Het idee dat iemand je kan redden…is een heel oud verhaal, een oude overtuiging.
Het idee dat iemand anders je in je kracht kan zetten…wordt gevoed door de overtuigingen die aangedragen worden door de welbekende dramadriehoek: het slachtoffer en de redder ( die gered moet worden van de dader ( of situaties))
Het kan behoorlijk kraken voor de komende periode, omdat het laat zien wat het profijt is van deze driehoek. Helaas kraakt deze driehoek langs alle kanten, omdat dit ook deel uitmaakt van een ‘structuur’ dewelke we ook in de buitenwereld weerspiegeld zien.
Ook in hulpverlening en vooral daar speelt de driehoek nog wel even mee. Zeker als hulpverleners zelf de driehoek nog niet ontgroeid zijn of er nog profijt uithalen. Het profijt van ‘iemand te redden’ en de liefde, sympathie of aandacht te krijgen van het slachtoffer die zich gered voelt: begrepen, geliefd en gedragen.
Het systeem houdt zichzelf in stand, als niet één van de twee het systeem doorbreekt.
Laat dit nu precies de tijd zijn waarin ieder kan evolueren naar meesterschap, eigen verantwoordelijkheid nemen, in eigen bestaans- en grondkracht gaan staan, waar ruimte is om elkaar te inspireren, te overleggen, te voelen, af te stemmen.
In consulten voel ik nog sterker dan ooit waar cliënten me nog heel graag in die driehoek willen plaatsen, en begrijpen nog niet, waarom ik de verantwoordelijkheid voor het nemen van keuzes in hun handen leg. Of anders, de weg naar het verbinden van het hoofd, het hart en het handelen faciliteer. Sonia Bos en nog enkele schreven in de jaren 80 reeds dat het mediumschap stond te veranderen, en dat klopt. Waterman luidt al enige tijd volop die verandering in. De oude visie van ‘voorspel mijn toekomst’ is voorbij, althans ik kan maar spreken voor mezelf.
Het ‘beeld’ van voorspellingen ondergaat een enorme verandering, maar wel voor het allerhoogste goed van ieder mens. Het ‘beeld’ van voorspellingen in de tijd is veranderd, omdat dit vaak een beeld is ontstaan vanuit een diepe angst en weinig vertrouwen in het eigen zielenpad.
In die veranderingen zullen enkelen mee-evolueren en anderen nog niet, want niet iedereen is klaar om volledig te ankeren, te incarneren op Aarde ( natuurlijk is ieder mens geïncarneerd, geboren op Aarde, maar het wezenlijk indalen, descenderen, belichamen van het incarnatieproces is bij velen doorgaans nog niet voltooid)
Om die reden zoeken sommigen de oplossing in de spirituele wereld, in het vluchten, in het zoeken naar bevestigingen…het werkt net andersom. Incarneren, accepteren dat je hier volledig je menselijk potentieel leeft, op deze plek, je herinnerend wat jouw zielsblauwdruk is, en die werelden met elkaar verbinden, houdt voor deze komende periode het transformatieproces in.
Iemand die weigert om aanwezig te zijn op Aarde, liever ‘Boven’ is, kan niet ascenderen, niet transformeren. Het is een niet-doorleefde spiritualiteit als aards-spiritueel-kosmisch mens. Het gaat voornamelijk om ‘descenderen’, de weg naar beneden, ankeren en je aarding doorleven.
Soms vragen cliënten hoe ze dan de verbinding kunnen maken, met het leren volledig aanwezig te zijn op Aarde, aanwezig te zijn in hun lichaam, aanwezig te zijn in het moment. Lichaamswerk, Levensdans, Massage, Zweethutceremonies, Zingen, Afrikaanse dans, Tantra- als weg naar de verbinding met je lichaam en ziel, in de aarde werken….alles waarvan jij voelt en ervaart in een levendig lichaam ‘ te huizen’. Voorlopig worden een aantal mogelijkheden op hold gezet, niettemin zijn de mogelijkheden ook weer onuitputtelijk.
Stel je eens voor dat we die vreugde, die ervaringen, als evenknieën kunnen delen, elkaar daarin tegemoetkomen, inspireren, sparren, waar iedereen als gelijkwaardig BronWezen herkend wordt.
Genieten van elke dag, van heel kleine, eenvoudige dingen, in dankbaarheid voor alles wat we in bruikleen hebben ( op een dag is het aardse leven voorbij en wat laat je werkelijk achter?) dankbaar voor de ontelbare zegeningen in deze bijzondere transitie.
Wat is werkelijk van waarde…en wat kun jij nu in dankbaarheid loslaten. Om het goede wat het heeft gebracht, of wat het je heeft geleerd over jezelf?
Spreken en voelen vanuit het hart, er is niet zoveel aan woorden meer nodig. Je voelt heel diep wat klopt en wat deel uitmaakt van het rolletje dat nog wordt gespeeld.
Merk op, dat je in gedachten heel snel de verbinding zal kunnen maken, met iemand die fysiek niet nabij is. Je kunt jezelf nog even vertwijfeld de vraag stellen of het fantasie is of een wensvolle gedachte.
Als jij dit voelt, is er geen twijfel. Niet alles, het meeste van die ervaringen, kun je maar moeilijk ‘bewijzen’. Het is een helder voelend en wetend veld dat wordt opengezet.
Wat er ook nog speelt in het collectieve veld, is een uitnodiging om ons naar binnen te richten en daar op te schonen wat nog niet in liefde is, wat nog niet in vrede is, wat nog niet in acceptatie is met onszelf. Zodra we die beweging maken, en allen tegelijk, wordt het collectieve verder opgeschoond met alles wat niet-liefde, niet-vrede, niet- acceptatie is.
Ieder kan dit nu op eigen plek in beweging brengen, het idee dat het allemaal samen moet kunnen, laat ik ook los. Alles wat je in beweging brengt vanuit jouw liefde en lichtkracht, raakt het collectieve veld. Lief zijn met dieren, zorg dragen voor de Aarde, je verbinden met de natuur, planten, bloemen…er zijn zoveel manieren waarin jij en jij en iedereen een prachtige en bijzondere bijdrage kan leveren. Omdat iedereen er werkelijk toe doet. Ieder- Een in samen Zijn.
Ik geloof oprecht dat dit bijdraagt aan het verhogen van je eigen aarde-trilling, want je Ziel trilt reeds puur in Liefde. Het zit in zoveel kleine lieve dingen, als het maar met aandacht en compassie gebeurt.
En voel je op dit moment emoties, of er komen gedachten in je op die je liefst verborgen houdt…. laat alles er zijn, laat alles stromen, maar blijf er niet in hangen. Praat met mensen die met aandacht naar je luisteren. Dit is een flinke uitdaging om de transitie door te komen. Hoe meer lichtkracht – door de simpele dingen in dankbaarheid te omarmen- we collectief uitzenden, hoe minder niet-lichtwezens zich kunnen voeden met angst. Precies daarop teren de niet-lichtwezens die ons collectief gijzelen. Maar ook dit is van voorbijgaande aard, en wel op een manier die we ons nog niet kunnen voorstellen.
Om die reden is het zo belangrijk te landen, in de aarde en je aarding, zodat ook je lichtkracht en scheppingskracht vanuit een stevige basis naar jouw en ieders allerhoogste goed kan leiden.
Met de twee voeten op de Aarde, in verbinding met het Al-Dat-Is.