Geplaatst op Geef een reactie

Spiritueel denken- Spiritueel zijn: we zijn spirituele wezens met aardse ervaringen om ons te her-inneren wie we werkelijk Zijn

Spiritueel denken- Spiritueel zijn- enerzijds is er de hang naar het kennen van de toekomst- het aardse lineaire materiële denken ( wanneer- waar- hoe) waarop het spiritueel materialistisch denken is gebaseerd. Anderzijds leeft het onverwerkte verleden in de onderstroom aanwezig nog gigantisch mee. Ik kan wel meegeven in gesprekken met cliënten dat je geen toekomst kunnen bouwen op het onopgeruimde puin van het verleden. Het verleden herhaalt zich in relaties, in werksituaties, in vriendschappen…

De angst om te diep te voelen laat zien dat dit de angst is om controle los te laten. Er kan nooit te veel of te diep gevoeld worden, dat wordt velen aangepraat. De angst dat je gaat instorten, je niet meer kunt rechtop staan, niet meer kunt functioneren, niet meer kunt lachen en plezier vinden.

En toch, en toch…is het net door die diepe sprong te wagen naar het pure rauwe voelen, dat je landt op jouw allerdiepste bodem. Sommigen zien de bodem in het bekken, anderen weer elders. Het is maar hoe jij elk idee van waar jouw bodem jouw naartoe leidt, kunt laten, wat het belangrijkste is. Het hoofd kan veel bedenken, maar je hele wezen, je lichaam kan in een staat van bewust Zijn feilloos daarnaartoe stromen, waar je hoofd niet eens bij kan.

Vaker stellen cliënten me de vraag hoe ze dat kunnen voelen. Ja, leren voelen, het zou eigenlijk heel natuurlijk horen te zijn, maar merendeel bewoont vooral het hoofd, zelfs liefde woont in het hoofd. Het lichaam wordt vaak opgesmukt om er aantrekkelijk uit te zien, maar het lichaam in haar pure schoonheid wordt amper bewoond.

Het wordt wel eens heel stil aan de andere kant…er is soms een soort van schaamtegevoel. Er wordt wel over intimiteit gesproken of geschreven, vaak gaat het over het hebben van seks, lust, en hopen dat dit een bindmiddel is voor een relatie. Het gaat ook over vriendschap +, het gaat over allerlei vormen van lijfelijkheid en lijfelijk zijn, vaak zonder awareness, zonder wezenlijke verbinding met zichzelf. Er is een ontevreden gevoel, een leegte die keer op op keer wordt opgevuld.

Voelen is overgave, voelen is alles wat het in de oppervlakkig voelende spiritualiteit amper benadert. In het allerdiepste voelen zijn zelfs geen woorden voor. Ook dat is een poging van het spiritueel materialistische denken. Alles moet onder woorden worden gebracht, alles moet worden be-grepen, want dit is het streven: velen willen zijn zoals de ander, zweven als het ware mee met zoete woorden en tot dan kan dat heerlijk zijn. Maar de diepere leegte die er is, die zal niemand kunnen invullen dan jij zelf.

Het is niet eens de weg naar binnen…er is zelfs geen weg, er zijn geen paden, er is geen eenduidig pad, geen eenduidige weg.

Daar waar het donker voelt, daar waar het beangstigend voelt, daar waar de demonen leven, daar waar er prachtig bodemwerk te doen is, geef je over. En voel. Dit is jouw journey. Van jou. In Joy. ❤

Lichaamswerk-lijfwerk in al zijn diversiteiten is een sterke aanrader om de verbinding te herstellen met het lichaam ( een bevroren geschiedenis) en dit op een veilige manier.

©Zielscreatie, december 2022

Uitgegeven bij www.boekscout.nl 2020

www.miekecoigne.com

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *