Heb je er wel eens bij stilgestaan dat een frisse kijk op je spirituele groei kan leiden tot impactvolle transformaties? Stel je voor dat je jezelf openstelt voor andere perspectieven en bestaande overtuigingen uitdaagt, dan ontdek je misschien nieuwe dingen die je tot op vandaag voor onmogelijk had gehouden.
Het is alsof je een nieuw rijk van begrip en potentieel betreedt. In dit blog ontdek je de kracht van paradigmaverschuivingen in spirituele groei, waarbij we de kenmerken, tekenen en voordelen onthullen die gepaard gaan met het omarmen van een nieuwe manier om de wereld te zien en je daarin op jouw manier in te bewegen, te existeren, zonder dat je de voeling en verbinding met het aardse leven verliest. Ik weet dat enkelen daar heel bang voor zijn en noemen zichzelf heel snel ‘ ik ben een nuchter mens.’
Paradigmaverschuiving….wat houdt dit eigenlijk in en hoe herken je in jezelf dat er ‘iets’ aan het ‘verschuiven’ is in je denken, in je voelen, in je handelen als gevolg van een veranderend bewustzijn en bewust Zijn. Ieder mens heeft een bewustzijn, laat het ons daar op houden, echter heb ik het over het groeiend bewust Zijn, wat groei impliceert, een inwijdingsweg in wording….tot Zijn.
Dat alleen al anders te belichten en te benoemen kan je mogelijks wat te ingewikkeld zijn, omdat we geleerd hebben op een geprogrammeerde manier te denken over bewustzijn.
Zoals Steiner in zijn vele werken schrijft, gaat het in eerste instantie over ons ‘denken’, wat ons te in-gewikkeld lijkt, voeren we af. Echter ontdek ik elke dag, dat het stilstaan bij een woord, me uitnodigt om dat woord- wat een dieper en veelbetekenend Veld inhoudt- te onderzoeken, te voelen, tot dat woord landt, in mijn denkende en mijn voelende wereld.
Het idee dat woorden ‘moeten’ raken in het hart, en dan pas kan dat woord waarde toebedeeld worden, is een nogal eens misleidend oordeel.
We verliezen, heb ik de indruk, de waardekracht, woordkracht en beeldkracht van een diepergelaagde betekenis van een woord,
woorden, zinnen, verhalen….woorden en verhalen worden dan als zoete wijn gedronken, geef ons nog meer van dat….zodat we toch al niet meer zo helder zelf-standig kunnen denken en er toch van overtuigd zijn zelfstandige denkers te zijn. In bepaalde mate zal dat wel zo zijn. Tot je de uitnodiging leest om eens na te denken over een gelijkklinkend woord en iets anders geschreven: bewustzijn en bewust Zijn. De eerste stap is gezet.
Voor de meesten die de innerlijk transformatie en transmutatie als op-weg naar herkennen worden de volgende omschrijvingen samengevat:
*Paradigmaverschuivingen in spirituele groei omvatten aanzienlijke veranderingen in de perceptie en het begrip van spirituele concepten en overtuigingen.
*Het omarmen van een paradigmaverschuiving vereist openheid, nieuwsgierigheid en een bereidheid om bestaande overtuigingen en aannames uit te dagen.
*Tekenen van een paradigmaverschuiving zijn onder meer onthechting van oude overtuigingen, diepe nieuwsgierigheid en openheid voor nieuwe ideeën, en een sterk verlangen om de realiteit te bevragen en te verkennen.
*De effecten en voordelen van een paradigmaverschuiving in spirituele groei zijn onder andere meer empathie en mededogen, een gevoel van onderlinge verbondenheid met alle dingen, meer helderheid en doelgerichtheid, groter bewustzijn en verbondenheid met de wereld en een dieper begrip van de ware aard en het ware potentieel.
Ik geloof dat het begrijpen van wat een paradigmaverschuiving is in de context van spirituele groei cruciaal is voor persoonlijke ontwikkeling en transformatie. Het is een krachtige en diepgaande verschuiving in perceptie en begrip van spirituele concepten en overtuigingen. Het is een reis van verkenning en ontdekking, een transformationele verschuiving die onze ogen opent voor een nieuwe manier om de wereld en onszelf te bekijken.
Wanneer we een paradigmaverschuiving omarmen, stellen we onszelf open voor nieuwe mogelijkheden en breiden we ons bewustzijn uit, wat zich dan verder uitbreidt naar een constant verworven bewust Zijn. Je beweegt van bewustzijn naar bewust Zijn en dit verwijst naar jezelf; dit ligt niet buiten jeZelf. Eigenlijk ben je op jezelf een levende hologram, net zoals andere mensen om je heen. In die hologram Ben je aan- of inWezig. Het idee dat we de ander heel goed kennen, is helaas voor sommigen, een illusie.
We zien en voelen vooral via ons eigen hologram bij wie we ons kunnen ‘aanzetten’ of anders geschreven ‘aansluiten’ en ‘hechten’.
In het oude paradigma-denken wordt vanuit die beleving gezegd: ‘
X of Y sluit niet aan bij mij, ik heb daar niets mee, die voelt niet goed, die is negatief…en ga zo maar door.’ Het afstotingsproces is vanuit dit oude paradigma denken nog steeds volop in gang. Het wordt wel niet op die manier gezegd, maar je voelt het tot in je kleinste teentje dat dit afstotingsveld doorwerkt op onze aarde.
Het ontstaan van vele ‘ eilanden’ te begrijpen als hologrammen die elkander sympathiseren, bevechten, beconcurreren….zet de toon verder van het oude paradigma, terwijl ergens het idee wordt aangehouden aan te sluiten bij de nieuwe wereld, de nieuwe mens, het nieuwe paradigma.
Terwijl ik schrijf denk ik aan Kaypacha, de woorden zijn blijven in-zin-deren: ‘ We zullen moeten uitkijken dat we het nieuwe paradigma niet nog eens herschrijven met het oude paradigma.’
Het oude paradigma dat in ieder van ons en onze hologram heel diep doordrongen is van alles waarmee we ons identificeren en daar onze waarde-vol of zin-loos- zijn aan meten, wegen en vergelijken. En we doen het allemaal, op de een of andere manier.
Het gaat erom of we al die identificaties naar waarde kunnen schatten en er toch niet aan te hechten.
Herken je het volgende, ik ben er zo goed als zeker van, dat als jij iets unieks deelt vanuit jouw scheppingskracht, maar je naam staat verder niet in tijdschriften, of aan je naam hangt geen populair plaatje, jouw delen over het hoofd wordt gezien.
Dit kan een impact hebben op jouw zelfwaarde-gevoel, als je nog niet bewust bent van jouw eigen-waarde. Maar in het oude paradigma is dit dus het spel. What’s in a name. Dit zijn vragen die ik vaak lees: hoe komt het dat ik niet gezien word, alsof ik er niet toe doe. Ik draai het om: Ook al ervaar je wat je voelt, doe je ertoe voor jezelf, acht je jezelf op waar-echte waarde?
Daar start een innerlijke transformatie, laag per laag ont-be-dekken, dan kom je ergens op uit, of ergens achter, waar je diepste pijn in jouw hologram verborgen ( weggeduwd, verdrongen) lag. En nu heb jij de keuze ( en de ver-antwoord-elijkheid) om daar met zorgzame niet-oordelende manier naartoe te bewegen.
Het vereist dat we onze bestaande verinnerlijkte overtuigingen en aannames uitdagen en dat we loslaten wat ons niet langer dient. Het is een moedige daad om het onbekende in te stappen, om alles wat we dachten te weten in twijfel te trekken.
Herken jij bijvoorbeeld het volgende: Nog niet zolang geleden heel zeker was van een beslissing, en bij nader inzien, ontdek je dat je de informatiebronnen die toen voor jou heel ongeloofwaardig waren, tot nadenken hebben geleid. Je bewustzijnsveld blijvend ‘stretchen’ leidt eveneens naar een verfijnd innerlijk bewust Zijn.
We blijven, als het goed is, voortdurend in beweging. Ook al hoor ik wel eens zeggen: ‘Ik? Ik ben altijd dezelfde, ik verander niet, ik ben altijd zo geweest, ‘ t is te pakken of te laten.’ Ook Steiner laat in zijn boeken wel eens vallen dat we in een sterk, zelfs spiritueel, doorgedreven gematerialiseerde wereld existeren. Daar valt wel veel over te zeggen.
Terug naar het onderwerp.
Tijdens een paradigmaverschuiving kunnen we afstand nemen van oude overtuigingen, een diepe nieuwsgierigheid en openheid voor nieuwe ideeën ervaren, en een sterk verlangen om de realiteit in twijfel te trekken en te verkennen. Het is een tijd van diepe groei en expansie. Beweren dat je het kind met het badwater moet wegkieperen, dat is niet wat ik schrijf.
Het is vooral een tijd van diep invoelen en voelen, wat wellicht al langer ‘knaagt’, wat je misschien voelt als gevangen zitten in een mooie gouden kooi en toch iets mist. Je mist je Zelf, in de mooie gouden kooi. Ook al word je op handen gedragen, de hemel ingeprezen, het lof kan niet op, en toch….nog meer dan dat, nog meer van dat, en toch mis je je eigen Zijn in die mooie gouden kooi.
En dan gebeurt er iets in je leven: je wordt ziek.
Een tsunami beukt met volle geweld door je lijf. Waar je eerder in vele boeken kon lezen las: ‘ Ziek worden, lastig maar gezond’, is een angstaanjagende realiteit. Je staat oog in oog met je Zelf. Van een paradigmaverschuiving gesproken, is dit er een die je de adem beneemt, je trappelt op een koord van angst tussen het leven en de dood. In ieders hologram zit een zielenweefsel waar we niet zo makkelijk bij kunnen, want we voelen ons het liefst on-aan-tast-baar en zo gedragen we ons grotendeels. Tot dan. Tot op dat moment dat dat hele denkbeeld op zijn kop wordt gezet. Ook daar leeft spirituele bypass in hologrammen met overtuigingen doordrongen. Het is hier ook de kracht van het denken, de taal die we eraan geven, die mij laat stil-denken en voelen.
Kun je ondertussen, als je diep invoelend ‘leest’, merken dat de effecten van een innerlijke paradigmaverschuiving immens is? Zou je niet voor minder wat meer mede-leven ( geen mede-lijden) en empathie als zaadjes voor een inwaartse verbinding willlen zaaien, om een dieper begrip te vormen, in wat er in onszelf om beweging vraagt?
Om een paradigmaverschuiving te ervaren, moeten we onszelf willen openen om wat zich aandient op meerdere perspectieven helder te schouwen. Bereid zijn om ons over te geven aan een breder zicht, al is het in eerste instantie net dat wat we afkeuren omdat het niet aansluit bij onze ‘hologram’. Natuurlijk brengt die innerlijk reis heel wat uitdagingen met zich mee. Want de fase van het zich onthechten van alle identificaties, rollen, verwachtingen, is geen kattenpis.
Onder ogen zien dat we geleerd hebben dat spel in , wat ondertussen velen als de Matrix benoemen, zelf in leven te houden, en toch nog niet de link naar onszelf te leggen, dat wij in onze hologram de Matrix voeden.
Een hele tijd geleden was er een fijne Fb vriend die dit onder de aandacht bracht. Ik had het ook over de Matrix et cetera, en met één eenvoudig antwoord, kon ik verder….ik voelde me niet aangevallen integendeel. Ik ben gaan schouwen en voelen, in mezelf. Ik zag teksten voorbijkomen, en ik las de teksten invoelend zorgvuldig.
Een periode van innerlijke in vraagstelling, twijfel, verwarring ook, en ik voelde dat ik dit ook ruimte kon geven. Ik praatte er natuurlijk over met mijn geliefde. En ik voelde ook mijn hoofd, mijn hart en mijn hele wezen alsof ze aan het clashen waren met elkaar.
Mijn hart ging tekeer, en ik weet al jaren dat ik een ‘lekje’ heb, volgens de cardioloog iets aangeboren maar pas zichtbaar op ‘latere leeftijd, waarmee ik wel 100 kan worden. Sust de cardioloog. Maar ik heb geen sus-spraak nodig, al is het goed bedoeld.
Mij gaat het al langer niet hierover….natuurlijk voel ik in alle cellen en botten van mijn lijf dat ik nog heel graag ‘leef’, maar het is niet mijn wil dat geschiede….
Inmiddels weet ik waar mijn hart teveel nog uit de bocht glijdt. Dan breng ik mezelf terug tot de orde en ja mijn liefste wijst me dan ook op waar ik best wat zorgzamer omgaan met mijn voelend hart. Het is door de weg van vragen stellen, verkennen, ontdekken, dat we ons ware Zijn en onze plek in ons Zelf vinden.
En die plek is nergens anders te vinden dan in ons Zelf.
Concluderend kan de kracht van paradigmaverschuivingen in spirituele groei niet worden onderschat. Het is door deze verschuivingen dat we transformatie, expansie en een diepere verbinding met onszelf en de wereld om ons heen vinden. Omarm de reis, sta open voor nieuwe mogelijkheden en sta jezelf toe om de diepziel rijke diepten in jouw Ziel op te halen.
Liefs, Mieke
Word vervolgd
Beide boeken werden uitgegeven in 2020 en 2021 bij Boekscout.nl
In het eerste boek zijn creaties kunstig fotogeniek vastgelegd door Lisa Bilterijst.