Categorie: blogs

Terwijl Mercurius door het nauwgezette rijk van Maagd glijdt, word je uitgenodigd om je te verdiepen in de onderstromen van je gedachten en de patronen te verfijnen die je dagelijks leven vormgeven. Deze transit nodigt je uit om een ​​mentaliteit van onderscheidingsvermogen te omarmen, moedigt je aan om de ruis te doorbreken en je te concentreren op de details die ertoe doen.

Het is een zachte uitnodiging om je communicatie helder te maken en je te richten op de nuances die je interacties kunnen verbeteren en je begrip kunnen verdiepen.

Stel je voor dat je een ambachtsman bent die je ideeën subtiel vormgeeft tot tastbare vormen – elk woord, een gebaar van intentie. Je vermogen om je visie te verwoorden kan alledaagse uitwisselingen transformeren tot momenten van diepe verbondenheid en inzicht.

In deze fase fluistert het archetype van de analist door je geest en begeleidt je om de chaos met een nauwgezette blik te confronteren. Terwijl je door de complexiteit van je dagelijkse routine navigeert, bedenk dan hoe de energie van Maagd je aanmoedigt om systemen te implementeren die orde in je leven scheppen.

Denk na over waar je je processen kunt stroomlijnen, of het nu gaat om je persoonlijke projecten of je relaties. De oproep tot actie is duidelijk: geef prioriteit aan wat echt bijdraagt ​​aan je groei en laat de afleidingen los die je energie wegzuigen.

Omarm de helende kracht van organisatie en helderheid; door je intenties af te stemmen op je daden, creëer je een vruchtbare bodem voor innovatie en doelgerichtheid om te floreren in jouw wereld.

Liefs Mieke

September draagt ​​het gevoel met zich mee dat je aan de rand van iets groots staat, waar zelfs één bewust gemaakte keuze het hele landschap kan veranderen. Met twee eclipsen die een poort openen, worden we naar binnen getrokken om oude verhalen los te laten en nieuwe te planten in echte aarde.

Er is hier een onderstroom, een stille maar onmiskenbare kracht die prioriteiten, dromen en gehechtheden herschikt. Dit is geen chaos op zichzelf. Het is een maand van verfijning en herinnering, van terugkeren naar wat essentieel is en loslaten wat je niet langer in stand houdt.

De uitnodiging is om verandering tegemoet te treden zonder die te forceren, om zowel getuige als deelnemer te zijn, en om helderheid te laten ontstaan ​​uit wat wegvalt.

Op 1 september zet Saturnus zijn retrograde voort door Vissen en nodigt je uit om de plekken te bezoeken waar je energie is opgelost in afleiding, verlangen of vermijding; dit nodigt ons uit om daar actief bewust stil bij te staan. Kijk met een milde, zachte blik, want dat is het meest uitdagende in een retrograde: acties, reacties vanuit een heel oud verinnerlijkt gedragspatroon ( oordelen, afstraffen/straffen….) onderzoeken en doorbreken naar een evenwichtige manier van denken, voelen en handelen.

Saturnus wil structuur, maar geen rigiditeit; hij wil toewijding zonder controle. Dit is een moment om even stil te staan ​​en te beseffen welke dromen losgeslagen aanvoelen en waar je vorm kunt geven zonder de stroom te verstikken met ‘moeten’.

Op 2 september komt Mercurius terug in Maagd, waardoor je waarneming wordt aangescherpt en je de draden van recente verwarring kunt ontwarren.

Er schuilen heel wat voordelen ( die je in het haastig doorjakkeren voorbijloopt) in het vertragen en het vinden van helderheid in de kleine details. Dit gaat niet om perfectie of zelfkritiek, maar om aandachtig luisteren naar wat er het meest toe doet. Neem de tijd om je woorden te verfijnen, plannen te vereenvoudigen en je dagelijkse ritmes opnieuw af te stemmen, zodat ze je voeden in plaats van uitputten.

Op 6 september begint Uranus retrograde, wat diepe onrust onder de oppervlakte aanwakkert. Oude gewoonten en waarden kunnen plotseling uit balans raken en het verlangen naar vrijheid wordt luider. Maar Uranus werkt van binnenuit. De revolutie begint hier stilletjes en hervormt je innerlijke wereld voordat deze zich in de buitenwereld manifesteert. Vertrouw op de veranderingen, ook al lijken ze nog niet logisch. Soms moet de grond open-breken voordat nieuwe wortels kunnen schieten.

Maanverduistering Vissen – 7 september

Deze eclips beweegt zich als een vloedgolf die al maandenlang stilletjes aan kracht wint en nu klaar is om de illusie onder je voeten vandaan te trekken.

Vissen vraagt ​​niet om controle – het vraagt ​​om overgave. Maar deze overgave is geen ineenstorting; het is loslaten, van vertrouwen dat wat je nu overlaat nooit bedoeld was om in gebalde vuisten te worden vastgehouden. Loslaten en onthechten vraagt om actief van alle mentale, emotionele verweven bedradingen verder los te weken. Weet dat giftige gedachten en daaraan verbonden emoties een nefaste werking hebben op het lichaam, het etherisch lichaam. We zeggen met veel overtuiging dat lichaam en geest één zijn, we zijn een w-hole-holistisch mens, echter als het erop aankomt vinden we vaak een excuus of uitleg om onder andere boos en verbitterd te blijven…

Oud verdriet, verouderde identiteiten, de subtiele manieren waarop je jezelf hebt verwaarloosd om anderen te plezieren – deze komen naar de oppervlakte en vragen erom gezien, gevoeld en opgelost te worden.

Emoties kunnen je overweldigen, grenzen kunnen vervagen en de wens om te ontsnappen kan je verleiden. Maar als je bij jezelf blijft, als je de pijn inademt in plaats van eraan te ontvluchten, zul je iets ont-dekken wat bijdraagt tot heling.

Dit is opruiming, opschoning en zelf-bevrijding. Laat het rommelig zijn. Laat het echt zijn. Laat het de delen van jezelf verzachten die te lang gepantserd zijn geweest.

Op 18 september verhuist Mercurius naar Weegschaal, wat ruimte creëert voor openhartige gesprekken, verzoeningen en nieuwe perspectieven. Na weken van innerlijke verfijning is er een verlangen om verbinding te maken en te begrijpen.

Harmonie ontstaat nu niet door conflicten te vermijden, maar door diep te luisteren en anderen openhartig te ontmoeten. Kies je woorden zorgvuldig, maar verberg je waarheid niet om de vrede te bewaren. Authentieke balans ontstaat wanneer eerlijkheid en empathie samenkomen.

Op 19 september komt Venus in Maagd, wat liefde, creativiteit en toewijding brengt. Dit is een uitnodiging om te vertragen en kwaliteit te verkiezen boven spektakel. Ware intimiteit leeft in de kleine gebaren en stille consistentie, niet in grootse prestaties. Er schuilt schoonheid in je eenvoudig en volledig te laten zien, door met zorg te zorgen voor wat je liefhebt in plaats van te proberen het te bewijzen.

Zonsverduistering in Maagd – 21 september

Waar Vissen oplost, bouwt Maagd op. Deze zonsverduistering brengt de reset.

Dit is het moment waarop structuur belangrijk is en kleine rituelen hun kracht herwinnen. De helderheid die hier ontstaat, voelt misschien in eerste instantie stil en bijna onopvallend aan. Maar verwar eenvoud niet met onbeduidendheid. Hier kies je wat je water en zuurstof geeft, wat je weghaalt en wat je dagelijks verzorgt, zelfs als niemand kijkt.

Als je hebt rondgedoold, is deze eclips de zachte hand die je terugbrengt naar een evenwichtig levensritme. Hij vraagt: waar ben je bereid je aan te wijden – niet alleen als het mooi is, maar ook als het saai, gebroken of onhandig is?

Liefs en heb een fijne nieuwe maand!

Mieke

Ik spreek wel eens mensen die verlangen naar het hogere, moeite hebben met het aardse. Vaak hebben ze een heel rijke innerlijke wereld, zijn afgestemd op subtiele energieën, zijn heel intuïtief, maar juist daardoor kan het fysieke leven, met zijn ritmes, grenzen en zwaartekracht als een enorme uitdaging voelen. Je kan dat ook fysiek waarnemen: lichte stappen alsof ze zweven over de grond, dromerige vluchtige blikken….

Wanneer iemand zegt spiritueel te zijn en niet thuis te horen op aarde, dan klinkt daar vaak een gevoel van vervreemding in door. Alsof de ziel zich herinnert aan een hogere sfeer, maar moeite heeft met de zwaarte, de chaos, of de pijn van het aardse bestaan.

Vanuit de antroposofie is dat herkenbaar. Steiner beschrijft dat de mens vanuit de geestelijke wereld neerdaalt en zich verbindt met een fysiek lichaam. Maar die verbinding — die incarnatie — is niet vanzelfsprekend. Ze vraagt om bewuste inspanning. En sommige zielen, vooral gevoelige of spirituele zielen, blijven deels ‘boven’ hangen. Zielen die wel fysiek geboren zijn, maar zich nog niet volledig hebben verbonden met hun lichaam. Alsof ze een paar centimeter boven de aarde zweven — fysiek aanwezig, maar innerlijk nog onderweg.

Hij zag incarnatie niet als een eenmalige gebeurtenis bij geboorte, maar als een proces waarbij de ziel zich geleidelijk verbindt met het fysieke lichaam. In sommige voordrachten zegt hij dat sommigen niet goed in hun lichaam zitten, ze zijn mentaal of spiritueel actief, maar missen ‘aarding’.

Steiner verbond zijn waarnemingen en inzichten aan opvoeding, karma, en zelfs aan de invloed van moderne technologie en materialisme, die mensen uit balans kunnen brengen.

Hoewel hij deze gedachte in meerdere voordrachten aanraakt, wordt ze vaak geciteerd uit voordrachten over gezondheid en opvoeding ( Steinerpedagogie), karma en reïncarnatie, waar hij uitlegt dat sommige zielen moeite hebben om volledig te incarneren door karmische omstandigheden, voordrachten over antroposofische geneeskunde, waarin hij spreekt over de relatie tussen lichaam, ziel en geest.

Dit kan zich uiten in concentratieproblemen, moeite met sociale interactie, of een gevoel van vervreemding, alsof ze kijken naar het leven vanop een afstand maar er niet volledig in participeren.

Het is juist de opgave van de spirituele mens om zijn innerlijke wijsheid te belichamen, zijn geestelijke impulsen in de wereld te brengen, zijn karma te doorleven op aarde ( niet te vermijden)

Het aardse leven is geen straf. De aarde is een plek waar de ziel leert, groeit, en haar unieke bijdrage levert. Wie zegt “ik hoor hier niet,” voelt misschien de pijn van incarnatie — maar mist dan ook de kracht van transformatie die juist in het fysieke leven mogelijk is.

In plaats van de aarde af te wijzen, nodigt de antroposofie uit tot liefdevolle incarnatie. Dat betekent: jezelf voeden, bewegen, ritme vinden, kunst beleven, in relatie gaan. Niet om je spiritualiteit te verliezen, maar om haar zichtbaar en werkzaam te maken.

Want pas wanneer de spirituele mens volledig incarneert, kan hij zijn licht laten schijnen — niet als vluchtige inspiratie, maar als daadkrachtige aanwezigheid.

Dit is geen oordeel, maar een observatie. Want in een wereld die steeds sneller draait, waarin prikkels ons overspoelen en technologie ons uit ons lijf trekt, is het geen wonder dat sommige zielen moeite hebben met landen.

Volledig incarneren betekent thuiskomen in jezelf. Het vraagt om een opvoeding die het etherlichaam voedt, via kunst en beweging, via stilte en aandacht. En soms vraagt het gewoon om geduld — want elke ziel heeft haar eigen tempo.

Rudolf Steiner zag dit als een noodzakelijke stap voor spirituele ontwikkeling: zonder gronding kan het hogere niet werkelijk doorwerken. En daar ben ik het helemaal mee eens.

Via Euritmie, wat letterlijk ‘goed ritme’ betekent, is een bewegingskunst die Steiner verder heeft ontwikkeld ( Marie Steiner was daarin zijn inspirator) samen met zijn vrouw Marie. In deze unieke bewegingsvorm brengt de innerlijke mens zich tot uitdrukking via het lichaam. Door gebaren die klanken, gevoelens en gedachten zichtbaar maken, leert de mens zich harmonisch te bewegen in de ruimte. Euritmie versterkt het etherlichaam en helpt de ziel om zich dieper te verankeren in het fysieke. Je kan euritmie zien als een brug tussen het geestelijke en het aardse. Op youtube kun je daar heel veel voorbeelden van vinden, van het alfabet, planeten, zonnetekens tot uitvoeringen van klassieke componisten…Heel heel mooi om te zien én zelf in beweging te komen.

Kunstzinnige therapievormen ( beeldhouwen, schilderen, boetseren, musiceren, …) zijn wegen tot incarnatie. Door met materialen te werken, ervaart de mens vorm en ritme, wat helpt om in het hier en nu te komen en de innerlijke wereld te belichamen, innerlijke oefeningen ( Steiner gaf ook meditatieve oefeningen ( o.a. zes houdingen van de ziel- denken, voelen en willen in balans brengen), spraakvorming als een manier om de adem, het woord en de wil te verbinden, door bewust te spreken, met ritme en klank wordt het denken geaard in het lichaam. Tuinieren, werken met de aarde, ritmes volgen van de seizoenen als een directe manier op het etherlichaam te voeden. Steiner zag landbouw als een spirituele daad: de mens werkt samen met de natuurwezens en leert zich af te stemmen op kosmische ritmes. Ritme en herhaling door vaste structuren, herhaling én rustmomenten helpen de ziel om zich veilig te voelen in het lichaam, vooral bij kinderen en gevoelige volwassenen is dit een belangrijke sleutel tot aarding.

Genegen groet

Mieke

Acrylpainting ©Mieke

Een ethische en spirituele blik op verlangen, loslaten en innerlijke groei

Je relatie is gestopt. Je ex heeft iemand ontmoet en lijkt door te gaan met zijn of haar leven. En jij? Jij zit met een wirwar aan gevoelens. Verdriet, verwarring, misschien zelfs jaloezie. Je zoekt antwoorden. Je vraagt je af: Is hij/zij echt gelukkig? Komt mijn ex terug? Blijft die nieuwe relatie duren? Wat heeft hij/zij meer dan ik? Ik begrijp het niet, want we waren zo gelukkig, we horen bij elkaar.

Je benadert vrienden, familie, hulpverleners, mediums. Je zoekt bevestiging, geruststelling, een sprankje hoop. En dat is zo menselijk. Maar het roept ook ethische vragen op. Want wat gebeurt er als we onszelf verliezen in het verhaal van de ander?

Wat wil je écht weten?

Vaak is de vraag “Is mijn ex nu écht gelukkig?” een vermomde roep om erkenning: Was ik belangrijk? Heb ik ertoe gedaan? Maar stel jezelf eens de vraag: Wat verandert er in mijn leven als ik weet dat mijn ex gelukkig is… of niet? Is het antwoord een brug naar heling, of een lus die je vasthoudt in het verleden? Vraag jezelf af waarom je dit wilt weten, is het liefde, controle, hoop, pijn? Wat wil je écht voelen en helen?

Respect voor de ander én jezelf

Wanneer je via mediums of anderen probeert te achterhalen wat er speelt in het leven van je ex, kom je op het terrein van ethiek. Iedere ziel heeft recht op privacy, op een eigen pad. En jij ook. Wat als je die energie zou gebruiken om jouw pad te verlichten in plaats van te willen weten en te willen controleren welke weg je ex volgt? Ook al is dit voor jou pijnlijk en verdrietig. Net als jij een autonoom wezen bent, is je ex dat ook. In feite kan niemand je voeden met hoopvolle verwachtingen, uitspraken als ‘ hij/zij komt terug’. Soms komen exen wel terug samen, als beiden elkaar terugvinden vanuit emotionele groei en volwassenheid, maar daar is geen exacte tijd op te voorspellen. Het leven vraagt je om door te gaan met jezelf, je hart niet op slot te zetten.

Mijn vraag is dan wat je nodig hebt om verder te gaan, het verlies te verwerken, je hart te helen, het verleden wat daar vaak mee verbonden is te transformeren, zeker als je merkt dat je na een jaar of zelfs meerdere jaren nog steeds hoopt op veranderingen. Je mag rouwen en dat voelt rauw, jij mag verlangen, en je mag ook groeien, want je bent Liefde, dat is jouw pure essentie.

Codependentie: Liefde of afhankelijkheid?

Vaak worden diepe patronen zichtbaar, als je het gevoel hebt dat je wereld helemaal stil lijkt te vallen. Dat niets er nog toe doet. Rouwverwerking bij leven doorloopt eveneens fasen van verwerking naar acceptatie. Aanvankelijk is dat zeker wel zo dat in het begin je leven op zijn kop staat, zeker als je niet hebt verwacht dat er een einde zou komen in je relatie. Begrijp en lees dit deel van mijn blog niet als een oordeel, maar een uitnodiging tot bewustwording. Ik heb daar al vaker over geschreven en weet hoe complex codependentie is. Maar je kunt wel groeien naar het creëren van gezonde relaties, op een afhankelijke onafhankelijke manier. Je moet dat ook wel willen, patronen vanuit het verleden (meestal wel) te doorbreken. Je moet daar, en daar is geen andere weg in, echt actief aan willen werken. Dus ben je daartoe bereid die eerste stap te zetten? Zeg je daar een ‘oké, ik pak dit aan, al weet ik nu nog niet of ik volhoud, of het me lukt’. Je staat er, als het om dieperliggende dynamieken en patronen gaat, niet alleen voor.

In zekere zin zijn we allemaal als mens op elkaar aangewezen, dat maakt ons juist heel menselijk, kunnen we ons inleven, voelen we ons empathisch en verbonden met elkaar. Echter kan daar ook een ‘schaduwkant’ zijn, die we niet zo makkelijk herkennen of erkenning geven.

Codependentie is een dynamiek waarin je je eigenwaarde, geluk of rust afhankelijk maakt van de ander. Je leeft als het ware via de emoties, keuzes en bevestiging van je partner. Na een breuk kan dat zich uiten in je eigen leven totaal on hold zetten, het obsessief/dwangmatig willen weten hoe het gaat met je ex, jezelf verliezen in fantasieën en hoop over het samenkomen, over verzoening, ook het idee dat je ex nog met je bezig zou zijn, en dat ook als een visioen aankijken. Het kan echt heel ver gaan.

Als hulpverlener is het mijn verantwoordelijkheid, dat is mijn deel van mijn werk, een cliënt vanuit oprechte empathie en begrip, te ondersteunen eerst het verdriet, de pijn, de boosheid en woede, het verlangen, de hoop en alles wat met rouw te maken heeft, te helpen verwerken. Ruimte geven om wat er leeft in iemand erkenning te geven, niet door mee te lijden, maar mee te leven. Verwerking is een cyclisch proces, dat verloopt niet rechtlijnig, maar met vallen en opstaan.

In dat proces worden meestal dieperliggende dynamieken ontdekt met name: ik heb geleerd dat liefde voorwaardelijk is, ik heb geleerd dat ik niet genoeg ben, ik heb geleerd mijn grenzen te overschrijden en ben een pleaser geworden, ik heb geleerd dat ik in elke relatie in de steek wordt gelaten als ik niet grenzen stel…je kunt zo diep gaan als je zelf wilt, als je zelf in elk moment kan aankijken, maar het is heel menselijk dat niemand vrij is van de vele inputs en overtuigingen.

Codependentie is geen zwakte, het is een heel oud patroon dat vraagt om op een liefdevolle manier ontmanteld te worden. Jij mag thuiskomen in jezelf, jij mag loslaten én onthechten van wat geen authentieke liefde is, maar dan mag je eerst, misschien voor de eerste keer ( hoe oud of jong je ook bent) de liefde in jezelf omarmen. Want die liefde begint in jou. De relatie die je hebt met jezelf. Als ik dan vraag: kun jij jezelf zien door de ogen van de ander, vanuit Liefde, onvoorwaardelijk, zou jij dan een relatie met jezelf aangaan, wetend dat je niet perfect hoeft te zijn? Wetend dat niemand perfect is, ook ik niet? Hoe zou dat voor je zijn, die Liefde vanuit wie jij bent, te ankeren in je basisbestaan?

Compassie en mededogen, vergeving ( doe je voor jezelf), acceptatie dat relaties komen en gaan, dat alles in het leven een diepgaande verandering ondergaat ( niet als een slachtoffer), de wet van de metabletica ( veranderingen zijn de enige constante) werkzaam is in het aardse leven, dat je natuurlijk verlangt naar een levenslange duurzame relatie, wie niet?, en dat je ook kunt aanvaarden dat waar twee mensen elkaar het beste hebben gegeven van en aan elkaar, dat ook kan stoppen. Waarom dan toch, waarom…op veel van die vragen is, als ik daar op een dieper spiritueel vlak naar kijk, geen rationele uitleg over te geven. Loslaten in liefde en uit liefde voor elkaar, elkaar het beste te gunnen, dankbaar voor de ervaringen, en dankbaar dat jij of je ex ruimte maakt voor iemand anders.

Dat lijkt mij de hoogste vorm van Liefde. We zijn nog steeds op weg ernaartoe….

Liefs Mieke

Relatietherapeute, gespecialiseerd in Hechting, Narcisme, Borderline, Codependentie, Systemisch opstellingswerk.

Een gevoelige Nieuwe Maan in Maagd op de 23e onthult routines die de komende maanden waarschijnlijk mis zullen gaan. Zelfs de best uitgewerkte plannen zijn kwetsbaar voor plotselinge, snelle veranderingen, waardoor het essentieel is om niet vast te houden aan de controle.
Maagd is immers een pietje precies als het om organisatie gaat. Maar als het meest veranderlijke aardeteken staat het ook bekend om ongeorganiseerde chaos. Veel Maagden kunnen verrassend verstrooid zijn, en met de Uranische invloed is het te verwachten dat dingen op hun kop kunnen staan.

Wat deze Nieuwe Maan nog unieker maakt, is de geboorte op nul graden Maagd. Het is een cruciale graad, die alle nieuwigheid en potentie vertegenwoordigt van welk teken het ook valt. Er is een lichte onderontwikkeling – het is rauw, fris en enorm nieuw. Het is ongevormde energie in zijn puurste vorm – een enorm krachtig symbool van een nieuw hoofdstuk. Het is dus niet alleen Nieuwe Maan – altijd symbool voor een frisse start – maar ook een Nieuwe Maan vol lenteachtige energieën.

Vasthouden aan wat bekend is, wat comfortabel is, wat vertrouwd is, is dus geen strategie die voor iedereen zal werken. Wanneer we afstand doen van tradities, van formules die eerder voor ons hebben gewerkt, leren we onszelf te bevrijden. Dit is geen gemakkelijke opgave. De verleiding om de gebaande paden te bewandelen die we zo goed kennen, is verleidelijk.

Bijvoorbeeld, met Maagd als teken van welzijn en gezondheid, is de drang om routines op te pakken die eerder voor ons hebben gewerkt: elke ochtend een glas citroenwater drinken, ‘s avonds een lange wandeling maken, de dag beginnen met dagboekschrijven. Hoewel deze ankers uitstekende ondersteuning bieden voor je levensstijl, en er geen reden is waarom we ze niet zouden implementeren, is het misschien tijd om iets totaal nieuws te proberen. Iets wat we nog nooit eerder hebben gedaan – misschien zelfs iets wat een beetje buiten de gebaande paden valt.

Het allerbelangrijkste is dat onze nieuwe gewoonten het vermogen moeten weerspiegelen om flexibel te zijn en dingen op te schudden. Want we zullen waarschijnlijk wankelen, afgeleid raken en zelfs onbetrouwbaar zijn tegenover onszelf.

Het creëren van flexibele routines is de sleutel.

Routines creëren die spannend en fris zijn, die nieuw en anders zijn, is hoe we onszelf niet teleurstellen.

Hetzelfde geldt voor het werk dat we doen – onze flow, onze administratie, onze vergaderingen, afspraken, hoe we onze dagelijkse bezigheden navigeren. Dit is hét moment om nieuwe mogelijkheden te verkennen, te solliciteren naar een nieuwe functie, de mogelijkheid te verkennen om te freelancen of meer vrijheid te creëren in onze dagelijkse routines.

De heerser van Maagd – Mercurius – staat in de zelfverzekerde Leeuw, wat benadrukt hoe belangrijk het is om onszelf op de eerste plaats te zetten en te geloven in onze vaardigheden – om vertrouwen te hebben in wat we doen, in ons creatieve vermogen en ons vermogen om te leiden.

De wereld ligt aan onze voeten, vol potentiële mogelijkheden. Laten we nu het ritme van onze eigen, unieke drum volgen. Vertrouwen op de Genezer in jezelf, je overgeven aan de prachtige chaos – zo komen we er getransformeerd, wijzer, vrijer en vol mogelijkheden uit.

Authentieke dienstbaarheid

Op 22 augustus begint het Maagdenseizoen, een tijd om terug te keren naar je lichaam, de aarde en de details van je leven. Na de gedurfde expressie van Leeuw brengt Maagd een stillere kracht. De energie verschuift van de schijnwerpers naar de praktijk, van prestatie naar precisie. Dit is waar dromen worden bewerkt en gevormd tot iets tastbaars. Je hoeft het niet allemaal uit te zoeken. Je hoeft alleen maar terug te keren naar de werkelijkheid. Inventariseer waar je energie naartoe gaat en of je routines weerspiegelen waar je echt om geeft. Het gaat erom iets solide op te bouwen, niet er alleen maar over te praten.

Het Maagdenseizoen nodigt je uit om ruimte te maken en te vereenvoudigen. Je wordt gevraagd te kijken naar wat er ruimte inneemt in je geest, je agenda en je lichaam.
Laat dit een tijd van opruimen zijn, niet op een harde manier, maar op een manier die ruimte maakt voor vrede. Zelfs subtiele veranderingen tellen mee. Je hoeft niet je hele leven om te gooien. Begin met één gewoonte, één denkpatroon. Laat helderheid komen door het aan te pakken. Kleine onderhoudsbeurten vormen de basis voor grote veranderingen.

Maagd is verbonden met het spijsverteringsstelsel, wat onder andere inhoudt hoe je informatie, gevoelens en ervaringen verwerkt. Als je je verstrooid of overweldigd voelt, is dat geen zwakte, maar feedback. Je systeem heeft misschien rust of meer structuur nodig. Bouw rituelen in die je zenuwstelsel ondersteunen. Drink meer water. Zet je telefoon eerder uit. Kies eten dat je helpt om je geaard te voelen. Creëer ruimte in je dag die niet vol zit met input. Zie dit seizoen als een kans om het ritme van je leven van binnenuit te resetten.

Waar je je bewust van moet zijn, is hoe Maagds gave van onderscheidingsvermogen de druk kan vergroten om alles goed te doen. Je merkt misschien een stemmetje in je op dat je altijd wijst op wat er mis is of wat er beter kan. Dat stemmetje denkt dat het helpt, maar vaak put het je meer uit dan het je stimuleert. Oefen met het omschakelen van perfectionisme naar participatie. Wacht niet tot je je klaar of perfect voelt. Begin waar je bent. Een rommelige start is nog steeds een begin. Je hoeft niet alles te repareren. Je hoeft alleen maar te blijven kiezen wat wel in lijn is.

23 augustus brengt een Nieuwe Maan in Maagd, een stille maar krachtige reset. Dit is niet het luidruchtige, flitsende nieuwe begin. Het is het begin dat wortel schiet in je routines. Het is de vroege ochtendbeslissing om voor jezelf te verschijnen, zelfs als niemand kijkt. Vraag jezelf af waar je je aan wilt committeren, niet voor een week, maar voor de lange termijn. Stel intenties die je welzijn ondersteunen, niet alleen je productiviteit. Discipline hoeft niet hard en rigide te zijn. Het kan een vorm van toewijding zijn. Als het zorgvuldig wordt gedaan, wordt het een belofte aan jezelf.

Naarmate het Maagdenseizoen vordert, is de vraag niet hoe je perfect kunt zijn. Het is hoe je eerlijk kunt zijn. Hoe zou het zijn om keuzes te maken die daadwerkelijk het leven ondersteunen dat je wilt? Welke structuren zouden je kunnen helpen je vrijer te voelen? Houd het simpel. Houd het standvastig. Laat dit het seizoen zijn waarin je je niet alleen inzet voor je doelen, maar ook voor jezelf. Je hoeft je niet te haasten. Je hoeft alleen maar met intentie door te gaan.

Harmonie begint bij onszelf en resoneert dan naar buiten toe naar anderen. Je bent in harmonie met jezelf als je jezelf voedt met liefde, respect en acceptatie, waarbij je altijd de volledige verantwoordelijkheid neemt voor je daden. Alleen dan kun je in harmonie zijn met anderen. Dit komt omdat liefde de centrale kracht is die het hele leven verbindt en je op één lijn brengt met gelijkgestemde anderen.

Je kunt niet in de vibratie van harmonie leven als je bang bent. Als je je klein, geïsoleerd en alleen voelt. Als je voelt dat het leven je overkomt in plaats van te erkennen dat je constant je realiteit aan het creëren bent.

Doe wat nodig is om jezelf weer in balans te brengen. Laat alle mensen, gedragingen of omstandigheden los die je op een of andere manier uit je midden trekken. Ook al ben je nog zo spiritueel, je bent vooral mens. Het idee dat je spiritueel zijnde altijd in balans zou moeten zijn, is een illusie.

Er is altijd beweging en groei in het leven en zoals je weet zijn processen wel eens intenser dan je had gehoopt. Je zult heel dankbaar zijn als het evenwicht is hersteld en je uit de achtbaan bent.

Als je ervan overtuigd bent, dat je onrecht wordt of werd aangedaan, weet dat recht op de een of andere manier wordt gediend en de harmonie wordt hersteld. Meestal niet op de manier zoals wij ons voorstellen.

Voor elke actie is er een gelijke en tegengestelde reactie. Dit is de derde wet van Newton, die ook heel sterk op karma lijkt. Wat we in de wereld zetten, krijgen we terug, in welke vorm dan ook. Misschien laat de reactie op zich wachten, maar die komt wel. De weegschaal moet in evenwicht zijn, dus we moeten ons zeer bewust zijn van hoe we ons gedragen en welke energie we in het universum steken.

De Wet van Harmonie gaat over het bereiken van je hoogste goed en het hoogste goed van het collectief. Het gaat er niet om jezelf boven andere mensen te stellen of van anderen te nemen om te krijgen wat je wilt, maar om gracieus, respectvol en bewust(er) door het leven te gaan, met liefde te leiden en je op één lijn te brengen met je hoogste potentieel.

Leef het doel van je ziel. Het gaat over authenticiteit en transparantie, onbevreesd de unieke versie van jezelf worden die je kunt zijn. Als we vanaf dit punt werken, is er niets te vrezen.

De eerste stap is om de volledige verantwoordelijkheid over jouw leven, wat je uitzendt, wat je denkt, voelt en hoe je handelt. Kijk wat je van buiten naar binnen haalt. Is het zinvol, is het voedend, draagt het bij tot harmonie et ectera…

Je trillingen verhogen is niets anders dan je bewustzijn expanderen naar bewust Zijn van alles wat er is, wat er speelt, én waar we toe uitgenodigd worden. Herinneren wie we werkelijk Zijn.

Liefs

Mieke

Uit mijn tweede boek ‘Ander-s Leven in een sterk veranderende tijd. Welkom Jij, Aquariusmens.’ uitgegeven bij Boekscout, 2021

Enkele jaartjes geleden kwam Julie Umpleby mijn weg, bij wie ik prachtige afstemmingen heb gevolgd. Je weet wel hoe het werkt, niets komt zomaar op je weg, niets is toeval, het is het in het moment ‘herkennen’ en het cadeau ‘ ontvangen en uitpakken ‘ met de grootste zorgzaamheid en respect.

Het voelde als kloppend om over het Diamanten bewustzijn te schrijven en hoe jij je kunt afstemmen op het Diamanten bewustzijn. Eigenlijk is alles aanwezig IN ons. Het leven zelf biedt ons ontelbare initiaties, in de diepte, in de breedte, in alle richtingen. We zijn Kosmische, Spirituele Aardse mensen, zonder uitzondering, laat ons vooral dat her-inneren, omarmen en belichamen.

Shine like a diamond, that’s what we are….ik denk wel dat zowat iedereen deze song kent. En het is dan ook nog eens oh zo waar, dat we schitterende diamanten Zijn, in onze essentie, in onze kern.

Ik deel heel graag voor vandaag, een manier om je af te stemmen op je innerlijke diamant, je diamanten bewustzijn.

Wil je er graag meer over lezen en hoe je je kunt verbinden, genoeg informatiebronnen te vinden, zo ook in mijn tweede boek.

Zorg voor een rustig plekje waar je je ongestoord kunt afstemmen op het diamanten bewustzijn in jezelf.

‘Ik stel me volledig open om nu het Diamanten Licht en Bewustzijn te ontvangen.’ Herhaal deze woorden terwijl je de vingertoppen van je rechterhand tegen de vingertoppen van je linkerhand drukt met de duimen tegen elkaar. Laat je handpalmen naar elkaar wijzen, maar elkaar niet raken, met je vingers naar de hemel gericht. Je zult een zachte verschuiving of opening ervaren die kan worden ervaren als een gevoel van vrede, een golf van licht of iets anders.

Til dan je handen in dezelfde positie boven je hoofd met gestrekte armen. Stel je voor dat het Diamanten Licht als een lichtstraal in je vingertoppen, je vingers en handpalmen stroomt. Stel je in de ruimte tussen je handpalmen een klein diamantvormig lichtbaken voor. Dit is de aanwezigheid van het Diamanten Licht.

Laat het diamantvormige baken zijn Licht in je hele wezen instromen en uitstralen. Alsof je het kostbaarste juweel vasthoudt.

Laat je handen zakken en plaats het Diamanten Licht op je derde oog. Adem het Licht in je derde oog.

Laat je handen zakken tot voor je hartchakra en adem het Licht in je hartchakra.

Laat je handen naar je bekken zakken en adem het Licht in je bekken, wortelchakra en aardesterchakra, onder je voeten.

Laat de diamantvorm van het Diamanten Licht uitbreiden zodat je hele wezen doordrenkt is met het Licht. Baad je helemaal in de energie. Laat illusies oplossen en laat een nieuw gevoel van helderheid en bewustZijn naar de oppervlakte dwarrelen.

Rust in de energie tot zolang het voor jou voelt.

Nadat je de afstemming met het Diamanten Licht en Bewustzijn hebt ervaren, kun je dagelijks de energie oproepen met de volgende bekrachtiging: ‘Ik stel mezelf volledig open om het Diamanten Licht en Bewustzijn NU te ontvangen, te belichamen en uit te drukken.’ Neem je tijd om Licht door je hele wezen te laten stromen. Ga dan rustig verder met je dag.

Wees je de komende periode bewust van nieuwe inzichten, meer duidelijkheid en de aanwezigheid van eerdere illusies die uitgeklaard en opgehelderd worden. Het stelt je in staat om de aanwezigheid van het Diamanten Licht en Bewustzijn in jezelf en jouw realiteit te herkennen. Neem je tijd om de verbinding met je helder waarnemen en de eenheid met Moeder Aarde te koesteren door tijd met haar door te brengen, hetzij in de natuur, hetzij binnen je meditatie. Merk op hoe de interactie en relatie met Moeder Aarde verschuift en verandert naar een hoger bewustZijn.

© Mieke- Afstemmen op het Diamanten Bewustzijn- Intermezzo.

Liefs Mieke

We staan zelden écht stil bij de dood. In onze drukke levens schuiven we haar vaak weg, alsof ze een verre horizon is die pas relevant wordt “later”. Maar in werkelijkheid is de dood geen tegenpool van het leven — ze is er voortdurend, als een stille metgezel. Elke ademhaling draagt het leven in zich, maar ook het besef dat het eindig is.

Toch voelt het ongemakkelijk om de dood aan te kijken. We omzeilen haar in gesprekken, verpakken haar in metaforen, of negeren haar simpelweg. Maar wie durft te luisteren naar haar fluistering, ontdekt dat ze niet alleen een einde is, maar ook een poort. Een overgang. Een transformatie.

Leven en dood zijn geen vijanden. Ze zijn partners in een groter ritme, een kosmische ademhaling. En misschien is het juist in het erkennen van de dood, dat het leven dieper gaat stromen.

Afscheid nemen is nooit eenvoudig. Het raakt aan iets dieps in ons: de drang om vast te houden, om te bewaren wat ons dierbaar is. Of het nu gaat om een geliefde, een levensfase, een plek of een droom — loslaten voelt als een kleine breuk in het hart.

Toch is afscheid ook een vorm van liefde. Het is erkennen dat iets waardevol was, zó waardevol dat het pijn doet om het te laten gaan. In die pijn schuilt een schoonheid: het toont hoe diep we verbonden waren.

Soms komt afscheid onverwacht, als een windvlaag die alles omver blaast. Soms groeit het langzaam, als een blad dat zich in de herfst losmaakt van de tak. Maar altijd vraagt het om moed. De moed om te rouwen, te herinneren, en uiteindelijk verder te gaan — met een zachtere blik en een voller hart.

Wanneer een mens sterft, lijkt het alsof hij verdwijnt uit onze zichtbare wereld. Maar volgens Rudolf Steiner, grondlegger van de antroposofie, begint dan juist een nieuw hoofdstuk in het bestaan van de ziel. In zijn voordrachten en geschriften, waaronder Hoe gestorvenen leven, beschrijft hij hoe de overledene niet ophoudt te zijn, maar zich beweegt in een andere dimensie van bewustzijn.

Heel veel jaren terug heb ik me verdiept in de werken van Elisabeth-Kübler Ross, dat was ook in de tijd dat ik op geriatrie werkte en regelmatig te maken had met het overlijden van mensen. Ik luisterde ook heel vaak naar hun dromen, ik nam hiervoor mijn tijd en deelde voorzichtig wat ze me vertelden. Dat werd wel eens verklaard op een andere manier, de invloed van medicijnen…echter kwamen mij hun dromen over een komend levenseinde wel als heel waarachtig over. Zelf had ik in mijn opleiding sociaal werk voor de optie rouwbegeleiding gekozen bij Manuel Keirse. En ik bleef me toch wel heel veel vragen stellen rond leven en dood. Dat ik daar in dat gebied vaker over nadacht, werd wel eens gezien als dat ik nogal ‘zwaar’ op de hand was. Opmerkelijk was het wel dat in mijn omgeving niet over de dood werd gepraat, daar was geen ruimte voor. Ik ben toch blijven lezen, blijven praten met mensen en regelmatig voorspellende dromen gehad.

Wanneer een mens sterft, is het alsof hij door een sluier stapt—een drempel tussen het fysieke bestaan en de geestelijke wereld. In de antroposofie wordt dit moment niet als een afsluiting ervaren, maar als een geboorte in een andere dimensie van zijn. De ziel, die haar aardse omhulsel aflegt, keert terug naar haar oorsprong, naar het rijk van de geest waar liefde, wijsheid en herinnering in zuivere vorm bestaan.

Het lijden dat voorafging aan het sterven wordt niet gezien als zinloos, maar als een zuiveringsproces. Door het lijden wordt de ziel losgeweekt van de materie, zodat zij lichter, doorzichtiger en ontvankelijker wordt voor de hogere werelden. Men zegt dan: hij is over het lijden gegaan—alsof het lijden een poort was, en de ziel nu vrij is om haar reis voort te zetten.

In deze visie leeft de overledene voort in een subtiele sfeer, waar hij nog verbonden blijft met de mensen die hem liefhebben. Gedachten, gebeden en herinneringen vormen bruggen tussen de werelden. En in dromen, intuïties of plotselinge inzichten kan zijn aanwezigheid nog voelbaar zijn.

De dood is geen verlies, maar een transformatie. Zoals een vlinder zich losmaakt van haar cocon, zo ontwaakt de ziel in een nieuwe staat van bewustzijn. En wie achterblijft, mag weten: liefde is sterker dan de dood, en de verbinding blijft bestaan—onzichtbaar, maar wezenlijk.

Na de dood verandert de manier waarop de ziel waarneemt. Ze ziet niet meer met fysieke ogen, maar ervaart beelden, morele krachten en innerlijke resonanties. De gestorvene kan de gedachten en gevoelens van de levenden waarnemen, vooral wanneer die met liefde en intentie worden gestuurd. Steiner noemt dit “innerlijk voorlezen”: een stille, meditatieve manier om contact te maken met hen die zijn overgegaan.

“De gestorvenen kunnen overzien wat het beste zou kunnen worden nagestreefd. We kunnen hen ook betrekken bij de vragen waar we mee leven.”

De ziel beweegt zich door planetaire sferen, elk met hun eigen kwaliteiten en uitdagingen. Wat de mens op aarde heeft ontwikkeld aan innerlijke kracht, liefde en bewustzijn, bepaalt hoe rijk en harmonieus deze reis verloopt. Het lijden dat voorafging aan het sterven wordt gezien als een zuiveringsproces, een voorbereiding op deze overgang.

“Op haar reis door de planetaire sferen na de dood doet de ziel zeer verschillende ervaringen op. De eigenschappen die op aarde zijn verworven, bepalen het karakter en de rijkdom van deze ervaringen.”

Verbinding blijft bestaan

De gestorvene leeft voort in een subtiele sfeer, en de band met geliefden op aarde blijft intact. In dromen, intuïties of plotselinge inzichten kan hun aanwezigheid voelbaar zijn. Steiner moedigt aan om deze verbinding bewust te onderhouden, bijvoorbeeld door rituelen, meditaties of het innerlijk delen van gedachten.

Volgens Steiner is het leven tussen dood en nieuwe geboorte een periode van reflectie, groei en voorbereiding. De ziel werkt samen met hogere geestelijke wezens om haar volgende incarnatie vorm te geven. Alles wat op aarde is beleefd, wordt doorzien en begrepen in een groter kosmisch perspectief.

“Wij komen tot de erkenning dat dit leven dat wij thans doormaken, afhankelijk is van vroegere aardelevens, waartussen andere levens waren, die zich tussen dood en nieuwe geboorte voltrokken in een geestelijke wereld.”

Rudolf Steiner heeft in zijn voordrachten en boeken diepgaand gesproken over hoe gestorvenen het leven na de dood ervaren. Zijn werk “Hoe gestorvenen leven” (vaak samengevat in voordrachten en teksten zoals Door de poort van de dood en De wereld van de gestorvenen) biedt een spiritueel en antroposofisch perspectief op dit mysterie.

• Volgens Steiner blijft het bewustzijn van de gestorvene actief, maar het verandert van aard. De ziel beweegt zich door planetaire sferen en ervaart deze werelden afhankelijk van haar innerlijke kwaliteiten en morele ontwikkeling op aarde. De overledene leeft in een sfeer van beelden en morele realiteiten. Gedachten en gevoelens van de levenden kunnen door hen worden waargenomen, vooral als deze met liefde worden gestuurd. Steiner benadrukt dat gestorvenen betrokken blijven bij het leven op aarde. Ze kunnen impulsen geven, inzichten schenken en zelfs helpen bij morele keuzes. Momenten van inslapen en ontwaken zijn volgens hem bijzonder geschikt om innerlijk contact te maken met overledenen. Voorlezen aan gestorvenen – letterlijk of innerlijk – is een manier om hen te voeden met gedachten en liefdevolle aandacht.

Transformatie en voorbereiding op een nieuw leven

De gestorvene neemt nieuwe krachten op voor een volgende incarnatie. Dit gebeurt in samenwerking met hogere geestelijke wezens. Er is een periode van reflectie waarin het afgelopen leven wordt doorzien en begrepen, vaak in samenwerking met de hiërarchieën van de geestelijke wereld.

Steiner benadrukt dat zuiver contact niet ontstaat door dwang of sensatiezucht, maar door innerlijke afstemming.

• Innerlijke stilte en rust: alleen in momenten van stilte, meditatie of diepe concentratie kan de ziel van de overledene zich kenbaar maken.
• Morele intentie: contact is zuiver wanneer het voortkomt uit liefde, respect en een verlangen om te dienen, niet uit nieuwsgierigheid of angst.
• Geen oproeping, maar openstelling: Steiner stelt dat we de gestorvene niet ‘oproepen’, maar ons innerlijk openstellen zodat zij zich kunnen tonen als zij dat willen.
• Verhoogde trilling: door positieve emoties, gezonde levensstijl en spirituele oefening verhoog je je energetische trilling, waardoor je ontvankelijker wordt voor subtiele signalen.
• Tekens en dromen: zuiver contact kan zich uiten in visitatiedromen, intuïtieve ingevingen, of subtiele tekens zoals geur, geluid of een plotseling gevoel van aanwezigheid.

Steiner moedigt aan om innerlijk met de gestorvene te spreken, bijvoorbeeld door gedachten te delen, rituelen te doen of hen te betrekken bij levensvragen. Dit noemt hij “innerlijk voorlezen”. De gestorvene ontvangt deze gedachten als geestelijk voedsel en kan zelfs helpen bij het vinden van richting in het leven.

“Wanneer wij in stilte een gedachte opbouwen, is dat voor de gestorvene als een lichtende kracht.”

De ziel wordt minder persoonlijk en meer universeel, in de eerste periode na de dood is de gestorvene nog sterk verbonden met het aardse leven. Later wordt de ziel meer gericht op kosmische en morele werkelijkheden. Contact wordt subtieler, in plaats van directe boodschappen of beelden, kan de verbinding zich uiten via intuïtie, morele inzichten of innerlijke leiding. De levenden moeten zich afstemmen, het vraagt van ons een verfijning van onze innerlijke houding, zodat we de subtiele aanwezigheid kunnen waarnemen.

“De gestorvene leeft voort in een sfeer van morele krachten. Wat wij in stilte denken, kan voor hem een lichtende werkelijkheid zijn.” — Rudolf Steiner

In een tijd waarin spirituele communicatie steeds populairder wordt, biedt Rudolf Steiner een diepzinnige en genuanceerde kijk op mediumschap. In zijn voordrachten over de geestelijke wereld en het leven na de dood, waarschuwt hij voor verwarring tussen zuivere waarneming en sensatiezucht.

Steiner erkent dat sommige mensen een natuurlijke aanleg hebben om geestelijke indrukken te ontvangen. Maar hij maakt onderscheid tussen zuivere geestelijke waarneming( ontstaat door innerlijke scholing, morele ontwikkeling en meditatie. Het is bewust, beheerst en gericht op waarheid) en ongecontroleerd mediumschap, waarbij de persoon passief wordt en zich openstelt voor invloeden zonder onderscheidingsvermogen. Dit kan leiden tot misleiding of energetische verstoringen. Steiner waarschuwt dat het oproepen van overledenen zonder innerlijke voorbereiding of morele intentie kan leiden tot verwarring, contact te leggen met lagere astrale krachten in plaats van zuivere zielen, afhankelijkheid van boodschappen van buitenaf, in plaats van innerlijke ontwikkeling. Hij noemt dit een vorm van sensatiezucht: het verlangen naar spectaculaire ervaringen zonder innerlijke verdieping.

“Het is niet juist om zich passief open te stellen voor elke geestelijke indruk. Ware waarneming vraagt innerlijke kracht en morele zuiverheid.” — Rudolf Steiner

Steiner was kritisch over het idee dat overledenen voortdurend beschikbaar zouden zijn voor contact. Hij vond het onjuist om te denken dat zij als het ware “wachten” op ons initiatief. Zielen hebben hun eigen weg te gaan, ze zijn actief bezig met hun geestelijke ontwikkeling en kunnen niet zomaar worden opgeroepen. Sensatiezucht verstoort de zuiverheid:, contact zoeken uit nieuwsgierigheid, angst of emotionele afhankelijkheid leidt tot verwarring en kan zelfs schadelijk zijn. Respect voor de geestelijke wereld, Steiner pleitte voor een houding van eerbied, waarbij we niet eisen, maar uitnodigen — en alleen als het werkelijk nodig is.

“Het is niet juist te denken dat de gestorvene als een dienaar klaarstaat om onze vragen te beantwoorden. Wij moeten ons afstemmen, niet afdwingen.”

In plaats van mediumschap als een gave van buitenaf te zien, nodigt Steiner uit tot een innerlijk pad van bewustwording. Hij noemt dit “geesteswetenschappelijke scholing”: een proces van meditatie, morele zuivering en innerlijke discipline, waardoor de mens zelf tot waarnemer wordt — niet als medium, maar als bewust geestelijk wezen.

De geestelijke wereld vraagt om stilte, liefde en geduld. Contact met overledenen is geen dagelijks gesprek, maar een heilige ontmoeting die ontstaat wanneer de ziel rijp is — aan beide kanten.

Aanbevolen lectuur

• Door de poort van de dood – teksten en meditaties (ISBN 9060383486): bevat spreuken en meditatieve teksten voor contact met gestorvenen.
• De wereld van de gestorvenen (GA 141): bundelt voordrachten over het leven na de dood en de verbinding tussen levenden en gestorvenen.
• Met de doden leven van Arie Boogert: een eigentijdse en warme benadering van het thema, uitgegeven door Christofoor

Hechtingsstijlen in relaties: waarom we verbinden, botsen of vermijden

Wat zijn hechtingsstijlen?

Hechtingsstijlen zijn emotionele strategieën die we ontwikkelen om met nabijheid, intimiteit en afwijzing om te gaan. Ze ontstaan in de kindertijd en beïnvloeden hoe we ons gedragen in volwassen relaties. De vier belangrijkste stijlen zijn:

Veilig: Je voelt je comfortabel met nabijheid en autonomie.

Angstig: Je zoekt bevestiging en bent bang om verlaten te worden.

Vermijdend: Je houdt afstand en vermijdt kwetsbaarheid.

Gedesorganiseerd: Je verlangt naar liefde, maar bent er ook bang voor.

Onze hechtingsstijl is als een emotionele kompas: het stuurt hoe we ons gedragen in relaties, hoe we reageren op intimiteit, en hoe we omgaan met conflicten. Wat ooit begon in de wieg, speelt zich later af in de slaapkamer, de keuken en de gesprekken met onze partner. Begrijpen hoe hechtingsstijlen werken in relaties kan het verschil maken tussen herhaling van oude patronen en echte verbinding.

Hoe hechtingsstijlen zich uiten in relaties

1. Veilige hechting

• Kenmerken in relaties:
  • Comfort met nabijheid én autonomie.
  • Open communicatie, emotionele beschikbaarheid.
  • Conflict wordt niet vermeden, maar constructief aangepakt.
• Relatiedynamiek:
  • Partners voelen zich gehoord en gesteund.
  • Er is ruimte voor groei, kwetsbaarheid en herstel na ruzie.

2. Angstige hechting

• Kenmerken in relaties:
  • Sterke behoefte aan bevestiging en nabijheid.
  • Angst voor verlating, snel onzeker bij afstand.
  • Overanalyseren van gedrag van de partner.
• Relatiedynamiek:
  • Kan leiden tot claimend gedrag of emotionele uitbarstingen.
  • Partner met vermijdende stijl voelt zich vaak overweldigd.
  • De angstige partner voelt zich snel afgewezen, wat leidt tot escalatie.

3. Vermijdende hechting

• Kenmerken in relaties:
  • Moeite met emotionele intimiteit.
  • Neiging om gevoelens te rationaliseren of te negeren.
  • Sterke behoefte aan onafhankelijkheid.
• Relatiedynamiek:
  • Kan leiden tot emotionele afstand en frustratie bij de partner.
  • Vermijdende partners trekken zich terug bij conflicten.
  • Vaak botsingen met angstige partners die juist nabijheid zoeken.

4. Gedesorganiseerde hechting

• Kenmerken in relaties:
  • Innerlijke strijd tussen verlangen naar liefde en angst voor afwijzing.
  • Impulsief gedrag, wisselende emoties.
  • Vaak ontstaan uit trauma of onveilige jeugd.
• Relatiedynamiek:
  • Relaties zijn intens, maar instabiel.
  • Partners voelen zich vaak machteloos of verward.
  • Er is behoefte aan heling en therapeutische ondersteuning.

Waarom botsen we?

Zoals relatietherapeut Bregje Jonkhart uitlegt, botsen partners vaak omdat hun hechtingsstijlen elkaar onbewust triggeren. Een angstige partner zoekt nabijheid, terwijl een vermijdende partner juist afstand neemt. Dit versterkt elkaars onzekerheden en leidt tot een vicieuze cirkel van aantrekken en afstoten.

Hoe kun je samen groeien?

• Zelfinzicht: Leer je eigen hechtingsstijl kennen. Wat zijn jouw triggers? Hoe reageer je op afstand of conflict?
• Communicatie: Praat open over je behoeften en angsten. Gebruik “ik”-boodschappen in plaats van verwijten.
• Veiligheid creëren: Bouw aan een relatie waarin kwetsbaarheid welkom is. Geef ruimte én nabijheid.
• Therapie: Relatietherapie of individuele begeleiding kan helpen patronen te doorbreken en nieuwe verbinding te creëren.
• Boekentip: Hecht niet van Martin Appelo

In zijn boek Hecht niet – Verbeter je relaties als hechten echt niet lukt stelt psycholoog Martin Appelo dat sommige mensen een hechtingshandicap hebben: ze willen wel verbinden, maar het lukt hen niet. Hij pleit voor (h)erkenning van deze beperking en biedt praktische handvatten om ermee om te gaan—zowel voor de persoon zelf als voor de partner en hulpverlener.

Appelo’s benadering is helder en confronterend: niet iedereen kan leren hechten, maar iedereen kan verantwoordelijkheid nemen voor zijn gedrag. Zijn methode focust op het sturen van gedachten en het ontwikkelen van realistische verwachtingen in

Hechtingshandicap: als verbinden écht niet lukt

In zijn confronterende boek Hecht niet – Verbeter je relaties als hechten echt niet lukt stelt psycholoog en gedragstherapeut Martin Appelo dat sommige mensen een hechtingshandicap hebben. Dit betekent dat ze, ondanks goede intenties en talloze pogingen, niet in staat zijn om duurzame emotionele verbindingen aan te gaan.

Wat is een hechtingshandicap?

Appelo beschrijft mensen die steeds weer relaties aangaan, maar ze niet kunnen volhouden, diep verlangen naar liefde, maar zich niet kunnen hechten, zichzelf en hun partner uitputten in een cyclus van hoop en teleurstelling.

Volgens Appelo is dit geen kwestie van onwil, maar van onvermogen. Hij pleit voor het (h)erkennen van deze beperking, zodat mensen verantwoordelijkheid kunnen nemen voor hun gedrag en verwachtingen kunnen bijstellen.

Zijn aanpak: realisme en gedragssturing

In plaats van te blijven zoeken naar “genezing” via therapie of romantische redding, stelt Appelo een nuchtere benadering voor:

• Accepteer dat je niet kunt hechten.
• Stuur je gedrag en gedachten bewust.
• Communiceer eerlijk met je partner over je beperkingen.
• Creëer relaties die passen bij jouw mogelijkheden, zonder valse hoop.