Relatievragen zijn een van de meest voorkomende vragen in mijn werk. Wat me steeds vaker opvalt is dat vooral vrouwen, veel minder mannen, vanaf een eerste date of ontmoeting willen weten waar het schip ‘strandt’. Ik lees elk woord invoelend zorgvuldig en als ik dan de aandacht verleg naar de vraag en het werkwoord ‘ stranden’ dan ligt daar in dat woord een wereld van ervaringen.
Zou je dat werkwoord ombuigen naar ‘varen’, waar het schip naartoe vaart, dan krijg je toch wel een heel ander beeld vanuit beweging, vanuit groei, vanuit verwondering en ontdekking.
Uit hoe iemand een vraag stelt, het gebruik van ‘woorden’, haal ik invoelend in de onderstroom een stukje geschiedenis, zonder het verhaal te kennen weliswaar. Meestal volgen de niet verteerde, niet verwerkte verhalen, van het verleden, zelfs een verleden waar de eerste herinneringen aan zich geliefd voelen openbreken.
Soms spreek ik iemand die op date is en na enkele weken gaat het over een andere date. Ik verwijs wel eens naar de vorige date en hoe dit dan verder is verlopen. ‘Ja, neen, ik heb geen zin om aan een dood paard te trekken, ik wil weten waar ik aan toe ben, ik wil weten of dat een vaste relatie wordt, ik wil niet aan het lijntje worden gehouden et cetera…’
Ik spreek dan over de vorige date en na een drietal weken is er een nieuwe date, en dat volgt zo een patroon en adembenemend tempo aan, dat ik dat meestal niet echt kan volgen, waarom er niet wat meer ruimte en tijd wordt gegeven om in een ontmoeting elkaar te verkennen, te ontdekken en daar met een vleugje verwondering van het nog niet gekende aan tegemoet te komen.
Hier en daar wordt dat wel verrassend omarmd, als ik het heb over ontsluieren en verwijs dan ook wel eens naar dit heel fijne werk, het openbaart iets waar men niet zo makkelijk meer bij stilstaat.
Relaties consumeren als een product, een maaltijd waar je lekker van kunt genieten, en als de maaltijd verteerd is, stel dat je zo’n grote honger hebt dat je hap slik je honger naar binnenwerkt, dan ben je verzadigd, je hebt genoeg gehad en dat is dat.
Soms volgt seks, snelle seks na een tweede date, terwijl men nog niet echt weet of men op elk vlak bij elkaar past qua levensstijl om maar één facet te benoemen. En ja, na een paar dates is de honger en de lust gestild en is de ontgoocheling, de boosheid tot zelfs de woede om zich gebruikt te voelen intens.
Ontsluieren….zelfs in bestaande langdurige relaties kan ontsluieren relaties nieuw leven inblazen, begeesteren, bezielen.
Lees dit niet als een oordeel over de mensen die ik spreek, het is mijn reflecteren, mijn nadenken, mijn invoelen, mijn visie over hoe steeds makkelijker mensen elkaar consumeren, niet meer de tijd en ruimte gunt om dat op een stabiele verkennende manier te verkennen, daar telkens in verwondering voor te staan.
Ont-sluieren
Ont-haast
Ont-moeten
‘Als je zelfliefde gegroeid
dat je niet meer zo snel
geneigd bent om jezelf
‘zomaar’ weg te geven
aan een nieuwe liefde.’
( overgenomen uit het inspirerend werk)
‘ We kennen elkaar sinds gisteren en we hebben gezoend. Volgt er nu snel seks en krijgen we snel een relatie.’
Een greep uit de vele vragen…er staat geen leeftijd op. Best wel een enorme uitdaging om iemand naar de weg van zelfliefde, ont-sluiering, ont-haasting en ont-moeting te leiden.
Ik date met een paar mannen, maar wie moet ik nu kiezen
We hebben seks gehad en nu negeert hij mij ( komt het goed)
Ik hou zoveel van hem, maar hij gaat op vakantie met zijn vrouw ( gaat hij ooit voor mij kiezen)
Ik weet dat hij niet goed voor me is, maar ik kan en wil hem niet loslaten. ( komt het goed)
Ik heb gezoend met iemand anders en nu is mijn partner boos ( komt het goed)
Het valt me steeds duidelijker op dat de wonden bij de doorsnee vrouw aan heling en transformatie toe zijn…de balans in de mannelijke en vrouwelijke pool om herstel vraagt…zo ook bij de man, kortom in relaties.
Mijn eerlijke advies is: ‘onthaasten’ in het zoeken naar een liefde die de emotionele wonden zou kunnen helen: heling is innerlijk werk, die kan iemand anders niet voor je doen.
Ont-moeten van eisen en onrealistische verwachtingen van de ander.
Ont-sluieren, laag per laag, zonder stappen over te slaan in het waar-achtig verkennen van elkaar vraagt ‘tijd’, vraagt stil-staan bij elke laag, zodat de weg naar een liefdevolle gelijkwaardige verbinding een natuurlijke ontdekkingsreis is, zonder druk, zonder controle, zonder eisen, dan wel vanuit oprecht commitment.
‘Liefde, seksualiteit en relaties zijn bronnen van geluk. En van ongeluk. Kun je de magie van de liefde in je relatie levend houden? Is er een manier om succesvol te daten? En kun je in een bestaande relatie de sleur doorbreken en weer opnieuw verliefd worden op je partner? Dat kan, via het pad van de Zeven Sluiers. Oeroude kennis die in deze tijd springlevend is. Op het pad van de Zeven Sluiers volg je zeven intimiteitsstappen, van de eerste kus tot ‘echte’ seks. Door elke stap bewust te doorlopen, bouw je tegelijkertijd aan een fijne seksuele relatie én aan verbinding vanuit je hart.’