Het begrijpen van de collectieve lessen van Atlantis en Lemurië helpt ons om dezelfde fouten te vermijden en omhoog te gaan in de tijdspiraal. Als het gaat om het daten met Atlantis en Lemurië, wordt het lastig. Aangezien beide beschavingen in een hogere dichtheid bestonden dan wij nu zijn, werkt tijd anders. Dat gezegd hebbende, beide eindigden ongeveer 10-12 duizend jaar v.Chr. Als je erover nadenkt, is het niet eens zo lang geleden sinds de val van Atlantis en Lemurië. Nu zijn veel mensen opnieuw geïncarneerd om de karmische lessen uit Atlantis en Lemurië op te lossen.
Als we kijken naar de karmische lessen van Atlantis en Lemurië, moeten we niet vergeten dat Atlantis en Lemurië beide gouden tijden van ascentie en donkere tijden van neergang hebben doorgemaakt. Dus als je met je vorige levens werkt, kun je afstemmen op een tijdperk dat mooi was of niet. Toch zijn er een aantal collectieve zielslessen van Atlantis en Lemurië die op ons van toepassing zijn. Deze collectieve lessen van Atlantis en Lemurië lopen nog steeds door onze voorouderlijke lijnen. Het moet worden opgeruimd.
Het Lemurische karma
De positieve lessen uit Lemurië draaien om volledig ontwaakte hogere hartchakra en Christus-kristallijne energie. Tijdens de gouden tijden van Lemurië leerden we kristaltechnologie te gebruiken en herinneringen en informatie op kristallen vast te leggen. We hebben geleerd om in overeenstemming met de natuur te leven en lichamelijke ziekten te elimineren. In Lemurië kenden we het belang van de synergie tussen de natuur en de dierenwereld, en de mens. De Lemuriërs waren de hoeders van de aarde.
De essentiële lessen uit Lemurië gaan over het ontwaakte hart. Lemurianen begrepen en belichaamden onvoorwaardelijke liefde, mededogen en hoe ze de balans tussen geven en nemen konden bewaren. Dit zijn de noodzakelijke voorwaarden voor ascentie. Onvoorwaardelijke liefde en oprecht mededogen zijn geen modewoorden. Maar ze zijn de deur naar het ontsluiten van het kristallijne bewustzijn.
De donkere tijd van Lemurië
Het bewustzijn daalde langzaam en geleidelijk, en Lemurië was ook de donkere tijden ingegaan. De Lemuriërs wilden graag leven in overeenstemming met hun intuïtieve leiding. Daardoor konden ze in harmonie leven met de natuur en met elkaar. Maar op een gegeven moment was hun intuïtieve begeleiding minder nauwkeurig. Bijgevolg raakte het derde oog van veel mensen vertroebeld. Het niet kunnen vertrouwen op hun visies en intuïtie was iets nieuws, dus ze beseften eerst niet wat er gebeurde.
Vrouwen leidden Lemurië. En die vrouwen ontleenden hun macht en leiderschap aan hun intuïtie die steeds zwakker werd. Als gevolg hiervan begonnen bepaalde groepen vrouwen tegen elkaar te vechten. Niet alle – maar sommige vrouwen – begonnen onbewust entiteiten uit het astrale rijk op te nemen. Dit gebeurt tegenwoordig ook veel.
Wanneer we intuïtieve begeleiding channelen of ontvangen, moeten we ervoor zorgen dat we afstemmen op hogere rijken buiten het astrale rijk. Anders krijgen we begeleiding die niet zuiver is, omdat deze afkomstig uit van astrale wezens.
Het lagere astrale is wat onjuiste informatie veroorzaakt en ons verhindert te ascenderen.
Zo ontstond er verdeeldheid in de samenleving. Sommige vrouwen versterkten hun geest en waren in staat zuivere visioenen te behouden. Terwijl anderen het niet konden en in plaats daarvan hongerig werden naar macht.
Dit veroorzaakte concurrentie, afgunst en jaloezie onder de vrouwen van Lemurië. Degenen die op de lagere astrale kracht lopen in plaats van de kracht die uit de Bron komt (hogere dimensies) concurreerden met de zuiveren.
Zo gebeurde de val door het vrouwelijke; dit is nog steeds waar het vrouwelijke collectieve karma over gaat.
Natuurlijk deed niet iedereen hieraan mee. We kunnen slechts een bepaald percentage van de bevolking onbewust de portalen naar lagere dimensies open laten houden. En na verloop van tijd lekt het in het hele collectieve bewustzijn.
Wanneer iemand hogere dimensionale energie door de chakra’s laat stromen, hoeven ze geen rituelen, psychedelica, enz. uit te voeren. Ze hebben geen vervangers nodig voor spirituele gaven. Al deze middelen zijn slechts illusies die mensen vast kunnen houden in het lagere astrale rijk.
Het Atlantische Karma
De lessen van Atlantis draaien om het misbruik van macht door de geest. In tegenstelling tot via het emotionele lichaam zoals in Lemurië. Tijdens de gouden tijden van Atlantis was er een collectieve inspanning om iedereen te verenigen. Mensen werden ondersteund in de natuurlijke ontwikkeling van hun gaven en in het leven van hun doel. De Atlantiërs waren in staat een hogere samenlevingsvorm op te bouwen dan Lemurië. Tijdens Atlantis leerden we hoe we de geest correct konden gebruiken om een hoger goed te creëren, dus de magiër was geboren.
De donkere tijd van Atlantis
De duistere lessen van Atlantis begonnen toen we ons loskoppelden van de hogere hartchakra en dus de Christusstroom. Toen werd de schaduw gecreëerd, die zou kunnen worden omschreven als een gekke wetenschapper met een tunnelvisie die alleen op technologie is gericht. Alles kan worden opgeofferd voor hogere technologische groei. Ironisch genoeg veroorzaakte het misbruik van technologie de uiteindelijke val van Atlantis. Wanneer men te veel focust op comfort en technologie, kan dit de ontwikkeling van spirituele gaven belemmeren.
Natuurlijke spirituele ontwikkeling kan nooit worden gerepliceerd of vervangen door technologie. En dit begrepen de Atlantiërs maar al te laat.
Een andere belangrijke les van Atlantis ging over trots. Trots is een heel gevaarlijk gevoel wanneer men zich superieur voelt. Sommige Atlantiërs – nogmaals, niet allemaal – begonnen zich superieur te voelen vanwege hun sterke geest en technologie. Uiteindelijk leidde dit tot het ontstaan van een kastenstelsel en afscheiding. Dit stond haaks op de oorspronkelijke visie van eenheid en gelijkheid. Het nadeel van de geest is dat het hard kan worden als het zonder het hart wordt gebruikt. Trots komt voort uit het niet volledig kennen van jezelf.
Als we bang zijn om dieper in onszelf te gaan, projecteren we dit gebrek aan diepte naar buiten om een externe scheiding te creëren die we van binnen voelen.
De les van Atlantis is om de balans van de geest te vinden. Je niet superieur of minderwaardig voelen. Zichzelf kennen en midden in het wezen staan. Als we onszelf kennen, begrijpen we dat we niet bang hoeven te zijn voor anderen – wat een van de grondoorzaken van trots is. Het verborgen aspect van trots is; ‘Als ik bang voor je ben, zal ik een scheiding tussen jou en mij creëren zodat ik me veilig kan voelen. En ik ben bang voor jou omdat ik mezelf niet echt ken – ik ben bang voor mezelf. Dus als ik me superieur aan jou voel, ben ik veilig voor jou. Er bestaat een muur tussen ons. Omdat je anders bent dan ik, kun je me kwaad doen.’
De verhoogde aspecten
Het verheven Atlantische aspect is de nederige, wijze leider in dienstbaarheid aan anderen. Een goede leider dient het goddelijke en anderen, niet zijn eigenbelang. De verheven Lemurische vorm is een belichaming van onvoorwaardelijke liefde en mededogen. Er zijn dus geen spelletjes ; je begrijpt dat jij de andere persoon bent.
Wanneer we de twee combineren, weten we hoe we de geest en het hart correct kunnen gebruiken en hun evenwicht kunnen vinden. Als we naar binnen kijken en zien waar we de lessen van Atlantis en Lemurië nog moeten leren, weten we hoe we hart en geest in balans moeten brengen. En daardoor stappen we in de belichaamde Christus Zelf die anderen dient – maar niet als een vorm van ontsnappen aan zichzelf door ons te concentreren op het ‘redden’ van anderen. Maar door zichzelf volledig te kennen, te onthouden wie we zijn en er vervolgens voor te kiezen om iedereen in de hoogste dienst te staan.