We hebben het heel vaak over “loslaten”…heel vaak wordt iets/iemand losgelaten vanuit kwaadheid, wrok, manipulatie….doch ik ben ervan overtuigd dat loslaten in liefde in respect voor jezelf én de ander of een situatie slechts volledig kan in “liefde”…dan pas ben je bevrijd.
Het vraagt totale eerlijkheid van jezelf…vaak laten mensen zich meesleuren in één kant van een verhaal, hebben “compassie” ( medelijden) en halen de ander op die manier naar beneden: ” is dit nog waar onze samenleving werkelijk voor staat”? “
Wacht niet tot donker wordt in je eigen Ziel, want slechts daar schep je je eigen duisternis….vul je pijn, je verdriet, je boosheid met Licht, richt je in je hart naar die Ene…geloof dat je wordt gehoord en schop niet langer om je heen, schop niet naar net die mensen om wie je het hardst geeft…die zouden wel eens uit je leven kunnen verdwijnen. Stap zelf uit oude patronen die niet langer nodig zijn, laat je zien wie je werkelijk bent en vraag eerlijk wat je nodig hebt, een neen heb je een ja kan je krijgen…doch laat de ander ook zijn /haar levenspad volgen.
Stijg uit boven de alledaagse ordinaire goed/ slecht uitspraken over jezelf ( vaak ook onbewust) én de ander….je ziet de splinter wel in andersmans oog, doch zie je de balk in de jouwe?
Dit is Kerst……een kans om je naar binnen te richten , uit te zuiveren, op te schonen, misschien met een lach en een traan. Kijk wat je hebt geleerd en wat je hebt ont-wikkeld. Kijk naar wat je wil achterlaten en loslaten en waar jij naartoe wil: je kan overal van wegvluchten,, alleen NOOIT van jezelf, de enige persoon met wie jij het werkelijk dient te stellen.
Heb het goed bij jezelf lief medemens, hou het goed met de ander en als je heel diep in je hart weet dat je het beste van jezelf hebt gegeven en niet meer werkt: laat los met respect, neem je ruimte en tijd om te onthechten. Wat gun je jezelf en elkaar, als er ooit die liefde is geweest, kan ik me niet voorstellen dat je elkaar het slechtste toewenst.
Liefde is ook dat. Liefde zal er altijd zijn omdat liefde een energie is die altijd stroomt, of we dat nu willen of niet. Snijden we die bron af in ons hart…dan zal elke kunstmatig ingrijpen de leegte niet vervangen/vervullen.
Niet voor niets zeggen we: ‘Maak van je hart geen moordkuil.’
Dankbaar voor wat is geweest, dankbaar dat we door elke relatie steeds waarachtiger -echter worden als mens, aangeleerd gedrag om toch maar die liefde te krijgen die we wellicht zelden zomaar zonder voorwaarden hebben gemist…het leven wordt overwegend voorwaarts geleefd, doch achterwaarts gedacht.
Warme liefs