Op een dag als vandaag is er een uitnodigende boodschap: er is slechts één bekrachtiging waarover we ons buigen, voor vandaag en elke dag van het aardse Leven.
“De mystiek van goddelijke liefde”
Marguerite Porete is de essentie van goddelijke liefde en de waarheid dat alles wat we zijn liefde is. Marguerite was een Franse begijn geboren in het midden van de 13e eeuw. De begijnenbeweging was een spirituele opleving onder vrouwen in de late middeleeuwen die de nadruk legde op en navolging van het leven van Christus. Deze begijnen, of heilige vrouwen, leefden samen in semi-monastieke gemeenschappen. Ze waren geen nonnen; ze legden geen formele geloften af met een gedeelde spirituele intentie.
Marguerite schreef een spiritueel meesterwerk getiteld ‘The Mirror Of Simple Souls’. Het onthult het spirituele proces dat ze doormaakte om getransformeerd te worden door goddelijke liefde; ‘Ik ben God, zegt Liefde, want Liefde is God en God is Liefde, en deze Ziel is God door de voorwaarde van Liefde.’
Tegen 1306 beschouwde de bisschop van Cambrai haar werk als ketters en veroordeelde hij het tot verbranding in aanwezigheid van Porete. Toch bleef het gedurende de middeleeuwen op grote schaal circuleren; en in sommige kerkelijke centra werd het omarmd als een bijna canoniek stuk theologie. Porete kreeg de opdracht haar boek niet meer te verspreiden en haar ideeën over God als liefde te herroepen. Maar ze weigerde.
Marguerite werd gearresteerd als een recidiverende ketter en een vrije geest, waaronder de overtuiging dat mensen eenheid met het goddelijke konden bereiken. De katholieke kerk voerde een ongekend proces uit om over haar lot te beslissen. Net als Jeanne d’Arc is een groot deel van haar leven vastgelegd vanwege de transcripties van haar langdurige proces. Ze handhaafde haar waarheid dat de ziel geen andere wil heeft dan die van God, en dat wanneer de ziel verenigd is met Gods liefde, deze staat van eenheid ervoor zorgt dat de ziel de tegenstellingen van deze wereld overstijgt. Ze suggereerde dat we door goddelijke liefde kunnen worden getransformeerd in liefde zelf, die niet gescheiden is van God. En dat er uiteindelijk geen externe bron nodig is bij deze transformatie. Het is tussen de ziel en God alleen.
Marguerite werd in 1310 op de brandstapel verbrand. ‘De Mirror of Simple Souls’ bleef aan populariteit winnen, maar werd als anonieme tekst verspreid tot 1946, toen Romana Guarnieri Latijnse manuscripten van de Mirror in het Vaticaan identificeerde. De naam van Marguerite keerde terug naar de tekst toen deze voor het eerst werd gepubliceerd in 1965.”
“Er is niets krachtiger dan te onthouden dat we liefde zijn. En er is niets en niemand buiten ons die nodig is om dit te realiseren. Het is tussen onze ervaring van het goddelijke en onze eigen ziel. We kunnen loslaten wat we denken te moeten bewijzen of wie we denken te moeten zijn om liefde te ontvangen, omdat we ons herinneren dat we liefde zijn. Dan kunnen we in die waarheid staan, zelfs door vlammen heen.
Marguerite is een moedige waarheidsverteller. En de waarheid van haar ervaring is dat alleen liefde ons kan bevrijden. Niet de liefde die een ander ons zou kunnen geven, niet de liefde van familie of vrienden. Dit alles is krachtig en veelbetekenend. Maar de ware bron van liefde voor ons ligt in het feit dat we een ziel zijn, en dat de ziel in eenheid is met het goddelijke.
Ze herinnert ons eraan wanneer we zijn vergeten dat liefde de essentie is van wie we zijn. En die ware liefde zit van binnen. Marguerite zegt: ‘Liefde heeft geen begin, geen einde en geen limiet, en ik ben niets anders dan liefde.’ Dit is een tijd om deze waarheid vollediger te erkennen en te kennen. Het is de meest diepgaande en radicale daad die we ooit kunnen stellen: de liefde kennen die we al zijn.”
“Hoe kan ik de liefde die ik ben dieper voelen?”
Bekrachtiging “Liefde is goddelijk en ik ben niets anders dan Liefde.”
