Soms maak je keuzes in het leven die grote gevolgen lijken te hebben. Soms lijkt het alsof ze de parameters gaan definiëren van wat er mogelijk zal zijn en wat er nog vele jaren zal zijn. Vanuit een conventioneel standpunt lijkt het voor de hand liggend dat als je dit of dat doet, dit, dit en dit de gevolgen zullen zijn. Zo’n keuze staat me nu te wachten … maar wat zullen de gevolgen zijn?
Wie weet? Hoe kunnen we ooit weten wat de gevolgen van onze acties zullen zijn? Hoe kunnen we weten of we een bepaalde keuze maken, dan zal dit, dit en dit met enige zekerheid gebeuren?
Als we naar de toekomst kijken en onze gedachten koesteren over wat komen gaat, speelt zich een heel verhaal af, waarbij we ons de gevolgen voorstellen en in kaart brengen. Dat verhaal lijkt echt voor ons. We stellen ons voor wat er zal worden gezegd, wie wat zal doen, waarom ze handelen zoals ze doen, en verliezen vaak het gevoel dat dit slechts een gedachte is, het is een visie van wat zou kunnen zijn, maar alleen dat. Het krijgt een hardheid, een realiteitszin die het echt niet heeft.
Maar dingen ontvouwen zich in het leven op de meest verrassende manieren. Als er een loslaten is, is er ook een groot geschenk van een opening voor de kostbaarheid van elk moment, hoe het ook is.
Wanneer dat gewicht van verwachting en denken/planning wegvalt is er een echte waardering voor mensen en gebeurtenissen die geen onderscheid maakt tussen ‘goed’ en ‘slecht’, tussen ‘gewenst’ en ‘ongewenst’. Wat een enorme ruimte ontstaat er op menselijk vlak, naar het eren van elkaar.
Het is echt onmogelijk om te zien waar keuzes toe leiden, behalve met de breedste brede penseelstreken. Maar afgezien daarvan wordt de ervaring van de toekomst nooit koud bepaald door wat we denken dat er zal gebeuren. Zelfs als bepaalde gebeurtenissen die we hebben voorspeld zich voordoen, hoeven ze dat niet te zijn, sterker nog, ze worden nooit subjectief ervaren zoals we ons hadden voorgesteld dat we ze zouden ervaren.
Dit, dit en dit …. je hoeft niet te plannen, te vrezen, te oordelen, vast te houden …..
Door in gedachten te vertrouwen en goed te handelen, kunnen we het leven laten ontvouwen, geboren uit de bron van ons natuurlijk wijze en medelevende hart, en in vrede leven terwijl elk moment zich ontvouwt, met wat er ook in gedachten lijkt op te komen.