Als we nu eens bereid zijn om de sluier van schijn- perfectie en behoefte aan drama loslaten, stel je voor, wat een last van ons afvalt….er komt geen ‘ moeten ‘ meer aan te pas: je moeten wordt: bewuster kiezen- zélf kiezen, het beste in jezelf naar boven halen, het wordt misschien wel tijdelijk diep graven, diep zoeken, maar je komt absoluut uit op jouw prachtige Licht.
Jezelf empoweren;..een actief werkwoord dat ik al jaren inzette in de opleidingen die ik gaf….doch dat verder ging dan zoveel ondertussen ingeburgerde woorden.
Ik herschep het werkwoord naar IN-Powerment, omdat we pas het beste uit de ander kunnen halen, het LICHT in de ander mee helpen te her- ontdekken, als we zelf eerst ervaren (hebben) hoe we het beste in onszelf naar boven halen, elke dag weer opnieuw. Uiteindelijk leidt dit naar een wederzijds dynamische wisselwerking, waar ieder naar beste vermogen, met vallen en opstaan, het beste van zichzelf geeft. Zoals ik dat altijd heb ervaren dacht ik niet aan ‘wat haal ik eruit’ maar ‘wat draag ik bij vanuit wat er zich laat ontvouwen in mezelf.’ Die omgekeerde redenering leidde vaak tot onbegrip bij sommigen. Ik kon enkel maar ervaren hoe anders mijn beweging in mijn denken, voelen en handelen in- en doorwerkte. En als ik daar heel ver in terugkijk, dan was dit denken er al toen ik nog een lager schoolkind was, waar ik dan ook regelmatig voor gestraft werd, want ik vroeg daar toen geen toestemming voor. Dat gebeurde spontaan, die innerlijke impuls om dienstbaar te zijn, al moest ik dan op de gang staan, een ‘lange tong’ in mijn mond dragen, een blad volgeschreven met ‘ ik zal het niet meer doen’ neerpennen als een belofte die ik toch niet zou waarmaken…. dat zijn toch van die toestanden die een ziel wil knechten, maar wat dat uiteindelijk toch niet lukt.
Kennen we niet allen de uitspraak ‘ Die denkt dat ze het licht heeft uitgevonden….’ soms zit daar iets onuitgesproken onder….een tintje jaloezie ( omdat de ander net iets brengt wat de ander heel graag wenst, doch nog niet bij zichzelf heeft ontdekt) en vaker worden veel dingen herhaald, dingen die we eigenlijk al lang weten maar in een ander jasje worden gebracht, en dan is ook dit goed bij wijze van reminder, ook dit is een manier van blijven openstaan voor hetgeen iemand vertelt, schrijft, niets is minder- waard, iedereen kan zijn persoonlijk inzicht brengen en delen.
‘Ieder zijn waar-heid’, zeggen we ook weer zo met gemak tot het zover is, dan wordt ieder zijn waar-heid niet meer zo van harte benaderd en wordt nogal met anti- en/of sympathie gereageerd. Wat de ene goed vindt, haalt de ander naar beneden. De vraag vanuit interesse hoe de een en de ander tot een bepaald inzicht is gekomen, ho maar. De makkelijkste weg is reageren vanuit voor of tegen, zwart of wit, ja of neen, goedkeuring of afkeuring, de makkelijkste weg om niet te hoeven na te denken of vast te houden aan eigen inzicht en waarheid. Ik vind dat wel interessant om daar eens vaker stil bij te staan, vanuit interesse voor de ander.
Willen we dus wat lichter leven, dan kunnen we er ook voor kiezen lichter om te gaan met hetgeen ons bereikt, krijgen de mogelijkheid die schaduwkantjes in onszelf te onderzoeken. ( en zelf-onderzoek is toch het meest interessant om wat lichter te leven).