Geplaatst op Geef een reactie

Zielscreatie Indaling op Aarde via het grofstoffelijk lichaam

12-08-2023

Zielscreaties ontstaan altijd via de instroom van de Bron, die me intuïtief leidt naar wat zichtbaar mag worden. Dit keer ontstond via het mensen van zachte kleuren een ‘gestalte’, die ik in een flits verbond met Steiner. Er is iets wat gedeeld mag worden, zo voel ik het in een flits.

Rond mijn 20ste levensjaar kwamen werken van Rudolf Steiner in mijn leven, ik wist niet zo goed wat ik er verder mee moest, maar dat er iets in mijn wezen geraakt werd, was duidelijk. Eigenlijk is zijn aanwezigheid een constant gegeven, ik kan echter niet beweren dat ik alles wat hij geschreven heeft heb gelezen; zijn werken zijn zo veelomvattend dat ik er in één mensenleven niet kan toekomen, niettemin voel ik wat hij schrijft als resonerend met mijn Ziel en ‘weten’. In Nederland heb ik heel veel jaren terug een schilderweek gevolgd vanuit antroposofische technieken, van dichterbij ook ervaren hoe concreet het onderwijs is in diverse vertakkingen: kunstvormen.

Wat me in een van zijn werken vooral is bijgebleven, waar ik regelmatig zelf bij stilsta, is zijn waarnemingen rond hoe weinig mensen daadwerkelijk helemaal ingedaald zijn in het fysieke lichaam. Veel mensen lopen energetisch ietwat boven het aardoppervlak, schuifelen op diverse manieren op de grond, aldus Steiners waarnemingen. Telkens ik bij iemand hoor ‘ ik heb de pest in het aardse, ik vind mijn lichaam niet belangrijk, ik heb een hekel aan mijn lichaam, en dat komt omdat ik heel spiritueel ben. Ik heb niets met de aarde. In het verleden las of hoorde ik dit ook bij mediums, collega’s die zelfs enige afkeer hadden van hun lichaam. Daar zijn– hoog boven in de spirituele wereld- maar niet hier willen Zijn. Ik stond daar dus vaak bij stil, hoe je dan mensen kunt helpen om zich te verbinden met zichzelf, en spiritualiteit niet te gebruiken als een soort van vluchtheuvel. Ik weet dat dit heel delicaat ligt, en toch is het wel belangrijk om zelf te onderzoeken hoe afgescheiden de mens kan zijn van zichzelf. De mens is een aards-spiritueel-kosmisch wezen. Zodra een van deze lagen miskend, genegeerd of overmatig aanwezig is, is er disharmonie en kan zich dit uitkristalliseren tot ziekte, niet alleen fysiek maar ook mentaal. Lichaam, Geest en Ziel zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Er zijn ook mensen die aan de andere kant heel diep in de stof zijn doordrongen en niets willen horen rond spiritualiteit. Dit zie ik bij mensen die zich vastklampen aan het materiële, aan de stof, ze leven vanuit vijf fysieke zintuigen. Gemeenschappelijk zie ik in de onderstroom de ‘angst’, die pas zichtbaar wordt als de dreiging om iets te verliezen tot de mogelijkheden behoort. Ook dit geeft aanleiding om zichzelf als slachtoffer te zien, en soms op een vervormde manier. Een spiritueel werker kan makkelijk vertroebelen met uitspraken dat hij/zij heel veel overneemt van een cliënt, veel te gevoelig is, veel te betrokken is en zich schuldig voelt als er gezonde grenzen worden gehanteerd. Iemand die zich benadeeld voelt op materieel vlak, iets verliest, kan zich het slachtoffer voelen van jaloezie, van de wereld die onveilig is. Hoe dan ook, hoe een levenssituatie zich uitrolt en ontvouwt, heeft hoofdzakelijk met onszelf te maken en hoe we met een situatie omgaan. Het leven overkomt ons niet, het komt naar ons toe, om iets te ontdekken wat we voorheen nog geen helder zicht op hadden.

Het idee van spiritueler te zijn door het ontkennen, verwaarlozen en/of zelfs over-waarderen van het fysieke lichaam is evenzeer een dwaling als het idee dat het leven pas volwaardig is door het vergaren van materiële overvloed.

Voor jonge ouders is het zeker de moeite waard om de ontwikkeling van kinderen ter harte te nemen, begrip en inzicht hoe de diverse lichamen zich ont-wikkelen vanaf de geboorte, heeft een enorme impact op het uitrijpingsproces naar het vol-wassen-worden.

Ons fysieke grofstoffelijk lichaam legt de basis voor de ontwikkeling als vierledig mens.

Vanuit Steiners antroposofische inzichten, worden de vier wezensdelen worden niet alle vier tegelijk geboren, maar volgens zevenjaarsfasen.

In een eerste fase (0-7j) wordt het fysieke lichaam verder aangelegd, in een tweede fase (7-14j) ontwikkelt zich het etherlichaam, beginnend met de tandenwisseling, en in een volgende fase (14-21j), met het intreden van de aarderijpheid, komt het astraal lichaam aan bod. Rond het eenentwintigste jaar komt, met het indalen of vrijkomen van de geest, het Ik vrij.

Om die reden is het volledig indalen in het fysieke lichaam noodzakelijk voor een evenwichtige spirituele ontwikkeling.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *