Raak je emotioneel getriggerd als je met iemand bent die doet alsof hij weet wat juist is en jij wel stom moet zijn om te denken zoals jij? Je zou kunnen proberen terug te vechten, bewijzen dat ze ongelijk hebben, maar er wordt niets opgelost. Dan sudder je urenlang over de interactie.
Misschien stop je na een tijdje met een contact. Als je de verbinding verbreekt, kan een gesprek eindigen, maar de persoon gaat ervan uit dat je het ermee eens bent dat hij of zij gelijk heeft. Of je voelt dat ze het gevoel hebben gewonnen te hebben. Als je met hen moet leven of werken, blijven ze hun mening verkondigen als je samen bent, waardoor je spanning en stress toenemen.
Je kunt in deze situaties technieken gebruiken om de competitieve energie te verlichten en je beter te voelen over jezelf aan het einde van de interactie.
Arrogantie versus zelfvertrouwen
Ten eerste kan het nuttig zijn om te weten dat er een verschil is tussen zelfverzekerd en arrogant zijn.
Zelfverzekerde mensen kennen hun waarde en capaciteiten. Ze hoeven anderen niet naar beneden te halen om zich goed te voelen over zichzelf. Ze kunnen zichzelf overschatten en proberen de beste te zijn die ze kunnen zijn, maar ze meten hun waarde niet af aan de prestaties van anderen. Zelfverzekerdheid en arrogantie liggen weliswaar heel dicht bij mekaar. Voor mensen die heel scherp kunnen voelen en waarnemen, wordt het snel duidelijk waar de beide aanwezig zijn.
Arrogantie is vaak een dekmantel voor het gebrek aan vertrouwen. Waar zelfvertrouwen voortkomt uit zelfmeting (hoe doe ik het t.o.v. de vorige keer), komt arrogantie uit de meting van een ander (hoe gaat het t.o.v. anderen). Ze zijn bang om als incompetent te worden gezien. Ze beschouwen anderen als minder dan of beter dan en moeten andere mensen neerhalen die hun ideeën in twijfel trekken. Elk gesprek is een test of kans om slim en gelijk te hebben.
Arrogante mensen moeten superioriteit uitstralen om als geloofwaardig of de moeite waard te worden beschouwd.
Als je hun ideeën of acties niet steunt, reageren arrogante mensen competitief. Hun reacties zullen doorspekt zijn met neerbuigendheid, of ze zullen je volledig afwijzen door niet te luisteren en hun aandacht ergens anders op te richten als een machtsspel.
Enkele kenmerken die duiden op arrogantie!
-Proberen van elk gesprek een verhaal of voorbeeld te maken dat laat zien hoe ze een situatie hebben ervaren en vaak onder de knie hebben gekregen.
-Geven zelden blijk van nieuwsgierigheid om betere ideeën te begrijpen die in strijd zijn met die van henzelf en geven vrijblijvend advies geven, ook als er niet om gevraagd is.
-Leren anderen over dé juiste manier om de wereld te zien. Als hun ideeën niet worden geaccepteerd, drukken ze hetzelfde punt herhaaldelijk in andere woorden uit, alsof je de eerste keer niet begreep wat ze zeiden.
-Onderbreken herhaaldelijk een gesprek om hun wijsheid te delen.
-Stoppen met luisteren naar het moment dat ze denken dat je het niet met ze eens bent en horen dan niets meer van wat je zegt.
Zelfs als arrogantie een voor de hand liggende dekmantel is voor een laag zelfbeeld, halen ze plezier uit gesprekken.
Houd controle
Kun jij, in plaats van te concurreren met arrogante mensen, modelleren hoe zelfvertrouwen eruit ziet? Hoewel mensen de natuurlijke neiging hebben om zichzelf met anderen te vergelijken, raken zelfverzekerde mensen niet verstrikt in de ‘minder dan beter dan’-oordeelslus.
Als je ervoor kiest om vertrouwen te tonen in de omgang met de arrogante persoon, oefen dan op deze 5 manieren:
-Het maakt niet uit hoeveel je vanbinnen kookt, luister voordat je spreekt. Vat samen wat ze zeggen met zo min mogelijk emotie. Ze moeten zich gehoord voelen; je zou hun competitieve energie verder kunnen aanwakkeren. Je kunt vragen/voorstellen of ze bereid zijn om jouw perspectief te horen.
-Raak er niet aan gehecht dat jouw ideeën worden geaccepteerd. Als je de kans krijgt om je mening te delen, verwacht dan geen overeenstemming. Je zult alleen maar teleurgesteld of gefrustreerd zijn. Zelfs als ze waarde in je woorden zien, zullen ze je geen eer geven als ze denken dat ze zich hierdoor minder slim of belangrijk voelen dan jij.
-Als je geïrriteerd raakt, begin je zinnen dan niet met uitdagende woorden als ‘voor de hand liggend’ en label ze niet door te zeggen dat ze onprofessioneel, verkeerd of koppig zijn. Je wakkert het vuur alleen maar aan. Vermeld indien mogelijk de bron van je ideeën of een bepaalde ervaring die jouw mening heeft gevormd. Ze kunnen met je in discussie gaan, maar je hebt tenminste een basis gelegd voor je overtuigingen en kennis.
-Geef je behoefte om gehoord te worden op. Deel je perspectief netjes zonder aan te dringen op gelijk hebben. Als ze zeggen dat je ongelijk hebt en niet kunnen geloven dat je de dingen zo ziet, zeg dan beleefd: ‘Ik zie dat we het niet eens zijn. Laten we verder gaan.’ Verander dan van onderwerp of beëindig het gesprek.
-Adem, blijf kalm, en als je afglijdt naar oordeel en afweer, weet dan dat je in de toekomst de kans krijgt om opnieuw te oefenen. Ik garandeer het.
- Merk op dat dit blog gaat over arrogantie als communicatiestijl, niet over een narcistische persoonlijkheid. Trek niet snel de conclusie dat je met een narcistisch persoon te maken hebt. In consulten merk ik dat dit soort van labels heel snel gegeven worden.
- De keuze van de afbeelding heeft niet de bedoeling om arrogantie als een typische eigenschap van vrouwen toe te dichten. Ik vond dit persoonlijk een representatief plaatje.