Wie je vandaag bent – je sterke punten, problemen, niveau van zelfrespect, gewoonten – is voor een groot deel een product van je ontwikkeling. Op elke leeftijd, van geboorte tot peuter tot kind tot adolescent, kreeg je te maken met bepaalde typische uitdagingen. Als je verzorgers je op een natuurlijke manier hebben opgevoed, zodat je elke fase gezond kunt doorlopen en de vaardigheden onder de knie kunt krijgen die nodig zijn om vooruitgang te boeken, ben je hoogstwaarschijnlijk een evenwichtig, zelfverzekerd persoon geworden met een sterk gevoel van jezelf. In elke fase zijn er echter talloze trauma’s, groot en klein, die kunnen optreden en je ervan weerhouden de problemen van die fase op te lossen. Bijvoorbeeld: Als je als volwassene last hebt van:
- Een onverklaarbare behoefte aan aandacht, genegenheid, gezelschap, geruststelling en betrokkenheid.
- Een behoefte aan veiligheid en acceptatie, hetzij van een partner, beste vriend of een groep vrienden.
- Niet in staat zijn om duurzame relaties aan te gaan.
- Gevoelens of overtuigingen dat je niet beminnelijk bent of het waard bent om bemind te worden.
Dit kan voortkomen uit:
- Gebrek aan aandacht, genegenheid, aanmoediging en steun.
- Een andere broer of zus die de voorkeur lijkt te hebben boven jou.
- Ruzie tussen de ouders
- Scheiding van de ouders
- Erachter komen dat je geadopteerd bent.
- Opgegroeid in pleeggezinnen.
- Emotionele verwaarlozing, d.w.z. niet gekoesterd, aangemoedigd of ondersteund worden
– - Met opzet uitgescholden of verbaal beledigd worden
- Denigreren van je persoonlijkheid, vernedering, vernietiging van persoonlijke spullen, overmatige eisen, parentificatie
– - Auto-ongelukken of andere spontane traumatische gebeurtenissen
Er zijn nog veel meer voorbeelden van jeugdtrauma’s, maar ik wilde je er een paar geven om je een idee te geven van waar het bij innerlijk kindwerk om gaat. Het is ook belangrijk om te onthouden dat onze ouders niet de enigen waren die verantwoordelijk waren voor het veroorzaken van jeugdtrauma – onze grootouders, broers, zussen, uitgebreide familieleden, familievrienden en jeugdvrienden hebben mogelijk ook een rol gespeeld.
Onopgeloste problemen blijven ons ons hele leven bij en komen tot uiting in onze relaties met onszelf en anderen. Als je een patroon van ongezonde relaties, een laag zelfbeeld, verslavingen of andere problemen hebt, ervaar je misschien de resultaten van onopgeloste problemen uit deze kinder- en adolescentiestadia en kun je misschien profiteren van het overwinnen van trauma.
Het innerlijke kind is het creatieve, spontane, liefdevolle, vertrouwende, zelfverzekerde en spirituele deel van ons dat misschien eerder in het leven is verdwaald of geleerd zich te verbergen vanwege gevoelens van angst en schaamte die voortkomen uit ervaringen van trauma en verraad. Dit kan te wijten zijn aan misbruik, mishandeling, verkeerde afstemming of onbegrip in de kindertijd. Het is zeldzaam dat een kind de hele tijd volwassenen om zich heen heeft die volledig aanwezig kunnen zijn bij zijn of haar levendigheid. Als volwassenen kunnen we terugkeren naar herinneringen uit onze kindertijd en dat verloren of verborgen deel van ons ‘terughalen’ en helen om creativiteit, spontaniteit, liefde, vertrouwen, vertrouwen en diepe spiritualiteit volledig terug in ons leven te brengen.
Innerlijk Kind therapie is een diepe en diepgaande psychotherapeutische helende ervaring. Het gaat naar de bron van het probleem en doorbreekt veel van het intellectuele gebabbel dat ons ervan weerhoudt onze dromen waar te maken. We verbinden en helen het innerlijke kind om heel te worden en ons vreugdevol en liefdevol te voelen. Het kan worden gedaan door een combinatie van traditionele gesprekstherapie, geleide meditatie, hartgerichte hypnotherapie en ademwerk. Het heeft zijn wortels in de Jungiaanse therapie en in het herstel van verslavingen, maar is nuttig voor veel problemen.
Ik volg onder meer een methode die een dominant/niet-dominant schrijf- en tekenproces voorstaat. Het stelt dat we door het gebruik van de niet-dominante hand toegang krijgen tot de functies van de rechter hersenhelft, die onder andere de emotionele expressie en intuïtie beheersen. Het maakt het ook mogelijk om de diepere niveaus van instinct en emotioneel geheugen aan te boren. Door met de niet-dominante hand te schrijven of te tekenen, komen we in een kinderlijke staat. Dit is precies het gebied dat is onderworpen aan en is afgesloten van ons bewustzijn terwijl de verwachtingen en verplichtingen van de analytische linkerhersenhelft het overnemen en het innerlijke kind (het pure, ongerepte deel van ons) ondergronds drijven. Een volgende stap in de techniek na toegang tot het innerlijke kind is om vragen te stellen met de dominante hand en te antwoorden met de niet-dominante.
Om toegang te krijgen tot het innerlijke kind, vraag ik cliënten om zich een mooie plek voor te stellen, hun innerlijke kind daar te plaatsen en dit vervolgens met de niet-dominante hand te tekenen. Als ze vervolgens in woorden beschrijven hoe het innerlijke kind zich voelt, voelen velen een uitbarsting van emotie, sommige extreme uitbarstingen als ze meer zorgeloze tijden herbeleven en beseffen ze hoe ze zichzelf hebben afgesloten van hun ware zelf. Hoe ze de maatschappij, het onderwijs, de opvoeding en hun eigen verwachtingen hebben toegelaten om hen op een destructief pad te brengen.
Het vergt wat intensieve inspanning om cliënten te helpen verkeerde overtuigingen en zelfvernietigend gedrag los te laten, maar het is mogelijk, en cliënten melden na een langdurige depressie en angst, evenals lichamelijke symptomen het verdwijnen ervan, nadat ze het werk hebben gedaan. Als we verkeerde overtuigingen over onszelf loslaten, kunnen we van onszelf gaan houden, en vooral van het naïeve en vertrouwende deel van ons dat eens gekwetst en gewond was.
Enkele wegwijzers hoe je met je innerlijke kind kunt werken
Eén ding: leren werken met je innerlijke kind gaat niet over opnieuw kinderachtig worden, het gaat om opnieuw contact maken met je innerlijke kind. Met andere woorden, er is een groot verschil tussen kinderachtig en kinderlijk zijn.
Kinderachtig zijn kan worden gezien als onvolwassen of naïef gedrag. Aan de andere kant kinderlijk zijn kan worden gezien als een staat van zuiverheid en onschuld. We hebben allemaal het vermogen om onze oorspronkelijke onschuld te ervaren; die periode in ons leven waarin we de wereld met openheid en verwondering zagen.
Om de schuld, schaamte, angst, haat, zelfhaat en woede die we in ons dragen weg te nemen, moeten we het kind in ons helen. Om dit te doen, moeten we het vertrouwen van ons innerlijke kind verdienen door liefde en zelfverzorging.
Hier zijn 5 van de krachtigste manieren om opnieuw contact en verbinding te maken met je innerlijk kind:
- Praat met je innerlijke kind . Erken je innerlijke kind en laat haar weten dat je er voor haar bent. Behandel haar met vriendelijkheid en respect. Sommige zelfverzorgende dingen die je tegen je innerlijke kind zou kunnen zeggen, zijn bijvoorbeeld:
Ik houd van je.
Ik ben hier voor jou.
Mijn excuses.
Dank je.
Ik vergeef je.
Maak er een gewoonte van om met je innerlijke kind te praten. Je kunt ook communiceren door middel van dagboekwerk door je innerlijke kind een vraag te stellen en vervolgens het antwoord op te schrijven.
2. Spiegeltechniek De techniek van spiegelkijken, ook wel spiegelwerk genoemd, is een eenvoudige maar krachtige manier om opnieuw contact te maken met je innerlijke kind. Dit is een fantastisch genezingspad om naast het vorige punt te nemen (of tegen je innerlijke kind te praten), omdat het je in staat stelt je hart op een extreem directe manier te openen.
Om deze praktijk te proberen, moet u ervoor zorgen dat u enige privacy heeft. Je hebt een redelijk neutrale gemoedstoestand nodig (d.w.z. probeer dit niet als je depressief of gestrest bent). Zoek een spiegel, leg een zachte hand op je hart en kijk zachtjes naar jezelf. Doe dit minimaal vijf minuten.
Je zult merken dat in eerste instantie gedachten en zelfs onverwachte emoties naar boven komen. Laat ze gewoon passeren. Hecht je niet aan hen. Zie ze als wolken in de lucht. En onthoud dat het oké is om jezelf vast te houden, vooral als er gevoelens van verdriet naar boven komen. Als je je er klaar voor voelt, roep dan je innerlijke kind aan. U kunt dit doen door hardop of zachtjes in uw hersenen te spreken.
Zodra je de aanwezigheid van je innerlijke kind in je ogen voelt opkomen, zeg dan iets aardigs en liefdevols tegen dit kwetsbare deel van jou. Je zou bijvoorbeeld kunnen zeggen: “Ik zie je”, “Ik ben zo trots op je”, “Ik denk dat je dapper en sterk bent”, of wat je ook aanspreekt. Merk op welke gevoelens er in je opkomen. Beschouw dit vooral als een belangrijke kans om zelfliefde en mededogen te oefenen – vooral als er moeilijke of intense gevoelens opkomen.
Om deze oefening af te maken, geef jezelf een knuffel en laat je innerlijke kind iets anders weten over je hart en geest. Journal over je ervaring.
- Kijk naar foto’s van jezelf als kind . Blader door oude fotoalbums en herontdek hoe je jongere zelf eruit zag. Laat dat beeld totaal in je brein opnemen, want het zal je goed van pas komen tijdens de rest van je innerlijke kindwerk. Misschien vind je het zelfs leuk om foto’s van jezelf naast je nachtkastje, in je portemonnee of rond het huis te plaatsen, gewoon om jezelf te herinneren aan de aanwezigheid van je innerlijke kind.
- Maak opnieuw wat je als kind graag deed .Ga zitten en denk na over wat je als kind graag deed. Misschien vond je het leuk om in bomen te klimmen, met blokken te spelen, knuffelberen te knuffelen of warme pap te eten. Maak tijd vrij om elke activiteit op te nemen die je als kind graag deed in je huidige leven. Door innerlijk kindwerk vertellen mensen me dat ze contact hebben gemaakt met kanten van zichzelf waarvan ze als volwassene niet eens wisten dat ze bestonden. Deze ontdekking is echt leven- veranderend. Het is belangrijk dat je een gewoonte maakt van deze “speeltijd” en elke gêne of dwaasheid die je ervoor voelt, onderzoekt. Het is volkomen normaal om je in het begin een beetje dwaas te voelen, maar het is belangrijk om open te staan.
- Een van de krachtigste manieren om opnieuw contact te maken met je innerlijke kind om jeugdtrauma’s te helen, is door een innerlijke reis te maken.
Voor beginners raad ik twee soorten innerlijke reizen aan: die worden gedaan door meditatie en die worden gedaan door middel van visualisatie.
Om deze innerlijke reizen te maken, is het belangrijk dat je eerst het vertrouwen van je innerlijke kind wint door de voorgaande activiteiten. Als je eenmaal een sterke band met je innerlijke kind hebt ontwikkeld, kun je haar vragen om te onthullen welke eerdere levensomstandigheden het trauma hebben veroorzaakt waar je vandaag mee worstelt.
Hoe verloopt een mediatiereis naar je innerlijk kind?
Verbinding maken met je innerlijke kind door middel van meditatie is een passief proces: haal diep adem, ontspan, sta jezelf toe om getuige te zijn van je gedachten en stel je vraag. Je zou bijvoorbeeld willen vragen: ‘Lief innerlijk kind, wanneer was de eerste keer dat ik in mijn leven een trauma meemaakte?’
Sta jezelf toe om getuige te zijn van de gedachten die in je geest opkomen en vallen. Je innerlijke kind kan al dan niet besluiten om het antwoord aan jou te onthullen. Heb geduld met jezelf, liefdevol en accepteer wat er zich uitvouwt. Als je innerlijke kind het antwoord niet wil onthullen, omarm dat dan. Het is belangrijk dat je innerlijke kind zich veilig, zeker en klaar voelt.
Misschien wil je je vraag zo nu en dan herhalen als er niets belangrijks in je opkomt. Dit proces kan een paar minuten tot een uur of langer duren.
Tips – Om de meditatie-reis van het innerlijke kind te ondernemen , is het handig enige ervaring op te doen met ontspannen, ademen, indalen naar je hart. Leren getuige te zijn van je gedachten kan veel oefening vergen, dus als je niet gewend bent om te mediteren, kun je moeite hebben met deze techniek. Oefening baart kunst, geef jezelf dus al die ruimte die je nodig hebt om af te dalen.
Hoe een visualisatiereis te doen:
Een actievere manier om contact te maken met je innerlijke kind en eerdere levenstrauma’s is door middel van visualisatie.
Om verbinding te maken met je innerlijke kind door middel van visualisatie, moet je een ‘ krachtplek’ of veilige plek creëren. Om dit te doen, moet je een prachtige tuin visualiseren, of een andere plek waar je je veilig, krachtig en heel voelt. Nadat je je krachtplaats bent binnengegaan, kun je je innerlijke kind uitnodigen om met je te praten.
Hier zijn een paar stappen:
Ontspan, sluit je ogen en adem diep in.
Stel je voor dat je een trap afloopt.
Onderaan de trap bevindt zich je krachtplaats of veilige plek. Op deze plek voel je je sterk, veilig en ondersteund.
Breng wat tijd door in uw krachtplaats. Geniet ervan. Hoe ziet het eruit, ruikt het en klinkt het?
Nadat je kennis hebt gemaakt met je krachtplaats, stel je dan voor dat je jongere zelf is binnengekomen, misschien via een deur of waterval.
Knuffel je jongere zelf en zorg dat ze zich thuis voelen.
Als je er klaar voor bent, stel je innerlijke kind je vraag, bijvoorbeeld: ‘Wanneer was de eerste keer dat jij/ik me verdrietig of bang voelde?’ Misschien wilt je de vraag formuleren in kinderterminologie.
Wacht hun reactie af.
Zorg ervoor dat je ze knuffelt, bedank en vertel hoeveel ze voor je betekenen.
Zeg ze gedag.
Verlaat je krachtplaats en ga de trap op.
Keer terug naar het normale bewustzijn.
Dit zijn zeer basale stappen, maar ze bieden een goed overzicht voor het uitvoeren van een visualisatie-reis van het innerlijke kind.
Loop je vast in de weg naar het helen van je innerlijke kind? Op de webshop kun je een afspraak maken, waarin we verkennen waar je nog in vastloopt. Ik ben gediplomeerd Innerlijk Kind Coach en vind het heerlijk om jou in jouw weg te ondersteunen.