Categorie: blogs

24 juli 2025

De Nieuwe Maan in Leeuw op 24 juli is op zijn zachtst gezegd complex. Normaal gesproken gezellig, gedurfd en expressief, wordt de energie van deze specifieke Leeuwin uitgedaagd door de exacte oppositie met Pluto, Godin van de Onderwereld – noem haar Persephone, Kali of zelfs Hades, deze ‘dwergplaneet’ heeft de grootste impact van allemaal.

Het is een Maan die ronduit transformationeel is.

Wat echter vaak wordt vergeten, is het proces dat aan de transformatie voorafgaat. De rommelige kant. De modder, de schaduw en het trauma dat verwerkt en doorwaad moet worden voordat het licht aan het einde van de tunnel bereikt wordt. Deze tunnel kan wat langdradig zijn, aangezien Nieuwe Manen zich meestal over meerdere maanden ontvouwen.

Onze taak is Herculiaans, maar niet onmogelijk. Ten eerste is het belangrijk om ons licht, onze soevereiniteit en onze authenticiteit te omarmen. Gedurfde zelfexpressie is een must, wat men daar ook van vindt, zolang je niemand bewust wil schaden.

Het onder ogen zien van jaloezie, weerstand en machtsstrijd lijkt deel uit te maken van de reis die we maken. Als we onze macht niet terugwinnen, projecteren we die uiteindelijk. Zoals Carl Jung zei: “Wat we niet bewust maken, komt later naar boven als lot.”

In taalgebruik zie je dat “macht” vaak samengaat met woorden als uitoefenen, bezitten, afdwingen. Terwijl “kracht” samengaat met voelen, uitstralen, ontvouwen.

Macht is als een kroon die je wordt opgezet—zichtbaar, maar afneembaar. Kracht is als een innerlijk vuur—onzichtbaar, maar voelbaar en voedend voor jezelf én je omgeving.

Hoe weten we wanneer we de fout in zijn gegaan? Hoe weten we wanneer we onze macht niet hebben behouden, wanneer we onze soevereine controle hebben weggegeven of ons hebben laten meeslepen in de onderwereld, trauma of schaduw van iemand anders?

We voelen het. We voelen het in het krimpen van ons licht, het dimmen van onze innerlijke zon, het gevoel van onzekerheid waarvan we weten dat het niet bij ons hoort. We voelen het als woede, als zwakte, als ons ego dat maskeert wie we werkelijk zijn om een rol te spelen die we niet zijn.

De Goden staan aan onze kant: Saturnus en Neptunus staan beide in een driehoek met deze Nieuwe Maan en moedigen zelfverantwoordelijkheid, discipline en afstemming op onze ware waarheid aan, onze innerlijke Mysticus en Kunstenaar – onze Healer en Goeroe in onszelf. We hebben allemaal toegang tot deze archetypen.

Het sextiel met Uranus weerspiegelt mogelijkheden voor een zelfexpressie dan ooit tevoren. We hebben ook het Rebellenarchetype, de Vrije Geest en de Veranderaar. Meerdere kansen op radicale zelfredzaamheid ontvouwen zich naarmate we dichter bij het licht komen, zeker van onze kracht, onze zwakheden accepterend en niet bereid om ons door iemand te laten ondermijnen.

Wanneer we de delen van onszelf die we zo lang hebben afgewezen – de delen waar we misschien bang voor waren, want met grote kracht komt grote verantwoordelijkheid – thuisbrengen, integreren we. We worden heel. We zijn op elk moment van ons Zijn aan het Worden. De Heldenreis is immers die van individuatie, zoals vertegenwoordigd door de Leeuw. En om volledig te worden wie we zijn, moeten we zowel de duisternis als het licht omarmen. De een kan niet zonder de ander bestaan.

22 juli 2025

Wanneer de Zon het teken Leeuw binnengaat, word je uitgenodigd je innerlijke vlam te omarmen, je waarheid op elk levensvlak gestalte te geven, en dit op jouw unieke manier te delen, mee te delen wat jou in actieve beweging zet.

Stel je een leeuw voor, koninklijk en onverzettelijk, die de essentie van moed en authenticiteit belichaamt. Dit is jouw oproep om te stralen, een gevoel van gemeenschappelijkheid te cultiveren op een fijnbesnaarde invoelend belangstellende wijze. Denk, terwijl je door deze levendige energie navigeert, na over de manieren waarop jouw gaven de mensen om je heen kunnen verheffen en een omgeving van samenwerking en steun kunnen creëren. Denk je er ook aan om de Ander te zien, wat bij de Ander leeft?

Neem tijdens je reis door dit vurige seizoen even de tijd om na te denken over de verhalen die je jezelf vertelt over je waarde en potentieel. Neem deel aan gesprekken of activiteiten die je creativiteit voeden en je enthousiasme aanwakkeren – of het nu gaat om kunst, optredens of simpelweg het uiten van dankbaarheid voor je bestaan.

Het gaat niet alleen om persoonlijke glorie; het gaat om het begrijpen van de diepe onderlinge verbondenheid van je ervaringen. Door de volheid van je wezen te omarmen, verlicht je niet alleen je eigen pad, maar inspireer je ook anderen om hetzelfde te doen, wat een domino-effect van authenticiteit en empowerment creëert.

Liefs Mieke

afbeelding: Johfra Bosschart

Als het leven een dans is, staan we allemaal op de dansvloer terwijl het orkest speelt. Wanneer we in een staat van flow zijn, vinden we het ritme, worden we onderdeel van de muziek, worden we erdoor doordrenkt en bewegen we ons erin. Als we ons afvragen wat het leven voor ons kan doen, worden we toeschouwer en verwijderen we ons van de magie die alleen vanuit de dans bestaat.

Elke situatie biedt ons de mogelijkheid om diep in de stroom weg te zinken. Dit omvat onze momenten van vreugde en lijden. De geneugten, kansen en uitdagingen die voor ons liggen – bepalen waar betekenis voor ieder van ons bestaat.

In plaats van een ladder op te klimmen op zoek naar perfectie, ontvouwen we ons naar heelheid. We proberen niet de moeilijke energieën die we als verkeerd beschouwen te transcenderen of te overwinnen – de angst, schaamte, jaloezie, woede.

Dit creëert alleen maar een schaduw die ons gevoel van tekort voedt. In plaats daarvan leren we om te keren en het leven te omarmen in al zijn echtheid – gebroken, rommelig, levendig, levend.

‘Het labyrint is een oud ontwerp dat in de meeste culturen voorkomt; sommige voorbeelden dateren van meer dan vierduizend jaar geleden. Labyrinten zijn altijd al gebruikt als spirituele hulpmiddelen. Een labyrint heeft maar één weg. De geometrie combineert de cirkel en de spiraal tot een doelgericht kronkelend pad. De weg naar binnen is de weg naar buiten. Er zijn geen doodlopende wegen. Een diepgaand hulpmiddel voor meditatie, het labyrint is een metafoor voor je spirituele pad. Ook een feministisch christelijk icoon; het labyrint belichaamt inspiratie voor een verhoogd bewustzijn en kan dienen als een psychologisch en spiritueel hulpmiddel voor zelfonderzoek.

Benader deze kaart zoals je een fysiek labyrint zou kunnen lopen: vanuit een passieve, ontvankelijke instelling, sta activering van je intuïtie en innerlijk weten toe. Als je deze kaart bekijkt in relatie tot je vraag, sta dan open voor alle berichten die je ontvangt en voel hoe je emoties reageren op deze inzichten.

Ga van je uiterlijke onderzoekspunt naar de plaats van innerlijk weten. Zit in je heilige centrum en bedank voor de geschenken die je hebt ontvangen; en ga dan naar buiten, waar deze begeleiding jouw waarheid kan worden.’

Er is op dit moment maar één pad voor je beschikbaar en het zal je rechtstreeks naar het hartcentrum brengen. We houden ervan om dingen te omzeilen, onze problemen te vermijden en onszelf bezig te houden met drama en afleiding. Maar deze keer is de boodschap duidelijk, het pad is er een om alleen te bewandelen, recht naar het centrum van je Ziel. Dit kan in voorbereiding zijn; om aan het groeiniveau te voldoen; een fase van transformatie voltooien; of om je op te halen waar je moet zijn. Wat de reden ook is, het Labyrint wacht op je. Benader het Labyrint met eerbied, open en ontvankelijk. Yoga, meditatie, contemplatie, stilte zijn allemaal hulpmiddelen die kunnen worden gebruikt om je er doorheen te loodsen. Misschien vind je het centrum niet de eerste keer dat je het probeert, ga terug keer op keer, toegewijd aan het vinden van je innerlijke wijsheid.

Zie deze tijd eerder als een geschenk dan als een uitdaging, en weet dat wanneer je het midden van het labyrint bereikt; je zult alles vinden wat je zoekt.

Soms stelt een cliënt mij een vraag die zachtjes blijft echoën in mijn hart: Kan ik ook wat jij kan?’ Het is een vraag vol verlangen, bewondering, en misschien ook onzekerheid. Een vraag die voortkomt uit het zien van iets dat hen raakt. Ik heb daar niet dat antwoord op, omdat ik me zelf nooit die vraag heb gesteld.

Niet in mijn jeugd, niet in mijn volwassen leven, niet in mijn werk. Nooit heb ik verlangd om te kunnen wat een ander kon. Ik heb altijd geweten — soms stil, soms krachtig — dat mijn pad het mijne was.

Wat ik kan, is niet iets wat ik heb geleerd uit boeken of cursussen, al hebben die me zeker gevoed en ik ben sinds kindsbeen af een leer-gierige ziel en dat is dat. Niet dit of dat, wel dit en dat.

Wat ik kan, is gegroeid uit het leven zelf. Uit het luisteren naar de in stilte ontvangen leiding, indalend in mijn hart . Uit het durven te voelen van pijn en het kiezen voor zachtheid. Uit het vertrouwen dat er een innerlijke stem is die mij levenslang leidt, zelfs als ik haar hoor en niet de rust neem om te luisteren, ik weet dat horen en luisteren iets van me vragen, daar actief in te Zijn. Ik weet dat dit momentum dan wel weer komt, om in stilte en rust te luisteren.

Er komen verder geen kunstjes aan te pas, het is een staat van Zijn, een staat van instemmen met en afstemmen op, de bereidheid om te ontvangen, al pruttelt mijn denken ook wel eens ‘tegen’.

Jij kunt niet worden wat ik ben — maar wel wat jij bent.

Wanneer iemand vraagt: ‘Kan ik ook wat jij kan?’ Dan voel ik de diepere laag van die vraag en stem ik op die vraag naar dat laagje af: ‘Mag ik ook stralen? Mag ik ook weten? Mag ik ook voelen dat ik genoeg ben?’

En dan zeg ik nog een keertje : Je kunt niet worden wat ik ben. Maar je kunt worden wat jij bent. En dat is misschien wel veel groter, omvangrijker dan een beeld te willen ‘vangen’ in de hoop dat je dat beeld dat je hebt over mij, want dat beeld is altijd gekleurd op welke manier dan ook, kunt incorporeren in het beeld dat je over jezelf misschien??? gevormd hebt. En misschien is dit wel een uitnodiging om dat beeld met liefdevolle zorg en aandacht in beweging te brengen….

Jouw ziel heeft haar eigen melodie. Jouw pad heeft zijn eigen ritme. En jouw gaven wachten niet op toestemming — ze wachten om door jou herkend en erkend te worden en daar mag jij actief naar hartenlust in ontdekken waar nu nog een vraag in leeft.

Dus als jij voelt dat er iets in jou leeft dat wil ontwaken, dan is mijn antwoord geen ja of nee. Het is een uitnodiging: ‘Luister. Voel. Vertrouw. Niet op mij, maar op jezelf.’

Want wat jij kan, is AL in jou. En het is tijd dat jij het ziet.

Bloeiende groet

De essentie van wat je bent is magnifiek. Her-inner je aan het volgende, al zou je het (nog) niet (ge-) loven (in jezelf) . “Je bent een wezen van licht en liefde, de houd(ster) van heilige waarheden. Je bent gezegend.’

Herken je dat je je al langer dan vandaag vaak naar beneden haalt? Je geen knip voor je neus waardig voelt? Je ervan overtuigd bent niet goed genoeg te zijn? Ook al hou je voor de buitenwereld je overtuigingen voor jezelf en laat je iets anders zien wat je innerlijk niet voelt. Je hangt een beeld op van wat je omgeving graag wilt zien, je toont je niet zoals je bent omdat je niet zwak/kwetsbaar wil overkomen, om welke reden dan ook. Niettemin, als je alleen met jezelf bent, kun je er niet omheen. Dit is wat je denkt en voelt en je voelt je allesbehalve blij, gelukkig met jezelf.

Het is een uitnodiging om positiever over jezelf te zijn en de creatieve kracht in jezelf laat bruisen. Je hebt de kracht om je leven te transformeren door je gedachten/overtuigingen over jezelf te herzien.

Begin met de intentie om het beeld dat je over jezelf hebt wat niet ontstaan is vanuit jouw Bron om te buigen. Hercreatie begint altijd met de intentie de stap te zetten naar transformatie en transmutatie. Er ontstaat een verandering in je brein, er worden nieuwe verbindingen gecreëerd, dus je kunt je voorstellen dat je als het ware nieuwe Brongedachten aan het weven bent. Geniet van het weefspel, neem je tijd en ruimte om ermee bezig te zijn. Met Liefde voor wat je oorsprongrijk Bent. Wat we allen Zijn. Wie we worden zien we ons manifesteren op Aarde. Wat we Zijn wordt en wie we Zijn is Heel. Er is geen gescheiden Zijn van onze Essentie.

Je hebt de kracht om geluk, overvloed en vreugde te creëren. Positieve gedachten en positieve affirmaties creëren positieve resultaten.

Maak je intenties duidelijk, want het Universum luistert altijd en reageert op al je woorden en gedachten. Gebruik positieve affirmaties als kleuren om op het canvas van je leven te schilderen.

Licht het donker op met alles wat in jouw mogelijkheden ligt. Jij bent de houder van jouw unieke gereedschapskist. Geloof in de ontzagwekkende kracht van creatie terwijl je alles bevestigt wat je wilt zijn en creëren.

Denk eens na over alles wat je wilt in je leven: ze omvatten al jouw kwaliteiten. Schrijf deze op als affirmaties. Kies zorgvuldig de woorden, voel of de woorden resoneren met je dieper wetend innerlijk Veld. Ontstaan ze uit een onderliggende stroom van pijn, van onzekerheid, van angst? Herkies de woorden die afgestemd zijn op je innerlijke creatie- en manifestatiekracht. Je voelt het onderscheid als je iets doet vanuit een niet-geheelde verlangens. Watermantijdperkbewustzijn staat sinds jaren voor ‘dienstbaarheid’.

Dienstbaar Zijn vanuit het hogere hartsbewustZijn waar gemeenschappelijk belang voorop staat, zonder jezelf te mis-kennen.

We zijn laagsgewijs aan het ontgroeien van ‘eigenbelang’, ik zie het als een dans waar diverse lagen doorheen dwarrelen. Wetend dat het Watermantijdperk- bewustZijn vooral gaat over innerlijke bewustzijnsverschuivingen, verloopt deze transitie heel gestaag en niet zoals het soms wel eens wordt voorgesteld als een jump of sprong van de ene naar de andere frequentie. Het ego-denken is in deze transitie de valkuil.

Het idee van al zover te staan, kan verdere groei eerder afremmen. In elk moment kan het zomaar gebeuren dat je een terugval hebt en ontdekt dat er nog gebieden zijn die om aandacht vragen. Soms zijn klanten ontgoocheld dat ze dachten al verder te staan en de handdoek in de ring willen gooien.

Ik kan niet genoeg herhalen dat de overgang in de diverse bewustzijnslagen niet rechtlijnig verlopen, maar in cycli. Je hebt ook echt tijd nodig om nieuwe manieren van denken en handelen te integreren. Niet vanuit een automatische piloot. We zijn gelukkig geen robot.

Ondanks alle technische veranderingen en vernieuwingen die we niet kunnen tegenhouden ( moeten we dat ook willen kunnen?). Niet alles is eenzijdig goed of slecht. Het is nog steeds hoe we met veranderingen omgaan. Niettemin zijn wij zelf verantwoordelijk voor datgene wat we in het leven creëren. Ik geloof niet dat iemand bij ‘machte’ is om onze Ziel te infecteren, tenzij we het zelf toestaan. En ook dat gaat nog verder dan we kunnen bedenken.

Ondertussen ontdek je dat jij je leven vanuit krachtig gegrond leiderschap vorm geeft vanuit wat en wie je bent.

Essentieel waar ieder van belang Is.

Het heeft wel iets heel daadkrachtigs: bewust voor jou leven te kiezen. Niet alleen kiezen voor de dingen die je leuk vindt, die jou een prettig gevoel geven, maar kiezen voor alles. Ook de hobbels, de hindernissen, elke donkere nacht van de ziel, elke onwaarheid en onwaarachtigheid, elke angst– kortom: alles.

Als jij je leven aanvaardt als het jouwe, verwerf je meesterschap over jezelf. Daardoor ben je in staat om NU, op dit moment, op deze plek, te Zijn. Wanneer je je helemaal verbonden wil voelen met je ziel, is het belangrijk om alles te accepteren wat er in jouw leven gebeurd is. Precies in het niet-accepteren ligt het slachtofferbewustzijn als een ‘programma’ vast. Acceptatie draagt ertoe bij dat je stopt met in het verleden te leven, zodat je helemaal aanwezig kunt zijn in het heden. Gisteren had ik een heel mooi gesprek met een cliënte die, net als de eerdere gesprekken, teruggreep wat haar allemaal was overkomen.

Niet-verwerkte ervaringen uit het verleden, komen zolang aan ons trekken, tot we het verleden hebben verwerkt. Sommigen noemen het ‘een plek geven.’ Ieders pakket aan ervaringen is inhoudelijk specifiek persoonlijk, alleen zijn de levensthema’s heel menselijk herkenbaar en universeel. Ik merk ook op dat een omgeving een bepaalde stempel kan zetten op ervaringen die eerder richting ‘slachtoffer’ neigen en niet echt bijdragen tot verwerking en transformatie. Hiervan had ik deze morgen een heel mooi gesprek waarin deze cliënte de impact van de nabije omgeving gevoelsmatig helder voelde als slachtoffer-bekrachtigend.

Helder inzien en helder voelen zetten de poort open naar bevrijding uit het slachtofferschap richting meesterschap.

Hoe belangrijk is het om voor jezelf heel eerlijk te kijken naar jouw verleden, niets achter te houden en niets te ontkennen. Aanvaard je verleden als iets wat bij je hoort. Als je kijkt naar jezelf en je leven, erken dan wat er is- zonder kritiek of oordeel. Elke ervaring uit je verleden maakt deel uit jouw aardse-spirituele reis.

In jouw dagboek kun je een paar spilmomenten uit je leven beschrijven en een voor jou passende bekrachtiging bij schrijven als ‘ ik accepteer deze gebeurtenis onvoorwaardelijk in mijn leven.’ Ga door dit aan jezelf te zeggen tot je begint te voelen, hoe jij jouw leven en jouw verleden vanuit onvoorwaardelijkheid accepteert.

Zelfs als je diep vanbinnen schreeuwt, schopt en om je heen slaat en zegt dat je nooit voor die ervaring hebt gekozen en dat je echt een onschuldig slachtoffer was, weet dan dat het alleen al het feit dat je deze oefening doet, een heel krachtig effect kan hebben. Het kan je verder helpen om uit de slachtofferrol te stappen en in jouw stralende grootsheid als spiritueel mens te gaan staan.

Soul Coach®

Wanneer je samenzit met je pijn, weet je dat het je vanbinnen transformeert; het herconfigureert, zuivert en upgradet alles dat het nodig heeft en wat tevoorschijn komt zal dichter bij de waarheid liggen, echter en veerkrachtiger, zelfs als je het in eerste instantie niet leuk vindt. Pijn hoeft niet te worden verhaald of begrepen. Hij moet er slechts zijn om zijn werk te doen met jouw bewustzijn, hem toestaan en er ruimte voor maken om hem te eren.

Weten we nog wel hoe we dit moeten doen? Hebben we dit ooit geleerd? We weten niet eens dat het een optie is om pijn, angst, woede en innerlijke wildernis bewust te confronteren en daarom ervaren we verwarring, afzondering, dualiteit, overweldiging.

We slaapwandelen door het leven omdat we een compleet bestaan hebben opgebouwd rond het vermijden van pijn en ongemak; we bouwen een complete robotmachine rond een splinter in onze arm zodat we die niet verergeren.

Er is echter een manier om deze eruit te halen en te helen. We trappen in de fantasie dat het zelfs maar mogelijk is om pijn te vermijden. Daardoor wordt de pijn een chronische, zeurende, existentiële pijn.

We proberen de pijn te verlichten met medicijnen, drugs, seks, relatie, werk, eten…we doen alles wat we kunnen om te zorgen dat het allemaal niet uiteen valt, alsof het beschermen van deze bekende vertrouwde wereld het allerbelangrijkst is.

Toch is dat wat we moeten doen, het uiteen laten vallen, om te worden getransformeerd.

Als jij je in dat gat van pijn bevindt, is dit jouw inwijding in je innerlijke hogere Zelf, je getransformeerde en bewuste Zelf.

Je gaat door het geboortekanaal van jouw proces in het licht komen, in jouw licht.

Er is geen kortere weg naar de geboorte van je ware Zelf, leren over de emoties waarvoor je bent weggelopen en het verhaal dat ze willen vertellen, en die angst transformeren in de liefde waarvan je niet dacht dat die bestond of ooit gevoeld kon worden.

Dat is iets wat van binnenuit moet gebeuren en waarvoor je je onechte zelf waarvan je dacht dat de wereld die wilde, moet afwerpen, en de verheven jij die de wereld echt nodig heeft dat JIJ die BENT, geboren moet laten worden.

Iedere keer dat je door je eigen persoonlijke vuur loopt, maak je het eerder mogelijk voor iemand anders om hetzelfde te doen.

En dat is misschien wel de sterkste manier om ons weer samen te weven tot het weefsel dat ons zal vasthouden tijdens iedere mogelijke gebeurtenis.