Minerva is de Romeinse en Etruskische godin van de intelligentie, creativiteit, wijsheid, huishoudelijke vaardigheden en ambachten, de beschermgodin van de ambachtslieden, van alle mensen wier handwerk geleid werd door hun geest. Haar naam is afgeleid van de oude wortel van ‘verstand’.
Minerva wordt afgebeeld met haar heilige boom, de olijf. Ze draagt een borstplaat met slangen op de rand en de uil zijn symbolen van de dood en de diepste mysteriën.
Er is bij heel wat mensen behoefte om zich terug te trekken. Het naar binnen keren is dit keer gepaard met het diepe bodem-werk. De overgang van het Vissentijdperkbewustzijn naar het Watermantijdperkbewustzijn ( 2000) volgt een cyclisch- evolutionaire weg van binnenuit. Die weg is niet lineair. De vele onvoorspelbare bewegingen die mensen onzeker, ongeduldig stemmen, heeft eerder te maken met het verouderde wereldbeeld, dat aan het afbrokkelen is. We kunnen het wereldbeeld niet zien zonder ons inner-rijke wereldbeeld, wat daar nog allemaal in opgeslagen zit. Als ik soms zeg dat er ontelbare lagen opgeslagen zitten, hoor ik een diepe zucht ‘ ben ik nu nog niet klaar hiermee’.
Elke keer een diepere laag is aangeraakt, verwerkt, geïntegreerd en je onthecht bent van die ene laag…heb je een opstapje gemaakt naar emotionele -spirituele volwassenheid. Op aarde zijn we zowel leerling als meester. Het is heel interessant om te ervaren hoe die twee zich tot en met elkaar verhouden. De weg naar het be-meesteren van jouw leven. Niet je missie volgen, maar jouw missie worden. Je missie Zijn. Een Zijn in Wording. Heel. Compleet.
Het is ergens ook een spiritueel her-ontwaken en onthechten van Vissentijdperk New Age spiritualiteit, die het leven ‘voorspelt’, die een ‘uitkomst’ als zijnde vastlegt als een waarheid. Dat is nog behoorlijk lastig om mensen in het veranderende bewustzijn mee te nemen. Precies die overgang naar Watermantijdperkbewustzijn maakt dat die weg in golven beweegt, met enige weerstand, met enige angst voor zelf-verantwoordelijkheid, met enige onzekerheid op eigen benen te staan: zelf-staan en ankeren in gemaakte keuzes en genomen beslissingen. Er is niet meer de ander, die de oorzaak is van eigen keuzes en beslissingen.
Bij die bewegingen vertellen cliënten me wel eens: ‘daarom bel ik jou, want ik wil dat jij me zegt wat ik moet doen.’ In de onderstroom voel je zelf wel wat er leeft: angst om vanuit zelf-staan-in het vinden van antwoorden te mislukken, te falen. Daarin ligt het dieptewerk: de weg faciliteren, de opties onderzoeken, die verder gaan dan de oppervlakte, onder de schil en de vele lagen kijken, waarnemen.
Wat ligt er op de zolder? Of wat ligt er in de kelder?
Bodem-werk- want op het puin van het verleden kan niemand het nieuwe opbouwen- zo ook zien we dit nu van buitenaf gebeuren.
Herinner je nog: Saturnus-Pluto. In mijn eerste boek ‘ Herinner wie je werkelijk bent. Een bewuste weg naar je nieuwe leven.’ uitgegeven begin 2020, heb ik de inleiding gebracht van een enorme verandering. Pluto is onze krachtige inner-rijke transformator. Saturnus laat zien in welke structuren we zijn vastgelopen, welke structuren er in onszelf ervoor gezorgd hebben in onszelf te zijn vastgelopen. We kunnen wel wijzen naar buiten, maar het belangrijkste werk is in onszelf.
Afbreken is een langzaam proces, en dat is goed. Want in het afbreken kun je onderzoeken wat je behoudt, wat je meeneemt en wat je achterlaat. Na het afbreken kunnen we langzaam doordacht vanuit onze drie-eenheid in onszelf opbouwen. Dat zijn de cyclische evolutionaire processen, die verbonden zijn met de natuurwetten.
Waar je ook bent, ben daar dan ook totaal.
Kies een rustig moment waarop je niet gestoord wordt. Neem pen en papier of een dagboekje om je ervaringen op te schrijven.
Ga ontspannen zitten, met een rechte rug en sluit je ogen.
Adem rustig diep in langs je neus en laat de zuurstof door je hele lichaam stromen. Vul jezelf als een ballon met lucht.
Adem dan uit, via je mond. Haal nog eens diep in en laat los.
Sluit je ogen en zie/voel een trap die naar de zolder leidt. Het kan een zolder zijn die je goed kent of een zolder die je je zelf verbeeldt.
Bovenaan de trap is een deur.
De sleutel van de deur hangt aan een touwtje om je nek.
Maak de deur met de sleutel open en ga naar binnen.
Aan een wand hangen planken. Op een van de planken staat een doos waar ‘overtuigingen’ op staat. Neem de doos van de plank en maak de doos open.
In de doos zitten jouw ‘overtuigingen’.
Steek je hand in de doos en pak er 1 overtuiging uit. Bekijk die overtuiging en voel in je hele wezen wat die overtuigingen met je doen. Neem rustig je tijd.
Als je die overtuiging voldoende hebt onderzocht, stel je jezelf de volgende vraag: ‘ Is deze overtuiging goed voor mijn allerhoogste goed en welzijn?’ Als je antwoordt bevestigend is, leg je je overtuiging terug in de doos.
Je neemt een andere overtuiging uit de doos en doe hetzelfde met deze overtuiging. Als je antwoord ontkennend is, deze draagt niet bij voor jouw allerhoogste goed en welzijn, onderzoek hoe jij die overtuiging kunt veranderen. Voel vooral wat dit met je doet. Een overtuigingen die al X tijd verinnerlijkt werd, is niet in een handomdraai te veranderen. Misschien komt je onzekerheid, je angst voor kritiek/afwijzing je vertellen dat het niet goed is voor anderen…laat alle stemmetjes die naar voren treden hun zegje doen. Keer terug naar je hart en voel wat wel bijdraagt aan jouw heelheid.
Herhaal je nieuwe overtuiging een paar keer en voel hoe zij je hart indaalt, in je bewustzijn. Geniet van deze nieuwe overtuiging en als je klaar bent, leg je nieuwe en verbeterde overtuiging in de doos. Zet de doos terug op de plank.
Doe de zolderdeur dicht en sluit hem af met je sleutel.
Loop de trap af en als je beneden bent, haal dan een paar keer diep in en uit.
Mocht je het gevoel hebben dat je overtuiging zit verzet en niet veranderd wil worden, herhaal dit ritueel dan op een ander moment.
Je kunt je ervaringen en overtuigingen die je in jouw ritueel uit de doos hebt gehad opschrijven. Naarmate dat je regelmatig de tijd neemt om met diepgewortelde overtuigingen, die je niet meer van dienst zijn in het manifesteren en creëren van een geheeld overvloedig leven, aan de slag te gaan, hoe fijner en lichthartiger jouw reis op aarde kan worden/zijn.
Niemand anders kan jou gelukkig maken, alleen jij bent aan zet en dat delen met iemand die het bodem-werk verricht, schept een verbinding vanuit balans en evenwicht, op een emotioneel volwassen uitgerijpte manier. Dat is eigenlijk een geheeld leven als aards-spiritueel-kosmisch mens. Ook dat gaat niet over ‘perfect’ willen/moeten zijn, maar perfect heel met zichzelf, verbonden.
Niet voor niets spreken we vaker over sparringpartnerschap, als evenknieën, complementair, inspirerend. En daarop komt dan vrij direct de vraag of dit dan wel liefde is.
Zo zie je maar hoeveel laagjes er af te pellen zijn, tenminste als we verder willen evolueren als een uitgerijpt volwassen mens, zodat de de dramadriehoek kunnen verlaten en ervaren dat waar angst is geen liefde kan zijn.
Mieke
