Auteur: mieke

Je eigen bron zijn betekent dat je je soevereiniteit terugwint en mede-afhankelijke onafhankelijke ‘gezonde’ relaties transmuteert.

Dat is nogal wat….echter, als we bereid zijn om op het aardse speelbord fijn te spelen met elkaar als unieke mensen, elkaars ziel zien, voorbij alles wat het zien van elkaar doorbreekt, dan zijn we echt aardig op weg naar gezonde verbindingen, vriendschappen, relaties. Het begint altijd in en met onszelf. Niet iedereen is er op hetzelfde moment aan toe, of staat er bij stil, wat niet betekent dat het onmogelijk zou zijn.

Hier is hoe te beginnen?

Hoe word je je eigen energiebron? Heb je ooit het gevoel gehad dat je alles al in jezelf hebt? Is het geen empowerende staat van zijn? Wat als het najagen van externe liefde, overvloed en bezittingen slechts een indirecte weg was om je eigen soevereiniteit te ontdekken? De weg ernaartoe is geen lineaire weg, een weg die aansluit op het oude paradigma, het aardse materialistisch gerichte denken ( met ontelbare diep gewortelde lagen…). Kijk maar eens even terug naar de weg die je hebt afgelegd: hoe ben je eraan begonnen, welke ervaringen heb je doorleefd, geïntegreerd op weg naar transformatie en transmutatie. Eigenlijk hoef je geen spijt te hebben van alles wat je hebt mee-gemaakt ( je zielsscript) , het is menselijk om terug te kijken met spijt, wroeging et cetera, maar kijk terug naar het hier en nu. Waar je nu bent, daar sta je en je reis is nog niet voltooid. Je hebt ervaren en ‘geleerd’, pak met je mee wat zinrijk is, wat werkelijk bijdraagt aan jouw zielsscript. Zonder iemand te schaden. Puur vanuit de Bron van jouw Ik Ben.

Wees je eigen bron

In de vorige planetaire cyclus, die eindigde in 2012, waren we allemaal losgekoppeld van onze soevereiniteit. Sinds de laatste val van het bewustzijn op onze planeet hebben we geleerd om de bron van energie en licht in anderen te zoeken.

We hebben onze blik gericht op goeroes, heilige scripts, op onze echtgenoten, kinderen, buren. Iedereen behalve zichzelf. We dragen nog steeds diepe zielswonden uit die tijd en nog verder….laat ons vooral vertrekken vanuit het hier en nu. Vertrouw erop dat je altijd geleid wordt naar jouw Zielskern. Het is jouw reis, met niets of niemand te vergelijken, echter is het wel zo dat als wij ieder van ons zielsbewogen stappen zetten, dat dit ook een invloed heeft op het collectief.

Dit was de enige manier om door de lagere bewustzijnsniveaus heen te komen. Maar gelukkig zijn er dingen aan het veranderen. Eigenlijk ben JIJ het bewustzijn aan het verschuiven door je toe te wijden aan je eigen genezingsreis. De nieuwe Gouden Eeuw is een work in progress’. Het resultaat hangt af van onze dagelijkse keuzes.

Je hebt de Bron van Licht en Energie in je

Je eigen bron zijn betekent erkennen dat je een krachtige ziel bent. Het gaat erom te erkennen dat het VEILIG is om in te stappen in wie je bent. Het is veilig om gezien, gehoord en verbonden te worden met anderen op zielsniveau. Je eigen bron zijn betekent ook dat je vertrouwt op je innerlijke bron van energie en licht.

Gezamenlijk zijn we energetisch van elkaar afhankelijk geweest. Zoals ik al zei, het moest gebeuren om de afgelopen honderden jaren te overleven. Maar nu moeten we opnieuw leren hoe we met onze energie werken.

Om de collectieve en persoonlijke frequentie te verhogen, moeten we ons allemaal omscholen in ons energie- en lichtmanagement. Wij zijn de eerste generaties die langzaam uit energetische overleving komen. Dit kan voor jou nog meer benadrukt worden als je een lichtwerker, sterrenzaad of priesteres bent. Je eigen energiebron zijn, is een van de krachtigste wegen die je kunt bewandelen. Omdat het je regelrecht terugleidt naar je goddelijkheid en soevereiniteit.

De oude manier om energie te beheren

Momenteel lopen er meer parallelle tijdlijnen dan ooit tevoren naast elkaar. Als mensheid hebben we een punt bereikt waarop we ons opnieuw verbinden met onze multidimensionale essentie. Het betekent dat de oude, huidige, toekomstige en parallelle werkelijkheden allemaal naast elkaar bestaan. En we kunnen er binnen enkele seconden tussen schakelen terwijl onze keuzes veranderen. Dus de “oude manier” om energie te beheren is nog steeds erg op zijn plaats. We hoeven er echter niet meer aan mee te doen. Dit is de luxe om aan het begin van de volgende gouden eeuw te staan.

Vroeger was het niet veilig om je eigen bron van energie en licht te zijn. Het voelde niet veilig om gezien te worden als een soeverein wezen. Omdat het een vorm van straf zou opleveren. Omdat de waarheid opnieuw werd verborgen, hebben we ook onze verbinding met de goddelijkheid in ons verloren. We zijn buiten onszelf gaan zoeken naar extra energie en licht. Omdat we onze eigen bron van alles binnenin niet herkenden.

Energetische co-afhankelijkheid

Op de oude manier blijven we uit angst in verkeerde vriendschappen en romantische relaties. Handelen tegen onze innerlijke leiding in. We creëren een complex web van wederzijdse afhankelijkheid tussen de meeste van onze verbindingen met anderen. Misschien blijf je bij je partner omdat het je een gevoel van veiligheid geeft. Hoewel het een keuze is, en soms is dit precies wat je ziel nodig heeft om te genezen, ontkoppelt het je nog verder van je eigen bron te zijn.

Onbewust zeg je; Ik heb iemand buiten mij nodig die voor me zorgt, want ik vertrouw er niet op dat ik het zelf kan.

Op de oude manier zou je vriendschappen kunnen onderhouden met mensen die je niet respecteren of die je energie opslokken. Het is omdat we allemaal zijn geconditioneerd om de brave meid of jongen te zijn. Het voelt misschien niet veilig om jezelf te eren door weg te lopen, want hoe zit het met je vriend, toch?

Dit is echter slechts een keuze om de illusie in stand te houden dat je meer zult winnen door minder te worden.

Als je vriendschap niet voor jou werkt, is de kans groot dat het ook niet voor je vriend werkt. Je eigen bron zijn betekent dat je jezelf verwijdert uit alle lagere energetische circuits van mede-afhankelijkheid. Of nog beter, je transmuteert ze, en dat wat waarheidsgetrouw is, zal sterker dan ooit blijven.

Op de oude manier hebben we situaties in stand gehouden vanuit een plaats van een innerlijk gebrek. Als je je niet heel voelt – en voordat je een bepaalde mate van genezing doet, doen de meeste mensen dat niet – zul je alles doen om het gat van binnen te vullen. Het voelt niet prettig om een leegte van binnen te voelen. Gezamenlijk zijn we weggelopen van het voelen van de leegte sinds de laatste priesteressen uit de oudheid, en de bewaarders van de Sophia-wijsheid waren tot zwijgen gebracht.

Je eigen bron zijn betekent dat je stopt met jezelf af te leiden met mensen, situaties en drama’s om te voorkomen dat je een gemis van binnen voelt.

In plaats daarvan breid je je energie uit en realiseer je je dat je niets van buitenaf nodig hebt om je te vullen. Dat zijn allemaal slechts omwegen van echte genezing. Al die tijd heb je gewacht op verbinding met je eigen bron van energie en licht. Het is daar. Het zal je door alle uitdagingen heen helpen. Je innerlijke bron zal je terug naar je soevereiniteit leiden. Het zal je naar je ware doel leiden.

De dagen van energetische medeafhankelijkheid lossen langzaam op. Dit is een van de redenen waarom sommige dingen niet lukken. Als je jezelf in een relatie kleiner maakt , ontken je wie je werkelijk bent. EN je ontkent dat de ander is wie hij is. Daarom lossen die relaties op. Ze kunnen niet overleven in de hogere dimensionale energie die zo gracieus naar onze planeet stroomt.

Het is tijd is om je kroon op te zetten en met eerbied en dankbaarheid de god-In in jezelf en elkaar te eren. In lak’ech.

Liefs

De moordende haast van ons leven zijn te vergelijken met de intense wervelende energie van een cycloon. Met alle macht en kracht trachten we in ons staande te houden, zoekend naar een manier om op de been te blijven terwijl de storm om ons heen raast.

De wind waait in niet bij te houden veranderende richtingen en brengt ons afwisselend ‘gevaar’ en uitzonderlijke ‘schoonheid’. Dat is het dualistische karakter van alle dingen- liefde en haat, gezondheid en ziekte, balans en chaos- dat tot uiting komt in de metafoor van het als ‘een rots in de branding ‘staan te midden van de cycloon.

Misschien heb jij daar een ander gevoel bij, een andere gedachte of overtuiging, het is in mijn ervaring en beleving dat we in de wisselende dualiteitservaringen van ons leven, ons vanuit een bewuster waarnemen, voelen en denken, naar het midden, in het midden ==evenwicht en balans kunnen begeven, waardoor we die ervaringen leren te meesteren. Dat dit ons uitnodigt om stil te staan in wat we waarnemen, voelen en denken, in plaats van al een kip zonder kop te ageren, te re-ageren, is net wat faciliterend is.

Veel woorden worden geschreven rond eigenaarschap, meesterschap, ownership is een ding, maar hoe wij als mens dit invullen, is heel divers, merk ik in veel gesprekken met cliënten.

Maar tot daar…

Het gegeven dat we ‘blindelings’ gevangen zitten in de dualiteit, houdt ons bij ons meesterschap weg, zeker als we ons daar niet bewust van zijn. Dualiteit maakt dat we ons alleen voelen, scheidt ons van al wat is en al wat leeft; houdt ons weg bij het waar-echt voelend doorleven van een harmonieus verbonden Zijn met de aarde, die we dagelijks met de voeten betreden. Als ik al eens de vraag stel ‘ Waar in jezelf en hoe voel jij je verbonden met de natuur, met de dieren, met de bloemen, met de planten, met kristallen, met het water, het vuur, de lucht, de aarde’, krijg ik wel eens het antwoord: ‘ Zo, daar heb ik eigenlijk nog niet bij stil-ge-staan.’ Het wordt wel even stil op dat moment. ‘Ja, ik zou wel wat meer dit en dat willen doen, maar ik heb geen tijd hiervoor…’

En zo is er vaak het gevoel dat we geen deel uitmaken van de natuur. Dat is onze tragedie. Dualiteit is een gegeven in ons fysieke aardse bestaan, of we dit nu leuk vinden of niet, dat is niet waarover het gaat. Het is, als we werken met ‘hoe’ we reageren op en staan tegenover het gevoel van weinig tot haast niet verbonden met het al dat leeft, zo ook in het menselijk con-tact en/of con-tact-afwezig Zijn. Een lezer met een doorzichtige kijk op de onder-stroom, leest me helder, niet te mis-verstaan.

Is het niet veeleer aan ons om een nieuwe kijk, een nieuw perspectief te ontwikkelen, vanwaaruit we tegengestelde krachten harmonisch naast elkaar kunnen laten bestaan, in plaats van elkaar tegenstrijdige aspecten trachten te integreren? Het idee van dualiteit eigen te maken, waardoor de ruimte op weg naar meesterschap open ligt, als een diepzinnig met het al dat leeft verbonden aards-spiritueel-kosmische Mens. Het klinkt wellicht paradoxaal en net dat geeft me stof tot denken, voelen en daarnaar handelen.

Liefs Mieke

©zielsgeïnspireerde acryl painting

De Nieuwe Maan in de droomgedreven luchtige Waterman is een van de meest veelbelovende!

Inspiratie en hoop worden onze leidende idealen voor de komende maanden. Driehoek met een even briljante (hoewel drukke) Jupiter, de Maan en de Zon zijn begiftigd met grootmoedigheid en vreugdevolle groei.

Dit biedt fantastische kansen om niet alleen onze aspiraties te laten groeien, maar ook om onze ‘Soul Tribe’ uit te breiden. Met deze energie hebben we een gouden ticket om onze diepste wensen te delen met degenen die dezelfde waarden koesteren. Om niet alleen de wildste dromen van onze geest in daden om te zetten, maar om dit vooral vanuit ons hart te doen.

Samen met de Mercurius-Pluto-conjunctie in hetzelfde teken, is er de belofte dat alles waar we ons bewust op richten, vrucht zal dragen. En vruchten hebben tijd om uit te rijpen nodig.
Zo intens is dit cerebrale verlangen om te weten, te begrijpen, te evolueren en te inspireren, dat we nergens voor terugdeinzen om ervoor te zorgen dat onze diepst scheppende vermogens tot werkelijkheid worden.

Er is een kans dat de Plutonische energie ook obsessief overheerst en de neiging om het verhaal te controleren manifesteert: elk teken heeft tenslotte zijn schaduwen. Helder waar-nemen hoe dit voor jou door- en inwerkt is in deze energie wat helpt de schaduwzijde van binnenuit te transformeren. Laat dan ook maar zelf-oordeel en oordeel over elkaar los, het is enkel aan jou om jouw innerlijk werk te doen, en hoe de ander dit doet, is niet aan jou ( en aan mij) om daar iets over te zeggen. Het zijn overwegend projecties en invullingen vanuit eigen schaduw.

De kosmische herinnering met Waterman is dat we, ondanks zijn immense kennis, nog steeds geen Goden zijn. We zijn niet de eerste en laatste halte van alle informatie. We zijn gewoon doorgeefluiken, gidsen, facilitators, leraren én leerlingen tegelijk!

Nederigheid is de sleutel, opdat we niet ten prooi vallen aan arrogantie. Want zelfs de grote Icarus vloog, in zijn obsessie om zijn doel te bereiken, net iets te dicht bij de zon, je kent wellicht het verhaal.

Uiteindelijk is er een diepgaande innerlijke transitie gaande, van het ‘ik’ naar ‘wij’, waar het ‘ik’ in de beste groeiomstandigheden geland en ingedaald is ons aards-spiritueel en emotioneel uitgerijpt volwassen Zijn. Dienstbaarheid en dienstbaar Zijn is, en dat is vanuit mijn waar- echte ervaringen, de essentie van ons bestaan op deze aarde. Het ‘wij’ overstijgt, zonder zichzelf te verliezen in een groep of een massa, het ‘ik’. In die zin doorleven we tot op het diepste niveau de energie van Waterman/Aquarius en dat doen we vanuit ieders volle draag-Kracht, en dat is wat de nieuwe tijd ( het veranderende bewust Zijn) open- baart.

De geboorte van de nieuwe mens of de mens die in volle wasdom her-boren wordt, zich herinnerend dat we voor dit leven hebben gekozen en ieder op eigen unieke en authentieke manier kan bijdragen aan deze bijzondere transitie. En ik blijf het herhalen, dit begint in onszelf en nergens anders. En kijk, waar we nog niet in liefde Zijn met onszelf, en hoe we dit keer op keer vanuit het ‘ik’ eigen donkere schaduwen projecteren, daar is het in deze tijd duidelijker dan ooit in waar te nemen. Zo binnen, zo buiten.

Laten we dus leren van deze verhalen, van de mythologie. Laten we streven naar het hoogste resultaat, maar weten wanneer het tijd is om onze lauweren te laten rusten en genade de rest te laten doen.

Saturnus’ gouverneurschap van deze Nieuwe Maan als de traditionele, oude heerser van Waterman brengt een gevoel van aarding en een stevige realiteitscheck. Maar met zijn plaatsing in Vissen is er ook gevoeligheid, mededogen en kwetsbaarheid. Dit is de perfecte polariteit voor de vaak beruchte ‘Aquarius-detachement.’

Hoewel Waterman het goede van de mensheid in het hart draagt, is hun neiging om heel vaak alles te vergeten over de mens, het individu in het nastreven van een groter visioen.

Met Saturnus’ driehoek met Mars zijn we in staat om discipline, structuur en een diepere verantwoordelijkheid te brengen om alles wat we doen met ons hart in de kern te doen. De geest, hoewel een geweldige dienaar, kan snel een dominante meester worden. Deze Saturnus-Mars-energie zorgt ervoor dat we niet alleen door het intellect worden gedreven. Het herinnert ons eraan dat wanneer geest en ziel op één lijn liggen, we de krachtigste combinatie creëren, waardoor we een nieuwe realiteit kunnen baren.

Dus het bewust afstemmen van onze energie op het bereiken van onze dierbaarste wens is het geschenk van deze Nieuwe Maan. Door onszelf te ontwikkelen en het archetype van zowel leraar als leerling te worden, zullen we in de komende maanden eindeloos veel inspiratie opdoen.

Harteliefs Mieke

28 januari- 14 februari 2025

Authenticiteit belichamen

Terwijl Mercurius door Waterman reist, krijgt je intellect een scherpe en innovatieve rand, waardoor je een snelle, wendbare geest krijgt die perfect geschikt is om complexe uitdagingen aan te pakken. Met een uitzonderlijk geheugen tot je beschikking, zul je het gemakkelijker dan ooit vinden om een ​​schat aan informatie te absorberen en te herinneren. Deze transit verbetert je vermogen om uitgebreid te denken, waardoor je ingewikkelde concepten kunt begrijpen en zinvolle verbanden kunt leggen tussen verschillende kennisgebieden. Het is een tijd waarin je mentale helderheid en probleemoplossende vaardigheden op hun hoogtepunt zijn.

Deze transit versterkt ook je intuïtieve inzichten en originele denkvermogen. Je zult merken dat je beter in staat bent om verborgen verbanden en subtiele patronen te zien die anderen misschien ontgaan. Geleid door je intuïtie, word je aangetrokken tot innovatieve oplossingen en onconventionele perspectieven, waardoor dit een bijzonder vindingrijke en inventieve periode is.

Mercurius in Waterman moedigt je aan om ‘out of the box’ te denken en nieuwe ideeën te omarmen, of het nu gaat om creatieve probleemoplossing of baanbrekende benaderingen van voortdurende uitdagingen.

Wat deze transit echt onderscheidt, is de aantrekkingskracht naar het onconventionele en avant-garde. Je kunt gefascineerd raken door onderwerpen als metafysica, occultisme, astrologie of geavanceerde technologie. Het verkennen van deze gebieden biedt mentale stimulatie en frisse inspiratie, verbreedt je horizon en verdiept je begrip van de wereld. Waterman-energie moedigt je aan om het onbekende te verkennen en traditioneel denken uit te dagen, waardoor dit een ideale tijd is voor intellectuele experimenten en ontdekkingen. Dit kan best een uitdaging zijn als je niet openstaat voor andere ziens-wijzen of in-zichten.

Sociaal gezien gedij je in groepsverband, waar de uitwisseling van ideeën je nieuwsgierigheid voedt en je geest verrijkt. Deelnemen aan openhartig verbindende gesprekken met gelijkgestemde individuen brengt een gevoel van kameraadschap en respect. Vriendschappen krijgen een diepere, meer stimulerende kwaliteit als je contact maakt met anderen die jouw dorst naar kennis en innovatief denken delen. Dit is een seizoen voor samenwerking, netwerken en het uitbreiden van je mentale en sociale landschappen. Expanderen is de sleutel tot groei.

Harteliefs Mieke

Intermezzo

Fragment uit ‘ Ander-s Leven in een sterk veranderende tijd. Welkom Jij, Aquariusmens.’ Uitgegeven bij Boekscout.nl, 2021

‘Jij, als oorspronkelijke creator, schept vanuit diepzinnige liefdeskracht en scheppingskracht jouw leven, vanuit jouw schitterende unieke zielskleur.’ © Mieke

Laat je ware zelf als een stralend geliefd wezen zichtbaar worden, ook al voel je je onzeker, voel je je niet door iedereen geliefd, ook al heb je nog zoveel twijfels over jezelf, her-inner je heel eenvoudig dit: JIJ en ik en iedereen zijn stralende Bronwezens, en als Bronwezen is niemand beter of minder dan jij. Dit is slechts een gedachte, een aanname, een overtuiging die je door omstandigheden tot een waarheid hebt verinnerlijkt.

Kijk nu eens naar jezelf, hier en nu.

Waarom zou jij twijfelend aan jouw uniek Zijn, aan jouw authentiek Zijn? Er is niemand zoals jij.

Waarom zou jij je verbergen of blijven verbergen?

Waarom zou jij jezelf naar beneden- blijven – halen en waarom zou jij dit ‘spel’- blijven meespelen?

Waarom zou jij jezelf zoveel tekort doen en tekort blijven doen en welke impact heeft dit op jouw gezondheid en algemeen welZijnsgevoel?

Jezelf eren is een daad van zelf-liefde. Door te eren wie jij als Bronwezen bent, eer jij het Bronwezen dat elk levend wezen IS.

Spreek je gevoelens uit, draai er zelf niet omheen, zoek geen excuses, verzin geen verhalen om toch maar uit het zicht en uit beeld te blijven, om geen kritiek te krijgen, niet aanvaard te worden.

De meeste mis-verstanden ontstaan door het nog niet ingedaald te zijn vanuit jouw Bron. Stel je voor dat je vanaf vandaag, jezelf eert, jezelf eer-biedigt, je biedt de eer aan jezelf, jezelf te zien als wie je in essentie Bent.

Zou je anderen nog als meer of beter be-oordelen, wetend dat we allen Bron Zijn?

De ander kan je ‘af-wijzen’, echter kun jij vandaag de beslissing nemen jezelf niet langer af te wijzen, want, her-inner je: ‘JIJ bent een goddelijk wezen en in die kernwaarachtig en echt Zijn, is er geen zuchtje afwijzing aanwezig.

Zolang we dit aardse spel niet helder zien, blijven we scripts en verhalen van hoelang geleden dan ook ontstaan, herhalen en voeden, en projecteren we vanuit een onbewust Zijn onze niet geheelde wonden. In die zin zie ik lichtwerk vooral als schaduwwerk als weg naar heel-Wording, een cyclische weg die nooit rechtlijnig verloopt.

Voelen en doorleven, omarmen en belichamen, is een heel intieme weg, want onvermijdelijk ontdek je ook je demonen die je misschien al heel lang het zwijgen hebt opgelegd en zoeken steeds vaker naar be-vrijding. Laat dit als een aardse- spirituele- kosmische in-Wijdingsweg Worden naar Zijn.

Harteliefs, Mieke

Een interessant onderwerp om de dynamiek iets nader toe te lichten. Deze dynamiek vinden we niet enkel terug in de ‘spirituele’ wereld; als je zelf zo even stilstaat bij het fenomeen of zelf de neiging hebt mensen op een voetstuk te plaatsen, dan kan dit wat meer helderheid geven voor jezelf enerzijds, maar ook een richtingwijzer vormen naar het effect ervan in jouw persoonlijk leven.

Als we mensen op een voetstuk plaatsen, kunnen we geen enkele relatie met ze creëren. We creëren een kloof tussen ons en de persoon die we bewonderen. Bovendien is dit een van de grootste trucs van het ego.

Laten we wat licht werpen op deze dynamiek in relaties.

Het ego houdt ervan mensen op een voetstuk te plaatsen. En hoewel het voor iemand een daad van respect kan lijken, ondermijnt het plaatsen van mensen op een voetstuk eigenlijk elke kans op een gelijkwaardige relatie. Mensen op een voetstuk plaatsen is een van de meesterlijke trucs van het ego. Ook al kan het onschuldig en soms zelfs spiritueel lijken, het ego speelt spelletjes met ons. Waarom verheffen we sommige mensen boven anderen? En waarom ontstaat het van het ego?

Het ego zet mensen op een voetstuk

Het ego houdt van uitersten. Het houdt ervan dingen als goed of slecht te bestempelen. Niets kan neutraal blijven. Er moet altijd een redder en slachtoffer in elk verhaal zijn. En het ego categoriseert mensen stiekem als beter dan en slechter dan. Al deze labels blijven natuurlijk verborgen. Het ego is niet te zien; het gedijt in schaduw en onduidelijke situaties.

Wanneer het ego voldoende intensiteit waarneemt met een hogere emotionele lading, gebruikt het de lading om zichzelf te versterken. En het kan zichzelf verbeteren wanneer het polariteit creëert. Dus wanneer het ego iemand op een voetstuk zet, is er polariteit. Deze persoon is zo speciaal dat ze buiten je bereik liggen, en het brengt energie terug naar het ego.

Mensen op een voetstuk zetten in relaties

Laten we zeggen dat je je soulmate of tweelingziel ontmoet. Je bent volkomen onder de indruk van deze prachtige lichtstraal die lijkt te resoneren op dezelfde spirituele golflengte als jij. Nooit eerder had je je zo verbonden gevoeld met iemand van deze omvang. Op het eerste moment van de ontmoeting zijn jullie allebei gecentreerd in je hart. Er is wederzijdse erkenning en weten dat je elkaar al heel lang kent. Je deelt mooie momenten en herinnering aan je ware zelf met hen. Tot het ego toeslaat.

Op een gegeven moment verandert er iets en begin je verhalen over de ander te maken. Omdat je ze zo uniek waarneemt, gaat de geest op zoek naar een reden voor hun speciaal of bijzonder zijn, terwijl de glimpen van hun licht ook op jou schijnen. Als je mensen op een voetstuk zet, verhoog je ook jezelf, maar de persoon op een voetstuk bereik je echter nooit.

Je begint verhalen over je toekomst te maken en voordat je het weet, glijd je uit de hartcentrumverbinding. Nu lijkt het nog steeds op liefde en diepe bewondering. Maar je begint ze in gedachten te aanbidden. Jullie zijn niet langer twee zielen in gemeenschap met elkaar. Maar je ziet ze door je geest.

Als je iemand op een voetstuk gaat zetten, verander je hem/haar in een god. Voor jou is alles wat ze doen perfect. De balans is verdwenen. Nu zie je de andere persoon voor wat ze je mogelijk kunnen geven. In romantische relaties voelt het ego dat de relatie met deze speciale persoon je ego zal verheffen.

Het ego in jou ziet het ego in hen als specialer en wil onbewust met hen van plaats wisselen. Of in ieder geval druppeltjes van hun licht ontvangen.

Het ego begint mensen op een voetstuk te zetten omdat het zich ook speciaal wil voelen. Het wil net zo glorieus en speciaal zijn als de andere persoon voor het ego lijkt te zijn.

Nu geloof je dat deze ene persoon belangrijker en specialer is dan anderen. Niets doet er toe, tenzij je bij hen bent. Net als bij tweelingvlamverbindingen kan er een obsessie ontstaan. Je ziet de ander niet meer. Je ziet wat ze mogelijk in je leven kunnen brengen. In de tweelingvlamrelatie is het uiteindelijke doel (een geobjectiveerde essentie) de vereniging. Alles begint om dat ene ding te draaien. De geest is geobsedeerd door het bereiken van de vereniging (of een relatie) met deze ene persoon. En het negeert alle rode vlaggen. In wezen verliest de geest het gevoel van evenwicht en sereniteit en gaat naar het uiterste. In consulten merk ik wel eens een groeiende onbalans op vanuit een obsessief verlangen. De ander wordt heel wat eigenschappen toegedicht en bij elke verandering in gedrag, voelt diegene zich afgewezen.

Je kunt geen enkele relatie op een gelijkwaardige manier opbouwen!

Als we mensen op een voetstuk plaatsen, creëren we een kloof tussen hen en ons. Omdat ze op een voetstuk staan, worden ze gezien als beter dan anderen. En tegelijkertijd worden ze geobjectiveerd tot iets dat we willen worden. De persoon op een voetstuk verandert in een object. Ze worden niet langer gezien voor wie ze zijn.

Nu symboliseren ze iets waar het ego naar streeft.

Wanneer je een vriend of geliefde op een voetstuk zet, stop je met het hebben van een relatie met hen. Nu zijn ze een voorwerp van jouw aanbidding en bewondering. Door mensen op een voetstuk te zetten, zet je jezelf lager. En het creëert een energetische onbalans die uiteindelijk zal leiden tot het verbreken van de relatie. Omdat de geest in wezen verliefd is op een illusie. Het berooft de ander van zijn menselijke zelf en ziet alleen een volmaakt mens: een potentiële vereniging – een hemel op aarde.

Telkens wanneer je iemand op een voetstuk zet, zal de relatie uiteindelijk verdwijnen.

Er ontstaat echter een echte tweezijdige relatie tussen twee hele en soevereine wezens. Je weet dat de ander niet de bron is van jouw geluk, liefde, energie of wat dan ook. Je neemt de volledige verantwoordelijkheid voor je welzijn en spirituele evolutie. Ook al is de andere persoon uniek, ze zijn niet specialer dan jij dat bent.

Terwijl je je door de ego-valstrikken van speciaal zijn heen beweegt, leer je de uniciteit in iedereen te herkennen. Je weet dat je gelukkig kunt zijn zonder een speciaal persoon. Omdat je weet hoe je de relatie met je eigen hogere zelf kunt aanboren. Je hoeft dus niet via iemand anders op je eigen bron in te pluggen.

Wanneer het ego mensen op een voetstuk begint te plaatsen, zullen die mensen je teleurstellen. Waarom? Omdat elk uiterste uiteindelijk een evenwicht vindt. Het is niet waar dat iemand specialer is. Alleen het ego labelt anderen op die manier. En aangezien speciaal zijn niet in overeenstemming is met de waarheid van onze diepste essentie, zal er iets gebeuren, dus haal je diezelfde mensen van het voetstuk.

Als je mensen op een voetstuk zet, is het slechts een kwestie van tijd voordat je ze van het voetstuk haalt. En dan zal het ego een ander uiterste creëren en beginnen in te zien dat de andere persoon ongelijk heeft of zelfs slecht is. Onthoud dat het ego zich altijd tegenover iemand moet definiëren. Daarom zijn die uitersten en polariteit essentiële hulpmiddelen om het bestaan ​​ervan te behouden.

Het op een voetstuk plaatsen vindt soms al heel vroeg plaats in de kindertijd. Ouders bijvoorbeeld die hun kind al van in de wieg als zo bijzonder, zo speciaal labelen en op die manier doorgaan bij het opgroeien, creëren iets bij het kind, dat daar absoluut niet naar vraagt, wat tot scheefgroei kan leiden. En dan worden die ooit op een voetstuk geplaatste kinderen, de narcisten, de psychopaten, de sociopaten …. in een adem neergesabeld. Er is heel veel rond te delen…maar ik denk dat dit blog een heldere reminder is in het streven naar gelijkwaardigheid in elke relatie, in elk contact. Het kan verkeren, zei Bredero. Vandaag op een voetstuk geplaatst, en de dag nadien neergesabeld worden. Wat het ego zo allemaal in petto heeft, niet?

Fragment uit ‘Herinner wie je werkelijk bent. Een bewuste weg naar je nieuwe leven.’ Woord-en beeldcreaties, uitgegeven bij Boekscout.nl, 2021

‘Al zouden duizenden mensen van je houden.

De liefde zal nooit volstaan zonder te ankeren in de

onvoorwaardelijke stralende liefdeskracht voor jezelf.

Stap in de vortex van jouw stralende liefdeslicht en zeg met een hartelijke knipoog tegen jezelf: ‘ Ik houd van je.’

©Mieke

Het begrijpen van de collectieve lessen van Atlantis en Lemurië helpt ons om dezelfde fouten te vermijden en omhoog te gaan in de tijdspiraal. Als het gaat om het daten met Atlantis en Lemurië, wordt het lastig. Aangezien beide beschavingen in een hogere dichtheid bestonden dan wij nu zijn, werkt tijd anders. Dat gezegd hebbende, beide eindigden ongeveer 10-12 duizend jaar v.Chr. Als je erover nadenkt, is het niet eens zo lang geleden sinds de val van Atlantis en Lemurië. Nu zijn veel mensen opnieuw geïncarneerd om de karmische lessen uit Atlantis en Lemurië op te lossen.

Als we kijken naar de karmische lessen van Atlantis en Lemurië, moeten we niet vergeten dat Atlantis en Lemurië beide gouden tijden van ascentie en donkere tijden van neergang hebben doorgemaakt. Dus als je met je vorige levens werkt, kun je afstemmen op een tijdperk dat mooi was of niet. Toch zijn er een aantal collectieve zielslessen van Atlantis en Lemurië die op ons van toepassing zijn. Deze collectieve lessen van Atlantis en Lemurië lopen nog steeds door onze voorouderlijke lijnen. Het moet worden opgeruimd.

Het Lemurische karma

De positieve lessen uit Lemurië draaien om volledig ontwaakte hogere hartchakra en Christus-kristallijne energie. Tijdens de gouden tijden van Lemurië leerden we kristaltechnologie te gebruiken en herinneringen en informatie op kristallen vast te leggen. We hebben geleerd om in overeenstemming met de natuur te leven en lichamelijke ziekten te elimineren. In Lemurië kenden we het belang van de synergie tussen de natuur en de dierenwereld, en de mens. De Lemuriërs waren de hoeders van de aarde.

De essentiële lessen uit Lemurië gaan over het ontwaakte hart. Lemurianen begrepen en belichaamden onvoorwaardelijke liefde, mededogen en hoe ze de balans tussen geven en nemen konden bewaren. Dit zijn de noodzakelijke voorwaarden voor ascentie. Onvoorwaardelijke liefde en oprecht mededogen zijn geen modewoorden. Maar ze zijn de deur naar het ontsluiten van het kristallijne bewustzijn.

De donkere tijd van Lemurië

Het bewustzijn daalde langzaam en geleidelijk, en Lemurië was ook de donkere tijden ingegaan. De Lemuriërs wilden graag leven in overeenstemming met hun intuïtieve leiding. Daardoor konden ze

in harmonie leven met de natuur en met elkaar. Maar op een gegeven moment was hun intuïtieve begeleiding minder nauwkeurig. Bijgevolg raakte het derde oog van veel mensen vertroebeld. Het niet kunnen vertrouwen op hun visies en intuïtie was iets nieuws, dus ze beseften eerst niet wat er gebeurde.

Vrouwen leidden Lemurië. En die vrouwen ontleenden hun macht en leiderschap aan hun intuïtie die steeds zwakker werd. Als gevolg hiervan begonnen bepaalde groepen vrouwen tegen elkaar te vechten. Niet alle – maar sommige vrouwen – begonnen onbewust entiteiten uit het astrale rijk op te nemen. Dit gebeurt tegenwoordig ook veel.

Wanneer we intuïtieve begeleiding channelen of ontvangen, moeten we ervoor zorgen dat we afstemmen op hogere rijken buiten het astrale rijk. Anders krijgen we begeleiding die niet zuiver is, omdat deze afkomstig uit van astrale wezens.

Het lagere astrale is wat onjuiste informatie veroorzaakt en ons verhindert te ascenderen.

Zo ontstond er verdeeldheid in de samenleving. Sommige vrouwen versterkten hun geest en waren in staat zuivere visioenen te behouden. Terwijl anderen het niet konden en in plaats daarvan hongerig werden naar macht.

Dit veroorzaakte concurrentie, afgunst en jaloezie onder de vrouwen van Lemurië. Degenen die op de lagere astrale kracht lopen in plaats van de kracht die uit de Bron komt (hogere dimensies) concurreerden met de zuiveren.

Zo gebeurde de val door het vrouwelijke; dit is nog steeds waar het vrouwelijke collectieve karma over gaat.

Natuurlijk deed niet iedereen hieraan mee. We kunnen slechts een bepaald percentage van de bevolking onbewust de portalen naar lagere dimensies open laten houden. En na verloop van tijd lekt het in het hele collectieve bewustzijn.

Wanneer iemand hogere dimensionale energie door de chakra’s laat stromen, hoeven ze geen rituelen, psychedelica, enz. uit te voeren. Ze hebben geen vervangers nodig voor spirituele gaven. Al deze middelen zijn slechts illusies die mensen vast kunnen houden in het lagere astrale rijk.

Het Atlantische Karma

De lessen van Atlantis draaien om het misbruik van macht door de geest. In tegenstelling tot via het emotionele lichaam zoals in Lemurië. Tijdens de gouden tijden van Atlantis was er een collectieve inspanning om iedereen te verenigen. Mensen werden ondersteund in de natuurlijke ontwikkeling van hun gaven en in het leven van hun doel. De Atlantiërs waren in staat een hogere samenlevingsvorm op te bouwen dan Lemurië. Tijdens Atlantis leerden we hoe we de geest correct konden gebruiken om een hoger goed te creëren, dus de magiër was geboren.

De donkere tijd van Atlantis

De duistere lessen van Atlantis begonnen toen we ons loskoppelden van de hogere hartchakra en dus de Christusstroom. Toen werd de schaduw gecreëerd, die zou kunnen worden omschreven als een gekke wetenschapper met een tunnelvisie die alleen op technologie is gericht. Alles kan worden opgeofferd voor hogere technologische groei. Ironisch genoeg veroorzaakte het misbruik van technologie de uiteindelijke val van Atlantis. Wanneer men te veel focust op comfort en technologie, kan dit de ontwikkeling van spirituele gaven belemmeren.

Natuurlijke spirituele ontwikkeling kan nooit worden gerepliceerd of vervangen door technologie. En dit begrepen de Atlantiërs maar al te laat.

Een andere belangrijke les van Atlantis ging over trots. Trots is een heel gevaarlijk gevoel wanneer men zich superieur voelt. Sommige Atlantiërs – nogmaals, niet allemaal – begonnen zich superieur te voelen vanwege hun sterke geest en technologie. Uiteindelijk leidde dit tot het ontstaan van een kastenstelsel en afscheiding. Dit stond haaks op de oorspronkelijke visie van eenheid en gelijkheid. Het nadeel van de geest is dat het hard kan worden als het zonder het hart wordt gebruikt. Trots komt voort uit het niet volledig kennen van jezelf.

Als we bang zijn om dieper in onszelf te gaan, projecteren we dit gebrek aan diepte naar buiten om een externe scheiding te creëren die we van binnen voelen.

De les van Atlantis is om de balans van de geest te vinden. Je niet superieur of minderwaardig voelen. Zichzelf kennen en midden in het wezen staan. Als we onszelf kennen, begrijpen we dat we niet bang hoeven te zijn voor anderen – wat een van de grondoorzaken van trots is. Het verborgen aspect van trots is; ‘Als ik bang voor je ben, zal ik een scheiding tussen jou en mij creëren zodat ik me veilig kan voelen. En ik ben bang voor jou omdat ik mezelf niet echt ken – ik ben bang voor mezelf. Dus als ik me superieur aan jou voel, ben ik veilig voor jou. Er bestaat een muur tussen ons. Omdat je anders bent dan ik, kun je me kwaad doen.’

De verhoogde aspecten

Het verheven Atlantische aspect is de nederige, wijze leider in dienstbaarheid aan anderen. Een goede leider dient het goddelijke en anderen, niet zijn eigenbelang. De verheven Lemurische vorm is een belichaming van onvoorwaardelijke liefde en mededogen. Er zijn dus geen spelletjes ; je begrijpt dat jij de andere persoon bent.

Wanneer we de twee combineren, weten we hoe we de geest en het hart correct kunnen gebruiken en hun evenwicht kunnen vinden. Als we naar binnen kijken en zien waar we de lessen van Atlantis en Lemurië nog moeten leren, weten we hoe we hart en geest in balans moeten brengen. En daardoor stappen we in de belichaamde Christus Zelf die anderen dient – maar niet als een vorm van ontsnappen aan zichzelf door ons te concentreren op het ‘redden’ van anderen. Maar door zichzelf volledig te kennen, te onthouden wie we zijn en er vervolgens voor te kiezen om iedereen in de hoogste dienst te staan.

Geduld beoefenen

Wie is een groot mens? Die het sterkst is in het uitoefenen van geduld. Dat is een citaat van Boeddha.

Binnen het boeddhisme speelt het uitoefenen van geduld een grote rol. Het vereist beheersing, wijsheid en een lange termijn visie.

Ongeduld is blootvoets over de levensweg lopen, terwijl je de pijn van elk steentje voelt. Je kunt dan beter van het pad afgaan, en jezelf een nieuwe weg banen. Het kost meer tijd, maar de beloning is tienvoudig.

Als je in stilte wacht groeit en rijpt er iets uit in je binnenste – je ware wezen.

Op geduld en wachten wordt wel eens kriegelig gereageerd. In de hectiek van het dagelijks leven dat alles sneller en sneller moet, ook opgelegde druk niet te vergeten, lopen we wel eens onszelf voorbij.

Is ‘wachten’ écht verspilde tijd?

Wachten is een veelvoorkomende ervaring van al het leven op deze planeet. Planten wachten op de juiste externe omstandigheden voordat ze hun bloemen laten bloeien. Insecten en dieren wachten op prooi, mensen wachten op treinen, de ‘grote liefde’, een creatief idee of op een ziekte om beter te worden. Iedereen wacht, maar onze reacties erop kunnen sterk verschillen. Sommigen vinden wachten frustrerend en stressvol en worden rusteloos, prikkelbaar en ongeduldig, terwijl anderen het met een gevoel van kalmte benaderen. Wanneer we gedwongen worden om te wachten, zoals in een file of in de rij bij een kassa, beginnen we vaak iets te doen om onszelf af te leiden van de onaangename ervaring van het wachten; we checken de smartphone, we raken verdwaald in gedachten of we blaffen iemand af.

* Geduld is meer dan passieve volharding

In het boeddhisme wordt geduld beschouwd als een deugd en een essentiële kwaliteit voor een ethisch leven om te beoefenen. Om geduld te cultiveren, dienen we een onbevooroordeeld begrip van onze eigen geest en emoties te ontwikkelen. Door onze ongeduldigheid en de onderliggende oorzaken ervan te observeren, kunnen we inzicht krijgen in onze verlangens, hunkeringen en afkeer. We kunnen leren hoe gehecht we zijn aan dingen of mensen waar we op wachten, of hoe weinig controle we hebben over het leven wanneer wij of dierbaren plotseling ziek zijn of zorg nodig hebben.

Het boeddhisme leert dat echt geduld meer is dan louter volharding; het is een actieve betrokkenheid bij het huidige moment, een bereidheid om dingen te accepteren zoals ze zijn, en een meelevende reactie op het lijden van anderen.

Dit wordt uitgedrukt in de tweede taak van Boeddha’s leer, niet om onmiddellijk en automatisch te reageren op onaangename ervaringen, maar om ‘niet te reageren’, ‘te laten zijn’ zoals het is, of ‘los te laten’. In deze zin is de beoefening van geduld een belangrijke deugd omdat het voorkomt dat we ongepast of kwetsend reageren op onaangename ervaringen reflexmatig.

* De kracht van gelijkmoedigheid

Gelijkmoedigheid vult de beoefening van geduld aan in het aangezicht van wachten. Gelijkmoedigheid verwijst naar een staat van mentale kalmte en stabiliteit waarin we in staat zijn om evenwicht en kalmte te bewaren te midden van de ups en downs van het leven. Het is een staat van niet-reactiviteit en niet-gehechtheid waarin we niet toestaan ​​dat externe omstandigheden ons leven ontsporen. Dit geldt voor onze dagelijkse beproevingen van geduld; wanneer extreme gebeurtenissen zich voordoen, zullen er waarschijnlijk maar weinigen slagen.

Gelijkmoedigheid stelt ons in staat om het huidige moment volledig te accepteren zonder weerstand of oordeel. Het is het vermogen om ruimte te geven aan zowel aangename als onaangename ervaringen en om te erkennen dat alle dingen en ervaringen ontstaan ​​en weer verdwijnen. Door gelijkmoedigheid vinden we een diep gevoel van acceptatie en sereniteit te midden van het wachten.

In de context van wachten stelt het cultiveren van gelijkmoedigheid ons in staat om gecentreerd en sereen te blijven. Het stelt ons in staat om de sterke identificatie met verlangens en resultaten los te laten die vaak tot ongeduld leiden. Tijd die wordt besteed aan het doen van ‘niets’ of ‘niets betekenisvols’ wordt door velen als verspilde tijd beschouwd. We zien vaak niet in hoeveel onze eigenwaarde afhangt van het feit dat we iets hebben geproduceerd, professioneel, in onze vrije tijd, in relaties. Toch zeggen mensen die dicht bij ons staan ​​vaak dat het grootste geschenk dat we hen kunnen geven onze aanwezigheid en aandacht is.

* Wachten en de beoefening van mindfulness

Centraal in de cultivering van geduld en gelijkmoedigheid in het boeddhisme staat de beoefening van mindfulness. Mindfulness betekent het huidige moment op een niet-oordelende manier waarnemen en onze gedachten, gevoelens en lichamelijke sensaties met nieuwsgierigheid en acceptatie tegemoet treden. Door mindfulness raken we vertrouwd met het ontstaan ​​en verstrijken van ervaringen, inclusief onze ervaringen in de momenten van wachten.

Wanneer we wachten mindful tegemoet treden, worden we ons bewust van het ongeduld dat in ons opkomt. We observeren de rusteloosheid, het verlangen dat dingen anders zijn en de weerstand tegen het huidige moment. Door deze menselijke, automatische reacties te erkennen zonder ze te beoordelen, creëren we ruimte voor een meer meelevende en evenwichtige benadering van tijden van wachten.

Mindfulness stelt ons ook in staat om de oorzaken van ons ongeduld te onderzoeken, zoals angst, een gevoel van machteloosheid of het geloof dat we bepaalde rechten hebben ontwikkeld ten opzichte van anderen. Door de consistente beoefening van mindfulness kunnen we een duidelijker begrip ontwikkelen van onszelf en onze relatie met wachten.

* Wachten als een bewuste boeddhistische beoefening

Wachten kan je zien als een uitnodiging om geduld beoefenen te verdiepen. Het boeddhisme moedigt je aan om momenten van wachten te gebruiken als kansen voor zelfreflectie en meditatie, en om deugden zoals geduld en gelijkmoedigheid te cultiveren ten behoeve van onszelf en de wereld.

Harteliefs Mieke,

Mindfulnesstrainer- therapeute

….’ De weg van het hoofd naar het hart lijkt heel dichtbij en eerder een uitdaging om toch te kiezen voor de meest hart-vreedzame weg.

Dit is wat we geleerd hebben. Leven vanuit het hoofd. Voelen met het hoofd. Liefhebben met het hoofd. We zijn eerder een wandelend hoofd geworden, dan een denkend, voelend en daarop afgestemd handelend mens.

We hebben geleerd om het onszelf moeilijk te maken door het contact met ons hart af te snijden.

En toch blijft ons hart kloppen, al voelt het misschien ‘bevroren’ op dit moment. Al voelt je hart als gebroken, gekwetst en gesloten. Luister maar naar hoe we ons in lichaamsmetaforen uitdrukken om uiteindelijk te manifesteren in de materie- ons lichaam- wat we dag in dag uit afroepen over onszelf en elkaar.

Concentreer je eens een minuut bewust zachtjes op je hart. Maak contact met de plek waar jouw liefde voor jezelf opnieuw mag stromen. Adem in: licht, liefde, ruimte, stromen, leven in je hart.

Laat alles er zijn in wat je voelt. Je hart heeft geen woorden nodig, geen uitleg, geen verklaring. Niets. Je hart IS. Je hartenergie pulseert en stroomt. Je hart is de motor van je leven.

Je hart resoneert met de hartslag van Moeder Aarde. Je hart stroomt met Alles-Wat-Leeft.

Het is goed zoals het is. Glimlach hartelijk naar jezelf en voel het effect van jouw hartelijke warme glimlach naar jezelf.

Een beetje gek misschien? Waarom niet naar jezelf glimlachen en wel de mooiste glimlach tevoorschijn toveren naar je medemens?

Harteliefs Mieke

Uit ‘ Ander-s Leven in een sterk veranderende tijd. Welkom Jij, Aquariusmens.’ Uitgegeven bij Boekscout.nl, 2021

Afbeelding: ©Tikhomirova_Artspace

www.miekecoigne.com