Soms heb je iemand nodig die met alle aandacht aanwezig is, met alle aandacht naar je luistert, die er gewoon IS.
Iemand die geen advies geeft noch goede raad, je niet overvalt met oplossingen of tips. Iemand die luistert met het hart, voelt met het hart, aanwezig is met het hart. Het hart laat spreken, het hoofd een diepe buiging maakt naar het hart.
Herken je dat je je soms daardoor niet echt gehoord voelt, omdat degene al meteen vertelt dat je je ‘niet zo moet voelen’, ‘niet zo mag denken’, ‘dat het allemaal wel goedkomt’, ‘dat je teveel beren op de weg ziet’, kortom: dat je er nu mag zijn met wat je voelt, want dat gevoel zou misschien iets kunnen aanraken bij degene die het wel goed bedoelt. Dat is toch wat we horen: ‘ik bedoel het goed met jou…MAAR…’
Voor gevoelsmensen ligt dit gevoelig. Luister je wel naar wat ik deel, wat ik deel, wat ik voel? Kun je gewoon eenvoudig helemaal aanwezig zijn, zonder dat je al klaar staat met allerlei oplossingen?
Als ik advies nodig heb, dan vraag ik je dit wel.
Als ik een mening vraag, dan hoor je wel mijn vraag hierover.
Als ik een oplossing zoek voor een probleem, dan leg ik jou mijn situatie voor en niet dat ik verwacht dat jij mijn problemen oplost, want dat is mijn verantwoordelijkheid.
Kun je in het aanwezig zijn écht horen wat ik zeg en lukt het jou om zelfs tussen de woorden de ruimte voelen die mij en jou verbinden: in die stille ruimte, wil ik jou in waarachtig Zijn écht ontmoeten.
Als ik iemand beluister in een consult, luister ik vooral voorbij de woorden, het verhaal en vraag: wat kan ik op dit moment voor jou betekenen? Zo ook is dit een heel belangrijke vaardigheid in het algemeen.