Het is opvallend hoe weinig partners écht met elkaar communiceren. De dagelijkse dingetjes kosten geen moeite, maar als het over de meest wezenlijke dingen gaat in een relatie, dan wordt het een ander verhaal. In consulten hoor of lees ik vaak dat de partner niet kan praten. En toch is het enorm belangrijk om communicatie vaardigheden te ontwikkelen waardoor het vertrouwen tussen partners een krachtige basis vormen tot een duurzame en liefdevolle verbinding. De meest uiteenlopende vragen rond relaties laten overwegend het onvermogen zien om emotioneel verbinding te maken met wat bij partners leeft. Gaat mijn partner vreemd? Denkt mijn partner nog vaak aan een ex? Blijft mijn partner voor altijd bij mij? Die vragen worden gemakkelijk aan mij voorgelegd, maar het is niet mijn taak als relatietherapeute om die vraag te beantwoorden. Dit is een lapje om het bloeden te stelpen. De kern en de knoop zit in het vertrouwen tussen twee mensen. De vraag die ik stel is dan ook: ‘Heb je hierover al met je partner gepraat?’ Vaak is het een neen. Het bevestigd worden in de vraag stemt de partner gerust…althans voor even. Dit is was sommige cliënten of klanten willen weten. En toch blijft de onrust en het wantrouwen knagen. Of het is in het verleden wel degelijk gebeurd en het vertrouwen herstellen is heel moeilijk, omdat er verder niet meer over gepraat wordt. Het is te pijnlijk. Maar de angst en het wantrouwen blijft hangen. Het benoemen, het erkenning geven, de relatie her-evalueren, onderzoeken samen hoe de relatie een frisse nieuwe start te geven…betekent niets onder het tapijt vegen.
Leren communiceren is dus iets wat echt geleerd kan worden, stapje per stapje. Dat vraagt ook om patronen in jezelf te herkennen, dat vraagt om de confrontatie met schaduwen en blinde vlekken aan te gaan en de intentie om bloed eerlijk met jezelf om te gaan. Niet als rechter of bestraffer van jezelf of de ander. Je lost dus geen problemen op door eroverheen te gaan, maar wél naar de diepte en de kern van een probleemsituatie. Een relatie groeit, doorloopt heel wat ontwikkelingsfasen en -cycli én daarin in verbinding met elkaar blijven, elkaar die groeiruimte te geven, elkaar durven los te laten, elkaar te vertrouwen en zonder met elkaar te praten, ontstaat ver-vreemding, vervlakking, afstand en door het uit elkaar groeien kan er verliefdheid ontstaan op iemand anders. Wie dus nog niet overtuigd zou zijn dat communicatie één van de belangrijkste vaardigheden in het laten slagen van een relatie is, die kan vroeg of laat wel eens geconfronteerd worden met een niet wenselijke situatie. In mijn werk creëer ik een sfeer waarin een klant/cliënt zich begrepen voelt, de tweede stap is het beluisteren hoe de relatie in het dagelijkse leven verloopt. Op basis van de diversiteit aan ‘verhalen’ kan ik heel snel inschatten waar de kern van het probleem is. Vanuit die kern werk ik met kleine behapbare stapjes met het doel de communicatie- de emotionele kwetsbare verbinding- met de partner te verbeteren. Dit is dus een cyclische weg, omdat het zich durven kwetsbaar op te stellen, niet zo evident is als wordt aangenomen. Het vraagt ook aan de andere kant de bereidheid om eigen werkpunten aan te pakken. Een relatie bestaat uit twee mensen, met elk hun eigen systemische achtergrond, met elk hun eigen waarden en normen, met elk hun eigen verwachtingen et cetera. Als beide partners dit naar elkaar toe weten te benoemen, ontstaat werkelijk emotionele intimiteit. Een basis van vertrouwen wordt gelegd. Het is elke keer opnieuw kiezen voor openhartigheid en transparantie, integriteit en loyaliteit. Zelfs in de situatie dat partners zich niet langer met elkaar kunnen verbinden, is het helend ook dit te benoemen. Ja, natuurlijk, het is pijnlijk want niemand begint een relatie met het idee dat er ook wel eens een einde komt aan het ‘wij’-verhaal. Veel vragen zijn gebaseerd op pure angst: verlatingsangst, bindingsangst, veilige en onveilige hechting. Op het moment dat twee mensen op een date leren kennen begint vaak de paniek toe te slaan. Als de date niet snel toehapt om in een relatie te stappen, wordt de volgende date gepland. Het verlangen naar een liefde is eerder een verlangen naar invullen van een innerlijke leegte.
Waar angst is, is geen liefde. Ondanks dat het een algemeen aanvaard gevoel is angst te moeten voelen. Angst overschaduwt elke relatie en leidt vroeg of laat naar alles wat mensen niet wensen.
Kortom: voorspellingen rond relaties buig ik om naar de kern van de vraagstelling. Want uiteraard weet ik als relatietherapeute dat achter elke vraag een onderliggend of achterliggend verhaal en voorgeschiedenis leeft.
De kunst is om wat niet in het licht wordt gebracht, op te tillen naar de oppervlakte. En dan pas kunnen we samen-werken van mens tot mens, van hart tot hart en van ziel tot ziel.
Voel jij dat je de moed hebt om de diepere lagen te ontmantelen, vanuit respect en mededogen, die leiden naar diepgaande en duurzame verandering ( en daarin rekening houdend dat relaties een levende unieke dynamische cyclus kenmerken) waarin een openhartig sparren leiden naar emotionele intimiteit, dan ben je van harte welkom.
Na ruim 40 jaar werken met mensen, voel ik me niet geroepen om doekjes tegen het bloeden te hanteren. Ik doe dus géén voorspellingen naar de toekomst, want die toekomst ligt in de vraagstellers hun handen, ik til het gordijn op, neem groeitendenzen waar, maak de innerlijke patronen uit het verleden zichtbaar, zodat het ruis van het verleden tot op het diepste niveau kan opgeschoond en geheeld worden. Er is geen andere weg dan de weg naar binnen, naar de diepte toe om dan te herrijzen als die prachtige Ziel, puur Bron, puur Liefde.
Geen modder, geen lotus.
Liefs