‘Doe je wel eens aan ‘Schaduwwerk’ naast ‘Lichtwerk’ vraag ik wel eens als ik iemand spreek die het hoofdzakelijk heeft over lichtwerk en lichtwerker zijnde.
‘ Wat bedoel je, ik begrijp niet wat je hiermee bedoelt, want ik ben een lichtwerker’.
Ik zet me even schrap, want ik voel vrij snel aan dat dit niet het makkelijkste gesprek wordt. Overtuigd zijn van iets waarmee je je zo hard hebt geïdentificeerd dat er niets anders zou zijn, is wel eens lastig om niet in een ‘strijd’ verwikkeld te raken. Strijd is een dingetje van het ‘ego’, en we hebben nu eenmaal allemaal een ego. Ons ego is in de beste gevallen de motor van onze ziel om dingen te doen, ons leven inhoud te geven, iets neer te zetten waar we blij van worden en ook andere mensen ook kunnen genieten van wat je doet. Maar het verhaal van het ego verbind ik ook wel in de onderstroom met karakterstructuren (waarover later meer).
Eenvoudig uitgelegd is schaduwwerk het proces van kijken naar en integreren van jouw waargenomen donkere kant, het deel van jezelf dat jij zelf of anderen afwijzen, of zien als slecht.
Het meest uitdagende aspect van schaduwwerk is het startpunt – het identificeren van je schaduw. Op de schaduw ligt overwegend angst, want ooit heb je jezelf als kind geuit, of heb je iets gedaan, wat radicaal als slecht werd gezien. Je hebt die ervaring opgeslagen en hebt alles wat eromheen hangt in de kelder met een groot slot erop ondergebracht. Niettemin, het is niet weg.
Het voordeel van het identificeren van je schaduwkant is dat als je eenmaal weet wat je meest prominente schaduwaspect is, je eraan kunt beginnen deze kant van jezelf te accepteren, ervan te houden, er vriendelijke dingen tegen te zeggen en zijn sterke punten te zien – dit is de integratie van de schaduw, het schaduwwerk. Maar voordat we zover zijn, vraagt dat wel één en ander van jezelf. En dat is het overwinnen van schaamte en schuld.
Als je eenmaal de stappen zet in het schaduwwerk ben je op het pad naar zelfliefde, zelfacceptatie en zelfrespect.
Dit is het doel en het resultaat van schaduwwerk.
Als je eenmaal onvoorwaardelijk van jezelf houdt, kun je dit uitbreiden naar anderen, en wanneer jij en anderen zich geaccepteerd voelen, is je leven meestal gelukkiger en vrediger. Als mensen zich geaccepteerd voelen en niet bang zijn om liefde te verliezen, dan is er vrede.
Dus schaduwwerk biedt de toegangspoort tot onvoorwaardelijke eigenliefde, die vervolgens vrede brengt en beide zijn de reden waarom het ertoe doet en een waardevol spiritueel genezingsinstrument voor persoonlijke groei kunnen zijn.
Klinkt interessant? Laten we dan nu beginnen met het schaduwwerk met het identificeren van je meest prominente schaduwkant.
Merk ook op, voordat je begint, dat iedereen een afgewezen zelf heeft wanneer ze aan dit werk beginnen. In die zin zijn we één en dezelfde.
Hoe begin je eraan…heel eenvoudig. Dagelijks communiceren we met mensen of lees je op sociale media verhalen en daarin gebeuren verrassende dingen in jezelf. Je betrapt je zelf op een gedachte die je zelf niet zo fijn vindt van jezelf, maar die gedachte is er wél degelijk. Dat is de eerste stap van herkenning. Je duwt die gedachte weg, want dat is niet spiritueel, dat moet ik maar niet denken, en zeker niets laten blijken. Dat is dus de moeite om te onderzoeken wat er gebeurt met de niet-geaccepteerde gedachte ( als oordeel) en waar die gedachte vandaan komt. Meestal uit een ver verleden. Er zit afwijzing op. Want de angst dat je dan niet als spiritueel wordt gezien, is wat er in de onderstroom aan de oppervlakte kan komen. Je bent een lichtwerker en hoort puur en zuiver te zijn. Dat is dus een eerste stap : erkennen.
1 – identificeer je schaduw
Hoe herken je je schaduw? Dit is stap 1 in schaduwwerk.
Schaduwwerk houdt in dat je slechts één aspect van het afgewezen zelf kiest om mee te beginnen en die gedachte in alle laagjes tot op de kern te exploreren. Wat voel je in jouw kern bij die gedachte, want daar ligt het punt van transmutatie. Ga er gewoon naartoe en kijk met de ogen van liefde naar die gedachte. Ga er met begrip, met zachtheid naartoe, omarm die gedachte en geef het ruimte om te voelen, te spreken, en spreek die gedachte met liefdevolle zorg en aandacht toe. Het kan gebeuren dat dit niet van de eerste keer af lukt en dat is oké. Neem het waar dat daar iets wringt, dat daar iets zit, het zit je dwars. Het is tijd dat die gedachte met een wirwar van emoties en gevoelens geheeld wordt.
In meditatie kan de schaduw verschijnen als een zielsfragment, een hologram dat een deel van jou vertegenwoordigt dat verloren was. Sommigen mensen zien het als het innerlijke kind of een kindversie van zichzelf.
Het kan ook voorkomen in dromen, die zich voordoen als frequente dromen van onopgeloste situaties uit het verleden die echt zijn opgelost. Als je herhalende dromen uit het verleden hebt, kan dit ook een teken zijn van waar en wanneer je schaduwzelf werd afgewezen en wat het nodig heeft.
Schaduwen worden gecreëerd wanneer iemand buiten jou een deel van jou bekritiseerd of afwijst. Op welk aspect van jouw persoonlijkheid ervaar je kritiek, afwijzing en als je naar de diepere kern gaat, zit daar nog iets op die bodem?
Er zijn dus enkele manieren waarop je je schaduw kunt identificeren: kijken naar wanneer je jezelf als slecht beschouwt, welke kant het laat zien. Opmerken welk aspect van jou wordt weergegeven als afgewezen of als onopgelost verleden in dromen, of je herinneren welk aspect van jou het meest bekritiseerd wordt door anderen.
Als ik mezelf als voorbeeld neem, hoorde ik als kind dat ik (in andere woorden dan uitgedrukt) veel te gevoelig was, alles veel te persoonlijk nam en dat alles wat ik voelde niet goed voelde of verkeerd en fout zat. Ik heb dat deel toen verdrongen en trok me terug; voelde me afgesneden van hart en intuïtie. Vooral logisch denken, het verstand erbij houden en zeker wat harder worden. Als kind wist ik dit niet, maar het gebeurde instinctief. Dit gevoelige zelf is mijn schaduw.
Aan jou, wat is een eigenschap waarvan anderen hebben gezegd dat je in iets ‘te veel’ of ‘te weinig’ bent? Is er een deel van jezelf dat je in het verleden als slecht hebt beschouwd? Een deel van jou dat je probeert te doen alsof het er niet is?
Als je het eenmaal hebt … laten we naar de volgende stap gaan.
2 – omarm je schaduw
Hoe omarm je je schaduw? Dit is het tweede deel van het schaduwwerk, en het deel dat het werk is.
In mijn eerdere voorbeeld, totdat ik mijn gevoeligheid omarm, door de sterke punten van mijn gevoeligheid te herkennen, zal ik deze kant van mezelf als slecht zien, en het naar verbergen of weg- duwen, wat resulteert in negatieve innerlijke monologen.
Negatieve innerlijke monologen, slachtofferopvattingen of zelfs mijn schaduw op anderen projecteren door ze ‘te gevoelig’ te noemen.
Schaduwkant(en) omarmen, integreren, transformeren en transmuteren kun je door:
A – Vergeving. Als je negatief over je schaduw hebt gedacht en gesproken , jezelf naar beneden hebt gehaald of zelfs op anderen hebt geprojecteerd, is het eerste deel van het omarmende werk om jezelf en anderen te vergeven, door innerlijk tegen jezelf te zeggen:
“Dank je zelf dat je me hebt geholpen te identificeren welk deel van mij meer liefde en erkenning nodig heeft. Bedankt dat je anderen mijn kant op hebt gestuurd die me hebben geholpen dit aspect ook te identificeren. Het verleden is het verleden. Alles is Liefde. Ik BEN een met alles wat ik BEN.’
Het kan helpen om de anderen te visualiseren die mogelijk betrokken zijn geweest bij het creëren van een schaduw, of afgewezen kant, voor je, terwijl je deze woorden zegt. Weet dat dit een collectief thema is en niet alleen jij maar ieder die erbij betrokken is/is geweest, daar ook mee te kampen heeft. Niet iedereen zal zich hiervan bewust zijn of schaduwwerk doen. Dit is jouw weg naar heelheid en eenheid. Hoe dieper je naar jouw kern gaat, hoe minder je eraan stoort en hoe duidelijker je kunt zien hoe de schaduwkant op vervormde manieren voelbaar aanwezig zijn. Soms gaan mensen gewoon van je pad af, omdat jij een stapje dichter bent gekomen naar jouw stralende Kern die ik eenvoudig noem als: IK BEN.
B – Erken waar het in het leven een troef is. Omarm je schaduw door manieren te erkennen waarop je schaduw een troef is.
Herformuleer de schaduw naar iets positiever als dat nodig is om te beginnen. In plaats van ‘te gevoelig’ zou je het te gevoelige schaduwzelf een ‘scherp opmerkzame’ of ‘fijn afgestemde energie’ kunnen noemen. Dit werkt heel goed als je het ‘midden’ kunt voelen in jezelf. Ik ben scherp, opmerkzaam, intuïtief, compassievol, gevoelig voor wat in de onderstroom leeft en dat is belangrijk in mijn werk. Bekijk het nu ook eens voor jouw situatie en hoe kun jij daar je midden in vinden?
Merk vervolgens op waar het waarde heeft.
Het is een troef omdat het hebben van een fijn afgestemde energie mij inkomen oplevert, en het brengt anderen antwoorden. Het stelt me in staat om voor mezelf en mijn gezin te zorgen en biedt anderen gemoedsrust en definitieve verduidelijking in het besluitvormingsproces.
Dit zijn positieve punten.
In een ander voorbeeld, stel dat iemand je ‘te kritisch’ noemt.
Je zou dit kunnen omarmen door het te herformuleren als ‘op details gericht’ of ‘een verfijnde smaak hebben’, en dan na te denken over gebieden van het leven waar detailgerichtheid een gewaardeerde vaardigheid is, zoals je boekhouding afwerken. Dit is slechts een voorbeeld.
3 – Zet je schaduw om
Integreer dit aspect van je schaduwkant door te gebruiken in een activiteit waarbij het gewaardeerd wordt, de belangrijkste manier is om de schaduw te integreren, dus dit aspect van het zelf voelt zich geliefd, gewaardeerd en gerespecteerd.
Meestal is de schaduw slechts een niet-geïntegreerde vaardigheid of kracht die nog op de juiste manier moet worden toegepast. Als je erachter komt waar je schaduw wordt gewaardeerd, kun je de geschenken van je schaduw realiseren.
Elke schaduw heeft een gave, of een plaats waar het nuttig is, anders zou het per evolutie niet of helemaal niet in jou bestaan.
Met behulp van het bovenstaande voorbeeld kun je je schaduw ‘ te kritisch’ als volgt toepassen:
Voordat je aan een taak begint waarbij dit aspect wordt gewaardeerd, bijvoorbeeld door intern te zeggen: ‘Detailgeoriënteerde zelf, ik heb vandaag al je aandacht bij me nodig. Bedankt dat je me hebt geholpen om te slagen.’
Samengevat is de basis van schaduwwerk een proces van het identificeren en omarmen van je afgewezen zelf om ultieme zelfliefde te bereiken.
Je doet schaduwwerk door een aspect van jezelf te identificeren dat door jou of anderen is bekritiseerd, en vervolgens de sterke punten ervan te zien
Verzegel het werk door je schaduwzelf toe te passen op plaatsen in het leven waar het als een waarde of vaardigheid wordt gezien
Verzegel tenslotte je schaduwwerk door het te blijven zien als een waardevol onderdeel van jezelf, ongeacht eventuele veranderende maatschappelijke opvattingen.
Wanneer je dit schaduwwerk hebt voltooid, identificeer het dan en omarm het. Probeer er altijd aan te denken om je schaduw naar voren te roepen op momenten en in omstandigheden waarin dat aspect in jou als een kracht kan worden beschouwd.
Als iemand in de toekomst probeert je post-niet-geïntegreerde, gewonde schaduw te bekritiseren, zelfs als jij het bent, zeg dan innerlijk tegen jezelf:
‘Bedankt dat je me eraan herinnert dat dit mijn kracht is en dat ik het nuttig kan toepassen wanneer ik dat nodig heb.’
Vat de opmerkingen dan niet op als een belediging.
Zelfs als iemand je nieuw omarmde kracht uitroept op een toon die suggereert dat het er een kan zijn, onthoud dan dat mensen niet altijd de juiste toon gebruiken, zelfs als ze dat van plan zijn.
Ze handelen ook vanuit onbewuste patronen.
Verder, wanneer je schaduwwerk doet, beoefen je nu onvoorwaardelijke eigenliefde, die dan naar buiten wordt omgezet in onvoorwaardelijke liefde.
Dit betekent dat wanneer schaduwwerk is gedaan, je accepteert dat iemand zijn eigen duistere kant nog steeds niet heeft geaccepteerd of er ‘naar handelt’, trek het niet naar je toe.
Je hebt rust gevonden en dat is het enige dat telt. Je beschouwt de schaduwen van een ander niet als negatief, omdat je weet dat ze een troef kunnen zijn als ze ergens anders worden toegepast.
Lichtwerk en Schaduwwerk gaan hand en hand samen.
Ter afsluiting citeer ik Jung: ‘Men wordt niet verlicht door zich allerlei beelden van licht voor te stellen, maar door zich bewust te worden van de eigen innerlijke duisternis.’