1. Wees zo objectief mogelijk.
Probeer elke individuele interactie zo objectief mogelijk te benaderen. Vaak nemen we onze eigen persoonlijke opvattingen en vooroordelen mee in onze perceptie van anderen, en dat kan ons oordeel vertroebelen.
Stel dat je een onaangename ervaring heeft gehad met IT-ondersteuningsmedewerker, dan zou je ten onrechte kunnen aannemen dat de volgende net zo onbehulpzaam zal zijn. Of, als je onlangs iemand hebt ontmoet die de naam deelt van iemand die je niet leuk vindt, zou je hem/haar misschien iets anders kunnen behandelen.
Je eigen emoties en je eerdere ervaringen met een andere persoon kunnen je indrukken kleuren, en dat kan ertoe leiden dat je de situatie verkeerd interpreteert.
In plaats van op iemands kleding te letten, of aan te nemen dat hun slordige uiterlijk iets te maken heeft met de welwillendheid of kwaadaardigheid van hun bedoelingen, kun je je beter focussen op het gedrag en de boodschap: zijn deze congruent?
2. Observeer de lichaamstaal waarmee gecommuniceerd wordt.
Als je een slecht humeur hebt, ben je waarschijnlijk niet zo goed in het verbergen en dat kan uiteraard ook gelden voor de ander.
Onze lichaamstaal laat ons meer zien dan wat we zeggen. Ik denk wel dat we dit allemaal wel herkennen en dat wordt wel eens ontkend. Neem waar, observeer maar trek evenmin voorbarige conclusies of trek het niet meteen naar je toe.
Er zijn positieve en negatieve emoties die we laten zien door middel van lichaamstaal. Onze armen kruisen, de richting waarin we onze voeten wijzen als we met iemand praten, oogcontact, glimlachen en verschillende andere vormen van lichaamstaal kunnen iemand veel vertellen over hoe of wat je voelt.
Kijk naar de lichaamstaal en vertrouw op wat die zegt. Het meeste van wat het lichaam communiceert, wordt niet gecontroleerd of gefilterd en bewerkt door de persoon met wie je omgaat.
3. Laat de energie stromen.
Nadat we een idee over iemand hebben ontwikkeld, hebben we de neiging om ze altijd door die specifieke lens te bekijken. Energie is altijd in beweging en dat geldt ook voor de labels die je op anderen plakt. Dus voel ze gewoon. Probeer ze niet te begrijpen, maar voel ze. Laat de energie die ze uitstralen je vertellen wat ze echt proberen te zeggen.
Definieer ze niet met het huidige gevoel, maar probeer een open geest te houden. Probeer het grotere plaatje van hen te zien en bekijk hun energie vanuit een hoger perspectief.
Als we iemand bijvoorbeeld als ‘manipulatief’ bestempelen, zullen we het gedrag opmerken dat overeenkomt met dat label, en zullen we minder snel het gedrag opmerken dat dat niet doet. Probeer dus geen label te plakken op de energie die je leest.
Het is waar dat onze eerste indrukken over een persoon meestal correct zijn, maar ze zijn nooit onfeilbaar. Het gebeurt wel dat mensen zich willen vastklampen aan het beeld dat ze hebben gevormd over jou, en misschien doe je dit zelf ook wel. We weten hoe het positief en negatief discrimineren werkt. Aanvankelijke veronderstellingen opnieuw te evalueren op basis van voortdurende interactie en ze dienovereenkomstig aan te passen, getuigt van emotioneel volwassen Zijn. Soms past het heel goed in het straatje van degenen die je op een rigide manier beoordelen. Blijf zelf zo objectief als mogelijk is waarnemen en neem voor jezelf de afstand die prettig voor je voelt.
4. Vertrouw op wat je voelt.
Als je met anderen omgaat en de energie leest die ze uitstralen, is de kans groot dat je het niet vertrouwt.
We zijn gewend om logische en redelijke bewijzen te vinden voor het gedrag van andere mensen en zo bouwen we het beeld op dat we over hen hebben. We kennen echter niet de hele situatie, we weten alleen wat anderen ons willen laten weten.
Maar energie liegt nooit, dus vertrouw op wat iemand je laat voelen zonder naar een bewijs te zoeken. Dat is vertrouwen op je onderbuikgevoel. Je kent wel die uitspraken: ‘ Er is iets aan hem/haar, ik kan er mijn vinger niet op leggen wàt het precies is, ondanks hij /zij wel aardig lijkt te zijn…’ Jaren geleden had ik ook met een cliënt een heel naar gevoel, maar goed, hij had zich aangemeld in therapie om anders om te leren gaan met stress. Die cliënt was één bom stress, en telkens ik naar de diepte trachtte toe te werken, voelde ik een enorme muur. Ik meldde dit een paar keer waar ik toendertijd werkte. Maar hij was zo’n sympathiek mens, die had wel een heel zware job, een belangrijk zakenman, werd me sussend verteld. Dus ik zocht manieren om die cliënt op een dieper emotioneel te bereiken. Ik was zelf al zover gekomen dat ik die cliënt ging doorsturen naar een collega, wellicht was ik niet de juiste persoon voor hem. Kort erop bleek dat hij aangehouden was wegens moord.
Ik bedoel maar, eigenlijk was ik zelf best pissed. Ik voelde in alles dat er iets niet oké was, het voelde heel naar en het werd dan goedbedoeld uiteraard, afgedaan als een geluk dat ik geen slachtoffer was geworden. Neen tuurlijk niet. Dit was een afrekening in een gekend milieu ( geen drugstoestanden!). En toch. Ik moest dus ook zelf écht bekomen van de situatie.
Vanaf dat moment – dat is ruim 30 jaar geleden- weet ik dat ik een heel sterk kloppend onderbuikgevoel heb en antennetjes gericht naar ‘Boven’. Ik zal mijn kijk bijsturen als ik me laten leiden heb door oude ervaringen of herken dat dit een trigger is, maar als iets heel sterk blijft hangen als ‘twijfel, niet oké’ dan weet ik het simpelweg.
Niemand hoeft me dan proberen te overtuigen van het tegendeel. Het is dus niet omdat iemand niet fijn voelt in het contact dat dit zo werkt voor de ander. Elkaar daarin respectvol laten is ook weer een manier van volwassen omgaan met elkaar. En dat er een wirwar is van sympathie/antipathie onder de mensen, daar heeft Rudolf Steiner ook wel heel helder rond geschreven. Het is niet altijd het verhaal van het karma, of vorige levens en dit dan gebruiken als excuus. Voor je het weet wordt een heel script gecreëerd rond een mens. En dat is niet de bedoeling.
Als je bijvoorbeeld voelt dat iemand echt verdrietig is, maar ze vertellen of tonen geen bepaald verdriet in wat ze zeggen, vertrouw dan op je gevoel. Wees aardig, je kunt ze zelfs knuffelen. Dat is misschien wel het belangrijkste wat ze die dag nodig hebben en zijn ze te beschaamd om het te laten zien.
Een beter begrip van onze medemensen zorgt voor diepere, meer eerlijke relaties. Dat het lezen van de energie van andere mensen niet het makkelijkste is moge duidelijk zijn. Laat staan dat we ons bewust zijn van onze eigen energie. Hoe beter je je eigen energie en uitstraling kunt lezen, hoe beter je ook andere mensen kunt lezen. Maar gebruik het nooit om mensen neer te sabelen, in een hokje te zetten, om een beter gevoel over jezelf te krijgen.
Voor hen die gefascineerd zijn in energetisch werk en hoe dit allemaal werkt, zijn de boeken van Barbara Brennan zeker heel interessant.
Liefs