonden er twee krachtige wezens, Lumina, de geest van het licht, en Umbra, de geest van de schaduw. Ze waren broers en zussen, geboren uit dezelfde kosmische energie, maar ze waren zo verschillend als dag en nacht.
Lumina bracht warmte, helderheid en groei in de wereld. Haar licht verlichtte de paden van alle levende wezens en leidde hen naar hun bestemming. Umbra daarentegen bracht koelte, mysterie en introspectie. Zijn schaduwen boden een ruimte voor rust, reflectie en het koesteren van innerlijke kracht.
Lumina en Umbra leefden eeuwenlang in harmonie, waarbij ze elkaars gebieden respecteerden. Naarmate de tijd verstreek, begonnen de wezens van de wereld echter bang te worden voor Umbra’s schaduwen en associeerden ze met gevaar en kwaad. Ze probeerden de schaduwen te verbannen, in de overtuiging dat alleen licht geluk en vrede kon brengen.
Omdat ze zich afgewezen en verkeerd begrepen voelde, trok Umbra zich terug in de diepste hoeken van de wereld, waardoor Lumina’s licht oppermachtig kon regeren. In eerste instantie verheugde de wereld zich in het eindeloze daglicht, maar al snel begonnen ze te lijden. Zonder de balans van schaduwen werd het land dor en werden de mensen moe en rusteloos, niet in staat om troost te vinden in de constante helderheid.
Toen ze hun vergissing beseften, zochten de wezens van de wereld Lumina op en smeekten om haar hulp. Lumina, wijs en meelevend, wist dat de wereld zowel licht als schaduw nodig had om te gedijen. Ze waagde zich in de diepten om haar broer, Umbra, te vinden.
Toen ze hem vond, omhelsde Lumina Umbra en samen keerden ze terug naar de wereld. Ze lieten de wezens zien dat licht en schaduw geen vijanden waren, maar partners in de dans van het leven. De mensen leerden de koele, troostende omhelzing van schaduwen en de verkwikkende energie van licht te waarderen.
Kiran luisterde aandachtig en voelde dat het verhaal van de schaduw en het licht klopten in zijn hart. ‘Amika’, zei hij, ‘ ik begrijp het nu. Het beeld waarmee ik me geleerd heb te vereenzelvigen, is niet mijn ware Zijn. Ik zie nu hoezeer ik afgesneden ben geraakt van wie ik werkelijk ben als compleet heel mens. Wat ik dus lang heb verborgen om graag gezien te worden, heb ik onbewust verbannen, terwijl het steeds meer en meer aan de oppervlakte kwam.
Mijn schaduwen zijn niet mijn vijanden. Ze zijn een deel van mij en ik moet ze omarmen om evenwicht te vinden.’
Amika knikte gemoedelijk en begripvol. ‘Inderdaad, Kiran. Omarm je schaduwen, want ze bevatten de sleutel tot je innerlijke kracht en groei. Alleen door zowel het licht als de schaduw in jezelf te accepteren, kun je ware vrede vinden. Wat niet in vrede is met jezelf, leg je onbewust neer bij anderen en dat noemen we projecties. Maar er is nog zoveel meer te ontdekken in onszelf, om te worden wie we oorsprongrijk werkelijk Zijn.’
Kiran en Amika waren de tijd uit het oog verloren, alsof de tijd was opgelost in de ruimte, waar het verleden en het heden en de toekomst samenvielen.
Met een’ we zien elkaar heus terug, hier of elders,’ omhelsden Amika en Kira elkaar dankbaar voor wat een eerder als toevallige ontmoeting leek te zijn, wisten ze beiden dat ze op elkaars weg werden geleid. De reis van Kiran kon beginnen.
Opgetogen en vol sprankelende energie keerde hij huiswaarts, waar zijn moeder ongerust op de bank al uren op haar voorbeeldige perfecte zoon wachtte, want dat was Kiran niet gewend nog op dit tijdstip wie weet waar rond te lopen.
Eenmaal thuis, omhelsde hij zijn lieve bezorgde moeder en besefte dat hij de weg naar emotionele spirituele volwassenheid zou bewandelen. Er was geen weg terug. Dat had hij door de ontmoeting met Amika begrepen.
Kiran nam een van de boeken mee naar zijn slaapkamer, en opende een boek dat begon met een citaat van Isabel Allende …. ‘We hebben allemaal demonen in de donkere hoeken van de ziel, maar als we ze aan het licht brengen, krimpen, verzwakken, zwijgen de demonen en laten ze ons eindelijk met rust.’
‘Mooie afsluiter van een diepzinnig emotioneel bewogen dag’, dacht Kiran in zichzelf, en met niet te omschrijven dankbaarheid een onvoorspelbaar onvoorstelbaar geschenk te hebben ontvangen, legde hij het boek op zijn nachttafeltje, doofde het licht en gaf hij zich moe maar hoopvol over aan de nacht.
Liefs, Mieke
Aan ieder die de heelheid in zichzelf als een reis naar binnen begint of begonnen is , weet dat die reis de vele lagen aan beeld-kracht- (ver) vormingen helder laten zien, met het diepste ontzag voor het Ziele Zijn en Wezenheid van ieder op die reis. Bewandel de weg gestaagd, met geduld, met liefde, met respect, met moed, en weet dat er met jou zovelen met niet tegen te houden tred, de schaduw en het licht als een dans naar heel Zijn doorleven.
In het domein van holistische therapieën valt emotioneel bio-energetisch lichaamswerk op als een krachtige benaderingswijze die de onderlinge verbondenheid van geest, lichaam en ziel aanpakken. Lichaamswerk richt zich op het loslaten van emotionele blokkades en het herstellen van de natuurlijke energiestroom in het lichaam, wat het algehele welzijn bevordert.
Emotioneel lichaamswerk is een therapeutische benadering die fysieke oefeningen, ademhalingsoefeningen en zelfreflectie combineert die ons helpen weer in contact te komen met hun lichaam en emoties. Deze praktijk is gebaseerd op het idee dat psychologische spanningen vaak in het lichaam worden opgeslagen en zich manifesteren als fysiek ongemak of ziekte. Door specifieke lichaamsbewegingen en oefeningen te doen, kunnen individuen deze opgeslagen emoties loslaten en een staat van emotioneel en fysiek evenwicht bereiken.
Belangrijke componenten van emotioneel lichaamswerk zijn:
*Ademwerk: technieken die zich richten op diepe, bewuste ademhaling om spanning los te laten en het bewustzijn van de sensaties van het lichaam te vergroten.
*Bewegingsoefeningen: fysieke activiteiten die zijn ontworpen om spierspanning los te laten en emotionele expressie te bevorderen.
*Zelfreflectie: personen aanmoedigen om de emoties die tijdens de oefeningen ontstaan te onderzoeken en te begrijpen, wat leidt tot meer zelfbewustzijn en emotionele intelligentie1.
Bio-energetisch lichaamswerk, ontwikkeld door Alexander Lowen, is een vorm van therapie die fysieke oefeningen, ademhalingstechnieken en expressieve bewegingen integreert om chronische spierspanning en emotionele blokkades los te laten. Deze aanpak is geworteld in het werk van Wilhelm Reich, die geloofde dat onopgeloste emotionele problemen uit de kindertijd zich konden nestelen in de spieren van het lichaam, wat leidde tot wat hij ‘lichaamspantsering’ noemde..
Effecten van bio energetisch lichaamswerk:
*Spierspanning loslaten: door oefeningen die gericht zijn op specifieke spiergroepen, kunnen personen chronische spanning loslaten en de natuurlijke energiestroom in het lichaam herstellen.
* Emotionele expressie verbeteren: de expressie van onderdrukte emoties aanmoedigen door beweging en geluid, wat personen helpt deze gevoelens te verwerken en te integreren.
* Energiestroom verbeteren: door geblokkeerde energie vrij te maken, kunnen personen een verhoogde vitaliteit en een groter gevoel van welzijn ervaren.
Zowel emotioneel lichaamswerk als bio-energetisch lichaamswerk maken gebruik van verschillende technieken om hun therapeutische doelen te bereiken. Enkele veelvoorkomende praktijken zijn:
* Grondingsoefeningen die de verbinding maken met de aarde en hun lichaam, wat een gevoel van stabiliteit en aanwezig zijn bevordert.
* Vibrationele release via een diversiteit aan technieken die schuddende of trillende bewegingen gebruiken om diepgewortelde spanning en stress los te laten.
* Expressieve bewegingen die spontane en ongeremde bewegingen aanmoedigen om emotionele release en zelfexpressie te vergemakkelijken. Vooral dans is een element in emotioneel lichaamswerk.
Voordelen van emotioneel en bio-energetisch lichaamswerk:
* Emotionele release faciliteren onderdrukte emoties te verwerken en los te laten, wat leidt tot grotere emotionele vrijheid en veerkracht. ( en dit in een veilige setting)
* Chronische spierspanning verminderen en de algehele fysieke gezondheid en flexibiliteit verbetert langzaam maar zeker.
* Mentale helderheid en focus verbetert door de fysieke manifestaties van stress en emotionele blokkades aan te pakken.
* Spirituele groei: een diepere verbinding met jezelf en het universum bevorderen, spirituele groei verbonden met het aardse leven.
Emotioneel lichaamswerk en bio-energetisch lichaamswerk bieden holistische benaderingen van genezing die de diepe verbinding tussen geest, lichaam en ziel erkennen. Door emotionele blokkades aan te pakken en de natuurlijke energiestroom te herstellen, kunnen deze therapieën individuen helpen een staat van evenwicht en welzijn te bereiken. Of het nu gaat om ademhalingsoefeningen, bewegingsoefeningen of expressieve technieken, deze praktijken bieden krachtige hulpmiddelen voor persoonlijke groei en genezing.
Voorbeeld van grondingsoefening ( Dr Lowen)
1. Grondingsoefening
Deze oefening helpt je om verbinding te maken met de aarde, spanning los te laten en je gevoel van stabiliteit en aanwezigheid te vergroten.
Uitvoering:
* Zoek een rustige ruimte: Ga op blote voeten staan op een comfortabel oppervlak, bij voorkeur op de grond of een yogamatje.
* Plaats je voeten op schouderbreedte uit elkaar, met je tenen iets naar buiten gericht. Verdeel je gewicht gelijkmatig over beide voeten.
* Buig je knieën lichtjes, houd ze zacht en niet vergrendeld. Dit helpt je om flexibel en geaard te blijven.
* Zorg ervoor dat je ruggengraat recht is, met je hoofd uitgelijnd boven je schouders en je schouders boven je heupen. Stel je voor dat een touw je zachtjes omhoog trekt vanaf de bovenkant van je hoofd.
* Haal langzaam en diep adem. Adem in door je neus, laat je buik uitzetten, en adem uit door je mond, laat je buik samentrekken. Concentreer je op je ademhaling en de sensaties in je lichaam.
* Stel je voor dat er wortels groeien vanuit de zolen van je voeten in de aarde terwijl je ademt. Voel de verbinding met de grond, die je stabiliteit en ondersteuning biedt.
Laat bij elke uitademing bewust alle spanning los die je in je lichaam voelt. Laat stress los en laat jezelf ontspannen in de grond.
Breng een paar minuten door in deze positie, waarbij je je concentreert op je ademhaling en de verbinding met de aarde. Merk alle sensaties of emoties op die opkomen en laat ze zonder oordeel door je heen stromen. Er kan een warm gevoel ontstaan in je benen, tot zelfs een licht pijnlijk gevoel…ga net voorbij die grens.
Wanneer je je er klaar voor voelt, breng je je bewustzijn langzaam terug naar de kamer. Beweeg je tenen en vingers en schud je benen voorzichtig los. Neem even de tijd om op te merken hoe je je voelt.
Deze aardingsoefening kan dagelijks worden beoefend om je te helpen verbonden te blijven met je lichaam en het huidige moment. Het is een fundamenteel onderdeel van bio-energetisch lichaamswerk, dat emotionele ontlading en fysiek welzijn bevordert.
*******
2. De achteroverboog of Hartopener ( Dr Lowen)
De achteroverboog of de ‘hart-opener is ontworpen om spanning in de rug los te laten en de borstkas te openen, wat emotionele ontlading en fysieke flexibiliteit bevordert.
Uitvoering:
*Ga staan met je voeten op schouderbreedte uit elkaar.
Houd je knieën licht gebogen om je evenwicht te bewaren.
*Plaats je handen op je onderrug, met je vingers naar beneden gericht. De duimen liggen aan de zijkant van je ruggengraat.
*Adem diep in en begin je rug langzaam te krommen. (achterwaarts)
Duw je heupen naar voren terwijl je je bovenlichaam naar achteren leunt.
*Houd je hoofd in lijn met je ruggengraat en kijk omhoog. Je blijft ondertussen in- en uitademen.
Concentreer je op het openen van je borstkas terwijl je je rug kromt.
Laat je schouders naar achteren en naar beneden zakken, waardoor je een rek over je borstkas creëert.
*Als je benen beginnen te trillen, blijf je rustig in en uitademen. Ook is het mogelijk ( als je spieren korter zijn geworden) dat je een warm tot brandend gevoel ervaart. Ga nog net ietsjes even door en blijf goed doorademen.
* Keer langzaam terug naar de beginpositie door je bovenlichaam naar voren te brengen.
Laat je handen los van je onderrug en ga rechtop staan.
Herhaal de oefening een paar keer en verhoog geleidelijk de diepte van de boog naarmate je je meer op je gemak voelt.
Deze oefening kan helpen je houding te verbeteren, je flexibiliteit te vergroten en emotionele spanning los te laten die in het lichaam is opgeslagen. Luister naar je lichaam. Misschien is het de eerste keer dat je ervaart wat bio-energetisch lichaamswerk losweekt. Wat niet gekend is, is in het begin vreemd, voelt onwennig, voelt onveilig zelfs. Echter is het een reis naar de binnenkant van je lijf, je emoties, je gevoelens, je denken, uit je hoofd naar je hart.
Alle oefeningen die in groepen worden gegeven, nodigen uit om in stilte na te voelen en daarna is er ruimte om te benoemen wat er wordt gevoeld. Het verschil met ‘praattherapie’ is dat je meer ruimte neemt om te voelen wat er in je lichaam gebeurt, wat elk deel van je lichaam jou vertelt. Daar waar woorden op een bepaald punt niet bij kunnen ( in de diepst bevroren lagen, want ons lichaam is een levende geschiedenis) werkt emotioneel lichaamswerk de ‘stofzuiger’ tot in de kleinste hoekjes. Posturale Integratie, Reichiaans Lichaamswerk, Bio energetisch emotioneel Lichaamswerk is een meer dan welgekomen surplus om hoofd en hart te verbinden. Dan voel je je op een bepaald moment na het diepe doorwerken leven in een levendig lichaam.
Posturale Integratie, Reichiaans Lichaamswerk, Bio energetisch emotioneel Lichaamswerk is een prachtige benadering om hoofd en hart te verbinden. Dan voel je je op een bepaald moment na het diepe doorwerken leven in een levendig lichaam.
Uiteraard omvat de opleiding een omvangrijke portie aan psychologie, anatomie, communicatietechnieken, regressie, meditatietechnieken ( alle meditaties, actieve en passieve meditaties van Osho), karakterstructuren in verbinding met diepte psychologie (Grondlegger W.Reich) ademsessies, stemwerk, innerlijk kind, chakraleer, sexual grounding, intervisie en supervisie….et cetera.
Terwijl Venus door Steenbok reist, spoelt er een unieke energiegolf over het collectief, die de standvastige, geaarde kwaliteiten van Steenbok vermengt met de relationele warmte van Venus. Deze transit, die duurt van eind november tot begin december, nodigt ons allemaal uit om onze verbindingen te benaderen met een geest van ambitie en toewijding, en banden te koesteren die zijn opgebouwd om lang mee te gaan.
Onder invloed van Venus in Steenbok is er een kosmische uitnodiging om liefde, schoonheid en creatieve bezigheden te behandelen met een gevoel van verantwoordelijkheid, wat een blijvende kwaliteit in onze relaties naar boven haalt. Net als een berg die diep in de aarde geworteld is, streeft liefde onder deze transit naar stabiliteit en een gevoel van doelgerichtheid, en moedigt ons aan om verbindingen te cultiveren die betekenisvol en betrouwbaar zijn.
De reis begint met een krachtige uitlijning op 16 november, wanneer Venus het Ware Knooppunt in Ram vierkant maakt. Dit vierkant creëert een unieke spanning tussen persoonlijke verlangens en collectieve doelen, en dwingt ons om te onderzoeken hoe onze waarden en relaties het beste kunnen aansluiten bij de groei van onze ziel.
Het is een dynamiek die ons vraagt om na te denken over onze intenties, en ons oproept om zelfexpressie in evenwicht te brengen met een dieper, authentieker doel. De invloed van de Ware Knoop is hier als een kompas dat ons aanmoedigt om onze relaties te vormen tot iets betekenisvols dat resoneert met ons hoogste pad. Stel je een beeldhouwer voor die steen beitelt, overtolligheid wegvormt om de essentie binnenin te onthullen; deze energie brengt een soortgelijke verfijning in onze benadering van relaties en waarden.
De energie wordt intenser op 22 november met een harmonieuze sextiel tussen Venus en Saturnus, de heersende planeet van Steenbok. De invloed van Saturnus in deze uitlijning is er een van structuur en stabiliteit, waardoor Venus verbindingen kan creëren die zowel emotioneel vervullend als realistisch duurzaam zijn. Dit aspect ondersteunt de constructie van banden die zo duurzaam en veerkrachtig zijn als oude kathedralen.
Saturnus herinnert ons eraan dat blijvende schoonheid een sterk fundament vereist, en relaties die in deze tijd worden gevormd of versterkt, hebben waarschijnlijk een geaarde, doelgerichte kwaliteit. Het is een ideaal moment om je te committeren, intenties te verduidelijken of zelfs verbindingen te herstructureren die een vernieuwde focus op veerkracht en groei nodig hebben.
Nu we december ingaan, bereikt de transit van Venus een mystieke climax met een sextiel naar Neptunus in Vissen op 4 december. De invloed van Neptunus voegt een vleugje spiritueel verlangen en goddelijke inspiratie toe, lost rigide grenzen op en opent ons voor nieuwe mogelijkheden in onze verbindingen. Dit laatste aspect tussen Venus en Neptunus is als een brug tussen het praktische en het etherische, waardoor dromen in de realiteit kunnen worden verweven.
Het resultaat is een relatie-energie die tegelijkertijd geaard en geïnspireerd is, een verbintenis waarin aardse toewijding de subtiele, mystieke kwaliteiten van spirituele verbinding ontmoet. Onder deze invloed wordt liefde meer dan alleen een band; het wordt een reis van gedeelde dromen en zielvolle expansie.
Gedurende deze transit lijken drie kosmische krachten aan onze harten en geesten te trekken. De aandrang van de Ware Knoop tot authentieke zelfexpressie spoort ons aan om uit rigide patronen te breken, terwijl de aardende invloed van Saturnus ons helpt te onderscheiden welke aspecten van onze verbindingen het waard zijn om te behouden en te koesteren.
Neptunus verzacht ondertussen onze kijk op relaties, waardoor we ons kunnen voorstellen hoe liefde zou kunnen worden als het bevrijd zou worden van traditionele beperkingen. Samen moedigen deze energieën ons aan om banden te smeden die zowel betekenisvol als uitgebreid zijn, waarbij de praktische kant van Steenbok wordt gecombineerd met de grenzeloze visie van Vissen.
Deze Venus in Steenbok-transit herinnert ons uiteindelijk aan het belang van evenwichtige relaties: relaties die gestructureerd genoeg zijn om veiligheid te bieden, maar open genoeg om groei en verandering mogelijk te maken. Het is een kosmische les in de kunst van het bouwen van verbindingen die zowel individuele als gedeelde dromen ondersteunen, ons aarden in de realiteit terwijl we ons naar ons hoogste potentieel tillen.
We zijn volop aan het loslaten of volop aan het vasthouden. In dagelijkse gesprekken met cliënten is het spanningsveld tussen de beide krachtig aanwezig. Ik begrijp de innerlijke meergelaagde strijd, want los-laten is een intense weg van ont-groeien en ont-hechten. Ont-hechten van datgene of diegene waaraan of aan wie je bent gehecht is omweven met een diepe angst. Kwijt te raken waar je nooit had gedacht dat het kon gebeuren.
Na elk diepgaand gesprek, voel ik na, want heel wat van die gesprekken stoppen niet na een paar consulten. Net die ont-wikkel- weg is wat ons als mens verbindt, oprecht en in waarachtig Zijn.
Wat een gevecht is het soms om het oude los te laten. Het oude geeft ons een gevoel van veiligheid, ook al voelt het niet meer goed aan. Ik hoor vaak ‘ je weet wat je hebt, maar je weet niet wat je krijgt, dus ik hou het oude toch nog maar aan. Misschien, ooit, wie weet’. En je strompelt verder op de oude leest.
En dat mag. Zeker wel. Iedereen houdt op zijn manier iets vast wat mag losgelaten worden.
Eén centraal thema bij het vasthouden is altijd gebaseerd op angst. Er zijn trouwens slechts twee energieën: liefde en angst.
En daartussen oneindig veel variaties die we onder liefde plaatsen en onder angst.
Het leven verloopt in cycli. We nemen het waar in de natuur. Planten sterven in de herfst zodat er nieuw leven kan komen in de lente.
We doorlopen in ons persoonlijke leven prachtige opeenvolgende cycli van kind tot man of tot vrouw. Rudolf Steiner heeft hierover vanuit antroposofische benadering bijzonder interessante inzichten over geschreven.
De cyclus van dood en wedergeboorte. Met wedergeboorte bedoel ik niet het persoonlijke proces van incarneren.
We zijn nu pas begin november en op een aantal plaatsen staat de kerstboom. De kerstboom is nog maar net weg en daar zien we de paaseieren verschijnen.
Het voelt alsof nog maar weinig in het moment wordt ervaren. Het voelt alsof we op het leven vooruitlopen. Straks haalt het leven ons zelf nog in. Maar dat is mijn gevoel en waarneming.
Het is niet gemakkelijk om rituelen en familietradities, situaties of relaties waarmee je je niet meer kan verbinden, los te laten.
En toch vraagt onze Ziel niet langer vast te houden.
Het is angst en angst houdt ons op een plek waar we ervaren stil te staan.
We worden altijd door onze Ziel aangestuurd om onze horizon te verbreden. Ja zeggen tegen het einde en ja zeggen tegen het nieuwe schept nieuwe uitdagingen en nieuwe kansen.
Koester elke cyclus in je leven, neem afscheid van een fase in je leven en ervaar met een dankbaar hart wat het je heeft gebracht. Omarm elke ervaring die de weg naar heelheid mag brengen voor jou.
Zes uur in de ochtend. Het dorp waar Nova woonde, ademde op dit tijdstip nog in een diepe rust. Elke ochtend liep ze stilletjes de deur uit, om haar ouders en zusjes niet wakker te maken. Hier en daar zag ze met snelle passen iemand in de verte voorbijlopen.
Nova hield ervan om vroeg in de ochtend het bos in te gaan, stil te staan bij bomen en planten, en dieren daar hun plekje hadden gevonden. Sommigen vonden het gek dat ze energieën voelde, van mensen, van dieren, van planten, van kristallen, van alles waar het leven zo voelbaar aanwezig was. Met enkelen kon ze haar ervaringen gelukkig wel delen.
Op een vroege ochtend, terwijl ze mediteerde op haar geliefde plekje in het bos, verscheen een voor haar nog niet eerder waargenomen mysterieus figuur.
‘Ik ben Aeon, een bewaker van de tijd,’ sprak hij . ‘Je bent uitgekozen om op reis te gaan om de wonden van het verleden te helen en de mensheid naar een betere toekomst te leiden.’
Nova voelde een golf van energie door haar lichaam stromen. Ze wist diep in haar hart dat dit haar roeping was. Aeon gaf haar een veelkleurig kristallen hanger die gloeide met een krachtig stralend licht. ‘Deze hanger zal je in staat stellen om de tijd om te buigen,’ legde Aeon uit. ‘Maar vergeet niet, met grote kracht komt grote verantwoordelijkheid. Gebruik het verstandig.’
Met een diepe ademhaling accepteerde Nova de bijzondere hanger en de missie. Ze sloot haar ogen en concentreerde zich op het licht van de hanger. In een oogwenk werd ze naar een andere tijd en plaats getransporteerd. Ze bevond zich in een door oorlog verscheurd land, waar angst en haat wortel hadden geschoten in de harten van mensen.
Nova wist dat ze moest handelen. Ze benaderde een groep kinderen die speelden tussen de ruïnes en begon hen verhalen te vertellen over vrede, liefde en eenheid. Haar woorden waren als een verzachtende balsem en de ogen van de kinderen fonkelden hoopvol. Terwijl ze sprak, gloeide de hanger feller en begon het landschap om haar heen te veranderen. De ruïnes veranderden in levendige tuinen, vreugdevolle kreten weergalmden door de lucht.
Met een diep gevoel van dankbaarheid vervolgde Nova haar door verschillende tijdperken en plaatsen, en verspreidde boodschappen van mededogen en begrip. Ze ontmoette leiders en gewone mensen, en hielp hen de onderlinge verbondenheid van al het leven te zien en het belang van in harmonie leven met elkaar en de aarde.
Op een dag bevond Nova zich in een toekomst waarin de technologie verder was gevorderd dan je je kunt voorstellen, maar de mensheid het contact met haar spirituele wortels was verloren. Ze wist dat dit haar grootste uitdaging tot nu toe was. Volmoedig enthousiast verzamelde mensen uit alle lagen van de bevolking en leidde hen in een diepe meditatie naar hun hart om weer in contact te komen met hun innerlijke zelf en de natuurlijke wereld. Terwijl ze mediteerden, omhulde het hartverwarmende licht van de hanger hun hele wezen en ervoeren ze een diepgaande ontwaking.
De toekomst begon te veranderen. Steden kregen terug kleur, de donkergrijze mistlagen veranderden in een helder stralende lucht, het te lang gemiste helende zonlicht verlichtte op een natuurlijke manier de aarde, het jarenlange vervuilde water was gezuiverd, overal, kinderen speelden zoals weleer naar hartenlust samen buiten, mensen spraken niet langer in constructies als rechts of links, maar herinnerden zich de taal van het hart.
Wat hier gebeurde was niet in woorden te omschrijven; iets heel diep wezenlijk in ieder mens werd aangeraakt; het verlangen om in harmonie met elkaar, met alle leven en de natuur samen te leven. Het was een diep ingeslapen ‘oorsprongrijke weten’ dat opnieuw ontwaakte, want niemand was dit kwijt, maar wel ‘vergeten’.
Net als een diamant bedoeld is om in volheid schijnen, maar door de vele lagen indoctrinatie overschaduwd werd door mistlagen, zo is het hoe wij de volheid van de Aarde van binnenuit dragen.
Nova’s hart was vervuld van vreugde toen ze de vruchten van haar bijdrage zag.
Uiteindelijk verscheen Aeon opnieuw voor haar. ‘Je hebt het goed gedaan, Nova’ zei de bewaker.’ Je hebt de mensheid het pad naar een betere toekomst laten zien. Je reis is voltooid.’
Nova keerde terug naar haar dorp, waar ze een eenvoudig leven bleef leiden, waarbij ze altijd de wijsheid en ervaringen van haar reis in haar hart meedroeg. Ze wist dat tijd geen lineair pad was, maar een eeuwige dans, en ze had haar taak in het begeleiden van de mensheid naar een harmonisch bestaan bezield en inspirerend volbracht.
De geschiedenis staat vol met gebeurtenissen die onze tijdswaarneming uitdagen en ons doen twijfelen aan de lineaire voortgang van verleden, heden en toekomst. Deze ‘tijdbuigers’ zijn momenten of feiten die niet op hun plaats lijken of verrassend genoeg met elkaar verbonden zijn, en die het complexe tapijt van de menselijke geschiedenis onthullen. Enkele fascinerende voorbeelden die ons tijdsbesef verdraaien:
*Cleopatra en de maanlanding
Een van de meest verbijsterende historische feiten is dat Cleopatra, de laatste actieve heerser van het Ptolemaïsche koninkrijk Egypte, dichter in de tijd leefde bij de maanlanding in 1969 dan bij de bouw van de Grote Piramiden van Gizeh. De piramiden werden rond 2560 v.Chr. gebouwd, terwijl Cleopatra regeerde van 51-30 v.Chr. Dit feit benadrukt de enorme omvang van de oude geschiedenis en hoe recent sommige van onze moderne prestaties in vergelijking daarmee zijn.
*Oxford University en het Azteekse Rijk
Oxford University, een van de oudste universiteiten ter wereld, bestaat al sinds ten minste 1096. Het Azteekse Rijk, dat vaak als oud wordt beschouwd, werd daarentegen veel later gesticht, rond 1430. Dit betekent dat Oxford al een gevestigde instelling was toen het Azteekse Rijk opkwam.
*De laatste guillotine-executie en Star Wars
De laatste executie door de guillotine in Frankrijk vond plaats in 1977, hetzelfde jaar dat de eerste ‘Star Wars’-film uitkwam. Deze tegenstelling tussen een historische executiemethode en een modern cultureel fenomeen onderstreept hoe recent sommige schijnbaar archaïsche praktijken tot in het moderne tijdperk bleven voortbestaan.
*Fascistisch Spanje en Microsoft
Spanje stond onder het bewind van de fascistische dictator Francisco Franco van 1936 tot zijn dood in 1975. Opmerkelijk genoeg werd Microsoft slechts enkele maanden voor Franco’s dood opgericht, in april 1975. Deze overlapping van een historische dictatuur met de geboorte van een techgigant illustreert het snelle tempo van technologische vooruitgang in de afgelopen decennia.
*Conclusie
Deze voorbeelden van tijdbuigers in de geschiedenis herinneren ons eraan dat onze perceptie van tijd vaak wordt vertekend door de manier waarop we historische gebeurtenissen categoriseren. Door deze verrassende overlappingen en verbanden te onderzoeken, krijgen we een diepere waardering voor de ingewikkelde en onderling verbonden aard van ons verleden. Geschiedenis is niet alleen een reeks geïsoleerde gebeurtenissen, maar een continu en overlappend verhaal dat ons heden en onze toekomst vormgeeft.
Tijdbuigers hebben een aanzienlijke impact op ons begrip van de geschiedenis door onze percepties uit te dagen en ons aan te moedigen kritischer over het verleden na te denken. Hier zijn een paar manieren waarop ze dit doen:
*Perspectiefverschuiving: Tijdbuigers dwingen ons om de tijdlijn van historische gebeurtenissen te heroverwegen. Als we ons realiseren dat Cleopatra dichter bij de maanlanding leefde dan bij de bouw van de piramides, kan dat bijvoorbeeld ons perspectief op de oude geschiedenis en moderne prestaties veranderen.
*Onderlinge verbondenheid: deze momenten benadrukken de onderlinge verbondenheid van historische gebeurtenissen. Als we begrijpen dat de Universiteit van Oxford eeuwen ouder is dan het Azteekse Rijk, kunnen we de wereldwijde context van historische ontwikkelingen beter begrijpen.
*Continuïteit en verandering: Tijdbuigers illustreren de continuïteit en verandering binnen de menselijke geschiedenis. Het feit dat de laatste guillotine-executie in Frankrijk plaatsvond in hetzelfde jaar als de release van ‘Star Wars’, laat zien hoe snel maatschappelijke normen en technologieën kunnen evolueren.
*Historische relevantie: ze herinneren ons eraan dat geschiedenis niet alleen een reeks geïsoleerde gebeurtenissen is, maar een doorlopend verhaal. Dit kan geschiedenis relevanter en directer laten voelen, omdat we de directe verbindingen tussen verleden en heden zien.
*Kritisch denken: door verrassende historische feiten te presenteren, moedigen tijdbuigers ons aan om onze aannames in twijfel te trekken en dieper na te denken over het verleden. Dit kritische denken kan leiden tot een genuanceerder en uitgebreider begrip van de geschiedenis.
Over het algemeen verrijken tijdvervormers ons begrip van de geschiedenis door deze dynamischer en onderling verbonden te maken. Hierdoor kunnen we het verleden in een nieuw licht zien.
Het concept van ‘time benders’ wordt vaak aangetroffen in sciencefiction- en fantasieverhalen. Deze personages of entiteiten worden meestal gecreëerd door auteurs, scenarioschrijvers of gamedesigners die thema’s van tijdreizen en manipulatie onderzoeken.
Enkele bekende makers die zich in deze thema’s hebben verdiept, zijn:
*H.G. Wells: Vaak gecrediteerd voor het populariseren van het concept van tijdreizen met zijn roman The Time Machine.
*Doctor Who: Een langlopende Britse tv-serie met de Doctor, een Time Lord die door tijd en ruimte reist.
*Christopher Nolan: Regisseur van de film Interstellar, die complexe tijdgerelateerde fenomenen onderzoekt.
Mars, de archetypische krijgerplaneet, stapt in Leeuw en ontsteekt een periode vol gedurfde zelfexpressie, speelsheid en hartgedreven bezigheden. Leeuw, geregeerd door de Zon en geassocieerd met het hart, nodigt Mars uit om met passie en enthousiasme te leiden, wat ons allemaal een hernieuwde drang geeft om onze diepste verlangens te volgen. Mars in Leeuw vult onze acties met levendigheid en moed, en spoort ons aan om onze rechtmatige plaats in de schijnwerpers op te eisen, op te komen voor onze waarden en onbevreesd onze doelen na te streven. In dit teken heeft Mars het uithoudingsvermogen van een vechter, die zelden opgeeft voor de mensen of dromen die er echt toe doen. Onder deze invloed is de aantrekkingskracht van Leeuws’ kwaliteiten sterk, wat ons inspireert om projecten en relaties met optimisme en veerkracht aan te pakken, en het leven te benaderen met een bijna koninklijk zelfvertrouwen.
Leeuw is ook het klassieke teken van royalty, en de aanwezigheid van Mars voegt een gezaghebbende kwaliteit toe aan onze acties. In deze periode voelen we ons misschien gesterkt om ambitieuze doelen te leiden en na te streven, van het nastreven van promoties tot het leiden van grote projecten met een nieuw gevoel van overtuiging. Mars in Leeuw gedijt op drama, glamour en levendige sociale energie, dus je vindt feesten, bijeenkomsten en kansen om te schitteren in creatieve of sociale settings misschien nog aantrekkelijker. Er is echter ook een waarschuwing: Mars in Leeuw kan gemakkelijk afglijden naar het ‘drama queen’-gebied als het niet wordt gecontroleerd. In plaats van te zwaar te leunen in dat extreme, worden we aangemoedigd om Leeuws’ vrolijke, plezierige geest te belichamen en onszelf authentiek maar verantwoord uit te drukken.
Deze specifieke transit van Mars door Leeuw is uniek in zijn verlengde duur vanwege de retrograde periode van Mars, die begint op 6 december en in januari glijdt Mars terug in Kreeft en doorgaat tot 23 februari. Deze retrograde is belangrijk, vooral in het licht van de aanstaande inauguratie van de Amerikaanse president op 20 januari, omdat het de dynamiek met betrekking tot leiderschap, autoriteit en het openbare leven kan vertragen of compliceren.
De retrograde beweging begin 2024 kan spanningen versterken en vragen om heroverwegingen van leiderschap of politieke richtingen, wat mogelijk de toon van de inauguratiedag beïnvloedt met een push-pull-energie tussen het gedurfde leiderschap van Leeuw en de voorzichtigere, beschermende aard van Kreeft.
Mars op 4 graden Leeuw vormt een harmonieuze driehoek met de Ware Knoop in Ram. Dit ondersteunende aspect benadrukt een gevoel van doel en bestemming, en stemt onze op het hart gerichte verlangens af op ons pad voorwaarts. De driehoek nodigt ons uit om met vertrouwen en moed te handelen, en brengt een focus op individualiteit en assertiviteit die resoneert met zowel Leeuw- als Ram-energie. Het is een krachtige tijd om stappen te zetten in de richting van je ambities, vooral op gebieden waar je passies aansluiten bij het doel van je leven. Onder deze invloed kun je een extra boost van motivatie en helderheid voelen, wat je helpt om Mars in de krachtige energie van Leeuw te kanaliseren in acties die je ware authentieke zelf weerspiegelen.
Terwijl Mars zijn reis door Leeuw voortzet, biedt deze verlengde transit een kans om te leiden met authenticiteit, warmte en creatieve kracht. Of het nu gaat om professionele settings, persoonlijke relaties of bredere sociale ondernemingen, Mars in Leeuw daagt ons uit om zelfvertrouwen uit te stralen en tegelijkertijd ego-gedreven drama in toom te houden. Het is een periode om het volledige spectrum van Leeuws’ kwaliteiten te belichamen: charisma, loyaliteit, speelsheid en een felle liefde voor het leven. Door dit te doen, benutten we de moedige energie van Mars in Leeuw en bewegen we vol vertrouwen naar een toekomst die wordt gevormd door hartgerichte verlangens en doelgerichte actie.
Alies was als kind gefascineerd door de mysteries van het universum, de diepere betekenis van het leven. De vele vragen die ze stelde en waarop ze niet echt een antwoord kreeg, riepen nog meer vragen op. In haar nabije omgeving werd ze vaak als een vreemd kind gezien en werd vergeleken met andere kinderen. ‘Doe toch eens normaal’, ‘stel niet zo’n idiote vragen’, zorgden ervoor dat ze zich steeds meer terugtrok. Ze dacht zelfs dat ze toevallig bij die mensen in die omgeving terechtgekomen was. Echter was Alies een kind dat gedreven nieuwsgierig verder op zoek ging naar de antwoorden die ze zocht. ‘Waar kom ik vandaan, wie ben ik, wie zijn die mensen bij wie ik toevallig terechtgekomen ben’, al die vragen lieten haar niet los.
Op een dag hoorde ze over de Akasha kronieken, een kosmische bibliotheek die de wijsheid en ervaringen van elke ziel bevatte die ooit had bestaan.
Vastbesloten om deze kronieken te verkennen, begon Alies dapper en met optimisme aan haar spirituele reis. Ze mediteerde dagelijks, las oude teksten en zocht begeleiding van wijze mentoren. Na jaren van toewijding voelde ze eindelijk een diepe verbinding met het universum. Op een heldere nacht, terwijl ze onder de sterrenhemel zat, voelde ze een zachte energie om zich heen wervelen.
Plotseling bevond Alies zich in een prachtige, etherische bibliotheek. De muren waren gemaakt van helder licht en de boeken leken te zweven in de lucht. Een vriendelijke gids, begroette haar. ‘Welkom, Alies’, zei de Gids met een warme glimlach. ‘Je bent al een hele tijd op zoek naar antwoorden en nu is het moment dat je klaar bent om de antwoorden te ontvangen en te begrijpen.
Dit zijn de Akasha Kronieken, het archief van de ziel. Niets gaat verloren, en iedereen die zich klaar voelt om de diepere essentie van het leven te begrijpen, vindt hier het antwoord.’
‘Dus’, vroeg Alies, ‘ is dit een soort van bibliotheek, waar iedereen die dieper zoekt naar antwoorden, toegang tot heeft?’
Inderdaad, Alies, hier kun je de reis van je ziel ontdekken, de lessen uit je vorige levens begrijpen en inzichten krijgen die je huidige pad verlichten’, antwoordde de Gids. Elk boek hier bevat de essentie van een ziel, inclusief jouw eigen verhaal.’ Het zijn de Heren van de Kronieken die jou die informatie laten zien, en met die informatie kun je de puzzelstukjes van jouw vragen tot een geheel vormen.
Soms is die informatie heel bondig en soms uitgebreid. Het zijn geen voorspellingen die worden gedaan, de informatie overstijgt alles wat veel mensen denken over spiritualiteit en spiritueel leven.
Alies liet de woorden bezinken, want ze had al zoveel geleerd en zoveel gelezen, heel wat wijze mentoren ontmoet en voelde wel enige verwarring.
‘ Neem je tijd, Alies, laat even alles los wat je tot nu toe hebt geleerd, zodat je de poort van je Hart open kunt zetten, want in je Hart voel je jouw waarheid stromen. Je hart heeft een brein, waar alle geleefde levens opgeslagen zijn. Zodra je er klaar voor bent, word je geleid naar een boek, van de vele boeken die er zijn, waar je naam op staat.’
‘Wat een heerlijk serene energie heerst hier’, dacht Alies bij zichzelf. ‘Hier zou ik wel voor altijd willen blijven.’
Met rustige langzame stappen wandelde Alies door de ontelbare grote gangen, waar gigantisch veel boeken stonden tot ze plots stilstond en een boek dat haar naam droeg zag. Met een diep ontzag en enige spanning en nervositeit opende ze voorzichtig het boek.
Terwijl ze door de talrijke pagina’s bladerde, zag ze beelden van enkele vorige levens die de antwoorden in haar huidige leven verhelderden, de uitdagingen die ze had doorleefd overwonnen en de wijsheid die ze had verinnerlijkt. Ze voelde een diepe verbondenheid met haar verleden en een helderheid over haar toekomst.
Alies begreep nu dat elke ervaring, hoe moeilijk ook, deel is van haar groei en evolutie.
De Gids knikte begripvol. ‘Onthoud, Alies, dat de Akasha Kronieken altijd toegankelijk zijn voor diegenen die oprecht zoeken. Gebruik deze wijsheid om anderen te helpen en je eigen pad met liefde en compassie te bewandelen.’
Terstond was Alies terug in het hier en nu, dankbaar, met een lichter gevoel, meer in harmonie met zichzelf, met het universum en alles wat haar leven een diepere zin gaf.
Alies werd een voorbeeld voor velen, een voorbeeld van moed en levenskracht, en deelde haar inzichten met anderen, hielp hen hun eigen spirituele reis te begrijpen en bracht op haar unieke manier licht in de levens van anderen. Een levenslange ontdekkingsreis, waar het licht op het donker schijnt, tot alles samen heel en licht wordt.
Terwijl de frisse herfstlucht over het oude Keltische dorp dwarrelde, bereidden de inwoners zich voor op Samhain, het heilige festival dat het einde van de oogst en het begin van de donkerste helft van het jaar markeert. De dorpelingen geloofden dat op deze nacht de sluier tussen de levenden en de geestenwereld het dunst was, waardoor voorouders, mystieke en buitenaardse wezens op bezoek konden komen.
Ayreen, een jonge vrouw met een hart vol nieuwsgierigheid en eerbied voor de oude gebruiken, sloot zich gretig aan bij de voorbereidingen. Ze verzamelde zich met haar familie rond de haard, waar ze het vuur doofden, wat het einde van het oude jaar symboliseerde. Samen liepen ze naar de heuveltop waar de druïden het gemeenschappelijke vreugdevuur zouden aansteken, een baken van licht en warmte om de geesten te begeleiden.
Terwijl de vlammen tot leven kwamen, voelde ze een zachte rilling door haar lichaam stromen. Ze was altijd gefascineerd geweest door de verhalen van haar voorouders en de mystieke wezens die op deze nacht over de aarde zwierven. De druïden zongen oude gebeden en de dorpelingen offerden het beste van hun oogst om de geesten te eren en hun zegeningen voor het komende jaar te zoeken.
Onopvallend dwaalde ze weg van de menigte, aangetrokken door een gevoel van verwondering. Ze bevond zich aan de rand van het bos, waar de schaduwen dansten in het flikkerende licht van het kampvuur. Daar zag ze een figuur gehuld in mist, een aanwezigheid die zowel bekend als buitenaards was. Het was haar grootmoeder, die vele jaren geleden was overleden.
‘Grootmoeder?’ fluisterde Ayreen met een zacht-trillende stem.
‘Ja, mijn lieve kind. Vanavond is de sluier dun en ben ik gekomen om je te begeleiden.’
Met een golf van ontroering, diep ontzag, liefde en verbondenheid, liet ze zich door haar grootmoeders’ geest dieper door het bos begeleiden. Er heerste een magische serene rust. Het was alsof Ayreen een subtiele verschuiving in de sferen voelde; ze had al wel eens gehoord van oude wijzen dat er zoveel dimensies zijn, portalen die op speciale momenten geopend worden. ‘Zou dat het zijn, ‘ dacht Ayreen bij zichzelf. Ayreen liet haar denken en gedachten gaan, nam plaats op de plek waar ze naartoe werd geleid en gaf zich over aan wat er zich zou aandienen.
Voor haar geestesoog zag ze haar voorouders en allerlei mystieke wezens. Ieder deelde wijsheid en zegeningen, en vulde haar hart met een diep gevoel van vrede en verbondenheid.
Terwijl de nacht vorderde, keerde Ayreen terug naar het dorp, en aanschouwde op enige afstand het prachtige gebeuren. Het kampvuur brandde nog steeds en de dorpelingen dansten en zongen, en vierden de eenheid van de levenden en de doden. Ayreen wist dat deze nacht voor altijd bij haar zou blijven, een herinnering aan de eeuwige band tussen de werelden.
Toen het eerste licht van de dageraad aanbrak, begonnen de geesten te vervagen. Ayreen voelde energetisch de zachte omhelzing van haar grootmoeder voor een laatste keer. ‘Onthoud, mijn lieve kind, dat we altijd bij je zijn, zelfs als de sluier dik is. Weet dat de sluier steeds dunner en dunner wordt.
Met een dankbaar gevoel zag Ayreen hoe de geest van haar grootmoeder vervaagde en oploste in de ochtendmist en met de wijsheid van haar voorouders, haar grootmoeder en de vele mystieke wezens, keerde ze ingetogen terug naar haar familie. Klaar om met nieuwe moed en hoop het nieuwe jaar tegemoet te treden.
Op deze magische nacht, wanneer de sluier tussen de werelden dun is, wens ik je een diepe verbinding met je voorouders en de wijsheid van het verleden. Moge de geesten van je geliefden je omringen met liefde en bescherming. Laat de vlammen van de Samhain-vuren je hart verwarmen en je pad verlichten in de donkere dagen die komen.
Moge je angsten transformeren in kracht en je dromen in werkelijkheid. Eer de cyclus van leven en dood, en omarm de rust en introspectie van deze tijd. Moge je ziel rust vinden en je geest vernieuwd worden voor het nieuwe jaar.
