Laat anderen jou en jouw keuzes niet bepalen, want dat is tijdverspilling. Je kunt niet op de tijdlijn van iemand anders leven om geluk te vinden. Je leven is altijd tussen jou en je ziel geweest. Word daar ‘Meester’ over.
Laat anderen je niet definiëren. Ik heb veel mensen zien leven in angst voor wat anderen van hen zouden denken als ze hun ziel zouden volgen. Ik weet wat het is, want ik heb zelf hiermee te dealen gehad. En als we heel eerlijk in onszelf kijken, dan weet ik dat dit een fase is in ons leven die we allemaal hebben gehad. En misschien suddert dit nog wel verder en zeg je trots ‘ wat een ander van me denkt, dat kan me niet schelen, maar het raakt je ondertussen wél en je zoekt manieren om ermee om te gaan en die manieren zijn multiple.
In mijn werk heb ik heel vaak mensen ontmoet met onbenut talent en potentieel vanwege de verwachtingen van iemand anders. Dit is de dag van vandaag gelukkig aan het veranderen, door groeiend het bewustwordingsproces.
Laten we met dit volgende vooral rekening houden: anderen kunnen jouw reis niet lopen; alleen jij kan dat. Anderen kunnen jouw uitdagingen niet aan; alleen jij kan dat. En anderen kunnen je leven niet bepalen tenzij je ze toestaat – omdat je diep van binnen bang bent voor je kracht.
Een van mijn kernovertuigingen is dat ons leven een afspraak is tussen onze ziel en ons. Dat is het. Een eenvoudige maar diepgaande vergelijking. Dit betekent niet dat we niet attent en medelevend zijn met anderen.
In mijn tweede boek wijd ik een hoofdstuk aan het diamanten bewustzijn, dat is onze Kern. Deze diamant heeft ruimte nodig en moet worden gekoesterd om te activeren. Wanneer hij wordt geactiveerd, zal deze diamant ook een licht schijnen voor andere mensen. Dit stralende licht komt van de overvloed van een persoon die moedig genoeg is om de diepte van de ziel te raken. Sta eens even heel stil bij jezelf. Je herkent dat je bang bent om jouw prachtige innerlijke diamant
De unieke diamant in jou is bedoeld om met anderen te delen. De hele wereld licht op als iedereen zijn innerlijke diamanten onthult en onthoudt. Maar we kunnen die diamanten niet vinden als we dansen op het ritme van de ziel van iemand anders.
Jouw gaven activeren anderen. Jouw gaven, talenten en onbenut potentieel zijn waar anderen op wachten. Daarom, wat als het egoïstisch is om je geschenken van anderen af te houden? Het leven is als een wandtapijt – ieder van ons voegt het unieke stuk toe dat we sinds het ontstaan van de tijd hebben beschermd. Het is op deze manier ontworpen om elkaar te helpen herinneren en de weg terug naar huis te vinden.
Laat je daarom niet door anderen definiëren. Want als we hun mening op een voetstuk plaatsen, raken we de weg kwijt. We kunnen de leiding van de ziel niet horen. Je bent hier niet gekomen om anderen jou te laten definiëren. Je ziel heeft deze incarnatie niet gekozen om in de hoek van je leven te zitten en te zien hoe het gaat. Nee! Je ziel heeft diepe bedoelingen. Je ziel kan je leiden. En om je te leiden, moet de ziel alle ruis tussen jou en de ziel opruimen. Het lawaai van anderen. Het geluid van de onbewuste angsten houdt je nog steeds tegen.
Een van de redenen waarom je je door anderen laat definiëren, is om fouten te voorkomen. Sinds we kinderen zijn, wordt ons geleerd dat er een externe autoriteit is die beter weet. En hoewel dit soms het geval kan zijn, kun je je niet verbergen om door fouten te leren. Jij bent degene die verantwoordelijkheid moet nemen. Anders laat je je leven de aansprakelijkheid van iemand anders ervaren. En dat gaat nooit lukken.
We zijn hier niet om fouten te vermijden; we zijn hier om de meest ware uitdrukking van de ziel te belichamen. Het is essentieel dat je naar je ziel luistert. Andere mensen kunnen je gidsen, leraren en zielsverwanten zijn, maar je kunt ze niet plaatsen waar je ziel zou moeten zijn. Toch is er een verschil tussen iemand die je vertelt wat je moet doen met je leven en co-creëren met anderen. De ene is de weg naar wederzijdse afhankelijkheid en de andere naar soevereiniteit. Welke kies je?
Co-afhankelijkheid houdt iedereen klein. Het maakt anderen verantwoordelijk voor ons geluk. Het is gemakkelijk om levenskeuzes aan iemand anders uit te besteden. Wanneer je echter anderen jou en je keuzes laat bepalen, ga je weg van je ziel. We zijn hier niet om in de kleinheid van het ego te leven.
Als kinderen leerden we verantwoordelijkheid te vermijden omdat we gestraft zouden worden voor onze fouten. Zo willen we ontsnappen aan het nemen van verantwoordelijkheid en het nemen van beslissingen. Maar zonder de verantwoordelijkheid voor ons leven op ons te nemen, verstoppen we ons gewoon. We laten anderen niet ons ware zelf zien. We flirten gewoon met het leven, niet zeker of we onze handen vuil willen maken. Maar om een boom te planten, moet je je vingers in de grond steken en doen wat nodig is.
Perfectie bestaat niet in dualiteit. Het is gewoon wishful thinking om mogelijke straf voor onze keuzes te vermijden. Perfectie betekent stagnatie. Het is oké om een fout te maken en ervan te leren. Als we leren van onze fouten, hebben we de autoriteit over die situatie, en de volgende keer weten we wel beter. In plaats van je door anderen te laten definiëren, neem je de langere maar betere weg en verbind je je met je ziel en laat je door de ziel leiden.
Wanneer je je door anderen laat definiëren, stem je onvermijdelijk af op hun tijdlijnen. Wat meestal tijdverspilling is, en het duurt alleen maar langer om in de uitdrukking van onze volledige ziel te stappen. In plaats van ons af te stemmen op onze ziel, stemmen we ons af op de uitdrukking van hun ziel. Wanneer je je door anderen in beperkende zin laat definiëren, leidt dat tot stagnatie.
Aan de andere kant, als we ons leven vanuit de ziel leiden en kwantumactie ondernemen, stroomt alles. We zitten op onze hoogste tijdlijn. Dit creëert een krachtige energievortex tussen jou, de ziel en het hogere zelf. In deze kwantumenergie zijn we zo afgestemd op de frequentie van onze ziel dat we niet eens iets beperkends registreren. Het stuitert onmiddellijk van de vortex.
Jouw leven hoeft er niet uit te zien als dat van iemand anders, het is vanuit ieders unieke zielskleur trouwens onmogelijk. Daarom remt het vergelijken van iemands levensweg met jouw levensweg, jouw talenten, jouw uitdagingen jouw innerlijke vrede, geluk en harmonie. Het vergelijken is een heel oude ‘energie’ waarmee we vanaf de geboorte belast werden.
En bij veel volwassenen leeft het vergelijken met anderen verder. In de periode dat ik als trainer/vormingsmedewerkster werkte voor diverse organisaties, kwamen die thematieken in tal van doelgroepen vaak aan bod: een stilzwijgende afspraak dat binnen een team niemand de groep overstijgt. Vooral bij vrouwen was dit sterker aanwezig dan bij mannen.
Zolang niemand in een team zich bedreigd voelde en de dames zich aan hun rol binnen het team hielden, was er geen probleem. Door die houding was er weinig beweging en weinig groei. Op het moment dat die stilzwijgende afspraak( blijf bij je rol) doorbroken werd, zagen we in communicatie- en diversiteitstrainingen heel wat (interessante) dynamieken tevoorschijn komen, die vooral de pijn van het verleden blootlegden. Verrassend op welke manier ‘kindstukken’ in een team uitgeacteerd werden. In consulten komen dit soort thema’s ook nogal flink aan bod. Het zijn universele thema’s, want we zijn ooit allen kind geweest. Dat innerlijke kind dragen we als volwassenen levenslang mee.
Laat anderen dus jou en jouw leven niet op een beperkende manier definiëren. Want jouw leven hoeft er niet uit te zien als het leven van iemand anders. En het hoeft niet op dezelfde manier te voelen en ervaren te worden als hoe anderen hun leven ervaren. Wanneer we hetzelfde leven proberen te herscheppen als iemand anders, zijn we niet op één lijn met de ziel.
Natuurlijk kunnen andere mensen je inspireren, maar probeer nooit hun leven na te bootsen. Het is alsof je naar een mooie bloem kijkt; het inspireert je. Maar op het moment dat je het eruit trekt, begint het te sterven. Plots inspireert het je niet meer omdat je hebt geprobeerd het te bezitten. En wat we proberen te bezitten, zal verdwijnen of we gooien het weg.
Het leven ligt aan jou, wat geef je – wat stop je erin- wat is jouw bijdrage- en laat je verrassen, voel de verwondering van wat er ont-staat in elk moment. Het lineaire denken wordt zo langzaam maar zeker een cyclisch denken- voelen en handelen.
Even een reflectiemoment:
– Leef je op de tijdlijn van iemand anders?
– Heb je de frequentie van je ziel vertraagd om overeen te komen met de levenservaring van iemand anders?
– Wie heb je je leven op een beperkende manier laten bepalen?